Tíminn - 25.11.1949, Side 6

6
TÍMINN, fðstudaginn 25. nóvember 1949
255. blað
TJARNARBID
Rauðu skórnir f
(The red shoes)
Heimsfræg ballett mynd byggð s
á ævintýri H. C. Andersen, |
Rauðu skórnir.
Aðalhlutverk:
Moira Shearer
Anton Wallbrook
Sýnd kl. 5 og 9.
Aðeins í örfá skiptí
r * ’ V r / '
N Y J A B I □
t sólskini
:
Hrífandi fögur og skemmtileg, I
þýzk söngvamynd frá Vínarborg. |
Aðalhlutverkið leikur og syngur I
hinn heimsfrægi pólski tenór- f
.Söngyari i
JAN KIEPURA
Asamt Friedl Czepa og Luli v. |
'Hohenberg.
Sýnd kl. 9.
Tarzan og græna
gyðjan
s
Hin spennandi og skemmti- f
lega Tarizanmynd með íþrótta- j
kappanum Herman Brix
Sýnd kl. 5 og 7.
MuiiiiniiiiuimiiiiiimiHiiiiunimimiii
Hafnarf jarðarbíó
Boxaralíf
Spennandi og skemmtileg í
amerísk kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Mickey Rooney
Brian Donlevy
Ann Blyth.
\
Sýnd kl. 7 og 9 — Sími 9249 |
i
Stór íbúðaska tturinn
(Framhald af 5. siðu).
vík, hefir verið miklu minna
en eftirspurnin, og húsaleiga
í mörgum tilfellum óhæfilega
há, þrátt fyrir það aðhald,
sem húsaleigulögin hafa veitt.
En á sama tíma sem húsnæð
isvandræði og há leiga valda
mörgum mönnum erfiöleik-
um, hafa aðrir meira hús-
rými en áður til eigin nota,
og sumir meira en nauðsyn-
legt er.
f þessu frumvarpi er lagt
til, að stóribúðaskattur verði
á lagður, og því fé, sem þann-
ig safnast, verði varið til þess
að greiða fyrir byggingum
samvinnubyggingarfélaga og
byggingarfélaga verkamanna,
með lánveitingum til þeirra
framkvæmda. Telja flutnings
menn frv. réttmætt að leggja
skatt á óþarflega mikla notk
un húsnæðis, a.m.k. eins og
nú er ástatt.
Ekki er unnt að áætla, hve
miklu skatturinn muni nema.
Gera má ráð fyrir, að ef frv.
Bleðikonan
&
j Áhrifamikil og' vel leikin
j finnsk kvikmynd frá skugga-
j hverfi Helsingfors. — Danskur
texti.
Bönnuð börnum innan 16 ár
Sýnd kl. r> og 9.
Mállausi
gamanleikarinn
Sýnd kl. 7 og 9.
Myndin verður ekki sýnd oftar.
Sýnd kl. 5.
vtp
5«»'llAfiOTO
Dóttir
vitavarðarins
Mikilfengleg finnsk-sænsk stór-
mynd, sem segir frá örlögum
ungrar, saklausrar stúlku og
hættum stórborgarinnar. Mynd
sem hrífur alla
Bönnuð innan 16 ára.
Danskur texti. Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA B I □
Leyniskjölin
j Bráðsmellin, fjörug og spenn j
j andi amerísk Paramount-mynd j
j um mann, sem langaði að verða j
I lögregluspæjari og eftirlætið I
: :
i hans. i
| Bönnuð börnum innan 16 ára. I
: :
Sýnd kl. 7 og 9.
I 0 s
Sýnd kl. 5.
