Tíminn - 15.06.1949, Blaðsíða 6

TÍMINN, miðvikudaginn 15. júní 1949.
125. blað
6
•llllllllllll
§
fbjja Síí
lllllllllll^
Sereiiade
E £
| Músikmynd, er gerist í Vín- |
1 arborg, og sýnir íallegt og |
I spennandi ástaræfint. ensku \
1 leikkonunnar Margret Bren- |
1 ton og tónskáldsins Franz |
| Schubert.
Sýnd kl. 9.
Flugvélar
saknað!
Spennandi mynd um hetjudáðir |
enskra flugmanna. Aðalhlutv.: r
Eric Portmann
Godfrey Tearli
Danskir skýringartextar.
Sýnd kl. 5 og 7. |
■MnuiiimuiiiuHniiitinMnimnwfiiiiminiiimium**

Umhverfis jörðina |
fyrir 25 aura
j! Frámunalega skemmtileg og f
| afar spennandi frönsk gaman- |
i mynd, gerð eftir frönsku skáld- |
^ögunni „Á ferð og flugi“, sem |
jtomið hefir út í ísl. þýðingu. — |
' Aðalhlutverkið leikur einn fræg i
asti gamanleikari Frakka,
FERNANDEL,
ásamt Jesette Day,
Sýnd kl. 5, 7 og 9. É
f«p.iiiniiniiiiniiiiiiiiiuiimiiiinniimiiiiiimnnuuii
I Uatfmarfáariatbíó f
Ástir
tónskáldsins
Hrífandi söng- og músik-mynd |
í eðiilegum litum.
June Haver |
Mark Stephens
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9249. 1
«m»?iiiiiiiuiiimiiiiiiiiiiiiiiiiin»imiiiiin»iiiiii»niiimii
Erlent yfirlit
(Framliald af 5. síðu).
múnista og verkalýðsins í lönd-
urn alþýðulýðræðisins" og legg-
ur síðan áherzlu á það, að þjóð-
leg viðhorf séu „sóvét fjand-
samleg“ framar öllu öðru. Þessi
mikla og harða árás sýnir,
hvers kommúnistaflokkurinn
rússneski metur þessa hættu.
Hættan er raunveruleg. Hún er
bæði í Ungverjalandi og víðar.
Og það var þessi hætta, sem
Rakosi varaði við, þegar hann
sagði:
„Sá, sem réttir djöfli sóvét-
andstöðunnar þó ekki sé nema
góminn af litlafingri sínum,
mun brátt verða gleyptur með
húð og hári. ‘
Sveitavinna
Kona óskar eftir vinnu í
sumar í sveit fyrir sig og 14
ara dreng, getur tekið að sér
saum^skap fyrir sveitaheimili
parf að hafa með sér 6 ára
tireng-líka. Tilboð merkt „At-
UJl -• » '
Vinna í sveit“. Sendist blaðinu
fy*1* Síé j Mangararnir
fj j (1

(The Hucksterr)
Hvít lygi I I
= Amerísk kvikmynd, gerð eftir \
(Den helige lögnen) | hinni frægu skáldsögu Frede- |
? Mjög áhrifarík og vel leikin I | ricks Wakeman.
| sænsk kvikmynd. Danskur texti. = Sýnd kl. 7 og 9. = Aðalhlutverkin leika: CLARK GABLE
= =
Erfðaféndnr. Deborah Kerr
| (I de gode gamle Dage) | Ava Gardner • |
Litla og Stóra. Sidney Greenstreet
Sýnd kl. 5. 5 - I Sýnd kl. 5, 7 og 9. = 5
"fjaflflaflbíc iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiaiiiiiiiiiiiiii IIIIIIIIIIIB IIIIIIIIIHÚ
LITKVIKMYNDIN Hlýð þii köllun
þinni
tslands Hrafn- (Sallant Journey)
istnmenn | Skemmtileg amerísk mynd um | É ævi sviffiugmannsins John =
| = | Montgomery fyrirrennara flug- §
| verður sýnd á vegnm Sjómanna | i'listarinnar. — Aðalhlutverk: s
I dagsráðsins Sten Ford
s § Janet Blair
kl. 5, 7 og 9. Charles Ruggles
i 1 | Sýnd kl. 7 og 9.
| Skýringar flytja Henry Hálf- = = =
1 dánarson og Sæmundur Ólafs- | Jói járnkarl
I son. — Aðgöngumiðar seldir 5 Sýnd kl. 5 og 7.
frá kl. 1. | Sýnd kl. 5. — Sími 1182. =
= 5 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirniiinniuniiiiiiiiiiiiiiiu
■liiiiiiiiiiiiiiiiliiuiiiiiiiiiiiiiiiiimniiiiniiiiiiiiiimnuiil
Hann var hengdur — hengdur! Það var skárst að láta það
afskiptalaust, þótt hreindýrin eyðileggðu heystakkana — það
var verjandi. En meira mátti alls ekki gera. Það gat líka átt
sér stað, að eldingu slægi niður í þann hluta skógarins, sem
enn var óeyddur — til dæmis næsta vor....
