Tíminn - 30.12.1949, Blaðsíða 7

280. blað
TÍMINN, föstudaginn 30. desember 1949
7
Er þetta ekki frásagnarvert?
(Framhald af 4. síðu).
hvað var að gerast þar, var ég
sannfærður um, að efnisleg
aðstoð, skynsamlega fram-
kvæmd, er fullkomlega rétt-
lætanleg, því að henni til
stuðnings, og sem hið lang-
þýðingarmesta, er verið að
yngja upp og endurlífga sál
og anda Evrópu og alls heims-
ins.
Á mótinu í Caux bað ég þess,
áð starfsemi þessi yrði aukin
sem mest í Þýzkalandi. Og nú
er mér það mikið ánægju-
éfni, að utanríkisráðherra
Prakklands, hefir orðið svo
hugfanginn af árangri þeim,
sem náðst hefir, að hann
óskar þess að hitta forustu-
menn Vestur-Þýzkalands á
mótinu í Caux snemma í júní
þ. á. Þe$si ráðstefna, 4.—12.
júni, gefur okkur senatorun-
um alveg sérstakt tækifæri
til að ræða við forustumenn
í Þýzkalandi og komast að
æskilegri niðurstöðu einmitt
á hinu þýðingarmikla og al-
vöruþrungna augnabliki í
sögu vesturveldanna. Stjórn-
arformenn flestra fylkjanna
í Vestur-Þýzkalandi, einnig
dr. Konrad Adenauer, forseti
þjóðarsamkundunnar i Bonn,
Hans Boeckler, stjórnarfor-
maður iðnaðarsambandsins á
brezka hernámssvæðinu, Al-
fred Hartmann, fjármálaráð-
herra í Bizonia og August
Schmidt, stjórnandi kola-
námanna í Ruhr, hafa tekið
tilboði um að mæta á þing-
inu. Og meðal annarra, sem
þar koma, verða ýmsir
stjórnmálamenn og fulltrúar
frá ríkisstjórnunum í Frakk-
landi, Svisslandi, Grikklandi
og Japan, og þingmenn frá
Ítalíu og öðrum löndum.
Þegar þess er gætt, hvers
konar menn koma til ráð-
stefnunnar frá ýmsum lönd-
um, er það mjög mikilvægt
að þar sé og vel mannað frá
Ameríku. Á þessum stað er
hægt að hitta menn, sem
annars kostaði mánaða ferða-
lög, og af reynslunni veit ég,
að betra er að tala við þá
þarna en víðast hvar annars-
staðar.
Stjórnmálamenn þessara
ára vilja hagnýta sér slíkt
tækifæri og þetta, til þess að
kynnast sem bezt og ná
fundi hvers annars í þeim
anda, sem þeir vita, og mér er
vel kunnugt um, að er hin
einasta von Evrópu og fram-
tíðar hennar. Hefðu slík tæki-
færi gefizt og verið hagnýtt í
kringum 1920, hefði ef til vill
mátt koma í veg fyrir styrj-
öldina. Nú geta slík þing sam-
einað forustumenn lýðfrjálsu
landanna í baráttu þeirra
fyrir frelsi alls mannkynsiiy.
Ég held, að hér sé um sögu-
legt tækifæri að ræða fyrir
okkur, þingmenn Bandaríki-
anan, til þess að hitta leið-
toga þjóða og kynnast milli-
liðalaust ástandi þjóðanna,
og einnig til að færa Ameríku
það, sem við finnum þar og
glæða þar með hjá þjóð okk-
ar þá máttugu hugsjóna-
stefnu lýðfrelsisins, sem er
einasta vonin um frið í nýj-
um heimi.
Sérstakar flugferðir verða
frá LaGuardia flugvellinum
til Caux í Svisslandi fyrir
þingmenn Ameríku og aðra
fulltrúa þaðan. Og þótt ráð-
stefnan standi yfir 2.—12.
júní, geta þingmenn dvalið
þar skemur. Ég var þar fyrra
ár aðeins 6 daga og þótti það
sannarlega þess virði. Dvölin j
þar er mér svo minnisstæð,
að ég hika ekki við að hvetja
samverkanienn mína hér í
þinginu til þéss að fagna
hverju slíku tækifæri, sem
gefst.
