Tíminn - 03.02.1950, Page 6

6
TÍMINN, fösíudaginn 3. febrúar 1950
28. blað
TJARNARBÍD
: 1 gegii um llrim
og boða
; — Saga Courtneysœttarinnar —i
Áhrifamikil og sérstaklega vel i
; leikin ensk mynd um Courtneys 5
; ættina, sigra hennar og ósigra
í þrjá mannsaldra. ;
Aðalhlutverk: '<
Ahna Neagle
Michael Wilding !;
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
M Ý J A B í □
Kjartan Ó. Bjarnason sýnir: >
Vestmannaey.iar, <
fjölbreytt fuglaííf, bjargsig, j
eggjataka o. fl. >
Vestfirðir,
m. a. fráfærur í Önundarfirði
og æðarvarp í Æðey. \
„Blessuð sértu sveitin mín“
Skemmtilegar minningar úr
íslenzku sveitalífi. ;
Blómmóðir bezta,
myndir af ísl. blómum viðs
vegar af landinu.
Myndirnar eru í eðlílegum litum
og með ísl. skýringum og hijóm- í
list. — Sýndar kl. 5, 7 og 9. í
Hafnarf jarðarbíó
t giftingaþönkum
Amerisk gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Shirley Themple
Franchot Tone
Guy Madison
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9249.
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. siöuj.
ur yrði fyrst og fremst reynt að
treysta þá þjóðnýtingu, sem þegar
hefði verið ráðist í. Morrison taldi,
að slíkt myndi samræmast viðhorfi
miðstéttanna og flokkurinn mætti
ekki heldur færast of mikið í fang.
Andstæðingarnir óttast
hann mest.
Það er talið, að Morrison sé sá
andstæðingur íhaldsmanna, er þeir
óttast mest, því að þeir álíta hann
slyngastan þeirra og beztan skipu-
leggjanda. Þótt Morrison sé hygg-
inn og kænn stjórnmálamaður,
ífafa andstæðingar hans hinsvegar
aldrei náð neinum höggstað á hon-
um fyrir óheíðarleg eða óhrein
vinnubrögð. Hann kemur ávallt
hreint og hiklaust fram og er oft
harður í horn að taka. Hann er
góður ræðumaður og fimur í orða-
skiptum. Hann er jafnan glaður og
F.eiíur og viðfelldinn í framgöngu.
. . Það er nú almennt talið víst,
að Morrison myndi leysa Attlee
öf hólmi sem forsætisráðherra, ef
ílokkurinn heldur meirihlutanum1

OFSÓTTUR
(Pursued)
ROBERT MITCHUM,
ásamt Theresa Wright.
Bönnuð börnum innan 16 ára. j
Sýnd kl. 7 og 9.
ISaríittan við
ræningjana
Afar spennandi og skemmtileg ]
amerisk kúrekamynd
Sýnd Kl. 3.
Sýnd kl. 5.
vip
5KÚ14G0TU
« *
Safía
VIVAN ROMANCE
Louis Jouvel
Pierre Renoir
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Flughetjurnar
Hin bráðbkemmtdlega ame-
ríska gamanmynd með
Spencer Trasy
Sýnd kl. 5.
Sími 81936
Ungar stúlkur i
æfintýraleit
Bráðfyndin og skemmtileg
þýzk gamanmynd, gerð eftir
hinu fræga leikriti J. Skruznýs.
— Danskar skýringar.
Karin Hardt
Hella Pitt
Paul Hörbiger
Sýnd kl. 5, 7 ^og 9. i
GAMLA B I □
iAnnaKareninaí
Sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
San Qu^ntin-
fangelsið
Aafar spennandi amerísk í
sakamálamynd, með:
Lawrence Tierny
Barton Mac Lane
Marian Carr
Sýnd kl. 5 og 7.
Bönnuð börnum
BÆJAR B I □
HAFNARFIRÐI
Ueikfélag
Hafnarf jarðar
„EKKI ER GOTT AÐ
MAÐURINN SÉ EINN“
í kvöld kl. 8,30
Sími 9184
TRIPDLI-BÍD
(
Njósnaförin
Secret Mission)
Afar spennandi ensk njósna-
; kvikmynd frá Eagle Lion, gerð
af Marrel Hellman eftir sögu
; Shaun Terrence Young.
