Tíminn - 23.01.1945, Page 2

2
TÍ5ILMV, |>riðjuda»im» 23. jan. 1945
6. blaff
r

Á víðavangi
\
„Björtu hliðar“ dýrtíðar-
innar í Grikklandi.
Porustugrein Mbl. síðastl.
föstudag var helguð þeirri kenn-
ingu Sjálfstæðismanna, að dýr-
láðin hafi sínar „björtu hliðar“,
því að hún stuðli að auknum
^fnajöfnuði.
Því skal síður en svo neitað,
að dýríiðin færir verkamönnum
Dg bændum fleiri seðla í hend-
ur en áður, en gallinn er sá, að
skki er allt fengið með seðlun-
um. í Grikklandi voru allir
orðnir „miljónerar“, þegar Bret-
ar komu þangað fyrir áramótin.
Samkvæmt frásögnum amer-
;skra og enskra blaða, var „ríki-
dæmi“ Grikkja svo mikið, að
beir voru fúsir til að láta 100
tnilj. drachma fyrir einn dollar,
en fyrir stríð mun dollarinn hafa
verið skráður um 100 drachma.
Þegar svo „seðlaríkidæminu“
úeppti, bjuggu flestir Grikkir
við hina sárustu örbirgð, að
undanskildum nokkrum, er
íafði tekist að sölsa undir sig
fasteignir og önnur verðmæti,
tr voru fólgin í öðru en seðlum.
\llir, sem átt höfðu nokkurt
;parifé fyrir stríðið, voru orðnir
ífnalausir, og þeir, sem höfðu
;elt eignir sínar og fengið pen-
'nga í staðinn, voru líka orðnir
ífnalausir. Öngþveitið, sem nú
íkir í Grikklandi, er ekki sízt
if þessum rótum runnið.
Sá Grikki mun vandfundinn
uú, sem ekki myndi óska þess,
rð hafa reynt minna af þessari
,björtu hlið“ dýrtíðarinnar,
nörgu og verðlausu seðlunum.
Vandamál, sem dýrtíðin
liefir skapað.
Þótt íslendingar séu enn ekki
komnir í sömu spor og Grikkir
í þessum efnum, ber þá hrað-
:luga í sömu áttina. Spariféð,
;em var til fyrir styrjöldina,
áefir rýrnað margfalt í verði.
'^að er víst ein „bjarta hliðin“?
Talsvert af bændum og verka-
fólki hefir tekist á stríðsárun-
jm að safna nokkrum inneign-
um, er ekki verða þó taldar
neitt óvenjulegar, miðað við
raunverulegt verðgildi, og fljótt
nunu líka verða verðlitlar eða
verðlausar, ef áfram verður
;tefnt, eins og nú horfir. Eftir
3ru þá tiltölulega fáir menn,
;em hin gífurlega seðlavelta
'iefir gefið mikinn, fljótfenginn
gróða og þeir hafa notað til að
'íoma í fasteignir, framleiðslu-
æki og erlendan gjaldeyrir.
Þessir menn eru raunverulega
’peir einu, er geta talað um hina
.björtu hlið“ dýrtíðarinnar.
Það mun líka sannast, að af-
'eiðing dýrtíðarinnar verður sú,
að efnamunurinn í landinu hef-
’.r stóraukist, jafnvel þótt það
fakist að hindra, að sparifé al-
nennings verði gert verðlaust.
Hér munu verða eftir stríðið
aokkrir margfalt ríkari auð-
rnenn en áður hafa þekkst, er
munu ógna með því að kaupa
upp heil kjördæmi og tryggja sér
óeðlileg völd á annan hátt.
Þessum óeðlilega eignamun, er
hæglega getur átt eftir að leiða
til háskalegra deilna, hefði verið
hægt að afstýra, ef dýrtíðinni
hefði verið haldið í skorðum og
óeðlilegur stríðsgróði strax gerð-
ur almannaeign í stað þess að
setja hann í umferð og veita
bröskurunum þannig aðstöðu til
að klófesta hann að miklu leyti
með ýmsum annarlegum hætti.
