Tíminn - 09.05.1950, Blaðsíða 3

100. blað
TÍMINN, þriðjudaginn 9. maí 1950
S
I í Þ R Ó T T I R

*
Agætur árangur á vormóti I.R.
Meb Hvassafelli til Italíu:
Saltfiskur sjaldséður hátíðamatur á Italíu
Langri sjóferð lokið. laðrir hlóðu pökkunum af upp
Hin langa sjóferð Hvassa- skipunarkassa á taílana, sem
fells frá íslandi til Napóli á óku fiskinum hinn stutta
Fyrsta frjálsíþróttamót sumarsins fór fram í gær. Ekkert
met var sett, en samt sem áður náðist ágætur árangur, sem
lofar mikiu seinna í sumar, þegar íþróttamennirnir eru
, ...» .. _. , ,. farma af saltfiski frá Islandi
komnir , goða æfmgu. Serstaklega eru afrek Joels , spjot- tu landsins þar sem það var
kasti og Torfa í langstökki athyglisverð.. ÍR stóð fyrir mót- byggt.
inu og fór það vel fram til að byrja með, en varð allt of j Napóliflóinn breiðir út
langdregið og má ef til viil kenna ræsinum um það. Veður ^ faðminn á móti íslenzku gest
var mjög hagstætt til keppni og margir áhorfendur voru.unum- Skin kvöldsólarinnar
ftalíu er nú á enda að þessu sPul í frystihúsið. Ur fremstu
sinni. Sjálfsagt á Hvassafell lestinni var fiskurinn tekinn
eftir að flytja enn marga;beint- 1 geysistórum krana,
upp úr skipinu og látinn inn
um op á kælihúsinu upp und-
ir þaki.
á vellinum.
Helztu úrslit urðu:
100 m. hlaup.
B-riðill:
1. Reynir Sigurðsson, ÍR 11,4
2. Sigurg. Björgvinss. KR 11,7
3. Grétar Hinriksson, Á 11,8
A-riðill:
1. Haukur Clausen, ÍR 11,0
2. Hörður Haraldsson, Á 11,1
3. Ásm. Bjarnason, KR 11,1
4. Finnb. Þorvaldss., ÍR 11,2
Guðm. Lárusson var í B-
riðlinum, en sat eftir í start-
inu. Tími Reynis er ágætur
og hljóp hann prýðisvel.
Keppnin í A-riðlinum var tvi
sýnasta og skemmtilegasta
keppni mótsins. Ásmundur
náði beztu viðbragði, en hin-
ir voru seinir af stað, sér-
staklega þó Haukur. Er hlaup
ið var hálfnað voru Ásmund-
ur, Finnbjörn og Hörður mjög
svipaðir, Ásmundur aðeins 3,
undan, en Haukur var um
einn.m. á eftir þeim. Haukur
var langsterkastur á enda-
sprettinum og varð vel fyrst-
ur í mark, en Herði tókst að
komast fram úr Ásmundi í
markinu. Tíminn er ágætur,
því brautin var ekki góð og
svo var aðeins mótvindur. í
þessu hlaupi kom vel fram,
hve frábær keppnismaður
Haukur Clausen er.
Kúluvarp:
1. Gunnar Huseby, KR 15,37
2. Sigfús Sigurðss., Self. 14,25
3. Bragi Friðrikss., KR 13,72
4. Vilhj. Vilm.son, KR 13,70
5. Friðrik Guðm.ss., KR 13,68
6. Örn Clausen ÍR 13,38
Huseby bar mjög af og
átti 3 köst yfir 15 m. Sigfús
var ágætur, en Vilhjálmi,
Friðrik og Erni tókst ekki vel
upp.
Spjótkast:
1. Jóel Sigurðsson ÍR 64.90
2. Halldór Sigurg. son, Á 51,70
3. Gunnlaugur Ingas. Á 47,76
Jóel var mjög öruggur og
voru öll köst hans yfir 60 m.
Eftir þessu móti að dæma
ætti hann í harðri keppni að
ná 70 m. í sumar.
