Tíminn - 12.07.1950, Síða 6

6
TÍMINN, miðvikudaginn 12. júlí 1950
149. blað
TJARNARBID
Plpar í plokk-
íiskinum
(Tappa Inte sugen)
Hin bráðskemmtilega sænska
gamanmynd.
Nils Poppe leikur aðalhlut-
verkið.
Sýnd vegna áskorana.
kl. 5, 7 og 9
Græna vítið
Afar spennandi og við-
burðarík amerísk mynd, er
gerist í frumskógum Brasilíu.
Aðalhlutverk: '
Douglas Fairbanks jr.
Joan Bennett
Alan Hals
George Sanders
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 14 ára
Erlent yfirllt
(Framhald af 5. síOu.)
strax frá byrjun verið andvíg-
ir skipun nefndarinnar.
í febrúar 1948 var sú ákvörð-
un tekin, að nefndin skyldi
vinna að því að koma upp sjálf
stæðri stjórn í þeim hluta
Koreu, sem hún hafði aðgang
að, þ. e. í Suður-Kóreu, Var
þetta i samræmi við yfirlýsta
stefnu Sameinuðu þjóðanna.
Þann 10. maí 1948 fóru fram
kosningar í Suður-Kóreu undir
eftirliti nefndarinnar, er áður
hafði kynnt sér, að .skilyrðum
hennar um frjálsar kosningar
væri fullnægt.
Rússar beittu neitunar-
valdinu.
Nefndin lagði síðan til við
Sameinuðu þjóðirnar, að þeir
viðurkenndu hina nýju stjórn
í Suður-Kóreu. Það var sam-
þykkt á þingi Sameinuðu þjóð-
anna 12. desember 1948, en í
öryggisráðinu beittu Rússar
neitunarvaldinu til að hindra
inngöngu Suður-Kóreu í Sam-
einuðu þjóðirnar.
Það var ákveðið, að Kóreu-
nefndin skyldi vera áfram í
Suður-Kóreu, m. a. til að vinna
áfram að sameiningu allrar
Kóreu undir eina stjórn. Að
því hefir nefndin unnið á ýms-
an hátt, en aldrei náð neinu
sambandi við stjórn Norður-
Kóreu. Að vísu fékk fulltrúi
frá nefndinni að ræða við sendi
menn frá Norður-Kóreu 10. júní
síðastliðinn. Þeir afhentu til-
lögur Norður-Kóreustjórnar um
sameiningu Kóreu, en neituðu
að taka á móti tillögum Kóreu-
nefndarinnar um þetta mál-
efni. Frekari viðræður áttu sér
ekki stað, því að fáum dögum
síðar hófst styrjöldin.
í júní í fyrra birti Kóreu-
nefndin þær upplýsingar, að
allur amerískur her væri far-
inn frá Kóreu, nema 500 her-
foringjar, sem önnuðust þjálf-
un á her Suður-Kóreumanna.
Rússar höfðu áður tilkynnt, að
þeir hefðu flutt her sinn frá
Norður-Kóreu, en ekki fékk
nefndin aðstöðu til að sann-
reyna það.
1 maí síðastliðinn fóru fram
kosningar í Suður-Kóreu í ann
að sinn og fylgdist Kóreunefnd-
in með þeim. í þeim kosning-
um unnu andstæðingar komm-
únista mikinn sigur.
Islendingaþættir ...
(Framhald af 3. síOu.)
værð hefir gert þeim erfiði
hinna daglegu starfa léttari.
Vann Jón lengst af mikið ut-
an heimilis.en oft þegar hann
kom heim frá þeirri vinnu
biðu störfin heima. Þannig
var það sérstaklega áður en
börnin komust á legg og fóru
að geta hj'álpað til við heim-
ilisstörfin.
En þó að Jón ynni lengi
BIOU IUN
Þegar kötturinn er
ekki heima
Afar fyndin dönsk gam-
anmynd.
* ‘
Aðalhlutverk:
Gerda Neumann
Svend Asmunssen
Ulrik Neumann
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
< <
mikið utan heimilisins, sá
það ekki á búinu, að þar væri
nokkuð vanrækt. Þau hjónin
jbjuggu vel að Ásmúla. Var
sauðfé þeirra lengi orðlagt
fyrir það, hve það var fallegt
og vel með farið, enda var
aðaláherzlan lögð á sauðfén-
aðinn og hann meginhluti bú
stofnsins.