Mbl. getur tekið braggaíbúð-
irnar á Skólavörðuholti og tutt-
ugu herbergja sumarhöll eins af
Tensensonum við Þingvallavatn
sem táknrænt dæmi þess, að
eignamunurinn hefir aukist, en
3kki minnkað. Mbl. getur líka
verið fullvisst um, að þessi
aukni eignamunur, sem dýrtíð-
in hefir skapað, verður eitt af
örðugri vandamálum framtíð-
arinnar.
„Hvað, sem það kostar“.
Það hefir vissulega ekki verið
ofmælt hjá Pétri Ottesen í bréfi,
sem hann reit kjósendum sínum
nýlega, að tekizt hefði að mynda
stjórnina „eftir mikla eftir-
gangsmuni við kommúnista og
Alþýðuflokkinn, sem neyttu þess
og settu Sjálfstæðisflokknum
kostina, er skuldbinda hann til
að koma fram áhugamálum
þessara flokka, hvað sem það
kostar“.
Reynslan hefir nú meira en
staðfest þessi ummæli. Vegna
þess, að Sjálfstæðisflokkurinn
„gafst upp“ fyrir hinum ýmsu
eyðslukröfum kommúnista og
stefnu þeirra í dýrtíðarmálun-
um, hefir flokkurinn nú orðið
að hafa forustu um meiri og
ranglátari skattaálögur en áður
hafa þekkzt hérlendis.
„Kollsteypan".
Nýju skattafrumvörpin hafa
til fullnustu sannað þau ummæli
Gísla Sveinssonar, að „stjórnar-
myndunartiltæki meirahluta
þingflokks Sjálfstæðismanna sé
hrein kollsteypa í stefnu og
starfi flokksins." Allt fram til
þessa dags hefir Sjálfstæðis-
flokkurinn talið það eitt höfuð-
mál sitt að vera á móti of háum
sköttum. Nú tekur flokkurinn
að sér forustu um hæstu og
ranglátustu skattaálögurnar,
sem þekkzt hafa á íslandi.
Vissulega er ekki ofmælt að
kalla þetta „kollsteypu".
Ólafur hinn dýri.
Kunnur Sjálfstæðismaður
hefir nýlega gert þá uppá-
stungu, að kalla ætti flokksfor-
mann þeirra Ólaf hinn dýra,
því að báðir partar flokksins
ættu að geta verið ánægðir með
það nafn. Þeir, sem litu upp til
hans sem frábærs stjórnmála-
leiðtoga, ættu vel að unna þessu
nafni, er oft hafi verið valið
ýmsum dýrlingum og helgi-
mönnum fyrr á öldum. Þeir, sem
teldu ráðherradóm Ólafs, er
kostað hefði „skilyrðislausa
uppgjöf" Sjálfstæðisflokksins í
dýrtíðarmálinu, helzt til dýran,
■■ins og nýju skattafrumvörpin
virtust leiða í ljós, ættu líka að
geta sætt sig vel við þetta nafn.
Þessu er hérmeð komið á
framfæri Sjálfstæðismönnum
bil athugunar.
,,Háskabrautin“.
í tilefni af ádeilum Vísis á
aýju skattafrv., hefir Mbl. fund-
ð nýja afsökun fyrir þeirri
íörmulegu fjármálastefnu, sem
íú er fylgt.
Blaðið segir, „að núverandi
3tjórn sé síður en svo að marka
nýja stefnu í fjármálum þjóð-
arinnar með nýju skattafrum-
vörpunum" heldur fylgi hún
stefnu fyrv. rikisstjórnar, því að
„í hennar tíð hafi verið farið
'nn á þá háskalegu braut, að
'iorfast ekki í augu við dýrtíð-
ina eins og hún raunverulega
var“, .heldur í þess stað „varið
^ugum miljóna úr ríkissjóði til
bess að greiða niður dýrtíðina".
