Tíminn - 08.02.1949, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, þriðjudaginn 8. febrúar 1949
28. blað
Blllllllllllt
Jtýj# Síq.....
Ófullgerða
liljómkviðan
E Hin undrafagra og ógleyman- |
| Iega þýzka músikmynd um ævi |
0 tónskúldsins Franz Schubert |
H gerð undir stjórn snillingsins |
Willy Forst
| Sýnd kl. 9
= Síðasta sinn. ;
1111111111111
(jatnla Síq
iiiiiiimiii
f „MILLI FJALLS f
OG FJÖRU44.
1 Aðeius fyrir þig
(For Dig alene)
1 Sýnd kl. 9
Sýnd kl. 9
Síðasta sinn.
Afturgöngur.
I Ein af allra skemmtilegustu I
| myndum hinna vinsælu skop- |
| leikara |
= Bud Abbott og
jj hou Costello
Sýnd kl. 5 og 7
= Síðasta sinn.
f Kraftar í köglum
= Afar spennandi amerísk kú-
| rekamynd með kúrekahetjunni.
= Buster Crabbe og grínleikar
anum AI. (Fussy) St John.
Sýnd kl 5 og 7
Allar leiðir liggja I
til Róm
(Fiddlers Three)
Skemmtilegasta mynd, sem sézt 1
hefir í langan tíma. — Aðal- =
laiiim 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIII
JjafHatkíQ
Danny Roy
í Hrífandi ensk söngvamynd og i
i músikmynd. Myndin gerist á \
\ stríðsárunum í London.
| Örlög eyðimerkur- |
| innar
(L’ Homme du Niger)
| Efnismikil og áhrifarík frönsk §
| kvikmynd er gerist í frönsku |
| Vestur-Afríku. I
Vietor Trancen
Harry Bauer
1 Aukamynd ný fréttamynd i
Sýnd kl. 5 og 9
Sími 6444
Sala hefst kl. 1 e. h. =
1 Aðalhlutver; f
f John Warwick
= \
Ann Todd
| Wilfred Lowson
Grant Tylor
Davild Tarrar
f Sýnd kl. 5, 7 og 9
iTiiiiiiiiiiiiviiiiiiiiuiiiiiiiiiimimnwnnuiiiiimiiniiiiiii
s UajjnarjjjartarkíQ
f Því dæmist rétt
vera
I Sérkennileg og spennandi ensk
sakamálamynd.
í Aðalhlutverk:
William Hartnell
Chili Bouchied
= Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd ki. 9
f Allt í græuiim sjó
■iiuiniiia
iiiiiiiiiiin
HafnarfirBi
Jutta fræuka
(Tante Jutta)
f Sprenghlægileg, sænsk gaman- f
f mynd, byggð á mjög líku efni f
f og hin vinsæla gamanmynd f
„Frænka Charley". f
Karin Swanström
| Gull-Maj Norin
= Thor Moléen
f Sýnd kl. 9
Síðasta sinn =
f Hin bráðskemmtilega gaman- i
I mynd með: i
BUD ABBOTT
= Og =
= LOU COSTELLO
Sýnd kl. 7
Sími 9249 =
Næturkliibburinn I
(Copacabana)
Bráðskemmtileg og fjörug ame- f
rísk söngva- og gamanmynd. f
Sýnd kl. 7 i
Simi 9184 I
= hlutverkið leikur vinsælasti f
skopleikari Breta: f
f Aðalhlutver: i
TOMMY TRINDER,
f ennfremur f
f Francis Day =
f Francis L. Sullivan
i Sýnd kl. 5 og 7
iiii|i|.lililliiiiliiiiii*i<li^«iliiiiiiiliiiiiia.iiiiiililliiiliilllli
yrípQÍí-kíQ \
IVR. 217.
(Menneske Nr. 217)
i Stórfengleg og vel leikin rúss- f
| nesk verðlaunakvikmynd.
f C. Kusmina
f A. Lisinskaja
= A. Latohinkov
Sýnd kl. 9.
f Bönnuð börnum lnnan 16 ára f
f Rraskararnir og i
bændurnir
Aðalhlutver:
= Rod Cameron og
f Tuzzy Knight
Sýnd kl. 5 og 7
f Bönnuð börnum yngri en 12. ára |
| Sími 1182 |
illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllí
og C. F. Gause. Gause er einhver
fremsti sérfræðingur um malaríu,
en hann hefir bersýnilega van-
rækt að kynna sér rit Marxs, Len-
ins og Stalíns. Á síðasta ári varð
svo kjarnorkufræðingurinn Y. í.
Frenkel fyrir snörpum árásum, af
því að hann hafði látið eitthvað
Öheppilegir
Sjálfstæðisleið-
togar.
(Framhald af 5. síðu).
er þaS stöðvaði frásagnir af
störfum Þjóðvarnarfélagsins.
