Tíminn - 15.12.1951, Qupperneq 1

12 síður
! Ritstjórl:
Þórarinn Þórarinsson
Préttaritstjóri:
Jón Helgason
Útgefandi:
Framsóknarflokkurinn
Skrifstofur í Edduhúsi
Fréttasímar:
81302 Og 81303
Afgreiðsh ími 2323
Auglýsingasími 81300
Prentsmiðjan Edda
35. árgangur.
Reykjavík, laugardaginn 15. desember 1951.
285. biað.
f brimgarðinum við Jótlandsströnd
Fyrir þrem dögutn fórust fimm björgunarmenn við vesturslrönd Jótlands, skammt frá fiski-
þorpinu Hvide Sande. I»ar liafði björgunarbátur raeð átta manna áhöfn farið á fiot í aftakaveðri
til að hjálpa hollenzku skipi, sem var í sjávarháska. En við björgunarstarfið í brimgarðinum
hvolfdi bátnum og firnrn menn fórust. Við vest jrströnd Jótlands hafa hundruð fiskimanna og
björgs:narmanna farizl undanfarna áratugi. Myndin sýnir björgunarbátinn á hvolfi í brimgarð-
inum, en menn fara með hestaeiki um fjöruna til að leita að' líkunt.
Truxa vantar kanaríur,
dúfur, hund og kanínur
Truxa, töframaðurinn frægi, sem undirbýr nú nýja ís-
landsferð, hefir snúið sér til Tímans og beðið hann um að
koma einstakri hjálparbeiðni á framfæri. Er nú svo komið
að lesendur blaðsins geta hjálpað hinum fræga töframanni,
sem hingaö til hefir ekki þurft neins hjálp, nema kannske
eiginkonunnar, til að gera hina ótrúlegustu hluti.
40 ára afrnæli
Ungmennafélags
Staðarsveitar
Frá fréttaritara Tímans
Að kvöldi þriðja dags jóla
mun Ungmennafélag Staðar-
sveitar minnast fjörutíu ára
afmælis síns með almennri
samkomu að félagsheimili
sínu að Görðum.
Félagio var að vísu form-
lega stofnað eftir áramótin
1912, en frá byrjun hefir þriðji
dagur jóla ár hvert verið gerð
ur að afmælisdegi og aðalhá-
tíðisdegi félagsins.
Á liðnum fjörutíu árum má
segja, a'ð Ungmennafélag
Sta'ðarsveitar hafi haft for-
göngu um allt skemmtana-
líf og ýrnis konar menningar-
störf í sveit sinni. Má þar til
dæmis nefná, að það kom,:
að mestu óstutt, upp núver-
andi samkomuhúsi sveitarinn
ar og á það skuldlaust.
| Truxahjónin eru sem sagt
í stökustu vandræðum. Þau
vantar 3—6 kanarífugla eð'a
páfagauka, 6 dúfur, 1—2 ung
ar kanínur og einn lítinn
hund. Þessi dýr ætla hjónin
að nota við hina margbrotnu
sýningu sína, er þau ætla að
bjóöa bæjarbúum upp á, er
þau koma hingað aftur til
sýninga á vegum sjómanna-
dagsráðs síðar í vetur.
Vit^nlega eiga þau öll þessi
!dýr sjálf í Kaupmannahöfn.
■ En vegna gin- og klaufna-
|veikinnar má ekki flytja þau
jinilli landa.
Góðri meðferð heitið.
j Truxa segir, að ekki þurfi
| eigendur dýranna neinu að
kvíða um, að meðferð'in verði
ill. Segjast hjónin munu með
höndla þau dýr, er þau kunna
að fá lánuð, með sömu um-
hyggju og væru þau þeirra
eigin eign.
„Dúfurnar mínar hafa fylgt
mér í sex ár,“ segir Truxa. —
Danska dýraverndunarfélag-
ið hefir lýst því yfir, að með-
72 þúsund króna
jólaglaðningur
Eins og frá hefir verið
skýrt, féll hæsti vinningur
ársins í happdrætti háskól-
ans, 150- þúsund krónur á
| fjórðungsmiða, sem allir
voru seldir í Reykjavík, þrír
að Laugavegi 39 og einn í
Varðarhúsinu.
Það vildi þó svo til, að
sama konan átti tvo af þess-
um fjórðungsmiðum. Fékk
hún því 75 þúsund króna
jólaglaöning úr happdrætt-
inu að þessu sinni, og mun
það tíafa komið sér vel fyr-
ir þessa konu. — Þriðji
fjórðungsmiðinn, sem þessi
hái vinningur féll á, kom í
hlut fimm barna föður.
Síðasta Ijóða-
bók Huldu
, ísafoldarprentsmiðja hefir gef
ið út ljóðabók eftir Huldu, ,,Svo
liða tregar — “, og eru í henni
síðustu kvæði skáldkonunnar, er
ekki höfðu verið gefin út við
andiát hennar. Þetta er sjöunda
ijóðabókin, sem út kemur eftir
liana.
Meðal annars er í bókinni hið
kunna og snjalla verðlauna-
kvæði Huldu, sem ort var í til-
efni af lýðveldisstofnuninni
1944. »
Kvæði Huldu eru hverjum
ljóðeiskum íslendingi kunn, svo
Núverandi stjórn ætlar að rerö dýranna á
bjóða öllum gömlum félögum, bjónanna sé á engan
sem brottfluttir eru af félags ómannúðleg.
svæðinu, að koma að Görðum , Hverjir verða
á^fmælisdaginn — þriðja í leysa vandræði
jólum. — iins?
að engan veginn þarf að' kynna
sýningum þau, og í þessari síðustu bók,
hátt sem er arfur hennar látinnar til
i þjóðar sinnar, eru ýrnsar ljóð-
til þess að perlur, sem svo lengi rnunu í
töframanns- heiðri hafðar, sem íslenzk tunga
I hljómar hér við hið yzta haf.