„Það er einmitt þetta sama,
sem núv. ríkisstjórn er að glíma
við,“ segir Mbl. svo sigri hrós-
andi.
Aumari játningu er varla
hægt að gera. Fyrst stefna fyrv.
stjórnar varð „háskaleg braut“
að dómi stjórnarsinna,,átti það
vitanlega að vera fyrsta verk
hinnar nýju stjórnar, sem þyk-
ist vilja nýsköpun á þessu sviði
°ins og öðrum, að snúa af henni
inn á aðrar réttari brautir. í
stað þess heldur hún áfram á
sömu „háskabrautinni"!
Enn aumari verður líka þessi
játning, þegar það er athugað,
að fyrv. ríkisstjórn fór frá
vegna þess, að hún' vildi ekki
lengur halda áfram á þessari
„háskabraut“ og núv. stjórn tók
beinlínis við völdum til þess að
koma í veg fyrir, að aðrar æski-
legri dýrtíðarráðstafanir væru
gerðar og þá sérstaklega lækk-
un dýrbíðarinnar með- niður-
færslu kaupgjalds og verðlags.
En þótt þessi játning sé aum
fyrir stjórnarsinna, er það at-
hyglisvert fyrir landsmenn, að
sjálft aðalmálgagn stjórnar-
sinna skuli viðurkenna, að hin
nýja stjórn, sem kemur til valda
á viðsjárverðustu verðbólgutím-
um, skuli sjálf enga fjármála-
(Framhald á 7. síðu)
ERLENT YFIRLIT;
Leynislarlsemi Nasizta
eftir styrjöldina
Snemma á fyrra ári hófu ensk unu-m„ hafi mjög verið lögð til
og amerísk blöð að segja frá grundvallar við undibúning
því, að þýzku nazistarnir væru hinnar fyrirhuguðu mótstöðu-
byrjaðir að skipuleggja hina hreyfingu nazista. Víst þykir þó,
leynilegu mótstöðuhreyfingu, er
þeir myndu halda uppi, ef til
þess kæmi, að Þýzkaland yrði
sigrað. Síðan hafa blöðin stöð-
ugt flutt nýjar og nýjar fregnir
af þessum viðbúnaði nazista.
Markmið þessarar mótspyrnu-
hreyfingar verður m. a. það, að
gera setuliði Bandamanna og
Rússa, sem haft verður í Þýzka-
'andi sem erfiðást fyrir. Haldið
verður uppi skipulegri skemmd-
arstarfsemi gegn því, og laun-
víg unnin jafnt á óbreyttum
hermönnum sem herforingjum.
Með þessu á að þreyta sigurveg-
arana á setuliðsvistinni og knýja
þá fyrr en síðar til að fara með
setuliðin úr landinu.
Annað markmið mótspyrnu-
hreyfingarinnar verður í því
fólgið að ógna þeim Þjóðverjum,
sem hafa samvinnu við setú-
liðsstjórnirnar og taka að sér
trúnaðarstörf í því sambandi.
Öllum slíkum mönnum verður
ógnað með meiðingum eða líf-
jláti og fara refsingar vitanlega
'eftir þýí, hve alvarleg afbrotin
i verða talin. Eftir seinustu heims-
styrjöld voru myrtir ýmsir þeir
stjórnmálamenn, er taldir voru
of sáttfúsir og vinsamlegir
Bandamönnum. Nú má búast
við, að slík morð geti orðið marg-
fallt fleiri en þá.
I Þriðji tilgangur mótspyrnu-
hreyfingarinnar er sá, að undir-
búa nýja styrjöld, sem veitir
!Þjóðverjum uppreisn að nýju.
|í þessum t'ilgangi verður unnið
að því á leynilegum rannsóknar-
stöðvum að fullkomna þau leyni-
vopn, er ekki hafa verið komin
svo langt á veg, að hægt væri
að nota þau í þessari styrjöld.