■ IMIIIIk^llllllXIII
þetta verður að lögum, muni
ýmsir þeir, sem eiga að greiða
skattinn, taka þann kostinn
að bjóða fram til leigu nokk-
uð af því húsnæði. er þeir nú
nota, til þess að losna við
skattgreiðsluna, a.m.k. ef inn
an skamms verða gerðar breyt
ingar á húsaleigulögunum og
leigusölum veittur meiri rétt
ur en þeir nú hafa. Við það
mundu tekjurnar af stór-
íbúðaskattinum vitanlega
minnka, en þá um leið auk-
ast framboð á leiguhúsnæði
og þar með að einhverju leyti
verða ráðin bót á húsnæðis-
eklunni.
Dýr vegur
(Framhald af 5. síðu).
hvort brjóta þurfi upp þessa
fallegu götu, ef einhverjar
leiðslur undir henni bila.
Væntanlega hafa verkfræð-
ingarnir stýrt fram hjá því
óiánlega skeri.
Þessu máli skal nú lokið.
En rétt hefir þótt að drepa
á fleiri málsatriði, en lofgjörð
Sjóorusta að nóttuj
(La veille d’Armes)
Spennandi frönsk stórmynd
gerð eftir frægri skáldsögu eft-
ir Claude Ferrére. — Danskur
texti.
Aðalhlutverk:
Anna Bella
Victor Francen
Pierre Renoir
Sýnd kl. 5 og 9.
í
iiiiiiiiitiiimiiiimniiiiii
BÆJARBID
I HAFNARFIROI 1
Erfiðlelkar
eiginmaimsins
(Her husbands affairs)
: I
: I
Sprenghlægileg, ný, amerisk : I
gamanmynd. Aðalhlutverk:
Lucille Ball
Franchot Tone
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sími 9184.
TRIPDLI-BID
Afbrotamaður
Afar spennandi og leyndar-
dómsfull amerísk sakamála-
mynd.
Regis Toomey
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Fréttasnópar
(News Hounds)
Sprenghlægileg og bráðskemmti
leg, ný, amerísk gamanmynd.
Sýnd kl. 5.
Simi 1182.
eina um þetta verk. Forráða-
mönnum bæjarins er vandi á
höndum, að vera framsýnir og
stórhuga, en þó ekki um of.
Borgararnir, sem borga allt
úr sínum vasa, sem gert er,
fyllast tómleika yfir væng-
stýfðu Menntaskólatúni og ör
lögum Stjórnarráðstúns, sem
þegar eru ráðin.
Fyrir fjármuni sína og
þessa vinalegu bletti í mið-
bænum. fá þeir bílastæði und
ir bíla, sem þjóðfélagið hefir
tæplega efni á að eiga og
halda í fullum gangi, — bíla,
sem venja eigendug sína á
hóglífi svo þeim vex í augum,
að ganga spöl til vinnu sinn-
ar.
En framkvæmdastjóri heim
ilislausrar bæjarstjórnar mikl
ast yfir verkum sínum.
B.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65, sími 5833
Hleima: Vitastíg 14.
63. dagur
Gu.nn.ar Widegren:
Qreiðist við mánaðamót
leg í fasi. ifiXh kann sannarlega að tala sínu máli, og
ekki beitir hún þessum innantómu gjálfuryrðum, sem
Elsá ér alltaf' íheð á vörunum, hugsar frú Lóström.
— Jú —é' því ekki það — jú, auðvitað, svarar hún
dauflega, þegar Elsa spyr hana, hvort henni sé á móti
skapi, að iiún sláist í hópinn, ef þær kynni að hafa
hugsað sér ’að fara í eitthvert veitingahús eftir sýn-
inguna. Frú jUóström veröur að taka tillit til foreldra
hennar hún getur ekki annað en orðið við ósk stúlk-
unnar, hversu hauðugt, sem henni er það.
' - i'
-r-, Afsakftðu mig rétt sem snöggvast, segir hún, þegar
Elsa er í iéipni. slúðursögunni miðri. Og svo snýr hún
sér að Stelluí-
— Ég vofia,'segir hún, að fröken Gústafsson komi
með okkm* Ktihihjelm forstjóra í Operukjallarann eft-
ir sýninguna. Fröken Kuhlhjelm yrði líka með okkur,
bætir hún við, eins og til þess að gefa frænku sinni
í skyn, að í þetta sinn sé hún aðskotadýr.
