Tíminn - 24.04.1949, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, sunnudaginn 24. apríl 1949.
81. blað'
TT 1
hlúja Síc
niiiiiiiiir
Ljíiíir óniar
= (Something in the Wind) 1
1 Pyndin og fjörug ný amerísk =
i söngva- og gamanmynd. 1
| Aðalhlutverk:
Deanna Durbin
Donald O Connor
I John Dall
- =
| og hinn frægi óperusöngvari |
JAN PEERCE
1 frá Metrópólitan sönghöllinni í |
New York,
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 11 f. h.
■HiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiaiuitiimu
Svarti I
s|óræningiim
| Spennandi og atburöarík ítölsk =
| sjóræningjamynd, gerS eftir |
| skáldsögunni „Der schwarze =
= Korsar" eftir Emilo Salgari. — |
| Danskur texti. =
Ciro Verratti
Nerio Bernardi
Silvana Jachino
I Bönnuð börnum innan 12 ára i
Sala hefst kl. 11 f. h. |
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9
iiiiiiiiiminu/iitHiiiiiiiiiiiiiiiit iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii>.iiiiiii
Ijamarkíó
iiiiiiiniiii
iiiiiimiii
SKvmowwm
| VERDI
I Hin mikiifenglega söngvamynd 1
Stórmyndin 1
RauSn skórnir I
Í1 (The Red Shoes)
I Héimsíræg .ensk verölauna i
i baíletmynd, byggð á ævintýri f
= H. C Andersen Rauðu Skórnir. =
1 með BENJAMINÓ GIGLI f f Myndin er tekin í litum.
Sýnd kl 9 | \
= = | Aðalhlutverk leika: |
Ráðskonan á \ | Anton Walbrook,
Brund = Marius Goring
(Under falsk Flag) Sýnd kl. 3, 6 og 9
Sýnd kl. 3, 5 og 7 i 1 =
I Sala hefst kl 11 f. h. Sala hefst kl. 1 e. h.
Sími 6444 |
fiiiliHlliiiiiiiiiilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiirmniiiliii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiii
1 Ua^nat^jaróarbíc f i"" Sœjarhc "=
1 1 | HAFNARFIRÐI !
Merkið Zorro 1 1 Ævi tónskáldsins 1
- ' j-j Berlioz
= Ógleymanleg og merkileg ævm- =
E \ 1 (La Symphonie Fantastique) i
= týramynd um hetjuna Zorro og = E =
E | = Hrífandi frönsk stórmynd, er =
og afreksverk hans. i lýsir á áhrifamikinn hátt ævi i
E = franska tónskáldsins 1
1 Aðalhlutverk: 1 f HECTOR BERLIOZ
= = Sýnd kl. 7 og 9 i
= TYRONNE POWER
LINDA DARNELL Við krókódíla-
fljót
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9 = Spennandi amerísk mynd. |
fii'mi E f Sýnd kl. 3 og 5
Sími 9184 =
viiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiikuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinu lllll|l|flllll|||||l|l|||||||||||(||U|l|||llfllllllllllllllll|IIIJ|lll
Erlcní yfirlit
(Framhald af 5. síOu).
hann komið hinni fölsku trúlof-
unarfregn á framfæri og átti hún
að gera Eiken tortrygginn. Þegar
þetta gagnaði ekki, ákvað hann
að ryðja Eiken úr vegi, en gera
það þannig, að grunurinn félli á
Rosberg, því að honum var kunn-
ugt um samband þeirra Randis.
Til þess að draga athyglina frá
sér, fór hann til Osló og sendi
þaðan samtímis vínflöskuna til
Eiken og eitraða súkkulaðið til
sjálfs sín. Hefði honum ekki
skjátlast i sambandi við kassann
eru miklar líkur til þess, að hann
hefði sloppið.
Carstein Brekke.
Það kom flestum mjög á óvart,
þegar kunnugt varð um, að Car-
Stéin Brekke var valdur að þessu
ódæði. Hann hafði haft á sér
mjög gott orð. Hann er 26 ára
gamall, hafði lokið stúdentsprófi
fyrir nokkru og var nú kominn
að því að Ijúka kennaraprófi við
kennaraskólann í Kristiansand
með mjög góðum orðstír. Allir
skólafélagar hans báru honum híð
bezta orð. Hann stóð framarlega
í félagssamtökum þeirra og var
mikiismetinn í skátahreyfingunni.
•..... (jawla Síó..................