Sagt er, að slíkum stöðvum hafi
nú þegar verið komið upp í
Þýzkalandi og jafnvel víða út
um heim. Ein sagan er sú, að
slíkum bækistöðvum hafi verið
komið upp á óbyggðum Suður-
hafseyjum og hafi kafbátar flutt
þangað menn og vistir til margra
ára. Önnur er sú, að slíkar bæki-
stöðvar hafi verið reistar í ó-
byggðum héruðum í Asíu og
Afríku og hafi flugvélar annast
flutningana þangað.
Sagt er, að kynnig sú, er Þjóð-
verjar hafa haft af mótstöðu-
hreyfingunni í hernumdu lönd-
Helnrick Himmler
að mótstöðuhreyfing nazista
verði enn harðsnúnari og ill-
fengnari en áður hafa verið
dæmi til.
Mótstöðuhreyfing nazista er
sögð skiptast í ýmsar deildir:
Sumum þátttakendum hennar
hefir verið fyrirskipað að ganga
í leynifélagsskap kommúnista,
jafnaðarmanna og' fleiri and-
stöðuflokka nazista og eigá þeir
síðan að halda uppi baráttu
innan þessara flokka fyrir því,
að gerðar verði sem ýtrastar
kröfur fyrir hönd Þjóðverja og
á annan hátt torvelduð sam-
vinna þessara flokka við Banda-
menn. í öðrum deildum eru þeir
menn, sem eiga að fara sem mest
huldu höfði og vinna skulu
hryðjuverkin og verða það að-
allega gamlir stormsveitarmenn.
Þá er sagt, að víða í fjallahér-
uðum Þýzkalands hafi nazistar
komið sér upp vígjum, sem þeir
geri sér vonir um að geta haldið
til margra ára og muni aðal-
stjórn leynihreyfingarinnar haf-
ast þar við. Gera þeir sér jafn-
vel vonir um, að hægt verði að
halda þessum bækistöðvum
þeirra leyndum um lengra skeið.
Sagt er, -að Himmler hafi
persónulega tekið að sér að
undirbúa og skipuleggja mót-
stöðuhreyfinguna og hafi hann
valiö sér til aðstoðar flesta þá
ungu menn innan nazistaflokks-
(Framhald á 7. síðu)
Þriðjudatfur 23. jjan.
Hvað tekur xiö .
eftír „áríd“?
Þegar deilt hefir verið á hið
Jyrirhugaða veltugjald rík-
isstjórnarinnar, hafa forsvars-
menn hennar reynt að nota sér
það helzt til málsbóta, að gjald-
ið verði ekki lagt á, nema í eitt
ár.
Þessi málsvörn stjórnarsinna
er ekki aðeins, viðurkenning á
því, hvílík glæframennska þessi
skattlagning er. Hún er einnig
viðurkenning á því, að fjármála-
grundvölluririn, sem nú er byggt
á, sé svo veikur, að honum verði
aðeins haldið uppi með örþrifa-
ráðum til eins árs.
En hvað ætla stjórnarflokk-
arnir svo að láta taka við, þegar
þessu ári lýkur?
Það er næsta ljóst, að verði
áfram fylgt sömu fjármála-
stefnu og nú, munu útgjöld rík-
isins verða stórum hærri 1946 en
á þessu ári. Dýrtíðin mun stór-
aukast, þar sem hækkun á kaup-
gjaldi mun óhjákvæmilega leiða
til hækkunar afurðaverðs,næsta
haust. Útgjöld ríkisins munu
því vaxa mikið af þessu'm á-
stæðum. Hin fyrirhuguðu al-
þýðutryggingalög eiga að koma
til framkvæmda 1946 og munu
auka útgjöldin um milj. kr.
Þarfirnar fyrir opinberar fram-
kvæmdir og stuðning ríkisins
við atvinnuvegina munu aukast,
ekki sízt, ef verðfall yrði erlend-
is.
