Tíminn - 04.12.1951, Síða 6

6.
TÍMINN, þriðjudaginn 4. desember 1951.
275. blað.
Draumagyðjan
mín
Vegna mikillar aðsóknar. j
Sýnd kl. 7 og 9.
K AZAIV
Ný amerísk mynd um undra |
hundinn Kazan.
Sýnd kl. 5.
ÝJA BÍO
i , .. j
Mannœtan frá
Kumatm
(Man-eater of Kumaon)
Mjög spennandi ný amerísk i
ævintýramynd, gerist meðal j
manna og villidýra í frum- i
skógum norður Indlands. j
Aðalhlutverk:
SABU og
Wendell Corey.
Sýnd kl. 5, 7 og 9. j
IIIII111111111111111111III IIII■IIIII1II|M•■||||||I
I Austurbæjarbíó I
Tóiiatöfrai*
Sýnd kl. 7 og 9.
Kona ffski-
maimsins
Sýnd kl. 5.
r r Z
BÆJARBlOj
- HAFNARFIRÐI -
Neyðarápið
(Gry Wolf)
Afar spennandi og dularfull j
ný amerísk kvikmynd, byggð j
á samnefndri skáldsögu. j
Aðalhlutverk:
Errol Flynn, 0
Barbara Stanwick.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
öi
Útvarps viðgerðir
Radiovfnnnstofan
LAUGAVEG 166
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833
Heima: Vitastíg 14
Auglýsingasími
Tímans
81300

■iiiiiiuiiiiiiiiiiiuuiuiiimiiiiiiHiuiiimiuinuuuuiu
| TJARNARBIO
/Evintýri í
Daltimore
I (Adventure in Baltimore) i
| Bráðskemmtileg ný amerísk |
I mynd. I
I i Aðalhlutverk:
Shirley Temple,
Robert Young.
i Sýnd kl. 5, 7 og 9.
(GAMLA BÍÓj
| Steish uppshera 1
(Riso Awaro)
1 Fræg ítölsk stórmynd, sem i
i fer nú sigurför um heiminn. f
i 5
Silvana Mangano, |
Vittorio Gassman.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Bönnuð innan 16 ára.
i Teiknimyndin
GOSI
Sýnd kl. 3.
= 111111111111111111111111 IIIIIIIIIKnllllllllltlllllimiUUII S
z tuiuiuiiiiiiiiiiiiiu v.iiiiiiimiiiiliiiliiiiiiiilillliititl -
IHAFNARBÍÓÍ
| |
Majja frá Malö i
(Maj Paa Malö)
| Létt og skemmtileg ný sænsk |
I mynd með söngvum eftir i
| Even Tube.
Inga Lindgré,
Olaf Bergström.
| Aukamynd:
i Kanadaferð Elisabethar i
| prinsessu. — Alveg ný mynd i
1 um ferðalag prinsessunnar og i
= manns hennar um Kanada. i
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I Sonur Hróa Hattar f
Sýnd kl. 3.
\Vetrartízhan 19521
Sýnd kl. 2.
jTRIPOLI-BÍÓ
I, Ástin siyrar
(Cross my heart)
! Sprenghlægileg og glæsileg I
j amerísk mynd um óútreikn f
í anlega vegi ástarinnar.
Betty Hutton,
Sonny Tufts,
Rhys Williams.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ELDURINN|
gerir ekki boð á undan sér. =
Þeir, sem eru hyggnlr, |
fryggja strax hjá
j Samvinnutryggingum |
*
Arsþing
íþróttabandalags
framhaldsskóla
2. ársþing íþróttabandalags
framhaldsskóla í Reykjavík og
nágrenni var nýlega haldið í
Reykjavík. Bragi Friðriksson,'
formaður bandalagsins, setti
þingið og bauð fulltrúa vel-
komna.
Bragi Friðriksson las upp árs-
skýrslu stjórnarinnar, sem lá
frammi fjölrituð og gerði nán
ari grein fyrir ýmsum atriðum
hennar. Halldór Bachmann las
upp reikninga bandalagsins.
Í.F.R.N. gekkst fyrir 7 íþrótta
mótum á starfsárinu: hand-
knattleiksmóti, körfuknattleiks-
móti, skíðamóti, sundmóti, fim
leikakeppni og tveim frjáls-
íþróttamótum. Knattspyrnu-
móti bandalagsins er ekki lokið.
Alls voru um 500 þátttakendur
í mótum þessum. Körfuknatt-
leiksmót Í.F.R.N. var hið fyrsta,
sem háð var hér á landi í þeirri
íþróttagrein. Bandalagið gaf út
á árinu blaðiö Hvöt, ásamt S.B.S.
Stjórnin kaus á árinu þá Þor
stein Einarsson, Benedikt
Jakobsson og Braga Friðriksson
í nefnd til að vinna að stofnun
skólasambands íslands. Verður
sagt frá störfum nefndarinnar
síðar í þessari grein.