Aðalhlutverk:
James Mason
Hugh Willams
'~9
Michael Wilding
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sími 1182
áfram og Attlee kýs að draga sig
í hlé. Eínstakir leiðtogar flokksins
kunna að standa honum framar
á vissum sviðum, en engínn þeirra
sameinar jafn alhliða og farsælar
gáfur sem hann né stendur hon-
um framar að dugnaði og starfs-
fjöri.
Frumvarpið um
fjárskiptin
(Framhald af 4. slðu).
armeiri atriðum en hér um
ræðir.
Það sem fyrir okkur vakti
fyrst og fremst var það að
koma í veg fyrir að fjárskipti
yrðu af fjárhagsástæðum rík-
issjóðs stöðvuð eða dregin á
langinn. Aðalatriðið er, að
þau geti haldið áfram af full
um krafti. Á þann hátt eru
mestar líkur til, að þau
heppnist-
Bændur eru orðnir lang-
þreyttir á að búa við pestir
í fé sinu, sem von er. Áhugi
flestra þeirra á fjárskiptum
er mikill og þeim ljúki sem
fyrst. Munu þeir almennt líta
svo á, að það sé meira um
vert en hitt, hvort þeir fá
nokkrum krónum meira eða
minna í bætur á kind, eða
hvort þeir taka hluta af bót-
unum í skuldabréfum til
fárra ára.
Að lokum skal á það bent,
að það er almenn skoðun,
ekki sízt þeirra, sem bezt
þekkja til, að dragá verði nú
þegar úr útgjöldum ríkis-
sjóðs á sem allra flestum svið
um. Þetta virðist raunar
liggja alveg ljóst fyrir, og á
því er þetta frumvarp byggt.
Sé hér um ímyndun eða mis-
gáning á fjárhagsástæðum
ríkissjóðs að ræða, er engin
ástæða til að draga fremur
úr útgjöldum eða stuðningi
við þessar framkvæmdir en
aðrar, og er þá opin leið fyr-
ir Alþingi að fella frv. þetta
eða stinga því undir stól.
Reykjavík, 31. jan. 1950.
Sæm. Fríðriksson.
Einar Bjarnason-
Guðmundur Jónsson,
Hvítárbakka.
WILLY CORSARY:
28. dagur
Gestur í heimahúsum
Ef til vill getur hamingjan orðið gömul og af sér gengin
á fáeinum mánuðum —- ef til vill er það þess vegna, að hún
er mér horfin?
Ég hefi barizt harðri baráttu til þess að bjarga henni. En
sú barátta var árangurslaus. Það var eitthvað. sem hefir
smátt og smátt eitrað líf mitt. Það er einhver eiturgjafi
innan í sjálfri mér'— eins og dautt fóstur.
Ég fæddist of seint. Það líf, sem ég hefi þráð, er liðið.
Ég er eins og nunnan, sem kom heim í klaustrið eftir
margra ára fjarvist, og sá aðra komna i sinn stað. Hún
hafði í rauninni lifað hennar ár.
Það var henni lífgjöf. Yfir mér er það dauðadómur.
Þau ár, sem H i n hafði lifað fyrir mig, er öll ævi min.
Þótt ég reyni að gera mér grein fyrir því, hvenær sól ham-
ingju minnar tók að hníga, stoðar þáð ekki. Getur nokkur
maður yfirleitt gert sér grein fyrir slíku?
Ástvinur veikist og deyr. í angri sínu spyr maður sjálfan
sig, hvenær sjúkdómurinn hafi byrjað. Maður minnist þess,
að hann hafi verið óvenju fölur og tekinn þetta eða hitt
kvöldið og harmar það, að hafa ekki veitt því nánari at-
hygli. En maður getur aldrei uppgötvað það augnablik, er
dauðinn lagði hönd sína á öxl honum og ákvarðaði þá stund,
sem hann átti ólifað.