Þegar þetta er haft í huga,
er skattgreiðendum vissulega
ekki nóg, að stjórnin lofi
því að leggja ekki veltu-
gjaldið á aftur. Þeir þurfa einn-
ig að fá að vita, hvernig stjórnin
ætlar að standa við þetta loforð
Annars mega þeir búast við
svipaðri reynslu og af verð-
hækkunarskattinum. Sjálfstæð-
isflokkurinn lofaði því hátíðlega
vorið 1943 að fylgja honum ekki
nema í eitt skipti. Nú beitist
fjármálaráðherra flokksins fyrir
því að fá þennan skatt lagðan
á aftur undir nafninu tekju-
skattsviðauki!
Það liggur í augum uppi, að
það er ekki til nema eitt úrræð:
til að koma í veg fyrir, að við-
skiptagjaldið verði lagt á aftur
og þetta úrræði hefði líka komið
í veg fyrir, að þurft hefði að
leggja það á nú. Þetta úrræði er
niðurfærsla verðlags og kaup-
gjalds í réttum hlutföllum.
Verði ekki þessi leið valin, þá
verður ekki aðeins veltu-
gjaldið lagt á aftur, heldur einn-
ig nýir, jafnvel enn ranglátari.
skattar, hvað, sem öllum stjórn-
arloforðum liður.
Eins og núv. stjórnarforustu
er háttað, virðast vissulega litl-
ar líkur til þess, að þetta ráð
verði upptekið. Núv. ráðamenn
Sjálfstæðisflokksins hafa gefist
skilyrðislaust upp fyrir komm-
únistum í dýrtíðarmálunum og
prédika að halda verði frið við
þá, hvað sem það kostar. Með-
an stjórnin er þannig háttað
verður haldið áfram feigðar-
göngunni, skattar og veltu-
gjald framlengt og nýjum
skattaálögum bætt við, unz
hrunið verður ekki stöðvað.
Þetta verða skattgreiðendur
að láta sér skiljast í tæka tíð
Það verða aðeins öflug samtök
þeirra en ekki stjórnarloforðin.
sem geta tryggt það, að við-
skiptagjaldið og aðrar slíkar
skattaálögur verði ekki fram-
lengdar og tekin upp heiíbrigð
fjármálastefna, sem gerir slíkar
álögur óþarfar. Skattgreiðendur
mega því ekki láta hin óábyrgu
loforð stjórnarinnar vera sér
svefnþorn og halda að allt verði
gott eftir „árið“? Það fer mest
eftir þeim sjálfum, hvað tekur
við, þegar „árinu“ lýkur?
Svikín loforð
Kommúnistar hafa sýnt það
næsta vel með stuðningi sinum
við skattaálögur stjórnarinnar,
hve lítið er að marka kosninga-
loforð þeirra og hve lítinn
áhuga þeir hafa fyrir efnaleg-
um jöfnuði og öðrum umbótum
innan ríkjandi þjóðskipulags.
Á undanförnum árum hafa
beir krafist manna mest, að
kattar væru fyrst og fremst
'agðir á stórgróðann og tollar
■/æru afnumdir. Á öndverðu því
bingi, sem nú situr, fluttu þeir
m. a. þessi frv. til að sanna
bennan áhuga sinn:
Frv. um hækkun persónufrá-
Iráttar við skattaálagningu.
Þingsályktunartillögu um af-
nám tolla.
Frv. um afnám varasjóðs-
blunninda hjá stórgróðafélög-
unum.
Frv. um eignaaukaskatt á
Dignasöfnun, er orðið hefir á
riríðsárunum.
Strax eftir að kommúnistar
komu í ríkisstjórnina hættu þeir
að minnast á þessi mál. í stað
bess styðja þeir nú alla þá tolla
og skatta, er áður voru og þeir
átöldu mest, og svo til viðbótar
nýjar skattaálögur, er hér segir:
Tekjuskattsviðauka, er ekki
nær til tekna yfir 200 þús. kr.
Símgjaldahækkun, sem legst
tiltölulega þyngst á láglauna-
fólk, einkum utan Reykjavíkur.
