Alþýðublaðið - 21.06.1927, Blaðsíða 3

ALKÝÐUBLAÐIÐ
3

flJl^
Lnl
■« y" r 32 223 ^ . ®
Nusfteru pessir
ágætuvindlingar
komnir.
u»r
Biðjið um „YACHT“, og
pér fáið góðan \indlingfyr-
ir smápening.
reyndir. Sama gerir og blaða-
mensku-umvandarinn í íhalds-
„Verði" sínum.
ÞmgKnálafandnrlnii
i Hafnarfirði.
A fundinum í Hafnarfirði i
gærkveldi söng Ólafur Thors
stjórninni mikið lof fyrir viðreisn
hennar á fjárhag landsmanna og
bar fyrir sig töiur, sem Pétur G.
Guðmundsson rak ofan í hann.
Þær voru rangar, og virtist það
varla geta verið óvísvitandi. Sló
við þetta miklum óhug á fund-
armenn, og mátti segja, að íhaldið
færi hina mestu hrakför. Nánari
frá^ögn bíður morguns.
Saga eymdarinnar.
Vinur minn!
Ég ætla að segja pér sögukorn,
sem hér á og átti sér stað í
Reykjavík.
Ég ætla að lýsa í fáum dráttum
fyrir þér æfi konu einnar, sem
nú er orðin fjörgömui.
Fyrir sjötíu árum var hér hreysi
eitt, bygt úr torfi og grjóti. Nið-
ur úr rjáfrinu héngu sótflyksur,
og pegar hiurð var lokið upp, er
vindur var, fuku pær innan um
herbergið, sem var eitt og óþiljað.
Moldargólf var og eldstó búin til
úr helium. .
' í fjarlægasta horni kofans frá
dyrunum lá skinin og horuð kona.
Var hún að fæða barn. Ekki
Sumarbykkar
fyrir karlmenn, fallegir litir, að
eins 75 aura parið.
Reyni" pá!
var hægt að fá neinn lækni eða
ljósmóður, svo að húsbóndinn,
sem var gamall og útslitinn vegna
sífeldrar vinnu, varð að hjálpa
konunni, svo sem hann gat. Þetta
var um vetur. Kaít oghráslagalegt
var í kofanum, og konan skalf
af kulda. Loks fæddist barnið.
En hin harmþrungna og pjakaða
móðir lá með brostin augu og
hjartað helkalt í rúminnu. Hún
haíði' dáið af barnsförum. Ógnar-
harmur nísti hið hrjáða og hrakta
hjarta mannsins, þar sem hann
kraup hjá hinu fátæklega fleti
konunnar. Örvæntingin gagntók
hann, og kvíðinn fyrir litla móð-
urleysingjanum lamaði og ýfir-
bugaði hannn. Þar sem hann hafði
kropið niður við banabeð móð-
uTinnar, sprakk hjarta hans af of-
urharmi og kvíða. Litla barnið,
sem var stúlka, lá grátandi í
hinni köldu móðursæng, þar til
kona nokkur rakst inn og sá það,
er gerst hafði.
Vinur minn! Þú getur getið
nærri um hvernig konunni varð
við, er hún kom inn. Hryggðin
læsti sig um hana, og hrollur fór
um likama hennar. Um stund stóð
kohan höggdofa, en svo raknaði
hún við, er hún heyrði barnsgrát-
inn. Hún stökk að rúminu, breiddi
yfir hinar bleiku ásjónur líkam-
anna, þreif barnið og lagði það
inst íata sinna og gekk svo heim.
Síðan ól konan önn fyrir litla
munaðarleysingjanum, unz hún
var fimtán ára. En konan hafði af
litlu að láta. Sjálf varð h n að
vinna, og maðurinn hennar fór
með alla sína peninga í áfengi.
Stúlkan varð því að þjóna sér
sjálf. Þegar þau voru að vinna,
varð hún að vera ein úti og hitti
þá oft óþrifin og óknyttin leik-
systkini, sem gubb. u hana til
margs, sem vaj mi.)UT fagurt.
Loks var hún fermd og var þá
komið að lokadegi æs uáranna.
Hún réðist á drykkjukrá; þar sem
margir óþverramenn komu, og
þar sá hún spillinguna, smitaðist
og varð bersyndug. Er hún var
átján ára, eignaðist hún barn.
Vesalings unga, spilta móðirin
varð að bérjast með súrum sveita
fyrir lífi barnsins síns. Híui flækt-
ist úr einnum stað til annars.
Hrjáð og hrakin þrælaði hún daga
og nætur fyrir litlar tekjur, en
mikil útgjöld. Svona liðu árin.
Konan varð hrum og gömul, og
dóttir hennar leiddist út á sama
veginn.
Einu sinni, er moðirin bar bala
niður lausan stjga í húsi einu,
datt stiginn niður, og balinn kom
á rönd niður á fótlegg hennar,
svo að hann brotnaði. Hún var
borin inn og iögð í rúm. Fótbrotið
gréri, en fóturinn varð boginn, og
beinendarnir stóðu út úr skinn-
inu. Hún var orðin karlæg. Gamla
konan gat nú ekki lengur unnið
fyrir sér, svo að hún fór á sveit-
ina. Dóttirin fór tfl útlanda og
týndist.
