Tíminn - 26.11.1950, Side 7

265. blaS.
TÍMINN. sunnudaginn 26. nóvember 1950.
7.
Framkvæmdir í A-
Barðastrandarsýslií
Vegamál.
í sumar var unnið að vega-
gerð úr Þorskafirði norðan-
verðum, og er komið vega-
samband að Brekku í Gufu-
dalssveit.
í Geitadal var unnið að
Gautsdalsvegi, og á Reykja-
nesi var lokið greftri á vegar
skurði milli Reykhóla og Stað
ar. í haust voru gerð nokkur
ræsi á þessum vegi og ýtt úr
ruðningi, svo að nú má kom-
ast á jeppá út að Miðjanesi,
þegar frost er. Bíða Reyknes
ingar þess með eftirvæntingu
að nægileg fjárveiting fáist
til þess að fullgera þennan
veg, sem verða mun akfær
allt árið, hvernig sem viðrar.
Símamál og
skóiamál
Sími var í haust lagður frá
Skerðingsstcðum um Hamar
land og Stað að Árbæ. Jafn-
framt var endurbætt línan
frá Reykhólum að Skerðings-
stöðum og lagður sími í sund
laugarhúsið á Reykhóluin,
þar sem rekin er barna- og
unglingaskóli við mjög þröng
an húsakost. Hefir ekki enn
fengizt fjárfestingarleyfi til
þess að reisa heimavistar-
barnaskóla að Reykhólum,
þótt enginn skóli hafi nokkru
sinni verið byggður í Austur-
Barðastrandarsýslu, nema í
Flatey. Ríkir óánægja yfir
þessu vestra, enda engin að-
staða fyrir heimiiin til þess
að taka börn í farskóla.
Fárviðri í Banda-
ríkjunum
Ofsaveður, fárviðri og fann
koma gekk yfir austurhéruð
Bandaríkjanna í gser og olli
gífurlegu tjóni. Munu margir'
menn hafa farizt, en aðrir |
særzt, auk eignatjóns, sem'
varð. Náði ofviðri þetta allt
vestur í Ohio. !
í New York var slíkt fár-
viðri, að ekki var komandi
út úr húsum. í Pittsburg
stöðvaðist allt af völdum raf
magnsbilana, og í Cleveland
hlóð n'ður svo miklum snjó,
að allt tepptist af þeim sök-
um.
Talið er, að sjórokið hafi
borizt tvo kílómetra á land
upp.
Framsókn hers
S.Þ. í Kóreu
Herlið S. Þ. í Kóreu sótti
nokkuð fram í gær, en á ein
um stað hóf norðurherinn
gagnsókn. Munu það hafa ver
ið kinverskar hersveitir. Kom
ust þær um tíu kílómetra inn
í herlínu sunnanmanna, er
þær náðu lengst fram.
Tvær allþýðingarmiklar
borgir voru teknar af norður
hernum. Voru það Chong-jú
og hafnarborg'n Chongjin,
um hundrað kílómetra frá
landamærunum.
Ragnar Jónsson
hæstaréttariögmaður
Laugaveg 8 — Sími 7752
Lögfræðisíörf og eignaum-
sýsla.
Lcirmiiiias'erð
(Framhald af 1. slSu.f
hagleiksmanns í fallegan og
eigulegan mun.
Leirinn lengi að þorna.
En galdurinn er ekki all-
ur, þótt hluturinn hafi verið
mótaður. Hann verður að,
þorna og það tekur allt frá1
4 dogum upp í þrjár vikur. j
Eftir það fer hann til lita- j
meistarans, sem málar hann
en það er ekki lítill vandi. j
iJLtrófið, sem þarna verður
að fara eft r, er allt annað j
en í hcridum venjulegs mál-
ara, því að litirnir breytast
við brennsluna og er það heil
fræð grein að 'vita, hvernig
hver litur á að vera til þess
að skreytingin verði hin r'étta,
þegar út úr ofninum kemur.
Brennsluofnar verksmiðj-!
unnar eru tveir, annar olíu
kyntur, en hinn hitaður með
rafmagni. H tinn er um 900 j
stig en dálítið mismunandi'
eft r litum þeim, sem á hlutn
um eru.
í sannleika íslenzkur iðn-
aður.
Það má með sanni segja,
að leirmunagerðin sé íslenzk I
ur iðnaður, því að hið eina j
erlenda, sem til hennar þarf, j
eru litirnir og þeir eru aðeins
hverfandi hluti framleiðslu- j
kostnaðar'ns. Hins vegar get j
ur iðnaður þessi skapað mikl
ar gjaldeyristekjur og seljast
þegar margir minjagripir til
ferðamanna úr leir, enda fék
„Funi,‘ verðlaun í samkeppni
sem Ferðaskrifstofa ríkisins
efndi til um fallega og hent- !
uga minjagripi.
Framleiðslan er heldur ekki
einvörðungu skrautvörur,'
heldur jöfnum hcndum nýtja
vara svo sem matarílát og
ætlunin er að framleiða kaffi
og matarstell ásamt mörgu
fleira nytsamlegu.