Áshreppsbúar hafa séð á
bak með Jóni, góðum fé-
laga og duglegum bónda. Bú-
stólpa og stoð fyrir heimili
og sveit.
Kristinn Guðmundsson
Syðri-Hömrum.
S.B.U. vann
(Framhald af 3. síOu.)
komst inn fyrir vörnina.lék á
Adam og ýtti knettinum ró-
lega í mark. Á 9. mín. hleyp-
ur Óskar með knöttinn upp
kantinn og gefur til Lárusar,
sem leikur aðeins áfram og
gefur til Ríkarðs, sem skoraði
mjög glæsilega, 2:2. Á 14. mín.
er horn á Fram, sem Helgi
gerði vegna mistaka. Horn-
spyrnan er vel tekinn og skot
kemur á markið, en Helgi var
á marklínunni og spyrnti frá.
Á 23. mín. leikur Gunnlaugur
upp með knöttinn, leikur á
danska landsliðsmanninn Ed
vin Hansen og kemst upp að
endamörkum og gaf hann
knöttinn mjög vel fyrir til
Ríkarðs, sem skaut eldsnöggt,
en rétt yfir. Mínútu síðar lá
knötturinn í marki Fram.
Haukur hafði misst Donner-
borg frá sér og komst hann
upp að markinu með knöttinn
og skoraði. Adam var heldur
seinn að staðsetja sig rétt, og
munaði litlu að honum tæk-
ist að verja. Þreyta færist yf-
ir Fram það sem eftir var
BÆJARBÍÚ
I HAFNARFIRÐI
Glitra daggir,
grær fold
Sýnd kl. 9.
Stúlkan frá
Manhattan
Skemtmileg ný amerísk
kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Dorothy Lamour
Charles Laughton.
Sýnd kl. 7.
Sími 9184
-> ias*
GAMLA Bí□
Fjölskyldnvanda-
mál
(Dear Octopus)
Skemmtileg ensk kvik-
mynd gerð eftir hinu vin-
sæla leikriti Dodie Smith.
Aðalhlutverk:
Margaret Lockwood
Michael Wilding
Celia Johnson
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
JOHN KNITIEL:
FRÚIN Á
j GAMMSSTÖÐUM
------------ 52. DAGUR ----------------
Ljósmyndarinn og aðstoðarmenn hans özluðu í heila
klukkustund fram og aftur um veizlusalinn. Skær ljós bloss-
uðu við og við. En þetta skyldi svo vera. Teresa var búin að
fá verk í höfuðið, verk fyrir hjartað, verki um allan líkam-
ann. Hún beið þess þögul og þolinmóð að liði að brottfarar-
tíma.
Loks var kominn tími til þess, að hún færi úr brúðarskart-
inu. Þreytt og föl gekk hún upp stigana með frú Weidenhof.
Gestirnir hylltu hana með miklum fagnaðarópum.
Anton Möller sat kyrr og beið endurkomu hennar. Á með-
an ræddi hann víð Gottfreð. Hann sagði honum, að hann
ætlaði að fara með Teresu um allt landið. Þau ætluðu til
Bernar um kvöldið, en þaðan færu þau til Zúrich og Schaff-
hausen. Teresu langaði til þess að sjá Rín, og hana langaði
til þess að sjá stórar borgir. Kannske heimsæktu þau Gott-
freð í Basel, en ekki vissi han það samt með vissu. Nú kom
frú Weidenhof til þess að sækja Anton. Hún sagði, að Teresa
væri ferðbúin, en henni væri hálfillt. Þess vegna vildi hún
ekki koma aftur niður í reykjarsvæluna í salnum. Anton
, Möller reis undir eins á fætur. Allra athygli be'ndist að hon-
um. Fagnarópin dundu yfir hann. Skál hans var drukkin og
1 óteljandi flöskur tæmdar á svipstundu. Hann þrýsti hönd
margra og skundaði svo upp til Teresu. Hann fór úr frakk-
anum og fleygði honum á rúmið, faðmaöi síðan konu sína
og kyssti hana ákaft, unz hún tók að brjótast um í fangi
hans. Hann veitti því ekki athygli, að hún var með tárin í
augunum. Hann flýtti sér í vaðmálsjakkann sinn og þreif
handtöskuna.
— Jæja, Teresa, sagði hann. Nú erum við frjáls. Vagninn
bíður okkar, og við ökum beint í járnbrautai’stöðina.