En Níels og Anti sættu sig ekki við það, að frumbýlingarn-
ir sætu í þeim friði. Anti var gamall og mundi þá tíma, er
engir frumbýlingar voru til vestan við Malgóvatn. Þá var
aldrei soðið hreindýrakjöt í öðrum pottum en það átti að
lenda í. Frumbýlingarnir voru eins og úlfarnir. Þeir læddust
í kringum hjarðirnar og réðust á hreindýr, sem höfðu dregið
sig út úr. Og létu þeir sér nægja að stela hreyndýrum? Þeg-
ar Anti var ungur, veiddu Lapparnir oft bjóra á ferðum sín-
um milli fjallanna og skógarhéraðanna, og þar fengu þeir
bæði gott kjöt og verðmæt skinn. Hvað var orðið af bjórun-
um? Það mátti spyrja frumbýlingana að því—þeir gerðuekki
annað en flækjast um hagann með byssur sínar! Skutu
þeir úlfana? Nei! Þeir mötuðu varginn á hreindýrakjöti, sem
| þeir nenntu ekki að bera heim. í slóð hvers frumbýlings
komu tíu úlfar. Úlfarnir vissu, að þar var matar von, er
frumbýlingarnir fóru — þeir röktu bara slóðin, þar til þeir
, fundu blóðvöllinn. Og hvernig skyldi þetta verða í haust?
Það þurfti ekki annað en gefa gætur að hjörðunum — þær
þorðu hreint og beint ekki niður af fjallinu. Nú átti nýr
frumbýlingur að bætast í hópinn — og hann var sagður verri
en allir hinir. Hann hafði setzt að rétt neðan við hreindýra-
hagana. Gat hann framfleytt lífinu á þessu býli sínu? NeÞ
r'.... Sajatbíó ,m
| HAFNARFIRÐI |
Tálbeita
1 s
3 B
| E
| Mjög góð amerísk sakamála- 1
1 mynd um óvenjuleg og sérstak- I
= lega spennandi efni.
| Aðalhlutverk:
George Sanders
Lucille Ball
Charles Cóburn
Boris Karloff
|l
| Sýnd kl. 7 og 9.
'Sími 9184. |
<liiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiii«iliiiiiii«iiiiiriiiiiiiiiiiiiii»iiiiiiiia
Hverjum á atf
þakka launaupp-
bwtlna?
(Framliald af 5. síðu).
Ríkið fær ekki undir þessu
risið, nema með því að leggja
á nýjar álögur. Launamenn
eiga eftir að sanna, að það,
sem nú var gefið með hægri
hendinn, þegar kosningar
voru í aösigi, verður aftur tek
ið með þeirri vinstri, þegar
kosningar eru afstaðnar. Og
hvar getur slíkt endað ann-
arsstaðar að lokum cn í ríkis-
gjaldþroti og fjárhagslegu
hruni, sem mun verða launa-
mönnum þungbærara en öðr
um stéttum?
Fyrir launamcnn hefði þaðT
vissulega veriff farsælla, aff
Ieið Framsóknarmanna hefði
verið farin, þ. e. ráðstafanir
gerffar til að stöðva og lækka
dýrtíðina, en jafnhliða unniff
aff því aff samræma kjör opin
berra starfsmanna við kjör
hliðstæðra stétta og veita
þeim leiðréttingu samkvæmt
því, ef réttmætt þætti. Sú
leið hefði tryggt kjör bpin-
berra starfsmanna til fram-
búðar, en þaff gerir hin leiffin
ekki. Það munu þeir því miff-
ur eiga eftir aff reyna.
Mbl. segir, að Framsóknar-
menn vilji veita opinberum
starfsmönnum annan og
minni rétt en bændum. Bænd
ur fái nú laun sín reiknuð
til samræmis við affra. Fram
sóknarmenn hafi viljaff neita
opinberrum starfsmönnum
um þennan rétt. Þetta er al-
veg rangt, eins og lýst er hér
á undan og dagskrártillaga
Framsóknarmanna sýnir
gleggst. Framsóknarmenn
vildu einmitt láta gera saman
burð á kjörum opinberra
starfsmanna og hliffstærðra
stétta og veita þeim leiðrétt
ingu samkvæmt því, ef þurfa
þætti. En þeir vildu jafn-
framt láta stöðva dýrtíðina
og Iækka hana, svo aff launa
mönnum yrði skapaff öryggi
og ríkisútgjöldin þyrftu ekki
aff hækka.
