Tíminn - 17.10.1950, Side 4

4.
TÍMINN, þriðjudaginn 17. október 1950.
230. blað,
Höfuðstaður Breiðafjarðar og
hreppsnefndarmaðurinn
Hinn 21. *þ. m. birtist í
Morgunblaðinu grein, er
nefndist: „Höfuðstaður
Breiðafjarðar í örum vexti“,
eftir Árna Ketilbjarnarson,
hreppsnefndarmann.
í grein þessarri er drepið á
ýms spor, er stígin hafa verið
til framfara í atvinnu- og
menningarmálum Stykkis-
hólms hin síðari áran. Grein
arhöfundur þakkar réttilega
Sigurði Ágústssyni, alþingis-
manni dugnað og framtaks-
semi í atvinnumálum kaup-
túnsins. Heiður þeim, sem
heiður ber, og er aðeins gott
um það að segja að duglegir
athafnamenn hljóti viður-
kenningu.
Því miður hefir greinarhöf
undur eigi getað losað sig við
mannlegan breyskleika, sem
er algengur hjá flestum
hetj udýrkendum — það er, að
til þess að upphefja hetjuna
þurfa þeir um leið að níða
niður annan aðila. Er þá kom
ið að atriði því í grein Árna
Ketilbjarnarsonar, er ég
vildi gera nokkrar athuga-
semdir við.
Þegar greinarhöfundur hef
ir þakkað Sig. Ágústssyni
dugnaði og framsýni víkur
hann nokkrum orðum að
Kaupfélagi Stykkishólms og
kveður þar mjög við annan
tón. Telur hann að starfsemi
félagsins sé öll að fjara út
og að tap á verzlun og fyrir-
tækjum kaupfélagsins hafi
verið umræðuefni manna á
síðastliðnum 4—5 árum, því
næst bætir greinarhöfundur
við:
„Þarna hefir hin dauða
hönd Framsóknarflokksins
verið að verki, enda aðeins
eitt dæmi um spillingu og aft
urhald Framsóknarflokksins,
sem þurrkast þarf út úr ís-
lenzkum stjórnmálum.“
Svo mörg eru hin hóg-
væru og gáfulegu orð hrepps-
nefndarmannsins. — Marg-
ur ókunnugur myndi halda
að kaupfélagsstjóri slíks fyrir
tækis myndi ekki eiga upp á
pallborðið hjá greinarhöf-
undi, en til að fyrirbyggja
slíkan misskilning tekur hann
eitt voldugt heljarstökk og
bætir við að kaupfélagsstjór-
inn sé valinkunnur maður og
eigi enga sök á þessu ástandi,
— heldur sé utanaðkomandi
:hrifum um að kenna — á-
hrifum Framsóknarflokksins.
Éé hefi aldrei fyrr heyrt
því haldið fram, að maður,
sem stjórnaði fyrirtæki þann
ig að „spilling og afturhald“
væri þar ríkjandi gæti talist
valinkunnur maður. Þessi
röksemdafærsla greinarhöf-
undar sýnir aðeins að hann
er lítill karl, sem varð skyndi
lega dauðskelkaður þegar
hann uppgötvaði að hann
hafði kveðið upp yfir mér
mannskemmandi dóm og
flýtti sér því í mesta ofboði
að ýta þessum dómi yfir á
hinn gjörspillta Framsóknar
flokk.
Ég tel óþarft að eyða mörg
um orðum til að sýna fram á
að umsögn greinarhöfundar
hlýtur að skoðast sem dómur
um mig og störf mín við kaup
félagið. Þetta mun öllum skyn
bærum mönnum Ijóst og jafn
vel greinarhöfundi sjálfum,
—• ef honum er nokkuð ljóst
Eftir Sfg'. Steinþórsson, kaiipfélagsstjóra
af því, sem hann ritar um.
Eins og flestum mun kunn
ugt er ég Framsóknarmaður
— þótt ég hafi eigi tekið mik
inn þátt í stjórnmálum. Má
því telja sennilegt að „hin
dauða hönd Framsóknar-
flokksins“ muni eiga að tákna
mig og mín störf. Mun ég eigi
eyða tíma og pappír í að
svara persónulegum svívirð-
ingum, en get hinsvegar eigi
komizt hjá að minna greinar
höfund á nokkur atriði í sam
bandi við starfsemi kaupfé-
lagsins á undanförnum árum,
— atriði, sem honum ættu þó
að vera kunnug:
1. Þrátt fyrir það að ég
hefi ráðið starfsfólk félags-
ins hefir það ætíð verið ráðið
án tillits til stjórnmálaskoð-
ana og munu Framsóknar-
menn vera í minni hluta með
al starfsfólksins.
2. í stjórn félagsins hefir
flokkspólitík aldrei skotið
upp kollinum, en Framsókn-
arflokkurinn mun eigi hafa
haft meirihluta í stjórninni
um fleiri ára skeið.