Mér finnst það gæti verið
viðeigandi, hr, forseti, að for-
usta öldungadeildarinnar til-
nefndi nokkra senatóra úr
báðum aðalflokkunum til þess
að mæta, $em fuiltrúanefnd
hennar á ráðstefnunni og
skýra þjóðinni svo frá niður-
stöðum.“
Senatorinn óskaði þess svo,
að ræða hans og einnig boðs-
bréf undirritað af ýmsum
merkum mönnum, væri fært
inn í þingtíðindin, og var það
samþykkt.
Samkvæmt tillögu þing-
mannsins voru nokkrir þing-
menn kjörnir í nefnd til þess
að sitja þingið í Svisslandi,
! og 21. júní s. 1. birti blaðið
New World News, ræðu for-
manns þessarar nefndar, er
hún kom heim aftur og sagði
Bandaríkjaþinginu álit sitt
um það, sem er að gerast á
j þingunum í Svisslandi. Hann
! gctur þess í ræðu sinni, að
, blöðin þar vestra spyrji,
hvers vegna um 100 þing-
menn í báðum deildum
Bandaríkjaþingsins, hafi orð-
ið snortnlr af þessari hreyf-
ingu, og hvers vegna nefnd
þingmanna hafi verið send til
Sviss? Svarið er, segir hann,
að þessi hreyfing hafi komið
af stað mjög öflugri og sigur-
sælli sókn gegn hinum pólit-
ísku guðleysisstefnum efnis-
hyggjunnar, sem séu eins og
krabbamein í mannfélagslík-
amanum.
Hann getur þess og, að
nefndin hafi heyrt á þinginu
forseta þjóða, forseta verk-
lýðssambanda og formenn
verksmiðj.uiðnaðar, bera því
vitni, hversu deilur hafi verið
leystar og. ánægjuleg sam-
vinna tekizt í stað sundrung-
ar og beiskju, fyrir áhrif
þessarar hreyfingar. Verk-
stjórar koíánámanna í Ruhr
hafi lýst mjög heillavænleg-
um áhrifúm leikritanna The
Good Road og The Forgotten
Factor. Dr. John Steelman,
sem margir munu kannast
við frá árunum 1937—1944,
segir:
„Þessi hreyfing er lang
máttugasta aflið, sem nú er
að verki til góðrar samvinnu
og sátta 1, iðnaðar- og at-
vinnumálum þjóðarinnar.“
Ræðumaður segist minnast
| þess, er George Villers, for-
1 seti alþjóðasambands verk-
; smiðjuiðhaðarins í Frakk-
j íandi og Hans Boeckler, yfir-
j maður kolaiðnaðarins i Ruhr,
hafi komið fram á ræðupall-
inn. Frakkinn tók til máls og
sagði: „Ég. hef gilda ástæðu
til að liatá ykkur Þjóðverjana.
Þið pínduð mig næstum til
dauða, en undir hinum bless-
unarríku ; áhrifum Oxford-
hreyfingarinnar hefi ég
þurrkað út gersamlega minn-
ingarnar um verknað Þjóð-
verja og rétti yður nú bróður-
hönd þess'ii til staðfestingar.
Ég óska þýzku þjóðinni fullr-
ar viðreisnar og vona, að góð
samvinna geti tekizt milli
þjóða okkar..“
Þá getur þingmaðurinn
þess, að milli 20 og 30 kom-
múnistar, sem verið hafi
Sellu-formenn, hafi þegar
t j áð hreyfingunni hollustu
sína. Menn af öllum stéttum,
flokkum og trúarbrögðum,
einnig kaþólskum, hafa tekið
þátt í þessu stéttlausa félags-
lífi þinganna í Svisslandi.
Er það ekki einmitt eitt-
hvað þessu líkt, sem þarf til
þess að græða sár heimsins að
fullu og öllu? Hvaða stakka-
skiptum mundi okkar ís-
lenzka þjóðfélag taka, ef hver
einasti þjóðfélagsþegn væri
strangheiðarlegur í öllu, smáu
og stóru?
