Tíminn - 21.08.1951, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, þriðjudaginn 21. ágúst 1951.
187. blað.
ALLT FYHIR
ASTINA
1 myndinni leikur Cornel
Wilde í fyrsta skipti á móti
konu sinni Patrica Knigth.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BfÓ
Þegar grundirnar
gróa
(Green Grass óf Wyoming)
Gullfalleg og skemmtileg ný
amerísk æfintýramynd í eðli
legum litum.
Aðalhlutverk:
Peggy Cummins
Charles Coburn
Lloyd Nolan
Robert Arthur
_ og einn frægasti vísnasöngv
'l ari Ameríku:
Burl Ives.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBiO
HAFNARFIRÐI
Astir og afbrot
(So evil my love)
Afarspennandi og vel leikin
amerísk mynd, byggð á sönn
um atburðum, er áttu sér
stað í Bretlandi 1866.
. s,.;
Aðalhlutverk:
Ann Todd
Bönnuð börnum.
Sýnd kl- 7 og 9.
Mnnið
að
greiða
blaðgjaldið

í Bergur Jónsson
Máluflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Siml 5833.
JiruiAnuujJoéLuAAaA. mCtm SeálaJO
0uu/elG4ufty
Austurbæjarbíó
Á vígaslóð
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBIO
I heljar greipum
(Manhandled)
Afarspennandi og óvenjuleg
amerísk sakamálamynd.
Aðalhlutverk:
Dorothy Lamour
Dan Duryea
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
TYCOOIV
Stórfengleg og spennandi ný
amerísk kvikmynd í eðlileg-
um litum, er gerist í Andes-
fjöllunum í Suður-Ameríku.
Aðalhlutverkin leika:
John Wayne
Loraine Day
Sir Cedric Hardwicke
Sýnd kl. 5 og 9.
HAFNARBIO
Klukkurnar í
San-Fernando
(Bells of San-Fernando)
Spennandi og skemmtileg ný
amerísk mynd með
Donald Hood,
Gloríu Warren.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Einræðisherraim
(Duck Soup)
Sprenghlægileg amerísk gam
anmynd með hinum skop-
legu
Marx- bræðrum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
sem
allra
fyrst*
WW.^W^V.WV.WV.V.V.V.W.V.’AV.V.V.'AW
5

Bernhard Nordh:
>ona
VEIÐIMANNS
| C(i q
!Ti
/AW.W.V.W.VÍ 95 DAGUR .v.V.WW/.WW.1
Baðstofuhjal
(Framhald af 4. síðu)
Þetta voru nú bara ekki slæm
tíðindi, hefði ekki böggull fylgt
skammrifi. Sá boðskapur fylgdi
þessari sparnaðartilkynningu1
að árgjöldin til félagsins mundu
hækkuð talsvert. Þá hefir ver-
ið tilkynnt að tryggingar-
gjöldin til ríkissjóðs hækki all-
verulega. Já, skattar eru hér sí
hækkandi og allt fer einhvern-
veginn. Enginn hafði séð Lappa-Köru nota spátrumbuna, og eng-
Sjúkrasamlag Reykjavíkur' inn þorði að segja það upp í opið geðið á henni, að hún
hefði átt að gefa út þá tilkynn- hefði gert það. En hún gat það. Og þess vegna fór maður á
S afboTg^míðuSn og aðá>> íeftir manni á fund Lappa-Köru. Kynbræður hennar gáfu
gjald félagsmanna lækkaði að(henni af eigum sínum, og bændur og frumbýlingar lögðu
mun. Reykvikingar þömbuðu í land undir fót með hinar fátæklegu gjafir sínar. Án þess
SrTrt™yrsl'iraym™ÞS“!að ,61k gerðl Sér grein ,yrir ÞVÍ' ha,ði Það °rðlð Þanni8' að
hefir hver lyfjabúð, til jafnað- gamla Lappakerlingin var blíðkuð með gjöfum og einskon-
ar selt meðul fyrir eina miljón'ar fórnum, svo að hún veitti vernd gegn illum vættum.
fegÓnatvmnaW Aðr vfsu^hef"^^ Árni 1 A^fjalli var einn þeirra fáu, sem þorðu fram hjá
ekki meira vit á álagningu á kofadyrum hennar, án þess að þægja henni.
