Tíminn - 28.10.1950, Blaðsíða 3

240. blað.
TÍMINN. laugardaginn 28. október 1950.
3
/ síendingajpættir
Innstu-Tunguhjónin í Tálknafirði
Þriðjudagurinn 10. október
1950, var merkisdagur í lifi
þeirra hjóna, Guðmundar
Guðmundssonar bónda og út
vegsmanns í Innstu-Tungu í
Táiknafirði og konu hans,
Kristínar Magnúsdóttur.
Hann var hvorki meira né
minna en „fjórheilagur“ fyr
ir fjölskylduna: húsbóndinn
átti þá fimmtugsafmæli,
hjónin 25 ára hjúskaparaf-
mæli, sonur þeirra, Magnús,
gifti sig og sonardóttir var
skírð. Það var því ekki að
furða, þótt þessi dugnaðar-
hjón gerðu sér og sínum
nokkurn dagamun og hefðu
viðbúnað daginn þann. Var
ekki verra, að hið nýja, mynd
arlega íbúðarhús þeirra var
komið í notkun, og má raun-
Kristileg vísinda-
starfsemi
í Bandaiíkjunum hefir
starfað um alllangt skeið
félagsskapur, sem kennir
sig Við kristileg vísindi, og
beinist starfsemi hans að
því að sanna réttmæti krist
indómsins. Áhangendur fé-
lagsskapar þessa, er nefna
sig Christian Scientista,
hafa aðalstöðvar sínar í
Boston og þar gefa þeir út
hið kunna blað ,.The Christ
ian Science Monitor,“ sem
er frægt fyrir áreiðanlegan
fréttaflutning. Tímanum
hefir nýlega borist eftirfar-
andi frásögn um ársþing
Frá Alþingi
Yfirlit um ný þingmál
Embætti lagt niður.
Fram er komiö stjórnar-
frumvarp um breytingu á loð
dýraræktarlögum og er efni
þess rakiö svo i greinargerð:
Með breytingum þeim, sem
hér eru gerðar á lögunum um
loðdýrarækt, er gert ráð fyr-
ir að leggja niður starf og
skrifstofuhald ríkisráðunaut
arins í loðdýrarækt og fela
Búnaðarfélagi íslands stjórn
þeirra mála, en félagið felur
aftur einum ráðunauta sinna
þau störf, sem ríkisráðunaut
urinn hefir haft með hönd-
þessa félagsskapar, sem um
starf að baki og hefir verið
mikilvirk og myndarleg hús-
haldið var í Boston á síðastl.
vori:
— Ráð framkvæmdastjóra
kristilegra vísinda gaf skýrslu
og lagði áherzlu á það, að
fram hefðu komið nýjar,
öflugar sannanir fyrir því,
hvernig hreinn og ómengað-
ur kristindómur megnar að
leysa vandamál nútímans.
ar segja, að það hafi veriðfreyja og móðir 9 barna. At-, þ . ávörDuðu h41ft átt_
„vígt“ með þeim mannfagn- ' orku þeirra hjóna er lika við . , . . .. .
aði, sem Þarna var efnt til. brugðið, enda er sjón sögu kristvísinda og sögðu að alls
Fjoldi nagranna, frænda og ríkari um árangurinn, þar mannkvnsins biði iæknino
vina sótti þau hjón heim: sem þau bæði tvö hafa brot- g
fyrst og fremst úr Tálkna- izt upp úr bláfátækt til á-
firðinum, en líka frá Arnar- gætra bjargálna, eru langt
sjúkdóma og alhliða uppbygg
ing, ef það lærði að hagnýta
firði, Patreksfirði, af Barða-1 komin að koma upp mann- > ^ ^
ctrönH nrr i , . . i mikl3, cíhGrzlu á þýðingu hins
strond og viðar að. Skiptu vænlegum barnahóp sinum, kristindóms fvrir vf
þeir mörgum tugum, sem eiga fleytu fyrir landi, hafa f*t ilL
þarna urðu viðstaddir til þess bætt jorð sina og nu að und- . . . ábreifanlpear -ann
að samgleðjast fjölskyldunni anförnu byggt með börnum g
á þessum tímamótum.' sínum eitt af stærstu íbúðar-
Skemmtu menn sér hið bezta húsum, sem ennþá eru til í
fram á rauða nótt við sam- sveit á íslandi.