Það var gert undir yfirskyni
hlutleysisins. Af svipuðum
toga er hlutleysisskraf komm
únista sprottið nú. Engir eru
hinsvegar minna hlutlausir í
átökunum milli austurs og
vesturs en kommúnistar,
enda liggja fyrir yfirlýsingar
frá mörgum kommúnista-
flokkum í vestrænum lönd-
um, að kæmi til styrjaldar
milli Sovétríkjanna og heima
lands þeirra, myndu þeir
fylgja Sovétríkjunum að mál-
um á hvern þann hátt, sem
þeir megnuðu, t. d. með því
að reyna að eyðileggja mann-
virki. Mætti ekki vænta hins
sama af Moskvukommúnist-
um hér?
Á forustu kommúnista og
Sjálfstæðismanna verður því
ekki treyst í þessum málum.
Hin íslenzka stefna liggur á
ínilli öfga og undirlægjuhátt-
ar þessara aðila. Þjóðin verð-
ur að forðast, að erlendur her
* einu eða öðru formi fái hér
bólfestu á friðartímum. En
hún þarf jafnframt vegna
legu landsins, sameiginlegrar
menningar og stjórnarhátta
að kappkosta góða sambúð
við þjóðir Vestur-Evrópu og
Bandaríkin. Og hún má aldrei
Iáta ginna sig til andlegs
hlutleysis, heldur sýna fulla
samúð þeim hugsjónum og
samtökum, er vinna gegn
yfirgangsstefnum og treysta
þannig sjálfstæði og öryggi
íslendinga, sem annara smá-
þjóða.
X+Y.
Erlent yfirlit
(Framliald af 5. siðu).
fræðingur og prófessor í „Darwin-
isma“ við háskólann í Moskvu, líf-
fræöingurinn Yadinseff, dýrafræð
ingurinn D. K. Tretyakoff og M.
M. Zavadovsky og arfgengisfræð-
ingurinn A. R. Zhebrak, sem var
einn af fremstu mönnum í Lysen-
kasdeilunum. Margir þessir menn
höfðu þegið æðstu metorð og sæmd
ir, sem vísindamenn fá í Rúss-
landi.
Þegar þessari stórhreingerningu
var lokið var næst að snúa sér að
læknunum, og var þremur forustu
mönnum í vísindum þeirra hrund-
ið: A. G. Garevich, G. F. Blyakher
uppi um störf sín utan rikisins,
en að því er bezt verður séð, nær
hreinsunin bó ekki til hans.
Menntamál og sögu-
rannsóknir.
Loks hefir stjórnin veitt fræöslu
málunum sérstakan áhuga og sömu
leiðis sögurannsóknum og bók-
menntagagnrýni. Þannig var pró-
fessor N. I. Feravsky tekinn fyrir
vegna þess, að í bók hans unt sögu
Úkraínu komu fram sjónarmið and
stæð Marxismanum. Bók L. I. Timo
fejeffs um samtíðarbókmenntir ráð
stjórnarríkjanna, er sagt að hafi
vakið undrun kennaranna jafnt og
nemendanna. Málfræðingurinn V.
V. Vinogadoff skrifaði bók um
indóevrópisk tungumál en hún var
fordæmd, þar sem höfundurinn
hafði „blátt áfram virt að vettugi
tcennisetningar Marxismans".
Stjórnin gerði líka málafræðing-
inn R. Avenoff hlægilegan fyrir
þá fjarstæðu, að hafa reynt að
láta „sovétvísindin koma heim við
þær niðurstöður, sem borgaralegar
málarannsóknir höfðu leitt til“.
Vinogradoff hefir þó síðar gert
yfirbót með bók um rússneska rit-
málið, þar sem hann tekur afstöðu
gegn fyrri hugmyndum. En Peters-
son prófessor heldur enn áfram á
vegi glötunarinnar, þar sem bók
hans um frönsku samtíðarinnar hef
ir fengið vitnisburðinn: Sýnishorn
osvikinnar formfestu".
dóm sem var. Hann hafði aðeins einu sinni neyðzt til þess
að grafa sig í fönn, og til þess hefði aldrei komið, ef hann
hefði ekki orðið fyrir því óhappi að missa kutann sinn.
Þarna hagræddi Brandur ljáunum sínum. En í einu rúm-
anna í Björk lá Jónas frá Marzhlíð og prófaði með gætni,
hversu mikið hann gæti beygt vinstra hnéð. Hann var að
liðkast, það leyndi sér ekki, og hann gerði sér vonir um að
geta farið í föt einhven næstu daga. Hann var einn, því að
herbergið, sem hann var í, var lítil kompa við hliðina á
eldhúsinu. Þetta var aðeins svefnherbergi, og tveir synir
Brands, sem heima voru, sváfu þar hjá honum um nætur.
