Tíminn - 04.10.1950, Side 6

TÍMINN, migvikudaginn 4. október 1950.
219. blað.
iiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
! Austurbæjarbíó |
Sími 81936 „Tígris“-flng-
Svarta örin sveitin
(The Black ■ Arrow) (Flying Tigers) Ákaflega spennandi amerísk i
Efnismikil og mjög spenn- stríðsmynd um hina frægu 1
andi mynd frá Colombia. flugsveit, sem barðist með
Byggð á hinni ódauðlegu Kínverjum í styrjöldinni við
sögu R. L. Stevenssons frá Japan.
Englandi. _Louis Hagwoth Bönnuð innan 16 ára. Sýnd kl. 7 og 9.

John Blair DRAUGAIILSIÐ
Sýnd kl. 5, 7 og 9. Spennandi og draugaleg amerísk kvikmynd. Aðalhlutverk: Carl Switzer,

TRIPOLI-BÍÓ
Rudy Wissller.
Rebekka Sýnd kl. 5. -r~TimuiiiiiiiiiminiimiHi
Laurence Oliver Joan Fontaine Sýnd kl. 9. TJARNARBÍÓ
„Rocky“ KRISTÓFER
Skemmtileg og hugnæm ný KÓLUMRUS
amerísk mynd. Heimsfræg brezk stórmynd í
Aðalhlutverk: ðlilgum litum er fjallar um
Roddy McDowall Nita Hunter fund Ameríku og líf og starf Kólumbusar. Aðalhlutverk leikur
Sýnd kl. 5 og 7. Fredric March af frábærri snilld.
Sími 1182. Sýnd kl. 5, 7 og 9.

imm—*miiniimmimmimmiiM— uiimiiiimiimiii r
NÝJA BÍÓ| GAMLA BÍÓ
ÓVARIN BORG í San Francisco
Hin ógleymanlega ítalska | Hin fræga sígilda Metro
stórmynd, gerð af hinum i Goldwin Mayer stórmynd,
mikið umtalaða Roberto i og einhver vinsælasta mynd,
Rosselini. sem hér hefir verið sýnd.
Aðalhlutverk: Anna Magnani, Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Aldo Fabrizzi. Bönnuð innan 16 ára Sýnd kl. 7 og 9. Börn innan 12 ára fá ekki aðgang.
miiiMinMiiiiiiiMiiMiiiiiiuMMiuiiiiHHimiiimnn
5 Ungar systur mcð j ástarþrá HAFNARBÍÓ
Hin skemmtilega litmynd f með: Fósturdóttir
June Haver götunnar
George Montgomery Ný sænsk stórmynd byggð á
Sýnd kl. 5. sönnum atburðum.
(■VtltiMIIIMIIIIItliltilllIliMMtllMllllltltlltlllllllllllIi Z Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
BÆJARBÍÓl Ógnarslóðinn
HAFNARFIRÐI | (Trail of terror) Spennandi ný amerisk Cow-
boy mynd.
I heimi jazzins 'Aðalhlutverk:
(Glamour Girl) 5 Bob Steele Í AUKAMYND: Chaplin til
Ný amerísk söngva- og mús- | sjós.
íkmynd. | Sýnd kl. 5.
Aðalhlutverk:
Virginia Gray,
Susan Reed.
Sýnd kl. 7 og 9. S
ELDURINN | Vatnsþéttir lampar og raf-
gerir ekki boð á undan sér. f lagnir.
Þeir, sem eru hyggnir, Raftækjaverzlunln
tryggja strax hjá
Samvinnutryggingum 1 LJÓS & HITI h. f. '
Laugaveg 79. — Sími 5184