Eftirspurninni ekki full-
nægt.
Jafnframt því sem þessar
miklu framfarir hafa orðið
í leirmunagerðinni, hefir eft
irspurnin aukizt eins og eðli
legt er, og vantar mikið á,
að „Funi“ hafi getað full-
nægt þeirri eftirspurn, sem
er á vörum frá verksmiðj-
unni, og sala til þessa að
mestu aðeins náð til stærstu
bæja landsins.
Sýningin hin athyglis-
verðasta.
Sýning þessi er hin fyrsta
sem „Funi“ hefir efnt til á
framleiðslu sinni síðan fyrir
tækið var stofnað 15. sept.
1947. Engin tck eru á að lýsa
þeim munum, sem þarna eru
til sýnis, og verður þar sjón
ein sögu ríkari, og óhætt er að
hvetja fólk til að sækja sýn
inguna og kynnast þeim
framförum, sem orðið hafa í
þessari listgrein. Sýningin er
ókeypis. Munirnir eru núm-
eraðir og eftir daginn í dag
verða þeir til sclu, en ekki af
hentir kaupanda fyrr en að
sýningu lokinni.
SaltfiskverKiiniit
Framhald af 8. síSu.
sem 30—40 stakkar eru þurrk
aðir, er fjörugt athafnalíf á
björtum sólskinsdögum. Fyr-
ir klukkan átta er stór hópur
af mannvænlegu liði kominn
út á stakkstæðin, dreifir sér
á stakkaria, og byrjar að
breiða. Seglin eru leyst og
skipulegar raðir þorskanna í
stökkunum, sem venjulega1
eru 26 skippund, blasa við
morgunsólinni. |
Margar hendur eru á lofti
í senn, og allar eru þær með
hvítþvegna þorska. Fiskur-1
inn er borinn á handbörum
úr stakknum út um staklc-
stæðið. Oftast eru það karl-
menn, sem láta fiskinn úr
stakknum á börurnar og bera
hann og varpa hlassinu við
fætur kvennanna, sem leggja
síðan fiskana, varfærnislega
hlið við hlið á stakkstæðið.
Þær finna JiOTskinum
stað á grjótinu.
Mikið ríður á að rétt sé
breitt. Nota vei^ður stakkstæð
ið til hins ýtrasta. Fiskurinn
er lagður þannig að roðið
snýr að grjótinu en hvítur
opinn fiskurinn breiðir sig á
móti geislum sólarinnar.
Sporður er lagður að þunn-
ildi næsta fisks og mynd-
ast þannig samfelld breiða,
þegar vel er breitt.
Stúlkurnar eru fljótar að
finna þorskinum stað á grjót
inu og gera ekkert upp á
milli þorskanna þó vitanlega
séu þeir misjafnlega myndar
legir eins og mennirnir. Þær
verða að sýna hverjum fiski
fulla kurte'si og gæta þess að
þeir liggi ekki saman og rand
irnar komi ekki hver ofan á
aðra. Þá getur fiskurinn soðn
að í heitu veðri og logni, það
er að segja sá hluti neðri
fisksins, sem liggur undir.
Frímerkjaskipti
Sendið mér 100 islenzk frí-
merki. Ég sendi yður um hæl
200 erlcnd frímerki.
JON AGNARS,
Frímerkjaverzlun,
P. O. Box 356, Reykjavík.
Stakkstæðið verður að
hvítri breiðu.
Einnig getur verið hættu-
legt að hlaða fisknum ört
saman í stakkana á fyrsta
þurrkunarstigi, ef hann er
mjög heitur eftir lognværan
sólskinsdag. Þá getur allur
stakkurinn soðnað dins og
kallað er og 26 skippund
þannig eyðilagst sem mark-
aðsvara í hinum suðrænu
löndum. Mikið er undir því
komið að vinnan á stakk-
stæðinu fari eftir settum regl
um.
Venjulega er unnið að því
fram undir hádegið að breiða.1
Þegar því er lokið hefir stakk |
stæðið skipt um svip. í stað
gljáandi grjótsins, er kominj
hvít samíeld breiða .einkenni I
legur hvítur akur, þar sem
saltið titrar í tíbránni yfir
breiðunni.
Svartir bleítir i hvítan ak-
urinn.
í fáar klukkustundir ríkir
kyrrð og friður á stakkstæinu
nema hvað sólin heldur á-
fram að þurrka. En upp úr
kaffinu milli kl. 3 og 4 færist1
aftur nýtt líf í tuskurnar. Þá |
er farið að taka saman. Þorsk
inum er staflað aftur á hand j
börurnar, hvert hlassið af:
cðru er borið heim að stökk- I
unum og svartir blett'r koma
SKIPAUTGCKO
RIKISINS
„ESJA“
Esja vestur um land til
Akureyrar 30, þ. m. Tekið á
móti flutningi til áætlunar-
hafna á þriðjudaginn.
