Alþýðublaðið - 13.06.1927, Page 4

4
AL&ÝÐUBLAÐIÐ
Rök jafnaðarstefnunnar. Útgef-
andi Jafnaðarmannafélag fslands.
Bezta bókin 1926. '
Bylting og Ihald úr „Bréfi til
Láru“.
Deilt um jafnaðarstefnuna eftir
Upton Sinciair og aroerískan í-
lialdsmann.
Byliingin í Rússlandi eftir Ste-
fán Pétursson dr. phi).
Höfuðóvinurinn eltir Dan. Grif-
fiths með formáia eftir J. Ram-
say MacDonald, fyrr verandi fOr-
sætisráðherra í Bretlandi.
Kommúnista-ávarpw eftir Karl
Marx og Friedrich Errgels.
Húsið við Norðurá, spennandi
leynilögregiusaga, íslenzk.
Fást á afgreiðslu Alpýðublaðs-
ins.
H.F.
EIMSKIPAFJELAG
ÍSLANDS
llMmfeppi
falfegt og fjölbreytt úrval,
mismunandi verð.
Litið í gluggana.
Allar tegundir af fiðrí
fást nú aftur.
Voruhúsið
Góð bók.
Ódýr bók.
»Frá Vestfjörðum til Vestribyggð-
ar« heitir afarskemtileg bók (með
mörgum myndum) eftir Ó5a£
FFÍdrilkssosa, sem kemur út í
þrern heftum á 1 kr. og 50 aura
hvert.
„Esjsafe&
fer héðan á morgun 14.
júní kl. 6 síðdegis austur
og norður um land í hring-
ferð.
fer héðan á íöstudag 17.
júní kl. 3 síðdegis vestur
og norður um land fljóta
ferð. til Hull og Hamborg-
ar. Farseðlar sækist á mið-
vikudag.
Sænska flatSDrarallið
(Knáckebröd) er bragðbezta
brauðíð.
Ferðatðskvr
Nýkomnar,
mjög ódýrar.
Tersl. „Alfa“
Bankastræti 14.
Málningín
í Kainarsíræti
18
er ódýr.
Sími 27. — Heima 2127.
G. J. Fossberg.
MlHjið um Smáca*
sanjörlékid, pví að
pal er ©fcsistsetra en
alt amimaö sanjörliki.
Veggfoður,
yfir 200 teg. að velja
úr. — Allra nýjustu
gerðir. — Lægsta verð.
Málningarv. alls konar.
Signrðnr Kjartansson,
Langavegi 2ðB. Sfmi 308.
Sænska flatbraaðiö
(Knackebröd) er bezta
skipsbrauðið.
Wotuð íslenzk
Frímerki
eru keypt hæsta
verði íBókabúð-
inni á
‘Laugaveoi 46.
Mjólk fæst ailan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
Sokkas* — Sokkar — Sokkar
frá prjónastoíunni MaJin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Veggmyndir, failegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
Varahlutir til reiðhjóla ávalt
fyrirliggjandi í Örkinni hans Nöa
á Klapparstíg 37.
. IBréS til Láru. Nokkur eintök
Sást f MgreiðsSti blaðsins.
Verzlið við Vikar! Það verður
notadrýgst.
Nokkrip reSip til sölu.
1. Siokks skinnuppsetning.
Valgeir E&ristjánsson, Lauga»
vegi 18 uppi.
Herbergi í göðu standi á ró-
legum stað er til leigu. A. v. á.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hailbjörn Halldórsson.
AI þýðuprentsmið jan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
Hann vax tæplega horfinn, þegar Delarmes
kom i ijós.
„Göðan daginn, kunningjar!" sagði hanti
og veifaði með hattinum.
Adéle tók heldur dauflega kveðju hans, en
Dubourchand þrýsti hönd hans.
„Mistinguette er ágæt,“ hvíslaöi hann i
eyra Delarmes.
„Eruð þér ,viss?“ spurði Deiarmes-
„Já; bárviss. En nú verð ég að fara og
íaia við tamningamanninn mirun. Við sjá-
umst bráðum," kallaði bann tii þeirra á
leiðinni frá þeim.
Delarmes leit einkennilega á Adéle. Hún
var að krota í sandinn með sólhlífinni sinni.
„Hvar er Paterson ?“
„Hjá kössunum.1'
„Tókst þetta'?"
Adéle ieít hæönislega á hann.
Þvi næst opnaöi hún töskuna sína í
skyndi, tók þar upp litla pappírsöskju og
fékk honum.
„Sjáðu! Þarna er iykillínn, En farðu nú
burtu, og hlifðu mér við að sjá þig oftar;
alt okkar í milli er úti. Ég vona, að
jþú haklir loforð þitt.“
Delarmes var fljótur að þrífa öskjuna og
stakk henni i vasa sinn.
„Þakkir!" sagði hann. „Á ég að fara
strax ?“
„Já.“
„En ef hinir spyrja eftir mér?“
„Þá segi ég þeim, að þú hafir horfið
mér sýnum í fjöldann."
„Jæja. Ég fer þá. Þakkir fyrir alt, Adéle!
og gleymdu mér ekki strax."
„Þú ert mér einskis virði, Jacques!"
„Já, já; nú hefir þú Paterson." Hann hló
kaldranalega. „Gættu hans vel! Vertu sæl!“
Adéie horfði á eftir honurn. Hún dró and-
ann djúp't. Guði sé lof! Nú var hún frjáls!
Honum tekst áreiðanlega ekki þetta ráða-
brugg, hugsaði hún. Ætli, að hann viti
nokkuð, að skipið er 'komið út á höfn?
Ég vil vera laus við allar þessar áhyggjur.
Lífið er .fagurt. Það er vor. Sól og gleði
skulu hér eftir fylgja mér. Hún sá Paterson
í anda.
Ætli, að hann kæmi ekki bráðum? Hún
ieit í kring um aig. Þarna var hann. Hún
fór á móti honum.
„Fenguð þér númer 3? Þakkir!" Hún stakk
hendinni und-ir handlegg hans, og síðan fóru
þau þangað, sera útsýnið var bezt.
Eftir fyrsta hlaup fóru Adéle og Paterson
ofan af paílinum. Þau voru á leið til Du-
bourchands, þegar Delarmes kom í fangið á
þeim. Adéle hnykiaði brýrnar.
„Þarna eruð þér þá, Paterson!" hrópaði
hánn. „Hér er skeyti til yðar. Ég var þarna
út frá, þegar ég heyrði hann kalla nafn
yðar. Ég hélt, að það kynni að vera áríð-
andi, svo að ég kom með manninn hingað/'
Bak við Delarmes stóð ungur maður í ei-n-
kennisbúningi með rauða tösku.
„Eruð þér Paterson lautinant?" spurði
hann .
„Já, það er ég.“
„Hér er hraðskeyti til yðar. Það er ný-
komið, endursent frá Monte Carlo."
Paterson tók bláa snepilinn og stakk tveim
frönkum í iófa piltsins. Síðan braut hanu
það upp. Hann beit á vörina.
„Er það nokkuð siæmt?" spurði Adéle.
„Nei; ég verö bara að fara strax af stað
héöan," svaraði Paterson. „Lesið þetta sjálf-
ar, ungfrú!“ Hann rétti henni skeytið.
„Lautinant Paterson, tundurbáti 111, höfn-
inni á Monte Carlo,“_ las Adéle. „Komið
strax til Toulon. Foringinn í 3. deild."
„Æi; þetta var leiðinlegt. Þér þurfiö víst
e-kki að fara fyrr en eftir hlaupið?"
i