Samkvæmt tillögum stjórnar
innar voru samþykktar allmikl
ar breytingar á lögum sambands
ins og væntanlegri stjórn falið
að skipa nefnd til þess að end
urskoða reglugerðir um íþrótta
mót. Væntanlegri stjóri var enn
fremur falið að endurskoða
samning við S.B.S. varðandi
sameiginlega blaðaútgáfu þess-
ara aðila og reyna að finna leið
ir til þess að blaðið beri sig fjár
hagslega. Tillögum fulltrúa varð
andi breytingar á reglugerð um
sundmót, var vísað til væntan-
legrar stjórnar.
Næsta mál á dagskrá var
skýrsla nefndar þeirrar, er
stjórnin skipaði til þess að gera
tillögur og vinna að stofnun
skólasambands íslands. Fram-
sögumaður nefndarinnar, Þor-
steinn Einarsson skýrði frá störf
um hennar. Nefndin leggur til,
að hið væntanlega skólasam-
band starfi á líkum grundvelli
og hliðstæð samtök á hinum
Norðurlöndunum, en allar á-
kvarðanir um starfsgrundvöll
verða teknar á stofnþingi. Þor
steinn lagði áherzlu á nauðsyn
þess, að koma á fót hér á landi
merkjakeppni með líku sniði og
tíðkast annars staðar á Norður
löndunum.
Bragi Friðriksson baðst und-
an endurkosningu og var Jón
Böðvarsson kjörinn formaður í
hans stað. Svavar Markússon
var kjörinn varaformaður, en
aðrir í stjórn Hörður Felixson
gjaldkeri, Hildur Ólafsdóttir
fundaritari og Guðmundur
Jafetsson skýrsluritari. Vara-
menn eru Ásgeir Guðmundsson
og Benedikt Bogason. I d’cm-
nefnd voru kjörnir Guðm.
Georgsson, Bragi Friðriksson og
Ásgeir Guðmundsson. Endur-
skoðendur voru kjörnir Gunn-
laugur Jónasson og Grétar Hav
aldsson.
íiP
þjódleIkhúsið
„ D Ó R I “
Sýning miðvikudag kl. 20,00.
Síðasta sinn.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
11_20. — Sími 80000.
KAFFIPANTANIR 1 MIÐASÖLU
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
1. DAGUR
FYRSTI KAFLI.
Garðshorni í Andafirði fylgdu tólf ekrur lands, og það var eitt
af álitlegustu býlunum á Austurey. Það var ekki sízt fólkið í hin-
um nyrðri byggðum sem staðhæfði, að Garðshorn jafnaðist
fyililega á við kóngsjörðina Lambhaga, og kóngleg mekt, Kristján
liinn þriðji, hefði af mildilegastri náð skenkt Heina hafreka,
prófasti Færeyja, góðan og verðugan bústað. Bæjarhúsin voru
að veggjum hlaðin úr grjóti, en torfþak, og á staðnum voru
eigi færri en þrjár stofur, auk reykstofu og glerstofu. Þar til
lágu svo gripahús, rimlabyrgi, sem í var hertur stórþorskur og
skerpikjöt, fjárbyrgi og smærri útihús, svo að fullsetinn var allur
hallinn norðan frá bæjarhúsunum að ármynninu. Niðri
við ósinn var naustið. Þar var grjótbryggja mikil fram í sjóinn
og grafin niður rekatré gild til þess að binda við skip og báta.
Þar átti prófastur örugga höfn skipum sínum, er þau komu heim
úr langferðum.
Aðeins nokkur steinsnör norðan ármynnisins risu hamrastall-
ar upp frá sjónum, og yfir þeim gnæfði Tindurinn mikli, mið
sjófarenda, sem úr fjarlægö bauð fiskimennina velkomná á
lognsælar legur í fjörðum og víkum Austureyjar. Handan Djúp-
anna, nær því gegnt Andafirði, bar þrjá af hinum egghvössu
tindum Karlseyjar við stálgráan himin, eins og bergrisa á verði
yfir hamraborgunum. í Garðshorni var starfsdagurinn hafinn
áður en splin náði að varpa geislum sínum gegnum skörðin milli
þessara tinda, og á sumrin lauk honum ekki fyrr en rauð kvöld-
sólin rann á bak við Sléttartind. Úti í sjálfum Djúpunum var
stríður straumur, og einkum þó, er norðanstormarnir næddu inn
sundin utan af Atlantshafinu, og var þar leikvangur kastvindanna
sem þyrluðust á milli fjallanna með ofsahraða. En hinar freyð-
andi bylgjur brotnuðu þó viö Stöngina og náðu sér ekki að mun
inni á víkum Andafjaroarins.