Langstökk:
1. Torfi Bryngeirss., KR 7,09
2. Karl Olsen, UMFK 6,49
3. Sig. Friðfinnsson FH 6,38
4. Matthías Guðm.s.,Self.5,77
,Hér sýndi Torfi vel hve góð-
ur langstökkvari hann er orð
inn. Öruggt er að hann verð-
ur framarlega á Evrópu-
meistaramótinu í sumar og
með örlítilli heppni ætti hann
að geta orðið fyrstur, þvi á-
reiðanlegt er, að hann á eftir
að stökkva 7,40—7.50 m., en
aðalatriðið er að það stökk
komi á réttum stað og tíma.
800 m. hlaup:
1. Pétur Einarsson, ÍR 2:01,2
2. Sig. Guðnason ÍR 2:07,9
3. Hörður Guðm.s., 2:10,8
Óperusöngur við
uppskipun.
ítölsku verkamennirnír
vinna ötullega að uppskipun-
inni og allt gengur sam-
kvæmt áætlun. Skipið er los-
að á fjórum dögum, En blóð
varpar töfraljóma á kletta-
T ^ 'dranga Caprieyjunrmr, sem
Leiðmlegt var, hve þessu'ris upp úr haffietinum tign-
giæsilega hlaupi var hér Htill' arleg og fögur eins og álfa-
sómi sýndur. Aðeins fj órir ; drotfni°g j ósviknu, ísienzku_____________________________
keppendur voru skráðir, en ævlntýri_ þessi húa og íignar I ið er heitt svo sunnarlega á
emn, Reynir Sigurðsson, lega klettaeyjaj sem rís þarna Ítalíuskaga. Lítið má út af
mætti ekki til leiks. Pétur'upp af viðáttu hafsins, svip-íbera, svo hendurnar séu ekki
hlj óp ágætlega og er tíminn ar að nokkru til Vestmanna- látnar skera úr því, hvor á
sæmilegur þegar þess er gætt gyja &g tignarieikj en ef nær réttu hefir að standa.
að um enga samkeppni var er komið> sðst að hin suð_ Qg svó er það söngurinn,
að ræða. ræna sól hefir gefið Capri sem bergmálar upp úr lest-
Kringlukast:
1. Gunnar Huseby, KR 45,46
2. Hallgr. Jónsson, HSÞ 44,23
3. ,Þorsteinn Löve Í.R. 43,58
4. Friðrik Guðm.s., KR 43,03
5. Bragi Friðrikss., KR 42,23
6. Gunnar Sigurðss., KR 41,97
7. Örn Clausen ÍR 39,72
Hér er árangurinn mjög
jafn og góður. Sex menn köst
uðu um eða yfir 42 m., og
hefðu það þótt mikil tíðindi*
fyrir 1—2 árum. Gunnar Huse
by átti 3 köst yfir 44 m. og
er það jafnbezti árangur, sem
hann hefir náð. Hallgrímur
sýndi vel að árangurinn, sem
hann náði fyrir viku var eng-
in tilviljun.
þann töframátt, sem
mannaeyjar vantar,
gróður snertir.
Saltfiskur frá íslandi
og vín frá Sikiiey.
Vest-
hvað
unum. Hér eru það ekki létt- , fiskmarkaðurinn
ir slagarar um Dísu og Jón c
Ó, Jón, sem fylla loftið eins
og á samkomustöðum í
Saltfiskinu~' '•’-’nað upp í
Napolí.
saltfisk nema sjaidan á ári.
En þegar hann kemur á borð.
er hátíð, eins og þegar jóla-
eplin koma heima.
Annars er það á haustin
og fyrir páskana, sem salt-
er mestur.
haustin og siðari hluta
sumars, þegar tekjur fólks
eru mestar við landbúnaðar-
Reykjavík.Hérsyngjahafnar og erfið:ð mest> er
verkamenn óperuaríur við
4x100 m. boðhlaup:
1. A-sveit ÍR .... 43,4 sek
2. Sveit KR .... 44,5 sek
3. Sveit Árm........44,8 sek
4. Drengjasv. ÍR. .. 47,3 sek
Sveit ÍR var langbezt og er
tími hennar ágætur.