Farseðlar seldir á miðviku-
daginn.
;
♦
| Glæsilegasta
| yfiri'dssýning
*
íslenzkrar mt/ndlistar í
H
♦♦
ntinjjasafninu, 2. hœð, ftpin * dag i;
o(/ « morf/un kl. SQ—I2 f. h. ot[ kl.
1—id eftir hádet/i
í hvítan akurinn á stakkstæð j
inu og þeir stækka óðum og
breiðast út.
Fskstakkarnir hækka í
loftinu. Þeir eru byggðir af
kostgæfni og nákvæmni eins
og byggingar, sem ætlað er að
standa í áratugi. Hver fiskur
er látTnn á sinn stað. Sporður
á móti þunnildi og tveir
fiskar látnir snúa saman,
rétt eins og verið sé að leggja
síðustu hönd á pökkunina.
Handbörurnar eru á fleygi-
ferð um stakkstæðið og pils-
in blakta í kvcldgolunni.
»
í marglitu skini kvöld-
sólarinnar.
Svo kemur kvöldið á stakk-
stæðinu. Hvitar yfirbreiðslur
eru hátíðlega breiddar yfir
stakkana, en unga fólk’ð held
ur glatt og ánægt inn í kaup-
stainn, þar sem alls konar
ævintýri biða, þegar kvöldið
færist yfir eru stakkarnir í
sínum hvítu serkjum einir eft
ir á athafnasvæði dagsins
með angandi saltilminn í
kringum sig. Þeir eru traust-
legir og staðfastir í marglitu
skini kvöldsólarinnar. —
Kannske verður þurrkur á
morgun.
gþ.
Átíræðnr
(Framhald af 5. síBu.)
var vel fær til opinberra
starfa í hreppsfélagi sínu.
Hann komst heldur ekki hjá
þeim störfum, hann var lengi
óslitið í hreppsnefnd, oddviti
á tímabili og sýslunefndar-
maður, enda þótt hann væri
hlédrægur í þeim efnum.
Hann var útsjónarsamur í
sveitarmálum og fylginn sér
ef á lá. Lengi fram eftir var
fátækraframfærsla mikil 1
Bessastaðahreppi. Margt dug-
legt og ungt fólk fluttist úr
hreppnum um aldamótin.
Varð þá fjárhagslega þungt
fyrir fótinn í hreppnum og
fátækliiigar þá hlutfallslega
margir. Sá, sem þetta ritar,
vann að þessum málum með
Ólafi, og er það enn minn-
isstætt, hve sterkur talsmað-
ur hann var öllum sem bágt
áttu. Samhliða er rétt að
geta þess að þá bar hann
allt af hæst útsvar, sem hann
hefir gert fram á síðustu ár.
Það er ekkert skrum þó að
sagt sé, að Ólafur sé meira
en miðlungsmaður. Ekkj fyr-
ir það beinlínis, þó hann sé
vel efnaður maður. Hann hef-
ir ekki skreytt sig með efn-
um sínum og ekki haldið sig
ríkmannlega. Hann telur það
lítilsvert. Aftur á móti mun
hann hafa rétt þeim, sem
bágt áttu, hjálparhönd, sem
hann lét lítt bera á. Ólafur
hefir stórfellda skapgerð og
umfangsmikla. Hann er skap
stór og ekki væginn, ef í það
fer. Hann veltir mjög
fyrir sér ýmsum ráðgát-
um lífsins og hefir sín-
ar sérstæðu skoðanir, sem
hann mun ekki flíka með —
við almenning. Hann heldur
fast á málum sínum. Hann er
ekki deigur hver sem í hlut
á. Hann er glöggur og skýr á
það, sem hann gefur sig að.
Hann er því ekki lamb að
leika sér við ef hann fer í
þann ham. En á bak við þetta
er góður maður, sem i raun-
inni vill engum illt en vill ná
rétti sinum á réttum forsend-
um, en ekki með rangindum,
en vill ekki sleppa neinu færi
til þess að það rétta komi
fram.
Ólafur býr enn þá búi sínu
með góðum árangri ásamt síö
ari konu sinni Sigríði Sigurð-
ardóttur, sem er mjög dugleg
kona og stjórnsöm utan húss
sem innan. í dag minnast
margir fjær og nær Ólafs sem
góðs og hreinskilins sæmdar-
manns og við nágrannar hans
ekki sízt.
KI. Jónsson.
Skrifstofur
okkar eru fluttar á Klappastíg 26, fyrstu hæð. (Hús
Silla & Valda á horni Hverfisgötu)
Trolle ifi Rothe h. f.
JÓNÍNA ÓLAFSDÓTTIR
frá lljálmholti
verður jarðsungin frá Fossvogskepeílu þriðjudaginn 28.
nóvember kl. 1 yz síðdegis.
Athöfninni verður útvarpað.
Þeir, sem liefðu hugsað sér að senda blóm eða kranza,
eru beðnir að láta andvírðið renna til Blindravina-
félags íslands.
Aðstandendur