::
Bifreiðahlutir
Höfum fyrirliggjandi varahluti í G. M. C., Chevrolet o.
fl. 'tegundir herbifreiða, svo sem: vélar, drif, öxla,
hásingar, gírkassa o. fl.
Upplýsingar í Sölunefndarskemmunni við Njarðar-
götu. — Sími 5948.
Að síðustu er hér vitnis-
burður nokkurra merkra
manna um þessa hreyfingu:
Robert Schuman, fyrrv. ut-
anríkisráðherra Frakka:
Á fjárhagssviðinu höfum
við nú Marshallhjálpina. Á
pólitíska- og hernaðarlega
sviðinu Atlantzhafsbanda-
lagið. En nú er líka þörf á
máttugri hugsjónastefnu til
andlegrar viðreisnar milljón-
um Evrópu. Við verðum að ná
til fólksins svo að hin ytri
hjálp verði studd af róttækri
hugarfars- og lífernisbreyt-
ingu meðal hinna vestlægu
þjóða.
Dr. Karl Arnold, stjórnar-
ráðsforseti í norðurhluta
Rhine-Westphalia, Þýzkal.:
„Við verðum að endurvekj
réttan skilning manna á lýð-
írelsi og þjóðræði. Þjóðfé-
lagsþegninn verður að gera
sér ljóst, að hann ber mikla
ábyrgð á athöfnum ríkisins,
engu síður en sinum eigin at-
höfnum. „Eins og einstakl-
ingurinn er, verður og þjóð-
in. —
Hin siðferðilega hervæðing
hugarfarsins er hér geysilega
m'ikilvægur þáttur. Fólkið ber
traust til slíkrar hreyfingar.
Hún vinnur hug þess og
hjörtu. Hún getur verið með-
alið til þess að þíða hin köldu
hjörtun. Þetta er okkar mikla
og tímabæra hlutverk. Þessi
undirstaða einingar Evrópu-
þjóðanna er hvorki fjárhags-
legs, stjórnarfarslegs né við-
skiptalegs eðlis. Við verðum
að byrja á réttum enda, á
andlega sviðinu. Við hér í
Norðurálfunni höfum týnt
niður því, að hugsa líffræði-
lega. Hvað gagnar höfuð eöa
hönd út af fyrir sig? Þegar
allir hlutar líkamans sam-
starfa, samtengdir, þá er það
líkami. Þetta er hugsjón
hinnar siðgæðilegu viðreisn-
ar, (MRA).“
Igeno Giordant, ítalskur
þingmaður og ritstjóri Fides:
„í Caux er bæði kynþátta-
og stéttarígur gerður : ækur,
en í stað þeirra hefir komið
hinn mannlegi og góði andi
skilnings og samúðar á þessu
heimili gestrisninnar. H;n
siðferðilega hervæðing hug-
arfarsins (MRA) sigrar ein-
staklingshyggj una og efnis-
hyggjuna, en skapar í þess
stað hinn alþjóðlega bróður-
hug og kærleika, sem er emn
meginþáttur hinnar kristi-
legu hugsjónar. Dr. Bucnman
hefir tekizt, með óttalausu á-
ræði og atorku að gera að
veruleika áform kaþolska
Englendingsins, Chesterton,
að fylkja öflum góðleikans til
sigurs gegn hinu illa.“
Henri Guisan, herforingi og
œðsta ráð sviss?ieska hersins
\á stríðsárunum:
' „í Svisslandi er elzta þjóð-
ræðisstjórn Evrópu og | urnar í Clydeside, hefir hin
kunnum við því vel að skilja
og meta hina siðferðilegu
' siðferðilega hervæðing hug-
arfarsins (MRA) magnað
menn, konur og karla, nýrri
undraorku (dynamic). Það
sem ég hef séð, ekki aðeins I
mínu heimalandi, heldur og i
hinum hrundu borgum
Þýzkalands, hefir sannfært
mig um, að þessi innblásna,
kristilega hugsjón getur end-
urfætt þjóðir. Hún er hið
eina örugga bjargráð og von
helsjúkrar siðmenningar.