Gamla konan, sveitarlimurinn,
er að deyja. Hún sofnar værum
blundi, vaknar svo um örlitla
stund og gefur svo upp andann.
Sveitin varð að borga líkkist-
una. Hún var úr óhefluðum borð-
um, ómáluð. Enginn kross. Fjórir
menn báru hana til grafar og auk
þeirra presturinn og meðhjálpax-
inn. Svo var gamla skarinu holað
niður í gröfina. Dáin. Gleymd.
Vinur minn!
Þetta er sagan.
Þetta hefir gerst og þetta kemur
enn þá fyrir og það oft. Virtu
fyrir þér gömlu konuna, sem ark-
ar eftir götunni, niðurbeygða skar-
ið, tötralega krypplinginn. Berðu
svo saman við hana ljósklæddu
meyna, sem klædd er í silki og
skrýdd er alls konar djásnum.
Berðu þær saman og athugaðu
mismuninn.
Menn og konur!
Hlustið á litla munaðarleysingj-
ann ábanabeði móðurinnar. Hlust-
ið á andvörp hinna bljúgu hjartna
öreiganna.
Vinir mínir!
Heyrið þið ekki neyðaróp hvíld-
arlausa fátæklingsins við hinn
svellkalda banabeð hinnar dánu?
Dulur.
Innlend tfðindl.
Keflavík, FB„ 20. júní.
Undirbúningur undir sildveiðar.
Bátar höfðu lítinn afla, er þeir
komu að seinast, hafa ekki verið
á sjó nýlega. Annars eru menn
Jlú í undirbúningi undir síldveið-
ar. Héðan fara allir bátar norður
til síldveiða nema þrír, en af þeim
stunda tveir síldveiðar héðan i
íshúsin hér, en einn mun ætla að
stunda dragnótaveiði.
£Jm daginn vegimn.
Næturlæknir
er í nótt Kjartan Ólafsson,
æ’; jargötu 4, simi 614.
Austanpóstur
fer héðan á fimtudaginn.
Þenna dgg
árið 1806 fæddist Magnús Ei-
ríksson, hinn viðkúnni, hugfrjálsi
guðfræðingur. .
Togararnir.
„Ölafur" kom af veiðum í
morgun með 100 tunnur lifrar.
Skipafréttir.
„ísland“ fer héðan til Kaup-
mannahafnar annað kvöld kl. 8.
Veðrið.
Hit; 14—7 stig. Átt ýmisleg,
víðast hæg. Þurt veður. Djúp
loftýægislægð við Vestur-Skot-
land á norðausturleið, en verður
lítið vart hér á landi. Útlit: Hæg-
viðri. Smáskúrir víða hér við
Suðvesturland í dag og víðar
skúrar.
íslandsgliman
verður annað kvöld á íþrótta-
vellinum hér. Byrjar hún kl. 9,
en ekki 81/2, eins og sums stað-
ar segir né kl. 8, eins og stend-
ur af venjulegri nákvæmni í
„Mgbl.“. Keppendur verða: Björg-
vin Jónsson frá „Ármanni“, Jón
Jónsson frá Varmadal, Ottó Mar-
teinsson, Jörgen Þorbergsson, Ste-
fán Runólfsson, Sigurður Ingvars-
son frá Vestmannaeyjum og Þor-
geir Jónsson frá Varmadal.
Afreksmerkjamót í. S. I.
Úrslitin í gærkveldi urðu þann-
ig:
10 rasta hlaupid.
1. Sig. Jafetsson 38 mín. 17,5 sek.
2. Sig. Ólafsson 38 — 22,1 —
3. Ingimar Jónsson 39 — 8 —
Sá fyrsti varð tveimur hringum
fljótari en síðasti keppandinn.
Keppendur voru sex, og náðu þeir
allir markinu á tilsettum tíma.
Hjólreidar, 20 rasta. Fyrstir
voru:<
1. Sigurður Hálldórsson.
2. Sigtryggur Árnason.
3. Sigurþór Þórðarson.
Voru þeir 17, er að marki komu.
Tólf af þeim náðu tilsettum flýti,
en 5 verða að keppa aftur vegna
ruglings hjá tímavörðum, sem
stafaði af því, að hjóla varð tvo
hringi á vcl i u Er þá að eins
sundið eftir a þ im íþróttum,
sem tilhéyra þessa móti, og'verð-
ur það á sunnudaginn kemur.
Þýzkir visinu. ;» .i
komu hingað með þ, , urð-
skipinu. Þeir eru: Dr. F. Dann-
meyer, forstjóri Ijósrannsókna-
deildar við almenna sjúkrahúsið
í Hamborg, Eppendorf, dr. Joh.
oigi, forgíjóri tilraui astöðvar
veðurfræðideildar sjávarrannsókna
þýzka rikisins í Hamborg, L.
Gmelin læknir og F. Friedrichs,
starfsmaður við sjávarrannsókn-
irnar. Ætla þeir að starfa að
rannsóknum og veðurfiæ
sóknum og hafa valið sér su.
fjallinu Rjt vestur við Aðalviu.
Flytur varðskipið þá vestur og
ætlaði af stað héðan i dag. Tvtúr
hinir fyrst töldu hófu rannsóknir