3. í viðskiptum Árna Ketil-
bjarnasonar og félaga hans
í hreppsnefnd við Kaupfélag
Stykkishólms v irðist annað
viðhorf koma í ljós en í áður
nefndri grein. Hafa þeir fé-
lagar eigi talið kaupfélagið
vesælla en það, að hin síðustu
ár hafa þeir gert því að
greiða álíka há eða hærri út-
svör en KRON og Kaupfélag
Borgfirðinga greiða, — þrátt
fyrir það að félagið hefir að
sjálfsögðu minni umsetningu
og er fjárhagslegra veikara
en fyrgreind stórfyrtiræki.
Hinsvegar hafa þeir haldið
því fram að sjálfsagt væri að
Sigurður Ágústsson greiddi
miklu lægra útsvar en Kaup-
félag Stykkishólms sökum á-
hættusams reksturs og þar af
leiðandi tapa.
Ég mun eigi orðlengja frek
ar um hugvekju hreppsnefnd
armannsins. Að síðustu skal
þetta tekið fram:
Ég hygg að hinum góða
málstað, er hreppsnefndar-
maðurinn telur sig málsvara
fyrir sé enginn greiði gerður
með málflutningi eins og
þeim, er birtist í grein hans.
í öðru lagi: Kauptún okk-
ar, Stykkishólmur, stendur á
örðugum tímamótum. Þótt
ýms víxilspor hafi verið stíg-
in hefir einnig margt verið
unnið hin síðari árin, sem
vonir standa til að miði til
framfara og hagsældar fyrir
kauptúnið. Þetta mun þó því
aðeins takast giftusamlega
að unnið sé saman að vanda
málum en kröftunum eigi
eytt til þess að varpa auri og
skít á meðborgarana.
Stykishólmi, 27. sept. 1950
Sigurður Steinþórsson
Skýrslusöfnun um flogaveikip
Um ílogaveiki (,,krampa“)
hér á landi eru aðeins til litl
ar upplýsingar. Likur eru þó
fyrir að tala þessara sjúkl-
inga skipti nokkrum hundr-
uðum.
Sjúkdómur þessi birtist í
allmörgum myndum og er
einkum vægustu tilfellum
oft ekki nægur gaumur gef-
inn, einkum þegar krampa-
köstin eru strjál, eða um er
að ræða smámeðvitundar-
missi, minnisleysisaugnablik,
skapbrigði eða þokuvitund,
sem fara oft undan eða eftir
krampanum eða koma í stað
inn fyrir hann. Öll þessi
„vægari“ tilfelli munu al-
gengari en hin þyngri, þar
sem um er að ræða krampa
eða meðvitundarmissi. Vægu
tilfellin skipta samt oft meg-
inmáli fyrir starfhæfni sjúkl
ingsins og geta jafnvel verið
stórhættuleg fyrir hann sjálf
an og aðra. Þyngstu tilfellin
eru þannig, að sj úklingarnir
þurfa á langvarandi sjúkra-
húsvist að halda.
Ekki er völ á neinum sjúkra
húss- eða heimilisplássum
fyrir þá flogaveiku, sem á
þeim þyrftu að halda, og
takmörkuð aðstoð sem hægt
hefur verið að veita öðrum
flogaveikum. N
Geðverndarfélag íslands
vill taka til athugunar hvort
ekki muni unnt að aðstoða
þessa sjúklinga og aðstand-
endur þeirra meir en verið
hefur, og beinir því þeim vin
samlegu tilmælum til sjúkl-
inga þessara og aðstandenda
þeirra, að senda ritara Geð-
verndarfélags íslands, yfir-
hjúkunarkonu frk. Guðríði
Jónsdóttur Kleppi, eftirfar-
andi upplýsingar fyrir 1.
des. n. k.:
Nafn (eða a. m. k. kyn og
upphafsstafi skírnarnafns og
föður). Fæðingardag og ár.
Heimili. Hvernig lýsir veik-
in sér, Örorka — ef um hana
er að ræða. Hver er læknir
yðar sem stendur? Samþykk
ið þér að hann gefi félags-
stjórninni nánari upplýsing-
ar, ef þeirra virðist þurfa?
Er aðbúð sjúklingsins full-
nægjandi sem stendur?
fslendmgaþættlr
(Framhald af 3. siöu.)
þrautgóðir á raunastuná“.
Slík ættareinkenni eri
henni svo samgróin, að eng-
um fær dulist sem hana þekl
ir. Ég hefi því minnst í
gamla menn frá gömlum tín
um, máske meir en vera be:
í lítilli afmælisgrein, en é£
afsakaði það með þvi, að af-
mælisbarnið er einn merkileg
asti kvisturinn á þeim sterkE
stofni.