Langstökk kvenna:
1. Hafdís Ragnarsd., KR 4,37
2. Kristín Jónsd., KR 4,24
3. Sesselja Þorst.d., KR 4,04
Fyrlr botni flóans byrja *nnn sína. a® lét,ta U,nd*
ljós borgarinnar að titra eins fa5sins st,riti- Karlarnir í,
tvó-lestinni syngja ariur ur1
efnt til hátíðabrigða með því
að borða saltfisk.
Steiktur saltfiskur í olíu.
og tíbrá i kvöldkyrrðinni og1 _ . , , . . ------
skýrast eftir því sem skipið a raviata, meðan þeir 1 j er allg ekki víst að is_
nálgast ströndina. Beinar og næstu est synipa arlur ur íenzkum húsmæðrum litist á
Tosca um málarann, sem
100 m. hlaup drengja:
1. Þorv. Óskarsson
2. Vilhj. Ólafsson
3. Björn Berndsen
4. Kristinn Ketilss.
IR
ÍR
UK
FH
11,7
11,9
11,9
12,0
H. S.
Tökum að okkur allskonar
raflagnir önnumst elnnlg
hverskonar viðhald og við-
gerðlr.
Raftækjaversl. LJÓS & HITl
Sími 5184. Laugaveg 79,
Reykjavik
ELDURINN
gerlr ekki boð & undan sérl
Þeir, sem eru hyggnir
tryggja strax hjá
Sam.vinnutryggingiim
skipulegar ljósalínur skerast
upp um hálsa og hæðir og
jafnvel hlíðarnar í hinu geig-
vænlega eldfjalli, Vesúviusi,
eru byggðar og upplýstar með
rafmagni.
Áður en varir hefir skip-
stjóri haft samband við land
með ljósmerkjum, og vél
skipsins er stöðvuð meðan
beðið er eftir hafnsögumanni
Þegar hann er kominn um
borð, læðist skipið inn á höfn
ina, eins og maður, sem feng-
ið hefir ofbirtu í augun af
allri ljósadýrðinni. En allt
gengur eins og í sögu. Hvassa
fell þræðir leið sina milli
risastórra hafskipanna í
einni af stærstu hafnarborg-
um Miöjarðarhafsins og finn
ur sér kyrrlátan og góðan
stað í höfninni til að leggjast
að bryggju, framundan kæli-
húsinu, sem taka á við salt-
fiskfarminum, en næst fyrir
framan liggur skúta frá Sik-
iley hlaðin af vini til Na-
pólibúanna. Mannhæðarhá-
ar vinámurnar þekja allt þil-
farið, svo skipverjarnir verða
að klifrast yfir ámurnar. En
íslenzku sjómennirnir á
Hvassafelli eru ekki hrifnari
af þessu vínbyrgða skipi en
svo, að hver einasti maður,
sem ekki þurfti að gæta skips
ins og sinna skyldustörfum,
gekk til svefns eins og um
hversdagslegt kvöld væri að
ræða.
Háværir menn og
vélaskrölt.
Snemma næsta morgun
skein suðræn sól um lestar
og þilför Hvassafells I Na-
pólihöfn. Hávær kliður af
samræðum, hrópum og köll-
um Suðurlandabúanna bland-
aðist saman við skrölt vindu-
hjólanna við uppskipunina,
sem þe'gar var hafin af full-
um krafti. ítölsku verka-
mennirnir, litlir að vexti, en
snöggir í hreyfingum snerust
niðri í lestunum, aðrir voru
við lestaropin til að leiðbeina
saltfiskpökkunum á land í
hinu nýja föðurlandi, og enn
fórnaði sjálfum sér og fram-
tíð sinni fyrir ástina.