Vestan við Garðshorn voru brattar hlíðar upp á milli hamra-
belta. Við brekkufótinn voru hinir góðu byggakrar prófastsins.
Raunar voru akrarnir ekki stórir, en skjólgoti var þarna og naut
ágætlega sólar, meðan hún var í austri og suðri. Þegar sumar-
gott var með miklu sólfari, fékk prófasturinn allt að átjánfalda
uppskeru, og aldrei hafði það gerzt í mannaminnum, að kornið
næði ekki að þroskast.
Inn af byggakrinum og túninu voru dimmgrænar seylar milli
klapparhöfða, fyrst litlir, sundurslitnir blettir, en breitt og sam-
fellt mýrlendi inn til Vatnsdalsins í suðri, þar sem Sandfellið
reis upp af hamrabeltunum. Á þessum slóöum gekk sauðfénaður
guðsmannsins árlangt. Aðeins tvisvar á ári lét Kolbeinn gamli
verkstjóri reka féð til réttar — á vorin, þegar kvenþjóðin var
látin rýja það, og á haustin, er slátrað var til vetrarins. Spölkorn
frá Garðshorni voru fáein kot á víð og dreif, og hét sú byggð á
Hellum. Þar bjuggu um fimmtiu hræður i ævarandi striði við
storm, stórsjó, hvirfilbylji og rángjarna víki^iga úthafanna. En
svo var þó fyrir að þakka, að sjóræningjarnir komust sjaldan svo
langt norður á bóginn.
Það voru meira en tuttugu ár síðan Heini kom til Færeyja.
Sex ungir menn höfðu farið á opnum bát frá Björgvin og ætluðu
að sigla sér til skemmtunar um skerjagarðinn við Sunnmæri.
En þá skall á þá fárviðri, er hrakti þá til hafs. Eftir sjö daga
hrakninga um úthafið sáu þeir land framundan, og um nóttina
komst báturinn gegnum brimgarðinn við Húsavík á Sandey.
Enda þótt fólkið í Húsavík veitti þeim góða hjúkrun, dó einn
af félögum Heina, og nokkrum vikum síðar sneru hinir fjórir
aftur heim til Noregs. En Heini hafði fellt hug til Herborgar
hinnar fögru Arnbjarnardóttur og settist að í Færeyjum. Hann
hóf brátt að boða nýja kenningu grámunks eins, Marteins Lúthers,
og fólkið í byggðinni lagði við hlustirnar. Seinna fór hann til
Kirkjubæjar, þar sem síðasti kaþólski biskupinn, Ásmundur Ólafs
son, sat að stóli. Hjá honum náði hann embætti skrifara, og
fékk nú mörg tækifæri til þess að boða hina nýju kenningu á
embættisferðum um eyjarnar. Þegar siðaskipti urðu í Færeyjum,
hvarf Ásmundur Ólafsson brott frá Kirkjubæ, en í hans stað tók
við biskupsstóli hinn háæruverðugi Jens Rípur. Heini hlaut
prestsvígslu og brauð á Austurey, og þangað hélt hann með brúði
sína, Herborgu hina fögru. Á því herrans ári 1541 ól hún hon-
um son, sem skírður var Jón, en næsta ár dó hún af barnsförum.
Heini tók sér þegar aðra konu, sem hann hafði fest á ást í æsku
heima í Noregi, hina stærilátu Gyrðu Gran frá Björgvin, og með
henni gat hami sonuna Magnús og Heina.
Dag nokkurn síðsumars árið 1551 var venju fremur kyrrlátt
i Garðshorni. Prófasturinn hafði farið embættisferð til Kirkju-
bæjar á áttæringi sínum, og Magnúsi hafði verið leyft að fara
með föður sínum og förunautum hans. Þetta var erfið ferð fyrir
eflda karlmenn, og Heini hafði verið treguf til þess að veita
syni sínum fararleyfi. Gyrða hafði einnig verið andvíg því, en
nú sem endranær hafði hún látið undan áköfum bænum sonar
síns. Við alla aðra var hún stórlát og þverlynd, en Magnús kom
jafnan vilja sínum fram. Þcgar lokið var morgunönnum og liá-
degisverður snæddur, hafð.i Gyrða lagzt til svefns í lokrekkju
sinni í reykstofunni. Hún hafði risið úr rekkju í dögun og staðið
við fiskaðgerð með vinnukonum smum, en Kolbeinn bústjóri
hengdi fiskinn á rá i hjalli.
Honum sóttist verkið seint að þessu sinni. Hugur hans var
víðs fjarri, og blakkar, sinaberar hendur hans unnu aðeins af
gömlum vana. Kolbeinn gamli var hann kallaður, enda þótt
hann væri ekki fimmtugur orðinn. Hann var enn ungur í
anda og líkaminn stæltur, þó að hann hefði þjónað prófastinum