Tíminn - 07.11.1947, Blaðsíða 7

2#3. blaff
TÍMINN, föstudaglnn 7. nóv. 1947
J*
♦>*«

til
nams
í Brcfaskóla S.Í.S. {icr lært:
íslenzkfi réttvltun
Reikning
Bókfœrslu
Ensku
Fundarstjóm og fundarreglur
Skipulag ®c/ starfshœtti
satnvinnufélaga
Þeim, sein læra andir skófa í lieima-
híisaiasa skal beaii á það, að brcfaskóliam
cr sérstaklega heppilegur íil undirbaiit-
ings undir próf npp í lacóri bckki frana-
italdsskólanna.
veitum fóslega allar upplýsiiagar
m. s.
Reykjavík

Dýrfirðingafélagið
heldur skemmtifund að Röðli (í dag) föstudaginn 7.
þ. m. og hefst kl. 8. Húsið opnað kl. 7y2,
Til skemmtunar verður:
Kvikmyndasýning, upplestur og dans.
Aðgöngumiðar fást í dag (föstudag) í Sæbjörgu,
Laugaveg 27, afgreiðslu VisLs; Hverfsigötu 12, og við
innganginn.
Félagar, fjölmennið stundvíslega og takið með ykk-
ur gesti.
Skcmmtinefndin.
Hestamannafélagiff FÁKUR heldur
skemmtifund
7. þ. m. kl. 9 síðdegis aö Þórscafé
Til skemmtunar:
1. Kjartan Ó. Bjarnason sýnir Heklukvikmynd
o. fl.
2. Upplestur: Frú Líba Einarsdóttir.
Aðgöngumiðar seldir við innganginn frá kl. 7.
Stjórnin.
SólvaSlabúðin
er opnuff aftur í dag.
Án skömmtunar: Mikið úrval af prjónavörum, lcven-
töskur, nýjasta tíska, lianskar, svartir og mislitir,
höfuöklútar, Plastic regnkápur, kuldahúfur og hansk-
ar fyrir herra o. m. fl. — Margs konar vefnaðarvörur
með og án skömmtunar. —
Sói'vnllabóðin
SólvaUagötu- -9. — Sími 2420.
Grænlaiidsfarl
scg’ir frá
*» '-Éramh. a* TWnA
kaflega fagurt land, en gróð-
ur þar stórum minni en hér,
nema þá við firðina í Suður-
Grænlandi. Þar er mikið af
ákaflega litfögrum blómum,
stórar breiður af eyrarrós,
auk ýmsra fagurra blómteg-
unda, sem ekki vaxa hér.
Þeir átu hundana
sína í vetur.
— Hvernig líkaði þér við
Grænlendingana?
— Mér gazt vel að þeim,
en erfiðlega gekk mér að
skilja Eskimóana. Þeir köll-
uðu mig Angut umigsualik
— manninn með störa
skeggið.
Eins og allir vita eru Eski-
móar veiðimenn að uppruna
og veiðieðliö er mjög ríkt í
þeim. En veiðidýr eru mörg
mjög til þurrðar gengin síð-
an byssurnar urðu algeng
veiðitæki. Hreindýr eru nær
upprætt á vesturströndinni.
Friðanir eiga Eskimóar á
hinn bóginn bágt með aö
skilja. Af þessum sökum er
oft hart í ári hjá þeim. Síð-
asta vetur svarf til dæmis
svo fast að þeim, að sumir
urðu að éta dráttarhunda
sína.
Flestir Eskimóar á vestur-
ströndinni hafa nú orðið
fasta búsetu, enda mega þeir
ekki flytja sig milli byggða
nema með leyfi stjórnar-
valdanna.
Skinnbuxur, síðbuxur
og pils.
Gamlar venjur eru líka að
fyrnast. Ég sá til dæmis
raunalega fáar grænlenzkar
stúlkur í skinnbuxum. Þær
eru komnar í amerískar síð-
buxur, og stundum eru þær
í pilsum utan yfir þeim. Og
það er ekki falleg sjón. Siiki-
sokkar fara ekki heldur vel
í grænlenzku umhverfi.
Landkostir í Grænlandi.
Annars er Grænland kosta
land um margt. Kol eru þar
víða í jörðu. Á tveimur stöð-
um, þar sem viö höfðum við-
legu, þurftum við ekki ann-
að en ganga upp í hlíðina til
þess að sækja kol til elds-
neytis. Og tvær kolanámur
mun Grænlandsstjórn láta
starfrækja.
í Ivigtut eru krýólítnám-
ur, sem gefa mikið í aöra
hönd. Þar hefir mikið verið
brotið af krýólít, og eru þó
enn gnægð af því. Við þess-
ar námur vinna eingöngu
Danir.
Svo eru fiskimiðin, er virð-
ast mjög auðug. Það var sið-
ur okkar, þegar við rerum til
lands frá skipi, að reka
sting niður í sjóinn, og það
brást ekki, að við gogguð-
um þorsk í næsta málsverð
handa okkur. Svona var fiski
gengdin mjPkil uppi við land-
steina, enda lifa landsmenn
orðið mikið á fiskveiðum. Er
dálítið til af litlum vélbát-
um, en engin stór fiskiskip.
En mest nota Eskimóar
kajaka.
Hvalveiðiskip hefir stjórn-
in við Grænland, og er afl-
anum skipt á byggðirnar.
IjOks er verið að hugsa um
að reyna þar skógrækt, hrein
dýrarækt og æðarvarpsrækt.
Sauðfjárrækt er þegar komin
talsvert á veg, þótt Eskimóar
séu tregir til þess að gefa sig
að henni. Hafa þeir þó oröið
vel efnaðir á Eskimóa visu,
er hana hafa stundað. Fjár-
stofninn er íslenzkur, en
dilkarnir verða miklu vænni