Helmingshækkun á tolli á
ýmsum innlendum iðnvarningi,
og meira en helmingshækkun á
stimpilgjaldi, lestagjaldi og
fleirum gjöldum, er leggjast
jafnt á almenning, án tillits til
afkomu og efnahags.
| Viðskiptagjald, sem er í raun
| réttri ekkert annað en neyzlu-
tollur og kemur m. a. mjög hart
niður á samvinnuverzlunum
bænda og verkamanna.
Ekkert af þessu eru skattar á
mesta stórgróðann, heldur eru
þetta yfirleitt álögur, sem leggj-
ast meira og minna á almenn-
ing í tollaformi. Allt er þetta
eins fjarlægt fyrri stefnuyfir-
lýsingum kommúnista um stór-
gróðaskatta og afnám tolla og
hugsast getur.
Með þessu hafa kommúnistar
mæta vel sýnt, að ekkert er að
marka loforð þeirra og yfirlýs-
tngar í skattamálum og að þeir
hafa engan áhuga fyrir skatta-
álögum, er miða að réttmætum
sfnajöfnuði, innan núv. þjóð-
skipulags. Þvert á móti vilja þeir
að ójöfnuðurinn sé sem mestur,
bví að það það hentar þeim bezt
í áróðrinum, er tími „uppgjörs-
ins“ kemur. Framkoma þeirra 1
skattamálunum nú er því full-
komlega í samræmi við raun-
verulega stefnu þeirra, þótt hún
sé algert svik þeirra loforða, sem
þeir hafa gefið í blekkingaskyni
og ýmsir hafa lagt á trúnað í
fáfræði sinni.
Vísir gerir hina nýju skatta ríkis-
;tjórnarinnar aö umtalsefni í forustu-
arein 17. þ. m. Þar segir:
„Loksins eru skattafrumvörp
stjórnarinnar öll komin fram i
dagsljósið. Er varla ofsagt, að far-
ið hafi verið inn á flestar þær fjár-
öflunarleiðir, er stjórnínni standa
opnar. Tekjuskatturinn hefir verið
hækkaður, öll símagjöld hækkuð
um 50%, vitagjöld, stimpilgjöld og
lestagjald hækkuð um 60%, tollur
af innlendri framleiðslu um 50%,
eignarskattur um 50%. Og síðast
en ekki sízt, veltuskattur á félög og
einstklinga, sem einhver viðskipti
reka, er nemur samtals 9—10 millj.
króna.
í fljótu bragði gera menn sér
ekki grein fyrir hvaða skattabrjál-
æði er hér á ferðinni. En þegar
farið er að athuga þetta nánar og
í ljós kemur hvílík blóðtaka þetta
er fyrir alla, sem hlut eiga að
máli, þá getur engum dulizt að
þessi skattpíning er sjúkleg ráð-
stöfun, örþrifaráð til þess að halda
eyðslu hins opinbera og kvörn
dýrtíðarinnar í fullum gangi. Með-
an svo er, er hægt að benda á, að
allt gangi sinn gang, að allt sé í
framför, að ekkert sé að óttast,
þótt strengja þurfi hverja taug til
að útvega það fé, sem mylla fram-
tíðarinnar þarf til að geta snúizt.“
Enn segir Vísir um nýju skattana:
Ríkisstjórnin seglr, að þessir ó-
viturlegu skattar séu nauðsynlegir.
Aðrir segja, að þeir séu það ekki.
Stjórnin verður að leggja skattana
á vegna þess, að hún var neydd til
að fylgja þeirri stefnu socialista-
flokkanna, að halda uppl fram-
leiðslukostnaðinum í landinu og
halda við hinni miklu verðbólgu,
sem nú er. Þetta er kallað að
„sporna gegn lækkun vinnulauna."
Stjórnin valdi ekki þá leiðina, sem
viturlegri var, „að klífa niður stig- I
ann,“ eins og Mbl. heimtaði áöur
en stjórnin var mynduð. Slík að-
ferð hefði tryggt vinnulaunin og
gert óþarfar þær miklu skattaá-
lögur ,sem nú er hlaöið á lands-
menn."
