Tíminn - 12.10.1951, Qupperneq 6

6.
TÍMINN, föstudaginn 12. okicber 1951.
230. blað.
Slunginii söln-
maður
(The fuller brueh man)
Sprenghlægileg amerísk
gamanmynd með
Janet Blair
og hinum óviðjafnlega
Red Skelton
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Götustráhar
Norska verðlaunamyndin.
Sýnd kl. 5.
r"r'i &
NYJA BIO
Hjá vondn fólhi
(Abbott and Costello meet
Frankenstein).
Bráðskemmtileg og sérstæð
skopmynd með hinum al
þekktuAbbott og Costellu, er
sýnir baráttu þeirra við
drauga og forynjur.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
:
BÆJARBÍÖ
HAFNARFIRÐI
Borg'arljósin
Éin allra frægasta og bezta
kvikmynd, vinsælasta gaman
leikara allra tíma
4 Charlie Chaplin
t; Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
jítvarps viðgerðir
Radiovitmiistof an
LAUGAVEG 166
Anglýsingasfiml
1ÍMAIVS
or 81 300.
» Bergnr Jónsson
t-
Málaflutningsskrlfsíofa
Laugaveg 85. Sími 5833.
Heima: 14.
JmttlrLuUfS&éUiAjiaJl •íur SeJlaJO
0Ccu/eUij$i4?*%

Austurbæjarbíó
Kroppinliaknr
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5.
KABARETT kl. 7 og 9.
TJARNARBIO
Astar töfrar
(Enchantmenn.)
Hin óviðjafnanlega og ágæta
mynd sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
Hinar „heilöyu^
systur
(The sainted sisters)
Bráðskemmtileg amerísk gam
anmynd.
Aðalhlutverk: ■
Joan Caulfield,
Veronica Lake,
Barry Fitzgerald.
Sýnd kl. 5 og 7.
GAMLA
t»i*ír fósthræður
(The Thee Musketeers)
Stórmyndin vinsæla með
Lana Turner
Gene Kelly
Síðasta sinn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBIO
Fósturdóttir
götiiunar
(Gatan)
Hin umtalaða og eftirspurða
sænska stórmynd um örlög
vændiskonu.
Maj-Britt Nilsson
Peter Lindgren
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sýnd kl. 5.

TRIPOLI-BIO
Prófessorinn
(Horse Feathers)
Sprenghlægileg amerísk gam
anmynd með hinum skoplegu
Marx-bræðrum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
JVfunið
T" að
greiða
blaðgjaldiS
♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦
ELDURINN
gerir ekkl bo8 á undan aér.
Þelr, sem eru hyggnir,
tryggja atrax hjá
SamvinnutrygginauM
íiip.iw.< ■ ■■■rwmWI
i
Erlent yfirllt
(Framhald af 5. síðu)
og skortinn, er ríkti í stjórnar-
tíð íhaldsins fyrir styrjöldina.
Þau rök eru þung á metunum.
Fyrsta kosningaræðan, sem var
flutt í útvarp af hálfu Verka-
mannaflokksins, var flutt af
konu, er gerði þessi mál sér-
staklega að umræðuefni. Hún
benti á, að vissulega hefði dýr-
tíð aukizt, en launin hefðu líka
hækkað. Mestu máli skipti þó,
að atvinnuleysinu hefði verið
útrýmt. Þá vitnaði hún til orða
verkamannakonu, sem hafði
sagt: Víst er gasið orðið dýrt,
en hvaða not hafði ég af ódýru
gasi fyrir styrjöldina, þegar ég
hafði ekki neina peninga til
þess að geta greitt það. Rök
eins og þessi eru talin þung á,
metunum hjá húsmæðrum, en
til þeirra beina jafnaðarmenn
nú ekki sízt máli sínu og það
ekki aðeins í sambandi við þessi
mál, heldur engu síður í sam-
bandf við friðarmálin.
Afstaða frjálslyndra.
Frjálslyndi flokkurinn mun
sennilega bjóða fram í 150 kjör
Sigge Stark:
/
I leynum skógarins
— Gott, sagöi hún loks.
Eftir stutta þögn mælti hún:
— Kaffið verður bráðum til reiðu, en ég á ekki nýtt brauð.
— Það kemur ekki að sök, sagði Andrés. Ég hefi með mér
smurt tarauð.
Meðan hann beið þess að kaffið hitnaði, reyndi hann að
koma af stað samræðum. En með sjálfum sér reyndi hann
að vega og meta þessa konu. Það var rétt, sem sýslumaður-
inn sagði, að hún var ekki sérlega glæsileg, og hann furð-
aði sig á því, hvað það værj í fari hennar, sem heillaði karl-
mennina og olli því, að hún hafði fengið á sig það orð, að
hún væri varla mennsk. Hún var há vexti og þrekleg, en
holdgrennri en henni fór vel. En jarpt hár hennar var
mikið og fallegt og talsverð mýkt í hreyfingum hennar.
dæmum í stað 480 í seinustu1 Andlitið var ekki heldur sérlega frítt, munnurinn of stór,
585!«*k,nnbc,nin •* **««~ »»•
fram í, geta kjósendur hans legum glænleitum blæ sló á hörundið. Hún var fátæklega
ráðið úrslitum. Aðalflokkarnir. klædd, en var hreinleg og snyrtileg, og allt virtist þokkalegt
þeS^einkuiTþó íhSdsmenn!,innan húss‘ 1 Slngguxmm voru inniblóm í krúsum og pott-
Þeir hafa látið í'þaö skína, að um. Það var ekkert óvenjulegt við hana eða húsakynni henn-
þeir myndu láta þá fá sæti ar, nema hvað byssa héklí á þilinu yfir svefnbekk hennar,
LrStJOFÍokksstjómir frSál“yndaJenda hdtt en§inn karlmaður væri i húsinu eöa ætti þar að
flokksins hefir hins vegar hafn minnsta kosti heima.
að allri samvinnu við aðalflokk
ana. í þeim kjördæmum, þar
sem flokkurinn hefir ekki fram
bjóðendur, hefir hún lagt fyrir
fylgismenn sína að leggja á-
kveðnar spurningar fyrir fram-
bjóðendur aðalflokkanna og síð
an skuli þeir kjósa þann fram
Það var erfitt að gizka á aldur hennar — hún gat veriö
tuttugu og fimm ára og hún gat líka verið þrjátíu og fimm
ára, en sennilegast þóttí Andrési, að hún væri nálægt þrí-
tugu.
Nú var kaffið til reiðú, og Naómí lét bolla á borðið. Svo
stóð hún kyrr litla stund og rýndi á Andrés. Ósjálfrátt fyllt-
bjóðandann, er standi nær þeim'iSt hann samúð með þessari konu. Þaö var slikt hyldjúp
er íhalds'maðurinn^eða 'TaTnaðar | sor^ar 1 S^nyrjóttum augum hennar, að hann skammaðist
maðurinn. Með þeim hætti geti sín hálfvegis fyrir þaö að hafa svikizt inn í þetta hús.
þeir haft heppilegust áhrif á
skipan hins nýja þings og tryggt
hugsjónum frjálslynda flokks-
ins- þar óbeint fylgi.
— Drekkið þér ekki kaffi mér til samlætis ?spurði hann.
Hún leit á hann hálf-forviða, en svo bi'osti hún og lét ann-
an bolla á borðið. Þau drukku kaffið þegjandi, en nú fór
hvað það var í fari Naómí,
sem heillaði karlmennina. Ekki þannig, að hann gæti skýrt
í kosningastefnuskrá sinni’Ahdrés fyrst að óra fyrir því,
leggja frjálslyndir einna mesta1
áherzlu á aukna framleiðslu og
vilja m. a. láta borga verka- það með orðum, en hann skynjaði það óljóst og ósjálfrátt.
mönnum hluta af arði fyrir- Jhíii grænyrjóttu augu hennar gátu orðið svo hlý og heillandi,
tækja til þessað auka_ áhuga hinar samanbitnu varir hennar, sem virtust búa yfir
þeirra. Þeir vilja draga ur nkisi ö ’
bákninu í London og m. a. veita miklum leyndarmálum, gátu einnig opnast í brosi á mjög
Skotlandi og Wales nokkra sérkennilegan hátt og sjálfsagt kysst heitt og innilega. !>essi
heimastjórn. kona kunni sjálfsagt bæði að elska og hata, slá og kjá, og
TENGILL H.F.
QeiSl TlS SJeDpsveg
Simi 86 694
annast hverskonar raflagn-
lr og viðgerðir svo sem: Verk
’jmiðjulagnir, húsalagnlr,
sklpalagnir ásamt viðgerðum
og uppsetnlngu á mótorum,
röntgentækjum og heimilis-
félum.
ttbreiðlð Tímaiin