Lieyndarmál
ðijarl ans
f Pramúrskarandi amerísk kvik- =
I mynd, Iistavel leikin og hríf- |
f andi að efni. =
f Aðalhlutverk: =
Claudctte Colbert
Walter Pidgedon f
June Allyson
| Sýnd kl. 7 og 9 f
Balletskóliim
f með Margaret O’Brien f
Sýnd kl. 5
i Sala hefst kl. 11 f. h.
JIIIIHIIIIIIIIII11111111111111111111111111111111111111111111111111111
7ri/2cli-bíó
iiiiiiniiiii
Um lengra skeið hafði hugur hans
hneigst mjög að trúmálum. Ekki
virtist vera fjarri lagi en að hugsa
sér hann sem glæpamann, er
gengi jafn kaldrifjáð og mark-
visst til verks og raun bar hér
vitni um. Glæpafyrirætlanirnar
höfðu ekki neitt breytt dagfari
hans og það breyttist heldur ekki
neitt . eftir það, að rannsóknin í
eitrunarmálinu hófst.. Hann ræddi
um það kalt og rólega við félaga
sína, en vitanlega var mikið um
það rætt í skólanum vegna hlut-
deildar Randis.
Sumir sálfræðingar telja, að
Brekke sé einn þeirra manna, sem
kalla megi eipskonar tvífara. Fram
koma þeirra sé í alla staði hin ó-
aðfinnanlegasta, þótt þeir séu
öðrum þræði kaldrifjaðir glæpa-
menn. Sumir telja, að ófullnægð
ástarfýsn hafi hér hlotið sorglega
útrás. Brekke hafi aldrei verið við
kvenmann kenndur og ekki lagt
hug á neina stúlku fyrr en hann
kynntist Randi. Viðbrögð hans
hafi því orðið með þessum hætti.
Vafalaust eiga enn eftir að koma
fram ýmsar fleiri skýringar á at-
hæfi If's:ssa sérkennilega glæpa-
manns, því að hann virðist til-
valið viðfangsefni fyrir sálfræð-
inga og lögreglumenn.
Saimleikuriim
{ er sagna beztnr I
| (Et Dögn — Uden Lögn) |
1 Bráðfynlin sænsk gamanmynd |
| sem lýsir óþægindum af því að |
I segja satt í einn einasta sólar- 1
| hring. — Helztu gamanleikarar =
Svía leika í myndinni. §
| Aðalhlutverk:
| Áke Söderblom
Lickan Carlsson I
| Bullen Berglund
Thor Modéén =
Sýnd kl. 5, 7 og 9 |
Sala hefst kl. 11 f. h. =
| Sími 1182 |
Hiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Eldurinn
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggingum.
Fasteignasölu-
miðstöðin
Lækjargötu 10 B. Sími 6530.
Annast sölu fasteígna,
skipa, bifreiða o. fl. Enn-
fremur alls konar trygging-
ar, svo sem brunatryggingar,
innbús-, líftryggingar o. fl. I
umboði Jóns Finnbogasonar
hjá Sjóvátryggingarfélagi ís-
lands h.f. Viðtalstími alla
virka daga kl. 10—5, aðra
tíma eftir samkomulagl.
Allt til þess að auka
ánægjuna
3. Við þig segja vil ég orð,
vísbending þér holla:
Ég á með skúffu eldhús-
borð,
einnig væna kolla.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, sími 5833.
Heima: Hafnarfirði, sími 9234
Það hefir vakð sérstaka athygli
á þessu máli, að svo áratugum
skipti hefir ekki verið reynt að
fremja morð á Norðurlöndum
með eitrun. Að því leyti var mál
þetta óvenjulegt viðfangs fyrir
lögregluna.
Abraham gekk vestur fjallið. Þarna voru ásar og hvamm-
ar, sem orðnir voru brúnir um þetta leyti árs, og hann þótt-
ist vita, að á þessum slóðum væri það, sem Lapparnir héldu
hreindýrum sínum til beitar á haustin.
Hér opnaðist ný útsýn. f norðvestri blasti við Rangárdal-
urinn, sem skarst inn i Varðfjöllin, og bak við þau risu tind-
ar öræfanna við norsku landamærin. En til norðurs sást
ekki. Fyrir neðan hann var skuggalegur Ketildalurinn, sem
líktist mest svörtum potti. Umhverfis hann voru hvasseggj-
aðir kambar og tindar Marzfjallsins með blakka þokukúfa
hér og þar. Abraham stóð stuggur af Ketildalnum.