Hín siðari ár hefir loðdýra
rækt landsmanna dregizt
mjög saman og er af þeim
sökum starf ríkisráðunautar-
ins í loðdýrarækt orðið mjög
óverulegt, þannig að telja
verður með öliu ónauðsynlegt
að halda lengur mann á full-
um launum og með sérstakt
skrifstofuhald við það starf.
Eins og fjárhag ríkissjóðs
er háttað, telur ráðuneytið
óhjákvæmilegt að gera allt
sem unnt er, til að draga úr
útgjöldunum og starfsmanna
haldi ríkisins. Telur ráðu-
neýtið að Búnaðarfélag ís-
lands geti tekið við þessu
starfi, án þess að fjölga starfs
mönnum og án verulegs
kostnaðarauka.
ur. En um almenna þátttöku
við slíkt verk verður ekki að
ræða fyrr en búið er að lóga
öllum aliminkum og menn
eiga ekki á hættu að fá yfir
sig þennan ófögnuð úr mínka
búunum áfram. Sú fullyrð-
ing, að nú sé ekki lengur hætt
við að dýrin sleppi úr búrun-
um, er einskisverð og fárán-
leg.
Þá munu einhverjir hafa
látið sér það um munn fara,
að það væru talsverðar tekj-
ur af minkabúum. Hvar er
þær að finna? Hafa þeir, er
þessi bú hafa rekið, ekki
þótzt tapa á þeim búskap?
Eöa er einhver sá maður til
hér á landi, sem vill halda
því fram, að viðhald þessa
kvikindis í landinu sé meira
virði en þær landsnytjar, er
þjóðin hefir árlega haft af
fuglatekju og veiðiskap í ám
og vötnum? Þær bætur, sem
greiða verður úr ríkissjóði tii
þeirra, er minkabúin eiga og
frv. gerir ráð fyrir, eru ekki
nema smábrot af því tjóni,
sem minkurinn mun fljótlega
valda, ef ekkert verður að
gert. Eða er það svo, að á Al-
þingi megi sín meira í þessu
efni ímyndaðir hagsmunir
örfárra manna, fyrst og
fremst í grennd við Reykja-
vík, en stórvægileg hlunn-
anir fyrir því, að hægt er að 1
indi og landsnytjar fjölda
Þá felst og í breytingum fóIks viðs
vegar um landið?
drykkju, kunningjarabb,
ræður, söng og dans.
Tækifærisræður fyrír
minni hjónanna fluttu þeir
héraðshöfðinginn Guðmund-
ur Jónsson fyrrv. kaupféiags-
stjóri á Sveinseyri — en hann
mundi og minntist m.' a.
þeirrar stundar, er hann bar
nafna sinn Guðmundsson
föðurlausan sem ungbarn
inn 1 hreppinn í samfylgd
móðurinnar — séra Einar
Sturlaugsson prófastur á Pat
reksfirði og Baldvin Þ. Krist-
jánsson erindreki S.Í.S., sem
staddur var vestra, en þeir
Guðm. í Tungu eru frændur,
bræðrasynir. í fróðlegu og
skemmtilegu máli þessara
manna, kom greinilega fram,
hversu Innstu-Tunguhjón
hafa staðið sig með miklum
ágætum I lífsbaráttunni, sem
oft hefir verið allhörð, og hve
aðdáanlega samhent þau
hafa verið alla tíð.
Guðmundur hefir verið af-
burða dugnaðarmaður, bæði
á sjó og landi, enda á hann
shkt ekki langt að sækja.Frú
Kristín á líka þegar mikið
Móðir Guðmundar, sem
einnig heitir Kristín Magn-
úsdóttir, er enn á lífi, há-
öldruð og hefir dvalið hjá
þeim hjónum alla þeirra bú-
skapartíð við ágætt atlæti
þéirra og barnanna. Hún er
hinn mesti dugnaðarforkur.
Til marks um unglegt lífsvið-
horf hennar og lifsfjör má
geta þess til gamans, að þrátt
fyrir ellina — hún er nú 84
ára að aldri — er það henni
enn í dag hin mesta ánægja
að sækja samkomur ungs
fólks, ekki sízt dansleiki.