PJÓDLEIKHÚSID
ImyiKliinarvoikiu
Sýnlng: Föstudag kl. 20.00. Seld
ir aðgöngumiðar dagsettir 9.
okt. gilda að þessari sýningu.
Lénharður fógeti
Sýning: Laugardag kl. 20.00.
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
13.15 til 20.00 í dag.
Kaffipantanir í miðasölu.
hún gat bæði gert mann hamingjusaman og óhamingju-
saman. Hitt vissi hann ekki, hvort hún var góð kona eða
vond. Það gat brugöizt til beggja vona.
Sjálfsagt átti hún ekki sældardaga, hugsaði Andrés, og
hann minntist þess, hve beisklega hún hafði grátið kvöldið
áður, og hve sorgmædd hún haföi verið, er Eirikur var bor-
inn frá Norðurseli.
Hann litaðist um og hugsaði um Eirik. Hér hafði hann
margsinnis setið, hér hafði Naómí hvílt í örmum hans og
hlustaði á heit ástarorð hans. Hér höfðu þau byggt loftkast-
ala og dreymt um framtíðina, og svo.... Lífið var bæði
dásamlegt og — miskunnarlaust.
Naómí hlýtur að hafa rennt grun í eitthvað af þessum
hugsunum hans. Hún varð allt í einu niðurlút, og varirnar
titruðu. Svo spratt hún allt í einu á fætur og sneri sér und-
an. Það var sem eitthvað væri í fasi hennar, sem snart
Andrés mjög djúpt. Hann reis einnig á fætur og gekk til
hennar.
Án þess að hugleiða hvað hann gerði, lagði hann hand-
legginn um axlir henni og renndi hendinni mjúklega yfir
jarpt hárið. í þessari snertingu fólst ekki neitt, sem gat
sært hana eða boríö keim af ágengni, og hún skildi það.
Hún reyndi ekki að forðast hann, og allt í einu brá hún
höndunum fyrir andlit sér og fór að gráta, hljóðlega og svo
örvæntingarfullt, að það nísti hann inn að hjartarótum.
Hann vissi ekki, hvað hann átti að segja til þess að hug-
hreysta hana, enda fann hann ósjálfrátt, að engin huggun
var til henni til handa. Hann lét hana gráta, leiddi hana
gætilega að bekknum og settist við hlið henni. Kannske var
það eina hugfróunin, sem hann gat veitt henni ,að votta
henni þannig hljóða samúð sína.
— Ég þrái hann sífellt, og ég fæ aldrei framar að' sjá
Þér horfðuð svo vingjarnlega á mig, og það hefir enginn
gert síðan hann dó.... Og þá datt mér hann í hug. Hér er
allt svo tómt og autt....