Þaff má kannske segja, aff
eins og öngþveitiff er orffiff í
fjárhagsmálunum, skipti 4
millj. kr. uppbótin til opin-
berra starfsmanna ekki öllu
máli. En hún er lærdómsríkt
mál vegna þess, aö hún sýnir,
að það er enn stefna forystu-
manna Alþýðuflokksins og
Sjálfstæðisflokksins, að halda
áfram á verðbólgubrautinni
og hækka skatta- og tollaálög
ur í stað þess að snúa við
og reyna aff stöðva sig, sem
væri öllum hagkvæmast og
launþegum þó helst. Lærdóms
ríkast er máliff þó sennilega
vegna þess, að fo^/ígismenn
þessar flokka gera þetta gegn
betri vitund af ótta við sam-
keppni kommúnista. Meðan
slík samkeppni við kommún-
ista mótar starf og stefnu
þessara flokka, er það vissu-
Iega ekki leiðin til viðreisnar
að efla áhrif þeirra í íslenzk-
um þjóffmálum.
X+Y
fluglíjói! í TífliaHuflt
Hann treysti auövitað á hreindýrin.
Og voru menn búnir að gleyma Míkael? Hafði nokkur
verið hengdur, þótt Míkael „hyrfi“? Nei! Höfðu ekki allir
séð, að frumbýlingurinn í Marzhlíð fór burt frá Fattmómakk
í báti Jóns í Skriðufelli? Það talaði sínu máli. Eða mundu
menn ekki, hvernig Anti hafði bent á Fjallafjöllin og Skriðu
fell, nóttina eftir hvarf Míkaels. Og allir vissu, að Anti var
skyggn. Bent og rétt tvo fingur upp í loftið — tvo! Tveir
höfðu verið riðnir við hvarf Míkaels. Og nú hafði annar
þeirra reist nýbýli við Marzvatnið. Hvílík hætta gat þeim
ekki stafað af honum! Hreinkýrnar myndu bera fyrir tím-
ann, hundarnir hætta að þrífast og fá æði — áttu þeir að
kalla ógæfuna yfir sig? Datt nokkrum í hug, að hreindýrin
myndi leggjast á stakka þessa manns? Hann átti enga
tuggu úti — hann vissi, að hann átti sér ills von. Hann
hafði látið draga heim allt sitt hey. Hann átti aðeins einn
stóran galta heima og uppi á honum sat hann með hlaðna
byssu á daginn. Hann yrði hreindýrunum skæður — það
varð að hrekja hann á brott frá Marzhlíö....
1 Níels var sokkinn niður í ráðagerðir sínar um hefnd.
Hann hrökk við, er hann heyrði allt í einu ákafa hundgá
jí skarði upp frá Ketildalnum. Hann stakk skíðastafnum
fast niður og gekk á hljóöið.
Á hjalla utan vert við skarðið sá hann tvo Lappa standa
yfir grárri þúst. Þeir störðu upp fyrir sig. Á klettasyllu, svo
'sem fímmtíu faðma ofan við, voru tveir geltandi hundar.
Þeir stukku fram og aftur og gerðu árangurslausar tilraun-
ir til þess að komast hærra. Lapparnir kölluðu nú á þá, og
við það þögnuðu þeir og sneru aftur niður á hjallann. Rauð-
ar tungurnar löfðu út úr þeim á hlaupunum. Þegar þeir
komu til mannanna, þefuðu þeir fyrst af gráu þústinni og
settust síðan urrandi og gjammandi á skafl.
Hátt uppi í klettunum voru sjö hreindýr, sem klifrað
höfðu þangað upp, stá*l af stalli syllu af syllu, tæld af
grænum toppum, sem stóðu upp úr snjónum.
Lapparnir vissu af gamalli reynslu, að úr því sem komið
var var ekki eftir öðru að bíða en þati hröpuðu niður. Þau
gátu ekki snúið við, og upp komust þau ekki. Þeir höfðu
reynt að siga hundunum á þau til þess að stytta biöina.
Eitt hreindýranna hafði þegar hrapað niður. Það var gráa
þústin, sem Lapparnir stóðu yfir.
Hreindýrin, sem eftir voru, héldu áfram að bíta. Það,
sem efst var, staröi löngunaraugum til topps, sem rétt var
ofan við það. Svo reis það upp á afturfæturnar og teygði
sig í hann. En þetta var aðeins munrttugga, og enn skimaði
það í kringum sig. En nú gat jafnvel ekki hreindýr komizt
’hærra. Efst voru klettarnir þverhníþtir. Hreindýrið gekk
fáein skref aftur á bak, spyrnti við kláúfúm, þrýsti sér upp
að klettaveggnum og leit niður. Næsfú ahdfá-kastaðist það