Ánægjusvipurinn hvarf þó brátt af andliti Jónasar. Hann
heyrði, að tekið var að spinna á rokk frammi i eldhúsinu,
og við og við heyrði hann þaðan ógreinilegt hvískur. Hon-
um gramdist það, að fólk skyldi vera að hvíslast á. Hvers
vegna talaði það ekki upphátt? Hann var þó ekki svo fár-
veikur, að hann þyldi ekki að heyra mannamál — aðeins
stirður í annarri löppinni. Eða hélt það, að hann svæfi?
Hann hóstaði, svo að það skyldi heyra, að hann væri vak-
andi. En þá var bara hert á rokknum og annað ekki. Var
það kannske ekki hún, sem þeytti rokkinn?
Þegar Jónas hafði legið svona hálfa klukkustund, voru
dyrnar loks opnaðar. En það var ekki Stína, sem kom inn,
heldur Nikki bróðir hennar. Hann var á aldur við Jónas,
nýkvæntur og búsettur í Kyrtilfelli, tæplega eina milu í
austur frá Björk.
Þessir ungu menn höfðu varla sézt fyrr, þótt tiltölulega
skammt væri milli Bjarkar og. Marzhlíðar. Heimili voru í
rauninni sitt á hverju samgöngusvæði. Sumir frumbýling-
anna höfðu helgað sér land við Malgómajvatnið og þaðan
upp með Angurmannselfi að Kolturvatni, en annar hópur
þessara útherja hafði leitað upp með Flaumá að Flaums-
vatni og inn með Síkisvatni, Bjarkarvatni og Feðgafljóti.
Þeir sóttu að vísu einnig í norskan kaupstað, en verzlunar-
staður þeirra var mun norðar en Krókurinn. í Síkisnesi var
kirkja og grafreitur. Enginn vissi til hlítar, hvort þessara
svæða hafði byggzt fyrr. Það var þó engum vafa undirorpið,
hvað snerti Marzhlíð og Björk. Faðir Brands hafði verið
hermaður í stríðinu við Rússa. Eftir friðargerðina 1809
hafði lagt land undir fót og loks slegið tjöldum sínum við
norðvesturenda Bjarkarvatns og hafið á eigin spýtur nýtt
stríð og ekki ævintýraminna við auðnina þarna upp frá.
Brandur sá, sem nú var á lífi, hafði fæðzt í Björk. Svona
langa sögu átti byggðin í Marzhlíð sér ekki.
Nikki og Jónas heilsuöust með handabandi og þó ekki
tortryggnislaust. En ekki leið á löngu, áður en þeim skild-.
ist, að þeir gátu talað frj álsmannlega saman. Brandur hafði
sagt syni sínum, að Jónas hefði meitt sig og villzt af réttri
leið. Nánar hafði hann ekki spurt um málavexti, en Jónas
var líka fús að segja frá ævintýri sínu.
— Ég komst á jarfaslóð, og vargurinn hafði hlaupið alla
leið inn á Hrísháls. Ég var að grafa hann út úr skafli, þegar
veðrið skall allt í einu á eins og hendi væri veifað. Það varð
óstætt á svipstundu, og ég átti ekki annars úrkostar en
skríða niður í holuna og láta skefla yfir mig. Jarfinn var
þarna líka í skaflinum. Ég fann óþefinn af kvikindinu, en
þótti ekki ráðlegt að reyna að grafa mig niður að honum.
Jónas lýsti nú fyrir Nikka vist sinni þarna í skaflinum,
þar til upp birti daginn eftir. Hún hafði ekki verið sem
verst. Hálfsoltinn hafði hann náttúrlega verið, og svo varð
hann auðvitað að halda sér vakandi.
— Það var orðið lygnt, þegar ég skreið upp úr fönninni,
en svo lágskýjað, að ég sá lítið í kringum mig.
— Og þú hefir tekið skakka stefnu?
— Nei, ekki þá. Jarfinn hafði rifið sig upp rétt á undan
mér, og ég fór í slóð hans.
— Fórstu að elta jarfann? hrópaði Nikki. Frá mörgum
þrekraunum hafði hann ,heyrt sagt, en þess hafði hann
aldrei heyrt getið, að maður héldi áfram að elta villidýr,
eftir að hafa legið upp undir tuttugu klukkutíma í fönn.
Jónas leit undrandi á hann.
— Auðvitað elti ég jarfaskrattann, sagði hann. Einhvers
staðar hlaut ég að finna hann. Ég gekk svo í nokkra klukku-
tíma, og loks kom ég auga á hann. Hann var að klifra upp
klettagil, og ég skaut á hann, en hitti víst ekki. Ég hljóp
þá eftir honum óg komst upp á gilbárminn. Svo barst leik-'