S s Vinsamlegast
grciðið Gerizt
blaðgjaldlð áskrifendur.
til innheimtn- | : Askriftarsími:
manna
2323
vorra. I
TININN TIMINN !
1 I
Erlent yfirlit
(Framhald af 3. slBu.)
unum“. í samþykktinni stend-
ur að hver og einn geti orðið
félagsmaður samvinnufélaga —
en síðan er ekki hægt að segja
sig úr félögunum án þess að
missa möguleikann á ákveðn-
um matarskammti. Þetta er*
nefnt frjálsræði en ætti frem- '
ur að heita þvingun, því frelsið
stendur á papþírnum aðeins,
en er ekki í veruleikanum, sagði
Barbier.
Árangur þessara rökræðna
varð sá, að samþykkt yar fyrr-
nefnd ályktun frá vestrænu full
trúunum þes efnis, að samvinnu
frelsi og sjálfetæði gangvart
ríkisvaldinu, ef þau ættu að
fá inngöngu í I. C. A.
Það verkaði næstum hlægi-
lega, að fulltrúar „alþýðuríkj-
anna“ skyldu síðan bera upp
tillögu til „friðarályktana",
sem m. a. fól í sér stuðning við
Stokkhólmsávarpið fræga.
Enginn vill atómstyrjöld. Al-
þjóðlegt eftirlit með framleiðslu
atómvopna er krafa fulltrúa
frá lýðræðisríkjunum. En á-
róðursávarp um bann við smíði
atómvopna og notkun þeirra,
án þess að minnst sé á raun-
hæft eftirlit með allri vopna-
framleiðslu og vígbúnaði, þar
á meðal atómvopna, vildu
þessir fulltrúar ekki styðja. í
samræmi við fyrri ályktanir
samvinnuþinga í friðarmálum
töldu þeir öflugustu baráttuna
fyrir friði vera á vegum Sam-
einuðu þjóðanna og þá viðleitni
bæri fyrst og fremst að styðja
og styrkja. Og í því sambandi
var í sænskri tillögu einkum
bent á sem undirstöðu friðar-
ins, að í löndunum ríki málfrelsi
skoðanafrelsi og lýðræðisstjórn
arfar. Þessi sænska tillaga var
borin fram með þeim fyrirvara,
að, hún skyldi dregin til baka,
ef „austrænu" tillögurnar yrðu
dregnar til baka einnig. Svo
varð ekki og sænska tillgan
var samþykkt.
Það hefir ekki tekist að
halda heimspólitikinni utan við
alþjóðlegt samstarf samvinnu-
manna. En það hefir tekist að
bjarga þessum samtökum frá
því að verða pólitískt verkfæri
í höndum kommúnista. Mið-
stjórn I. C. A. hefir nú eins
og árið 1933 slegið vörð um
hinn frjálsa anda samvinnu-
stefnunnar. Meirihluti lýðræð-
issinna þar hefir staðið fast á
undirstöðuatriðum samvinn-
unnar. Frávik frá þeim kemur
ekki til greina til þess að ná
yfirborðseiningu.
JOHN KNITIEL:
FRÚIN Á
GAMMSSTÖÐUM
---------------120. DAGUR ----------------------
þar stóð skýrum stöfum, að dauðinn bæri í síðasta lagi að
höndum fjórum eða fimm stundum eftir að arseniks hefði
verið neytt.
Ef til vill var skammturinn alls ekki banvænn.
Loks náði krampakastið hámarki sínu. Höfuð Antons
Möllers reigðist aftur á bak, og rauð froða vall út úr munn-
vikjunum. Teresa horfði á hann, agndofa af skelfingu.
Hann horfði líka á hana, og það var eins og hann sæi sýnir.
Hann langaði sýnilega til þess að segja eitthvað, en orðin
komust ekki fram á afskræmdar varir hans. Það fóru harð-
ir kippir um þrútið andlit hans, og seinasta augnatillitið,
sem hann sendi henni, bliknaði og dó út. Svo lá hann graf-
kyrr. Dauðinn hafði líknað honum.
Teresa starði á líkið. Hún var hvorki hrædd né óróleg.
Duftið hafði lokið ætlunarverki sínu. Hún svipaðist um í
herberginu. Nei — hún var hér ein. Hún fann það. Anton
Möller var ekki hér lengur. Hann var horfinn, og eftir var
aðeins lík, sem engzt hafði i krampakasti.