Gjafabækur
t
Sagnaþættir Þjóffólfs. Fögur og smekkleg útgáfa af
þessum gömlu og vinsælu þáttum, nokkuð aukin. Eng-
inn sá, sem ann sögu landsins og þjóðlegum fræðum,
má fara á mis við þaö að eignast þessa fallegu bók.
— Vegleg tækifærisgjöf. — Verð ób. kr. 40,00, í rexín-
bandi 55,00 og fögru skinnbandi kr. 70,00.
Vísindamenn allra alda. Bók þessi heíir að geyma
ævisögur rúmlega tuttugu heimsfrægra visindamanna,
skemmtilega skrifaðar og fróðlegar. Þessi bók hentar
fólki á öllum aldri, en er sérstaklega vel valin gjöf
handa ungum mönnum. Útgáfa bókarlinnar og allur
frágangur er svo fagur og vandaður, aff sérstaka athygli
vekur. — Kostar í fögru bandi kr. 35.00.
Hershöfffinginn hennar. Skemmtilegur og spennandi
róman eftir Daphne du Maurier, höfund „Rebekku.“
Mjög kærkomin gjöf handa konum á öllum aldri. —
Bókin er nálega 500 bls. í stóru broti en kostar þó aðeins
kr. 32,00 heft og 45,00 í góðu bandi.
Á skákborffi örlaganna. Hin fræga metsölubók Hol-
lendingsins Hans Martin. Áhrifamikill og spennandi
róman, sem heldur athygli lesandans fanginni frá
fyrstu línu til hinnar síðustu. — Verð ób. kr. 20.00 og
ib. 32,00.
Rækur handa börnum og ungliiigum
Systkinin í Glaumbæ. Þessa frábæru barna- og ung-
lingabók lesa ungir sem gamlir sér tii óblandinnar
ánægju, enda er þetta ein af hinum fáu ,,klassisku“
unglingabókum. Er einkum ætluð telpum 10—16 ára. —
Verð ib. kr. 20,00.
Leyndardómar fjallanna. Þessi skemmtilega drengja-
saga Jóns Björnssonar kom fyrst út á dönsku og hlaut
mikið lof leiðandi manna í uppeldis- og skólamálum,
auk þess sem allir strákar voru sólgnir í hana vegna
þess hve skemmtileg hún er. — Verð ib. kr. 18,00:
Framantaldar bækur fást hjá bóksölum um land allt ,
og beint frá útgefanda. <;
Braiipiiisiítgáfan
Iðuimariitgáfan "
Pósthólf 561. — Reykjavík.
en hér — skrokkþyngdin um
þriðjungi meiri a. m. k.
Þrír íslendingar
— Vel á minnzt — hittir
þú ekki íslendinga á Græn-
landi?
— Það munu vera þrír ís-
lendingar þar, en ég hitti
aðeins einn þeirra, Sigurð
Stefánsson, Grímsnesing að
uppruna. Hann er fjárrækt-
arstjóri í Godthaab, og býr
þar í góðu húsi. En eigi að
síðiir hafði hann hug á að
flytja búferlum inn í firð-
ina, þar sem landkostir eru
meiri.
Hinir íslendingarnir eru
Valdemar Sigurðsson, sem
vinnur við fjárrækt í Juli-
anehaab, og Ágúst Ólafsson,
vélaeftirlitsmaður Græn-
landsstjórnar. Hann er að
vísu búsettur í Höfn, en
dvelur langdvölum í Græn-
landi. Allir þessir menn eru
vel látnir og mikils virtir.
— Svo að við látum Græn-
landsmálin niður falla — ert
þú kominn til þess að setjast
hér að?
— Nei ,ekki er því svo far-
ið. Við hjónin förum bráð-
lega til Danmerkur, þar sem
ýms störf bíða mín. En því
er ekki að neita, að ég hefði
hug á að fá hér heima starf
í samræmi við þá menntun,
sem ég hefi aflað mér.
Á förmim vegi
Framhald af 2. síðu.
túnastærð landsins. En þá þyrfti
líka að taka árlega til íriðunar viss
svæði kjarrlendis, svo að þau yrðu
hæf til þess að gróðursetja í þau
barrvið.
Það kostar eina miljón króna að
gróöursetja barrvið i tvö hundruð
og fimmtíu hektara lands eða álíka
svæði og Vaglaskóg eða heldur
stærri blett en Reykjavílc innan
Hringbrautar. Þessi barrskógur
yrði hundrað ár að vaxa, en áöur
fengist þó mikill viður við grisjun,
‘svo að tekjur af skóginum ættu að
vera orðnar töluvert á aðra rniljón
króna að fimmtíu árum liönum. Sé
reiknað með 4% vöxtum af stofn-
fé yrði þó skuld þessarar skógrækt-
ar enn um ein miljón króna. Að
áttatíu árum liðnum yrði þetta allt
greittt og eftir eina öld myndi
gróðinn af þessu skóglendi orðinn
sjö miljónir. En þá reiknað með tvö
hundruð króna verði á tenings-
metra viðar.
En hundrað slík svæði, vaxirv-
gagnviði, þyrfti til þess að full-
nægja allri viðarþörf landsmanna
eins og hún er nú. J. H.