Framh.
hervæðingu hugarfarsins.
Það er okkur líka hrósunar-
efni, að miðstöð þessarar
hreyfingar í Evrópu, er i
Svisslandi.
Síðasta áratug hefir Sviss
reynt að gefa hið bezta, sem
þjóðin á til, til þess að lina
og græða þá eymd og þján-
ingu, er styrjöldin leiddi yfir
heiminn. í þessari hreyfingu
(MRA) hefir gefizt nýtt tæki-
færi til þess að túlka fyrir
þjóðunum, hversu sterkt og
lífvænt lýðfrjálst stjórn-
skipulag þarf að vera inn-
blásið anda almáttugs Guðs.“
Karl E. Mundt, senator í
þingi Bandarikjanna og vara-
formaður Smidth-Mundt
nefndarinnar í þinginu:
„Nefnd okkar heimsótti
MRA ráðstefnuna í Caux, sem
í sjón og reynd er bjartasta
"stjarnan, er við höfum komið
auga á, á framtíðarhimni
Evrópu. Sumum afrekum þess
arar hreyfingar má líkja við
kraftaverk. í Caux hittum við
dr. Frank Buchman, upp-
hafsmann hinnar siðferði-
legu hervæðingaf hugarfars-
ins (MRA) og sáum hinn á- nokkrir unglingar hér í bæn-
hrifamikla sjónleik, the Good um hafi nú undir höndum
Hætíulegt fram?
ferði.
(Framhald af 8. síðu).
Er drengirnir tveir voru yf-
irheyrðir fullyrtu þeir, að til-
gangurinn hefði verið sá
einn að búa til sprengju, sem
væri lítið eitt háværari en
púðurkerlingar og var drengj
unum alls ekki ljóst, hve
hættulegt framferði þeirra
hefði getað orðið. Afhentu
þeir lögreglunni þrjár sams
konar sprengjur og þá, sem
þeir hcfðu sprengt, en sprengj
urnar höfðu þeir ætlað að
nota á gamlárskvöld.
Ástæður eru til að ætla, að
Road.
heimagerðar sprengjur af
Norðurálfan, og allur heim- svipaðri gerð og þær, sem fyrr
urinn þarfnast andlegrar og eru greindar, og tilgangurinn
siðferðilegrar endurvakning- sé að nota þær á gamlárs-
ar og hervæðingar. Ekki var kvöld. Af atviki því, sem að
iUnnt að sitja ráðstefnuna í framan er skýrt og reynzlu
, Caux og sjá andlit þeirra, er undanfarinna ára, má telja
þar voru, ljóma af endurvöktu víst, að þessum unglingum sé
! vona- og hugsjónalífi, án þess ekki ljóst, hve hættulegar
að gera sér ljóst og fara það- sprengjurnar geta reynzt
an með þá sannfæringu, að þeim og öðrum. Ættu venzla-
j vissulega gætu hin skipulögðu og forráðamenn' unglinga því
j öfl góðleikans sigrast á skipu- að kynna sér, hver þau Iéik-
| lögðum viðnámsmætti hins föng eru, sem nota á nú á
illa.“ gamlárskvöld, og ef um er að
ræða heimagerðar sprengjur,
Sir Zafrullah Khan, utan- . þá er mjög nauðsynlegt, að
j ríkisráðherra Pakistan: | unglingum verði ekki leyft að
„Það er sannfæring mín, að nota þær, en ráðstafanir
hin siðferðilega hervæðing verði gerðar til að gera þær
hugarfarsins sé heimsins óvirkar.
brýnasta þörf, eins og nú ____________________________________
! standa sakir. AÖeins með
1 auknu átaki í þeim efnum
' getur mannkynið fundið full-
. komna lausn vandamála
| sinna.“
Eldurinn
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir
tryggja strax hjá
Sir Pairick Dollan, ritstjóri j
skozka blaðsins, Daily Herald: j
„Við skipasmiðastöðvarnar,' .
stáliðnaðinn og verksmiðj- SamvLnnutryggLngai