Hér er það hreint og heiðarlega ját-
að af öðru aðalmálgagni Sjálfstæðis-
flokksins, að hinir nýju skattar séu
fyrst og fremst afleiðing þess, að meiri-
hluti Sjálfstæðisflokksins keypti sam-
vinnuna við kommúnista þvi verði, að
fylgja stefnu kommúnlsta í dýrtíðar-
málunum. Vegna þess og þess eins
eru hinir nýju skattar lagðir á, því
að þeir hefðu verið óþarfir, ef tekin
hefði verið upp heilbrigð stefna i dýr-
tíðarmálunum.
* * * -
Um viðskiptagjaldið segir Vísir í
sömu grein:
„Stærsti skatturinn er veltu-
skatturinn og er áætlað að tekjur
af honum neml 9—10 milljónum
króna. Þetta er ósanngjarnasti
slcattur, sem lagður hefir verið á
liér á landi, vegna þess að ekkert
tillit er tekið til afkomu skattgreið-
enda. Þeir verða að greiða skatt-
inn af veltu sinni, hvort sem þeir
tapa eða græða á rekstrinum.
Skatturinn er á engan hátt frá-
dráttarhæfur og er því raunveru-
lega eignarskattur. Er hér lengra
gengið 1 ósanngirni gagnvart skatt-
greiðendum en venja er í siðuðum
löndum."
Hér er vissulega ekki of djarft til
orða tekið.
* * *
í forustugrein Vísis 19. þ. m. er enn
rætt um hina nýju skatta stjórnar-
innar og segir þar m. a.:
„Hin nýju skattafrumvörp stjórn
arinnar og þó alveg sérstaklega
veltuskatturinn, vekja menn ó-
þægilega til umhugsunar um, tii
hvers stefna núverandi ríkisstjórn-
ar í fjármálum er að leiða ríkis-
búskapinn. Vafalaust hefir þessi
skattur, sem fjármálaráðherrann
sjálfur viðurkennir >5 sé óréttlátt
neyðarúrræði, ekki verið lagður á
fyrr en stjórnin var búin að kom-
ast að raun um, að engar aðrar
leiðir væru fyrir hendi tll að afla
tekna í ríkissjóð.
Þá fáu mánuði, sem þessi ríkis-
stjórn „nýsköpunarinnar" hefir
setið að völdum, hefir útgjalda-
þörf ríkisins vaxið svo að segja
með hverjum degi. í sjálfum mál-
efnasamningi stjórnarinnar úir og
grúir af samkomulagsatriðum, sem
fyrirfram var vitað að mundu
skapa ríkissjóði milljónabyrði, er
hinir almennu skattgreiðendur í
landinu yrðu að taka á sínar herð-
ar. Núverandi stjórnarflokkar hik-
uðu ekki við að stuðla að þessum
auknu útgjöldum, þótt almennt
sé viðurkennt, að búið sé að ganga
lengra í skattaálögum hér á landi
eftir eðlilegum leiðum, en þekkt er
nokkurs staðar.“
Að lokum segir Vísir:
„En skrúfan heldur áfram. Með
núverandi fjármálastefnu eykst
tekjuþörf ríkissjóðs hraðförum
með hvsrjum mánuði, en að sama
skapi rýrnar gjaldgeta þegnanna.
Einn góðan veðúrdag verða eignir
borgaranna horfnar líka í hina
botnlausu hít dýrtíðarinnar, ef
ríkistjórnín heldur uppteknum
hætti um að auka stöðugt tekju-
þörf ríkissjóðs."
Þetta er vissulega ekki glæsilegur
spádómur um fjármálastefnuna, sem
er afleiðing þess, að Sjálfstæðlsmenn
unnu það til samstarfsins við komm-
únista, að gefast skiljTðislaust upp í
dýrtíðarmálunum. En því miður virðist
hann hafa við full rök að styðjast.