Hraðfrystistöð i upp-
siglingu í Siglufirði
Einkafrétt Tímans úr Siglufirði.
Atvinnumálanefndin hefir að undanförnu dvalið í Reykja-
vík til viðræðna við stjórnarvöld undir forustu Jóns Kjart-
anssonar bæjarstjóra. Binda Siglfirðingar miklar vonir við
þær ágætu undirtektir og skilning, er ríkisstjórnin sýndi
sendinefnd Siglfirðinga. Mun nú nokkurn veginn ákveðið,
að komið veröi á fót afkastamiklu hraðfrystihúsi í Siglufirði.
Telja menn, að eftir atvik-
um horfi nú betur en áður
um atvinnumál kaupstaðar-
ins. Eru nokkrar vonir til
þess, að þar komizt á fót fisk-
iðjuver með auknum mögu-
leikum til að hagnýta í landi
annan sjávarafla en síld.
Atvinnulífið ekki bundið
við síld einvörðungu.
Menn eru sammála um, að
framtíð kaupstaðarins og af-
koma bæjarbúa er beinlínis
komin undir því, að þessi
nauðsynlega viðreisn takist
vel. Nefndarmennirnir eru á-
nægðir með þær undirtektir,
er ríkisstjórnin veitti mála-
leitun þeirra og segja, að rík-
isstjórnin í heild og einstakir
ráðherrar skilji glögglega þá
sérstöðu, er Siglufjörður hef-
ir atvinnulega séð, þar sem
öll afkoman hefir til þessa
verið byggð á síldinni einvörð
ungu og hið opinbera stutt
að því með að koma þar á
fót miðstöö síldariðnaðarins.
Ef væntanlegt hraðfrysti-
hús kemst upp, en til þess
benda nú allar líkur, verður
bráðlega hægt að hagnýta
fiskaflann í Siglufirði • og
vinna að frystingu strax að
haustinu. Skapast þá einnig
stórbætt aðstaða til að hag-
nýta í landi afla bæjartog-
aranna.
Fara suður í atvinnuleit.
Atvinnuástandið er annars
mjög bágborið, en menn
bjarga sér þó eftir beztu
getu. Mörg heimili hafa haft
framfæri af vinnu heimilis-
feðra suður á Keflavíkurflug-
velli í haust og vetur þar til
nú, að þessir verkamenn eru
komnir heim og vinnunni þar
lokið. Margir þeirra og fleiri
hugsa svo til suðurferðar að
nýju á vertíðinni og verða
bundnir við þau störf fjarri
heimilum sínum til vors.
Bæjartogarinn Elliði legg-
ur upp afla um helgina til
vinnslu í landi. Verður fisk-
urinn frystur, eftir því sem
hægt er að koma við í hinum
litlu frystistöðvum.
Skozkir fiskiraenn
safna reknum jóla-
trjám af Gullfossi
Fyrir nokkrum dögum varð
fólk í smábæjunum Canisbay
og Scarfskerry í Norður-
Skotlandi, þess vart, að kynstr
in öll af jólatrjám hafði rekið
þar um víkur og voga. Fóru
fiskimennirnir hópum sam-
an að safna jólatrjám þess-
um, sem bárust svo óvænt
upp í hendur þeim fyrir alls
ekki neitt.
Þarna mun hafa rekið jóla-
trén, sem kastað var útbyrð-
is af Gullfossi á dögunum
Gaman að snæða epli
af eigin tré um jólin
í fyrra skýrði blaðið frá
tuttugu ára gömlu eplatré,
sem Pétur Jónsson á Varma-
læk í Andakíl, á í gróður-
ltúsi sínu og vaxið er upp
af eplakjarna, sem settur
var upphaflega í mold úti.
En seinna var tréð flutt inn
i gróöurhús. Bar það í fyrsta
skipti ávöxt 1948, aðeins eitt
epli, en í fyrra fengust af
því fimmtíu stór og þroska-
mikil epli, stærri en erlend,
híð stærsta á annað pund
að þyngd.
Öllu meiri uppskera í ár.
í ár varð eplauppskera
Péturs þó öllu meiri en í
fyrra. Hann fékk milli fimm
Tregur afli
Fjórir til fimm Hafnarfjarðar
bátar stunda nú sjó, og hefir
veiöi veriö mjög treg hjá þeim
fram aö þessu.
tíu og sextíu epli með góðum
þroska, og svignuðu allar
greinar undan þunga ávaxt-
anna um það bil, er þeir
voru að verða þroskaðír.
Ekki gróðavegur.
Eplarækt Péturs á Varma-
læk er þó ekki gróðavegur.
Hann elur önn fyrir epla-
trénu sínu og veitir því skjól
og hlýju, sem ekki stendur
að baki suðrænni mildi lofts
lagsins, af tryggð einni’. Á
hinn bóginn tekur það mik-
ið rúm í gróðurhúsi hans, og
myndi arðvænlegra að nota
það á annan hátt. En hon-
um er orðið hlýtt til epla-
trésins eftir tuttugu ára
sambúð, og það er gaman og
nýnæmí að geta snætt eig-
in epli, og þurfa til dæmis
ekki að bíða eftir ávaxta-
sendingum frá Suðurlöndum
á jólaborðið.