„Þar stelur þjófurinn
ár og síð.“
En lífið á Ítalíu er ekki
tómur söngur, þó að í þessu
landi sönglistarinnar og föð-
urlandi óperunnar sé söng-
urinn oftast það, sem efst er
í sálinni þó að mótlæti sé
líka með. Við höfnina í Na-
pólí getur gestsaugað séð á-
takanleg dæmi úr hinu dag-
lega lífi ógæfusamra borg-
arbarna. Ótal unglingar bíða
eftir erlendum sjómönnum
til að svikja þá og pretta. Og
varla kemur útlendingur svo
á bryggjuna hjá skipi sínu,
að. ekki sé betlað um síga-
rettur, peninga eða eitthvað
annað. Rán eru tíð í hafnar-
hverfunum í Napóli, og þar
lætur enginn sér til hugar
koma að láta nokkurn hlut
liggja á glámbekk stundinni
lengur. í skipunum verður að
vera öflugur vörður til varn-
ar þjófnaði dag og nótt.
Og komi sjómenn í land,
eiga þeir líka von á svikum
og prettum. Verðlagi er í
skyndi snúið við og hækkað
um helming, ef erlendur sjó-
maður á í hlut og jafnvel
ávaxtasalarnir niður við höfn
ina hafa tvenns konar verð-
spjöld og skipta um, sjái
þeir útlending nálgast á-
vaxtakerruna.
íslenzki saltfiskurinn
eftirsóttur.
En þessi grein átti ekki að
vera um Napólí og verri hlið-
ina á íbúunum þar, heldur
um íslenzkan saltfisk. En ís
lenzki saltfiskurinn er i mikl
um metum á Ítalíu og eftir-
sóttur þar, eins og suðræn
aldin eru heima á íslandi.
Saltfiskurinn er á Ítalíu
hátíðamatur og sjaldgæfur
réttur. Kílóið af honum er
þar þrisvar sinnum dýrara
en svínakjöt, svo allur al-
menningur getur ekki leyft
sér þann munað að borða
blikuna, ef þær sæu hvernig
stallsystur þeirra suður á
Ítalíu matreiða saltfiskinn
okkar.
Þær sjóðan hann aldrei eins
og heima, heldur steikja
hann og borða i ólivuoliu
með grænmeti og öðru góð-
gæti. En sannleikurinn er þó
sá, að þannig matreiddur er
saltfiskurinn ágætur réttur,
eins og hann er raunar líka,
soðinn upp á íslenzka vísu.
Danir skæðustu
keppinautarnir.
ítalir flytja inn all mikið
magn af saltfiski, e!ns og
íslendingum mun kunnugt.
Hálfdan Bjarnason, ræðis-
maður íslands í Genúa, sem
búinn er að dvelja á Ítalíu
í 25 ár, og orðinn öllum hnút
um kunnugur, vinnur að
markaðsöflun og fisksölu fyr-
ir íslenzka einkaútflytjand-
ann á saltfiski, S.Í.F. Mun
það almennt álit allra óhlut-
drægra en kunnugra manna.
að Hálfdani hafi tekizt vel
með markaðsöflunina og
skapað íslenzka saltfiskinum
markað á Ítalíu, sem margar
þjóðir keppast nú um.
Norðmenn voru lengi skæð
ir keppinautar, en þeir hafa
nú dregið sig að mestu til
baka af ítalska markaðinum
og framleiða þurrkaðan salt-
fisk fyrir Suður-Ameríku-
markað í staðinn. Erfiðustu
keppinautar íslendinga á ítal
íu eru nú Danir. Þeir hafa á
boðstólum saltfisk frá Fær-
eyingum og bjóða verðið nið-
ur. Danska ríkið borgar Fær-
eyingum mismuninn, en stúlk
urnar, sem ganga eftir Strik-
inu í Kaupmannahöfn með
stráhatta og klæddar silki
sunnan frá Ítalíu, borga brús
ann.
Hvassafell með bezta
farminn.
Yfirleitt nýtur íslenzki salt
fiskurinn mikils álits á ítal-
íu sem annars staðar. Þó hef
ir slæm verkun og óvcnduð
(Framhald á 6. síðu.J