Að Hofsvallagötu 21 muni
margir hlýir hugir renna
dag. Þar býr Guðrún Árna
dóttir skáldkona, sem nú he
ir lifað í hálfa öld. Henn
verður þakkað fyrir „gengii
spor“ og hlýjar árnaðaróski:
munu fylgja sporum henna:
í framtíðinni.
15. okt. 1950
G. I.
Vtkreiíii Tíntahh
Stundum er talað um verð-
lag á veitingum á ýmsum veit-
ingastöðum út um land. Það
þykir nokkuð misjafnt. Auk
þess má oft heyra á fólki, að
mikill munur sé á gæðum veit-
inganna á hinum ýmsu stöð-
um.
Slíkar umræður lasta ég ekki.
Ég vara aðeins við að dæma
veitingastaði fyllilega eftir
einni máltíð, einni kaffikönnu,
viðmóti einnar stúlku í eitt
skipti og svo framvegis. Allt
gæti þetta verið eitthvað sér-
stakt, undantekning frá al-
mennri reglu. — Svo skiptir það
okkur yfirleitt ekki miklu máli,
hvort þær fáu máltíðir, sem
við kaupum á ferðalagi eru
krónunni dýrari eða ekki. Við
borðum svo sjaldan á ferðalagi.
Þetta ber ekki að skilja svo,
að ég vilji mæla nokkurri okur-
starfsemi bót eða gera lítíð úr
skapraunum og leiðindum góðra
manna og réttvísra, þegar þeir
finna okrað á sér eða reynt er
að hafa fé af þeim með ólög-
um. Ég ætlaði bara að minnast
á annað, sem skiptir ýmsa
miklu meira, en verðlag veit-
ingastaða út um land.
Þannig er háttað störfum
ýmsra manna í Reykjavík, að
þeir geta ekki verið í föstu fæði.
Það má því kalla, að þeir séu
neyddir til að kaupa sér ein-
stakar máltíðir, — lausamál-
tíðir. Og hverjir kostir eru þá
íyrir hendi?
Nokkrar búðir selja tilbúinn,
heitan mat, sem menn geta
tekið með sér, kjöt, fisk, slátur
og svo framvegis. Þó að tals-
vert sé skipt við þessar stofn-
anir, mun þó flestum virðast,
að nokkuð dýrt sé að vera þar
í fæði. Gangi menn hinsvegar
á matsölustaði bæjarins af
handahófi og kaupi lausar mál
tíðir mega þeir búast við því,
að sólarhringsfæðið kosti 40
krónur eða jafnvel nokkru
meira.
I mötuneyti fæðiskaupenda-
félags Reykjavíkur er á sama
tíma hægt að fá lausar mál-
tíðir fyrir 9 og 10 krónur og
rúmlega 8 krónur ef menn
kaupa ávisun á 14 máltíðir í
einu. Þar er að sönnu ekki bor-
ið á borð fyrir mötunauta, en
matur er nógur og góður, og
menn vita hvað þeir eru látn-
ir borða. Ef menn borga 14
kaffimiða fyrirfram fá þeir þá
á 35 krónur, eða kaffið og
með því hverju sinni fyrir 2
og 50.
Þetta mötuneyti er rekið í
gömlum skálum vestur í Kamp
Knox. Ég held að ráðamenn
bæjarins ættu að kynna sér
það. Ég er ekki fróður um rekst
ur þess, en ég veit bara það,
að ef miðað er við verðlag
sumsstaðar annars staðar, má
segja, að þarna fái menn góða
máltíð fyrir hálfvirði. Og það er
atriði, sem fer að hafa dálitla
fjárhagslega þýðingu fyrir
menn.
Það má vel vera, að til séu
fleiri ódýrir matsölustaðir, sem
litið láta yfir sér. Gott ef þeir
verða þá auglýstir í framhalds-
umræðum. En ég var að hugsa
hvort það myndi ekki vera jafn
hollt fyrir almenning í bænum,
ef fæðiskaupendafélagið ætti
aðra matsölu austan við mið-
bæinn í staðinn fyrir eitthvað
af sullknæpum (barnakrám) og
kaffihúsum borgarinnar? — En
það er víst ætlast til þess, að
allt slíkt ráðist af sjálfu sér
og eftirspurninni.
Starkaður gamli.
Málverk og húsgögn
Ef þið komið til bæjarins og vantar málverk til tæki-
færisgjafa, og ennfremur, ef ykkur vantar dívan, skáp
eða stóla — þá lítið inn í
Húsgagnaverzlun G. Sigurðssonar
Skólavörðustíg 28. — Sími: 80 414
BAÐHÚS REYKJAVÍKUR
verður lokað allan daginn í dag vegnar jarðarfarar
Si ilta ið
t ola Idal kjot
í hálftunnum
— ódýr matarkaup —
Samband ísl. samvinnufélaga
Sími 2678 amtsnttttinnntmtnmim;