Frumbýlingurinn ungi sneri við, en fór þó ekki aftur
sömu leið niður gildragið, heldur hélt fram á brúnina fyrir
ofan Marzvatnið vestra. Og nú starði Abraham hugfang-
inn niður fyrir sig. Undir hlíðum fjallsins, eitthvað fimm
hundruð metra fyrir neðan hann, lá spegilslétt vatnið. Með-
fram því var vingjarnlegur birkiskógur með tungum og
greniskógi, sem teygði sig inn á milli hálsanna. Þar sem
víðirinn og fjalldrapinn uxu. En það var ekki aðeins Marz-
vatnið, sem brosti við honum þarna af fjallsbrúninni. Til
austurs var mikið sléttlendi með vötnum og tjörnum, og
Abraham starði lengi á vatnaklasa, sem var svo sem eina
mílu til austurs. Hann vissi, að þarna hafði frumbýlingur
setzt að fyrir um það bil einum áratug, og sá maður yrði
nú næsti granni hans að austan. Skyldi verða með þeim
vinátta eða óvinátta? Skyldu þeir verða hvers annars hjálp
arhella í langferðum til fjarlægra verzlunarstaða, eða
skyldu þeir lenda í blóðugum erjum út af engjablettum og
og veiðivötnum?
Abraham var hinn ánægðasti, er hann hafði gerskoðað
það land, sem hann hafði nú fastráðið að nema. En hann
var dálítið kvíðandi um það, hvernig Saxanesmenn myndu
taka honum. Loks afréð hann að grennslast eftir því. Hann
reri þess vegna yfir að Saxanesi og hlaut þar betri móttök-
ur en hann hafði órað fyrir. Það var siður en svo, að þeim
væri það á móti skapi, að nýbýli risu upp við Marzvatnið.
Abraham var boðið að gista á Saxanesi um nóttina, og þeg-
ar hann reri heim að Skriðufelli daginn eftir, fannst hon-
um framtíöin breiða faöminn á móti sér. En hann hefði
kannske ekki verið eins bartsýnn, ef hann hefði vitaö, hvað
Saxanesfólkið sagði sín á milli. Frumbýlingunum við Kolt-
urvatnið, sem kallaðir voru bændur, þar eðajþeir höfðu haft
þar svo lengi búsetu, að þeir voru orðnir skattskyldir, fannst
nefnilega æskilegt. að býli yrði reist við Marzfjallið, því að
illvilji Lappanna í garð frumbýlinganna hlaut þá fyrst og
fremst aö bitna á þeim, sem þar bjó. Reiðir hreindýrasmal-
ar myndu snúa hefndum sínum á hendur honum, þegar
þeir yrðu þess varir, að gripir hefðu verið gripnir ófrjálsri
hendi úr hjörð þeirra.
★
Abraham var í Skriðufelli um veturinn, því að hann gat
ekki hafzt við í Marzhlíðinni að vetrarlagi, meðan engin
voru þar húsin. Hann veiddi rjúpur í snörur, skaut eina
sex refi og foröaði eina nóttina lífi sínu með því aö hr-ygg-
brjóta þrjá úlfa. Rjúpurnar og skinnin seldi hann í Noregi
og keypti búsáhöld, öxi, sög, skóflu, ljá og netagarn fyrir
hluta af ándvirðinu. Fyrir afganginn keypti hann kvígu
af Jóni. Verðið var í hæsta lagi, en dóttir Jóns jafnaði met-
in með því að fóðra kvígu Abrahams betur en hina naut-
gripina. Það hefði hún þó ekki gert, ef hana hefði grunað
að hugur Abrahams stefndi í aðra átt en til hennar. Hann
hafði sem sé kynnzt norskrj stúlku, sem gat vel hugsað sér
að flytja austur yfir landamærin. Hún var reyndar tals-
vert eldri en hann og af Lappakyni í ættir fram. En það
var aðeins kostur. Ef hann væri kvæntur konu af Lappa-
ættum, hlaut að verða auðveldara að komast í vináttu við
Lappana, og Abraham var farinn að sjá, að nauðsynlegt
myndi að eiga vingott við þá, ef landnámið við Marzvatnið
átti að heppnast. Hann ætlaði sér alls ekki að mægjast
Skriðufellsfólkinu. Hann hafði heitið Jóni því að minnast
aldrei á það, sem hann vissi um hvarf Mikaels, og það lof-
crð ætlaði hann að efna. En enginn gat neytt hann til að
bera vinarhug til Jóns, og hvort sem það var réttlátt eða
ekki, þá bitnaði kali hans til hans á fjölskyldunni allri.
En það var ekki heppilegt fyrir hann að láta það koma í