meðul, en hundur á gangi him-1 ólafur hljóp við fót. Það varð að bjarga Árna, ef unnt
ennhvemveaginn T mélf a? m'fð-,var- Sjö stórir silfurpeningar myndu ganga í augun á Lappa-
alasala hér í borginni muni Köru. Það gat varla farið hjá því, að hún segði honum,
vera arðvænleg. Ég sé að lyfsal- hvar Árna var að finna. Það var jafn nauðsynlegt að finna
arnir og fjölskyldur þeirra eru ^rna hann kynni að vera dáinn. Lík hans varð að
serlega fallegar og blomlegar, og * 17
bera á sér aðalsmerki göðrar komast í vígða mold, svo að hann yrði ekki að afturgöngu,
fjárhagsafkomu. Þætti mér vel sem flygi í gegnum loftið og ásækti menn og málleysingja.
tÍySa/Lndurtflabfyf^ ' Leið Ólafs lá yfir votlendan flóa, þar sem djúpar keldur voru
sölu hér. Kæmi þá skýrt í ljós á milli stararrinda. Leðjan í botninum var svo gljúp, að sá,
sem steig út í þær, sökk á kaf. Kalt vatnið og foraðið, sem
undir var, gleypti menn á svipstundu — sogaði þá í kaf og
dró þá dýpra og dýpra niöur. Ólafur vissi, hvílíkar gildrur
þessar iorir voru, en hann skeytti því engu. Hann stökk
þúfu af þúfu, slapp jafnvel stundum í með annan fótinn, en
hélt samt hiklaust áfram. Hann varð að hraða för sinni,
hvað svo sem á vegi hans varð. Allt í einu varð honum fóta-
skortur. Hann kastaðist á grúfu yfir þúfu og slengdist út í
eina kelduna. Hann lá kyrr ofurlitla stund og þorðl ekki að
hreyfa sig. Þá gat honn sokkið á bólakaf. Hann seildist þess
í stað ofur-varlega eftir sterklegum grastoppi, sem var
armslengd frá honum, náði góðu taki á honum og gat mjak-
að sér að þúfunni, sem hann greri á. En þúfan lét undan.
Það var engu líkara en hún flyti á foraðinu.
Ólafur stundi við. Hann heyrði þung vængjaslög yfir sér,
og hann þrýsti andlitinu að þúfunni. Hann þurfti ekki að
líta upp. Hann vissi, að það var Árni aftútgenginn, sem
þarna var á ferðinni. Hann vokaði þarna yfir og beið þess,
að bróðir hans kafnaði í keldunni.
hve mikill hagnaður er af þess
ari verzlun.“
Fleira verður ekki rætt í dag.
Starkaður.
Iþróttir
(Framhald af 3. síðu)
2. Friðrik Guðmundss. KR
43,93 m. 3. Þorst. Alfreðsson
Á 43,68 m. 4. Kristján Péturs-
son KFK 41,88 m. 5. Sig Júlíus
son FH 40,89 m.
110 m. grindahlaup .
íslm. Ingi Þorsteinsson KR
15,0 sek. 2. Itúnar Bjarnason,
ÍR. 17,0 sek.
Stangarstökk.
íslm. Kolbeinn Kristinsson,
Self. 3,70 m. 2. Bjarni Linnet,
Á 3,60 m. 3. Bjarni Guð-
brandsson ÍR 3,25 m. 4. Bald-
vin Árnason, ÍR 3,25 m.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
SamvinnutrygginetHw
1500 m. hlaup.
íslm. Siguður Guðnason ÍR
4:15,8 mín. 2. Stefán Gunn-
arsson Á 4:16,6 m. 3. Hreiðar
Jónsson KA 4:18,2 m. 4. Rafn
Sigurðsson ÍBV 4:24,4 m.
Spjótkast.
íslm. Jóel Sigurðsson, ÍR
56,56 m. 2. Magnús Guðjóns-
son Á 51,84 m. 3. Ingvi B.
Jakobsson UMFK 49,87 m.
400 m. hlaup.