— Ég þakka fyrir, svarar Stella. En þetta er í raun-
inni állt of mikið, þótt það væri auðvitað gaman.
— Ég.:borga auðvitað fyrir mig sjálf, skýtur Elsa
inn í ögrandi rómi.
—Við mitt borð er það ég, sem borga, svarar frú
Lóström mýnduglega, og Stella verður að viðurkenna,
að hún kann mæta vel að slá fólk út af laginu, þegar
hún vill það við hafa.
í Óperukjallaranum hlassar Elsa sér óboðið niður
við hliðina -á frú Lóström.
—-Ég setzt hér, svo að ég geti aðstoðað þig, frænka.
—Og ég tek yður þá að mér, segir Kristinn Kuhl-
hjelm kankvíslega.
— Ég þarf engrar umönnunar, svarar Stella bros-
andi. Ég kann bezt við það, að annast um mig sjálf.
Kristinn biður um smurt brauð og kalda kjúklinga-
steik og spyr, hvað dömunum þóknist annað.
— Konjakk ög ölglas, svarar Elsa undir eins.
— Aðeins lítið portvínsglas handa mér, segir frú
Lóström í þeim tón, að það er auðheyrilega hámark
þess, sem hún telur virðulegri konu sæma að drekka
í veitingahúsi.
En Stellu langar allt r einu til þess að færa gömlu
konunni heim sannlnn um það, að þann munað, sem
hún temur sér, hafi hún íært í góðum félagsskap.
— Ég myndi einnig þiggja lítið portvínsglas, segir
hún. Annars var það annað, sem við Lóström bókari
vorum vön að fá okkur — og svo nefnir hún nafnið
á víninu.
— Ég ætlá að fá það, svo að ég sjái, hvort
smekkur Herberts hefir versnað i sumar, segir Elsa
þá. — Jæja, frænka, segir hún svo og snýr sér að
gömlu konunni — nú segirðu mér eitthvað frá Ham-
arsheiði. Ég gleymi aldrei fyrra sumrinu, sem ég var
þar í sumarleýfinu hans Herberts — því gleymir frú
Lóström ekki heldur, vona ég. Við Herbert fórum í
útreiðar á hverjum degi. — Hafið þér gaman af hest-
um, fröken Gústafsson? spyr hún allt í einu, i þeim
tón, að engu er líkara en að hún eigi fyrirfram víst
að fá neitantll svar.
— Jú, það hefi ég, svarar Stella.
— Hvar hafið þér lært að fara með hesta? spyr hin,
hálf-önug yfir því, að fá annað svar eivhún óskaði.
— Það var árið áður en ég tók stúdentsprófið. Ég
vann meira að segja verðlaun á barnadaginn, segir
Stella. Ég átti vinkonur, sem gátu útvegað hesta við
og við.
— Það er vafalaust heillandi að sjá yður á hestbaki,
segir Kristinn Kuhlhjelm brosandi.
— Eins fallega og fröken Gústafsson er vaxin, segir
frú Lóström náðarsamlegast, og Elsa bítur á vörina,
því að eitth'vað þessu líkt hefir gamla konan einmitt
stundum sagFum hana sjálfa.
— Og þegar ég kemst upp í næsta launaflokk, ætla
ég að halda upp á þann atburð með því að ganga í
hestamannafélag, segir Stella sigri hrósandi.
— Má ég-^era svo djörf að spyrja, hvenær fröken
Gústafssön" húgsár sér að heiðra sunnudagsmorgnana
í Stokkhólmi með því að ríða þar um göturnar? spyr
Elsa, ef vera kynni, að hún gæti lesið eitthvað út úr