Heimilislíf Kristínar og
Guðmundar, hefir verið með
miklum ágætum og hollur og
heilbrigður andi ríkir i hús-
um þeirra. í Innstu-Tungu
hefir verið unnið árum sam-
an í ást og eindrægni nú í
fullan aldarfjórðung — einn
ig í bjartri trú á guð og góða
siðu. Vinir og vandamenn
þessara merku dugnaðar-
hjóna óska þeim enn langs
og skuggalauss vinnudags,
þeim sjálfum, börnum þeirra
og byggðarlagi til blessunar.
V.
nota hin andlesu öfl til að ^ ®r' ^a^anna su breyting, þVi þannig varið, er rétt,
nota hin andlegu ofl til að að minkahald verður þvi að_ g ljós/
eins leyft að dýrin séu
geymd og alin í sérstökum
þar til gerðum steinsteypt-
lækna sjúkdóma og marg-
falda mannlegan mátt og
veita örugga leiðsögn, leysa
úr læðingi leynda krafta og um húsum með steyptu ólfi
færa hverjum og einum öll Reynslan hefir sýnt að mjög
UTAN ÚR HEIMI
Norskir stúdentar styrkja
landflótta stúdenta frá Spáni.
Norskir stúdentar hafa ár-
lega fjársöfnunardag vegna
spánskra stúdenta landflótta.
1 fyrra söfnuðu þeir fé, sem
nægði 10 spönskum stúdentum,
sem dvelja í Frakklandi. Stúd-
entafélög allra norskra flokka
stóðu saman um fjársöfnunina
í haust, jafnt stúdentafélag í-
haldsflokksins og stúdentafélag
kommúnista.
★
Kvenfólkið vinnur á.
Samkvæmt dönskum hag-
skýrslum fæðast 106 sveinbörn
móti hverjum 100 meybörnum.
Hins vegar deyr meira af svein
um á unga aldri, svo að þessi
munur er horfinn við 15 ára
þau gæði, sem honum er þörf
á, hvernig, sem högum hans
er háttað, og það í ótakmörk
uðum mæli.
Skýrsluna las fyrsti með-
hjálpari og lesari móðurkirkj
unnar, Thomas E. Hurly,
sem nú er að láta af störf-
um. Hún vakti almenna
hrifningu þar sem hún skýrði
frá miklum vexti og viðgangi
í margháttuðum störfum
kirkjunnar. Frá mörgum
löndum bárust fregnir um
lækningu á ýmsum sjúkdóm-
um fyrir atbeina Christian
Science.
í skýrslu framkvæmda-
stjóranna var bent á það,
hvernig vísindalegur skiln-
ingur á þýðingu kristindóms
ins hefði verið hagnýttur á
stórlega áhrifaríkan hátt
þessa síðustu daga. Þar var
sagt frá mikilli útbreiðslu
þessarar kirkjudeildar og þess
getið um leið, að vöxtur lækn
ingastarfseminnar væri jafn
an réttur mælikvarði á út-
breiðslu hreyfingarinnar, en
hvorttveggja hefði bæði að
vöxtum og gæðum sett nýtt
met á þessu ári.
Fundarmenn fylltu hina
þrjá fundarsali kirkjunnar
og auk þess stórt leikhús þar
í grennd. Þeir voru komnir
frá öllum fylkjum Bandaríkj
anna, svo og frá Evrópu, Asíu
og Ástralíu og öðrum fjarlæg
um stöðum. Margir mættu
nógu snemma til að geta ver
ið við guðsþjónustu þennan
sunnudag í móður-kirkjunni,
Óhlutbundnar hrepps-
nefndarkosningar.
Björn Stefánsson flytur
frumvarp um breytineu
erfitt er að ganga þannig lögum um sveitarstjórnar-
aldur. Og þegar kemur um átt-
rætt eru konurnar orðnar tvö-
falt fleiri.
★
Hundurinn fann úrið.
Slátrari einn í Hobro í Dan-
mörku týndi armbandsúri í sum
ar í gras á akri og lét hundinn 1
leita að því og finna það.
★
Gigtarsjúklingar í Svíþjóð.