íslm. Guðm. Lárusson, Á
49,9 sek. 2. Ingi Þorsteinsson
KR 51,5 sek. 3. Sveinn Björns-
son KR 52,8 sek. 4. Þorvaldur
Óskarsson ÍR 53,4 sek.
Þrístökk.
íslm. Kári Sólmundarson,
Skgr. 14,40 m. 2. Kristl.
Magnússon, ÍBV 14,00 m.
3. Helgi Daníelsson, ÍR 13,26
Brátt gerði Ólafur þó nýja tilraun til þess að komast upp
úr. Þúfan bifaðist, og vatnið flaut æ lengra upp á siðurnar
á Ólafi. Hann heyrði lóuna bía aðvarandi skammt frá sér,
leit við og kom auga á stærri þúfu svo nærri, að hann náði
til hennar. Hann reyndi að færa sig gætilega, náði nýju
taki, dró sig að þúfunni, seildist hærra, gróf fingurna vel
niður í sinuna og gat loks vegið sig upp úr. Eftir nokkra
stund reis hann á fætur og litaðist um. Það var ekki fallegt
umhorfs. Alls staðar voru svartar keldur, og sums staðar
skaut upp stórum loftbólum.
í ákafa sínum hafði hann stefnt út í versta kviksyndið.
Hann hefði átt að sveigja til hægri. Meðan hann stóð þarna
og hugsaði ráð sitt, kom sveimur af mýflugum aðvífandi.
f skóginum hafði mýbitið ekki orðið honum til meins, og
hann hafði ekki heldur orðið þess svo mjög var, meðan
hann stökk sífellt þúfu af þúfu. Nú komu flugurnar þúsund-
um saman, réðust á andlit hans og hendur, bitu sig fastar
í hörundið og sugu blóð hans, hvar sem þær komust að
honum.
Ólafur stappaði niður fótunum. En mýflugur láta sig
það litlu skipta, þótt fórnardýrið stappl. Hann neri augun,
unz þau þrútnuðu, og hann hrækti út úr sér mýflugum, sem
upp í hann höfðu farið, og hann strauk þær af andlitinu á
Meistaramót kvenna.
100 m. hlaup. .... sér, en blóðtaumar úr krömdum flugum sátu eftir. En samt
íslm. Sesselja Þorstemsdott , ...
ir KR i3 i sek Hafdís Ragn- var hann engu nær. Það komu sífellt nýir og nyir skarar —
arsdóttir KR 13,2 sek. 3. Hild- stórir flotar blóðþyrstra varga, sem ekki létu neitt bægja
ur Helgadóttir KR 13,2 sek. sér brott, ef þeir áttu von á blóði. Allt í einu lét hann hend-
Hástökk urnar falla og titraði eins og espilauf í vindi. Árni sendi á
íslm. Nína Sveinsdóttir Sel hann mývarginn — þetta var sending. Á þessum litlu þúfum
fossi 1,30 m. 2. Sigurður Jó- í keldunum gat hann ekkj varið sig. Hönd hans mátti sín
hansdóttir UMFK 1,30. 3. Elín ekki gegn þessum djöfuls vargi. Innan skamms myndi
Helgadóttir KR 1.25.
Kúluvarp.
íslm. Sigríður Sigurðardótt
ir ÍBV 9,50 m. 2. Soffía Inga-
dóttir Á 8,45 m.
Kringlukast.
íslm. María Jónsdóttir, KR
36,12 m. (ísl. met) 2. Sigríður
Sigurðardóttir ÍBV 26.45 m.
3. Soffía Ingadóttir Á 23.56 m.
hann ekki sjá annaö en rautt og svart.
Ólafur rak upp öskur, eins og hann vildi með þvi hræða
allt illt, sem ásótti hann. Og svo stappaði hann. Hann
varð að komast brott úr þessari sjálfheldu, meðan hann sá
enn glóru. Hann bjó sig undir stökk. Hálfan annan metra
frá honum ar stór þúfa, en næði hann ekki fótfestu á
henni, var úti um hann. Hann stökk, flaug í loftinu yfir á
þúfuna, líkt og borinn af vængjum, tók undir sig annað
stökk á aðra þúfu, datt á hnéð, reis upp aftur, stökk þúfu