Eg man fyrsta geiginn, sem setti að mér — fyrsta sinn,
er sársaukinn læsti sig um mig. Það var eins og þegar mað-
ur uppgötvar, að maður er ekki heill heilsu. Þá minnist mað-
ur skyndilega ýmis konar óþæginda, kvíðinn grípur mann
.— maður spyr sjálfan sig: Skyldi sjúkdómurinn vera búinn
að grafa lengi um sig? .... Er þetta ef til vill hættulegur
sjúkdómur? .... Mann langar til þess að hlæja að sjálfum
sér, en finnur samt staðreyndirnar ógna sér.
Þannig var mér farið.
Ég titra af skelfingu, er ég nú segi þér, hvernig ég varð
fyrst vör við návist dauðans. Kannske heldur þú, að ég sé
ekki með öllum mjalla.
Það var þegar hann sagði:
— Ég get ekki þolað þetta tildur í þér með hárið á þér.
Þú ert ekki lengur sjálfri þér lík!
Þetta hljómar broslega.
Ég hafði sagt við hárgreiðslukonuna, að mér leidd-
ist að ganga ævinlega með hárið greitt á sama hátt.
Þá breytti hún til. Mér fannst nýja greiðslan fara mér
vel. Mér fannst ég verða eitthvað fínlegri en ég hafði áður
verið. Það sögðu líka allir — nema hann. Hann renndi hend-
inni gegnum hárið, eins og hann vildi með því færa það
aftur í samt lag og áður hafði verið. Og loks tókst honum
það líka.
Þessi orði virðast mér orsök þess, að ég dey. Það var ann-
erlegur blær í rödd hans, er hann sagði þau.
Þú ert ekki lengur sjálfri þér lík, sagði hann. En dýpst
1 leynum hjarta hans hljómaði önnur rödd, og hún hvíslaði
að honum: Þú ert ekki lengur lík Hinni.
Ég greindi þessa rödd í leynum, án þess að ég áttaði mig
á henni, því að ég minnist þess, að það fór um mig titr-
ingur, án þess að ég vissi, hvernig á því stóð. Fólk segir
stundum, þegar svo ber við: Það gengur einhver yfir gröf-
ina þína! Það er gömul hjátrú, en það býr stundum undar-
legur sannleikur í þjóðtrúnni og málsháttunum.
Það gekk einhver yfir gröf mína í þessu andartaki. Þessi
litla setning varð til þess, að ég uppgötvaði sjúkdóminn,
sem var að læsa sig um mig. Sól hamingju minnar var að
hníga að vesturhveli, og hamingja mín og líf mitt verða að
fylgjast að.
Ég hefi stundum lokað augunum og troðið fingrunum í
eyrun, eins og hrætt barn, sem heldur að það sé öruggara,
ef það hvorki sér né heyrir.
En slíkt var árangurslaust. Það var líka árangurslaust,
þótt ég reyndi að berjast gegn örlögum mínum. Aðeins eitt
hefði getað bjargað mér: Ef ég hefði misst minnið! Her-
sveitir liðinna stunda sóttu að mér — endalausir herskarar
afturgenginna augnablika og atvika.
Nú er þetta allt um garð gegnið. Ég þjáist ekki lengur. Það
er oft svo, að þeir, sem að dauða eru komnir, njóta að síð-
ustu undarlegs friðar — jafnvel sældar. Ég er frjáls. Ég
ávarpa þig úr fjarlægð, sem er utan við áhrifasvið mann-
legs máttar, og færi fram þessa bæn: Fyrirgefðu mér, hve
ég hefi leitt mikla sorg yfir þig, og reyndu að skilja mig.
Vertu ekkj hryggur! Ég fer héðan fúslega, örugg og fegin,
eins og dauðvona manneskja, sem þráir aðeins hvíld.
Sorgin er þreytandi sjúkdómur, sem lamar vilja manns
og þrek á undraskömmum tíma.
Hvernig á ég að gera þér þetta ljóst. Það er harla erfitt.