Þau gengu niður stigann. Hlátrar veizlugestanna heyrðust
alla leið út á götu. Ökuþórinn veifaði blómskrýddu keyri
Gerist áskrifendur að
ZJímanum
Áskriftasímar 813C0 og 2323
hálfleiksins og áttu Danirnir
mörg góð upphlaup og á 38.
mín. skoraði Leif Petersen
annað mark sitt í leiknum.
Dómari var Albert Guð-
mundsson og dæmdi hann á-
gætlega.
í kvöld keppa Danirnir við
íslandsmeistarana KR. KR.
mun styrkja lið sitt með þrem
ur mönnum úr Val. Guðbjart-
ur Jakobsson leikur bakvörð í
stað Daníels Sigurðssonar,
en hann slasaðist mikið við
vinnu fyrir nokkru síðan og
getur því ekki leikið með. Þá
munu Sveinn Helgason og
Halldór Halldórsson leika í
framlíunni. H. S.
Otradalslmeykslið
(Framhald af 5. siOu.y
hann fundið, hvernig dóm-
ur almenningsálitsins féll.
Hefði hann fundið sig og Jón
Pálmason standa á traustum
grunni, myndi hann ekki
hafa látið svo algerlega und-
an síga. Réttmæt blaðagagn-
rýni og heifbrigðar undir-
tektir almennings hafa hér
unnið nýjan sigur. Jón Pálma
son er eðlilega reiður yfir
þessu. Hvorki reiði hans eða
annarra mun áorka því, að
Tíminn hætti að gagnrýna
hneykslismál, heldur mun
þvert á móti hvetja hann til
að vera þannig áfram sem
hingað til vörn almennings
gegn yfirgangi og misnotkun
ófyrirleitinna valdamanna.
X+Y.
sínu og brúnir hestarnir brokkuðu af stað, er þeir fundu, að
setzt hafði verið í vagninn. Ný fagnaðaróp gullu við, ótal
hendur veifuðu.
En einum manni var keimlíkt innan brjósts og Gottfreð
þennan veizludag. Það var Lénharður. Hann kom í járn-
brautarstöðina með vænan vönd af síðsprottnum rósum, er
hann rétti Teresu, um leið og hann óskaði henni og hús-
bónda sínum fararheilla og hamingjuríkrar framtíðar. Og
þrátt fyrir alla mæðu tókst honum að brosa.
XIII.
Þennan vetur snjóaði mjög á hálendinu. Veðrið var
hagstætt íþróttafólkinu, og það streymdi að í stórhópum
til þess að njóta hollrar dvalar uppi I fjöllunum. í Gamms-
byggðinni var allt á kafi í fönn. En stóru timburhúsin í
þorpinu voru hlýleg og vinaleg með gnæfandi gaflana yfir
hvítan snæinn. Grár reykur lyppaðist upp úr reykháfnum,
og n’ður úr /síðum upsunum héngu gildir klakadröngiar.
Yfirvöldin höfðu látið hóp manna móka veginn, og nú var
því lokið eftir nokkra daga erfiði. Næstu daga átti að verða
akfært upp í byggöirnar, er ofar voru. í „Snædrottning-
unni“ og öðrum gistihúsum var mergð af fólki, og dag
hvern gat að líta aðkomufólk, er kjagaði i gegnum þorpið
á skíðum eða kom brunandi niður hallann milli þorpsins
og skógarins. Allar skautabrautir voru morandi af fólki, og
stundum fóru stórir flokkar á sleðum upp dalinn. Gistihús-
in voru eitt ljóshaf hvert einasta kvöld, og þar var dansað
langt fram á nótt.
Teresa fór stundum gönguferðir um nágrennið. Hún var
oftast í þröngri, dökkblárri peysu og hlýjum stígvélum. Hún
hafði gaman af því að horfa á börnin leika sér. En sjálf sett-
ist hún aldrei á sleða. Hún þorði það ekki. Anton Möller
fannst það henni ekki samboðjð.
Það, sem hann sagði — raunar það, sem hann hugsaði
— það voru hennar lög. Hún horfði <oft á stúlkurnar og
vinnumennina á Gammsstöðum þjóta niður brekkurnar á
I sleðum — stundum þrennt eða fernt á sama sleðanum.
'Það var rjótt í kinnúm, þetta fólk, og æpti af fögnuði. En
’ hún hristi aðeins höfuðið, ef henni var boðið sæti á sleða.
Hana langaði ekki til þess að veltast í snjónum.
Hún hafnaði svo oft þessum vinarboðum, að fólkið fór
að hvíslast á um það, að líklega ætti hún sín von. En þessi
orðrómur varð sér til skammar.