Samkvæmt opinberum skýrsl' en í aðalsal hennar rúmast
um eru 250 þús. gigtarsjúkling- 4000 manns í sætum. Mörg
ar þar í landi svo illa haldnir, sármál Voru rædd eftirfar-
ai_ÞVÍ fylgh meiri^eða minni andi daga & mörgum sam_
komustöðum.
Á aðalsamkomunni var
rauði þráðurinn hið mikla
gildi og afl kristindómsins
(Framhald á 6. síðu.)
örorka og eru 42 þús. þeirra
algjörlega ófærir til vinnu.
ýtbreiti} Timann
frá minkabúrum og girðing-
um á bersvæði, að fullt ör-
yggi fáíst fyrir því, að dýr-
in sleppi ekki úr haldi. Þeg-
ar litið er á það tjón, sem
villiminkar hafa valdið til
þessa, verður öllum ljóst, að
svo verður að búa um, að ör-
uggt megi telja að ekki sé
hætta á að minkar sleppi úr
vörzlu. En þaö verður vart
gert nema að lögboðið sé, að
minka skuli ávallt geyma og
ala í steinsteyptum húsum
með steýptu gólfi, enda sé
þannig frá húsum þessum
gengið, að Búnaðarfélag ís-
lands og ráðunautur þess
telji fullnægjandi. Þó telur
ráðuneytið sanngjarnt að
þeim, sem við gildistöku lag-
anna eiga löglega og örugg-
lega umbúin minkabú, verði
leyft að láta þau standa með-
an Búnaðarfélag íslands tel-
ur þau það vel úr garði gerð,
að telja megi þau örugga
vörzlu.
Eyðing minka.
Jörundur Brynjólfsson og
Pétur Ottesen flytja frum-
varp um eyðingu minka. Sam
kvæmt þvi á að banna allt
minkaeldi í landinu skilmála
laust og láta fara fram að
minnsta kosti tvisvar á ári
hverju „allsherjar útrým-
ingu“ villiminka.
í greinargerð segir svo:
„Nú ver ríkissjóður árlega
allmiklu fé til að vinna þetta
dýr, en það sér ekki högg á
vatni. Þær greiðslur munu
aukast með hverju ári og
villiminkunum þó fjölga,
nema horfið verði að þvi ráði
að hefjast handa um algera
útrýmingu alls staðar þar,
sem minksins hefir orðið
vart. Slíkar veiðiferðir verð-
ur að endurtaka aftur og aft
kosningar, þess efnis, að i
þorpum skuli kosning vera ó-
hlutbundin, ef enginn listi
hefir verið lagður fram á til-
teknum tíma. Greinargerð'
er á þessa leið:
„í nokkrum sveitarfélögum
þar sem fullir % ibúanna eru
búsettir í kauptúni, kom
fram fyrir síðustu sveitar-
stjórnarkosrftngar almennur
óvilji á hlutfallskosningum,
og í tveim hreppum, á Stöðv-
arfirði og á Sandi á Snæfells
nesi, var andstaðan gegn
skyldu hlutfallsKosningfc.
svo ákveðin, að við lá, að eng
inn framboðslisti kæmi fram
og á þeim stöðum yrðu þá
ekki löglegar hreppsnefndir
starfandi.
Breytingar þær, sem frv.
þetta felur í sér, eru aðeins
þær, að á þeim stöðum, þar
sem gert er ráð fyrir hlutfalls
kosningu samkvæmt lögun-
um, sé einnig möguleiki tíi
óhlutbundinnar kosningar í
þeim tilfellum, að enginn
framboðslisti komi fram.
Reynslan hefir sýnt, að slík
ákvæði eru æskileg til að
forða vandræöum.
í ýmsum byggðarlögum
úti á landi er almennur vilji
að blanda ekki kosningu
sveitarstjórna inn í iandsmái
eða flokkaskiptingu, sem oft-
ast fylgir hlutfallskosning-
um. Og þar sem einhuga vilji
er á því að kjósa menn tll
trúnaðarstarfa fyrir hrepp-
inn eingöngu ettir trú á
manngildi og starfshæfni. ár,
tillits til stjórnmálaskoðana
sýnist rétt að virða þann viljt
með því að leyfa möguleika
á óhlutbundnum kosnirgum.
fiuqlýM} í yímanum