Hún fór að tuldra eitthvað fyrir munni sér:
— Nei, hvað þetta er einkennilegt! Hann hlýtur að vera
dáinn!
Sérhver tilfinning í brjósti hennar var sloknuð. Hún laut
yfir líkið og lyfti annarri hendinn^.
— En hvað hann er allt í einu orðfhn þungur! Og and-
litið fölt, og hendurnar lika! Og þó er hann hlýr og mjúkur.
Ég hélt„ að lík væru köld og stirðnuð. Og ég, sem ætlaði að
ráða mig af dögum á þennan hátt!
Hún titraði ofurlítið, er henni varð hugsað um þetta. Svo
þerraði hún varir og skegg hins látna manns, en furðaði sig
þó á því, að hún skyldi gera það. Síðan hreinsaði hún
vandlega öll ilát, sem hann hafði kastað upp í, opnaði
gluggana upp á gátt, þvoði andlit sitt og hendur og greiddi
sér.
— Þetta er einkennilegur dagur, sagði hún við sjálfa sig.
Hún reikaði inn i herbergi sitt og vissi ekki, hvað hún
átti að hafa fyrir stafni. Hún fitlaði við eitt og annað,
íærði til ýmsa muni i herberginu, lokaði dyrunum vandlega.
Svo gekk hún út að glugganum og þefaði af pelargóníunum.
Nú fannst henni skyndilega sem þúsund milur væru á
milli sín og Antons Möllers.
— Nei — það getur ekki verið, hvíslaði hún svo.
Hún fór aftur inn til hans. Andlit hans var byrjað að
stirðna. Augnabrúnirnar héngu niður yfir augun, og neðan
við kinnbeinin voru komnar djúpar dældir. Það var krampa-
blandið glott um Varir hans. Hún furðaði sig á þessu
hæðnisbrosi. Var hann að hæða hana? Hún snart hönd
BergurJónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. siml 5833
Heima: Vitastíg 14.
Köld borð og helt-
hans. Hún var rök, og enn var hún hlý.
— Anton, hvíslaði hún. Hvers vegna segirðu ekki neitt?
Segðu eitthvað! Ertu reiður, Anton?
Hún hélt niðri i sér andanum, og þögnin í herberginu
skaut henni skelk í bringu. Nú fann hún fyrst, hve ein-
mana hún var — hve hræðilega umkomulaus og vesöl hún
var. Það setti að henni ofsalegan grát.
ur mutnr
sendum út um allan bæ
SlLD & FISKUR.
Gerlst áskrifendur að
JJímanum
Áskriftarsími 2323
ÞJÓDLEIKHÚSIÐ
Miðvikudag
ENGIN SÝNING
★
Fimmtudag, kl. 20.00
ÓVÆNT HEIMSÓKN
Aðgöngumiðar seldir frá
kl. 13,15 til 20.00. Daginn fyr
ir sýningardag og sýningar-
dag. Sími 80000.
Vagninn kom frá járnbrautarstöðinni klukkan hálf-
ellefu. Hauser læknir snaraðist út, glaðlegur á svip og á-
nægður með sjálfan sig. Gottfreð Sixtus rölti á eftir honum,
fölur og tekinn, og með höndina í fatla. Röthlisberger fylgdi
þeim eftir og hjálpaði Gottfreð upp þrepin. Þeir gengu inn
i eldhúsið.
Minna sat enn á stólnum sínum, og það var sem hvorki
líf né dauði raskaði ró hennar.
— Hvernig líður pabba? spurði Gottfreð.
. Hún reis upp og sagðist ekki vita það. Húsmóðirin hefði
ekki komið niður allan morguninn. Vonandi leið honum
skár.
Hauser læknir tók af sér hattinn.
— Látið þið frúna vita, að ég sé kominn, sagði hann og
beindi orðum sínum til Gottfreðs.
Gottfreð hristi höfuðið.
— Drengurinn er að falla í öngvit, sagði læknirinn. Gefið
honum konjakk. En ég fer upp. Það er bezt, að Röthlisberg-
er komi með mér, ef senda þarf í lyfjabúðina.
Þeir fóru upp allir þrír. Svipurinn á lækninum breyttist
jafnskjótt og hann steig inn í herbergi Antons Möllers.
Gottfreð þreif í handlegginn á Röthlisberger. Röthlisberg-
e'r hallaði undif flatt og mændi á rúmið, eins og hann vildi
ekki trúa því, sem fiánh sá.