Tíminn - 22.05.1952, Blaðsíða 6

6.
TÍMIXN, fimmtudaginn 22. maí 1952.
114. blað.
LEKFÉIAG
REYKJAVÍKUR1
PI-PA-KÍ
(Söngur lútunnar.)
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgörigumiðasala frá kl. 2
í dag. Simi 3191.
samsœris
mannanna i
(The Fighting O’Flynn) |
Geysilega spénnandi ný am- ;
erísk mynd um hreysti og j
vígfimi, með miklum við- j
burðahraða, í hinum gamla ]
góða Douglas Fairbanks stíl. j
Aðalhlutverk:
Douglas Fairbanks jr. |
og Helena Carter.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1.
NÝJA Bí Ó
Kaldur Uvenniaður
(A Woman of'Distinction)
Afburða skemmtileg amer-
ísk gamanmynd með hinum
vinsælu leikurum:
Rosalind Russel
Ray Milland
Sýnd kl, 5, 7 og 9. j
NÝTT TEIKNIMYNDASAFN
Alveg sérstaklega skemmti- i
legar teiknimyndir o. fl.
Sýnd kl. 3.
BÆJARBIO
- HAFNARFIRiU
Keppinautar
(Never say Goodbye)
Bráðskemmtileg og fjörug
amerísk gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Erroll Flynn
Elenor Falker
Sýnd kl. 5 og 7.
Sími 9184.
HAFNARBlÓ
fírentjurinn frá
Texas
(Kid from Texas)
Mjög spennandi og hasar-
fengin ný amerísk mynd í
eðlilegum litum.
Audie Murphy
Gale Storm
Albert Dekker
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1.
S. í. B. S.
fást hjá trúnaðarmönnum;
sambandsins um allt land j
og víða í Reykjavík. Þau!
eru einnig afgreidd í síma 3
6450. 1
ELDURINN(
fertr ekk< boð á undan *'*r j
Þeir, sem eru hyggnlr.
tryggja strax hji
SAMVINHUTRYG6IN&UM
AMPER H.F,
Raftækjavinnustofa
Þlngholtstrætf 21
Sími 81556.
Raflagnlr — Viffgerðir
Raflagnaefni
ÞJÓDLEIKHUSID

Tyrkja-Gudáaíe
Sýning í dag kl. 15.00
Síðasta sinn.
„Ðet lyUhelige
shibbrudee
1 UPPSELT á fyrstu 4. sýning- j
1 arnar. — 5. sýning, miðviku- 3
| dag 28. maí kl. 20.00. J
| Aðgöngumiðasalan opin alla j
j virka daga kl. 13,15 til 20.00. j
j Sunnud. kl. 11—20.00. Tekið j
I á móti pöntunum. Sípii 80000 j
Austurbæjarbíó
Fimmfngur
(Framhald af 3. síðu.)
að ég tel vel fara á því, að prest-
ar hafi áhrif á sóknarbörn sín,
svo að betur notist að þeim til
gagns eftir en áður, en um þetta
dæmi má ég fullvel bera vitni.
Stundum er dæmt T(fh"starf-
semi presta áf ærinni hvatvísi,
án nokkurs skilnings á ýmsum
störfum á sálgæzlusviði en þeim
er löngum þannig háttaö, að
ekki verður í hámælum haft.
Þar eru jafnan fáir til frásagn
ar, þó að ósjaldan,verði 'áhTifa-
ríkt. . Þess -skal líka gæta, að
presturinn á löngum tal við fólk
á hinum mestu alvörustundum
sorgar og gleði og má þá stund
um miklu varða, hvað sagt er og
hvernig á málum er tekið. Ýms-
ir munu minnast prófastsins í
Holti með einlægri þökk vegna
slíkra sálgæzlustarfa.
í söfnuðum séra Jóns í Holti
munu fáir vera fylgjandi fækk
un presta, en það er einmitr. ær-
inn dómur um starfsemi presta
undanfarna áratugi, hvers menn
i EftiriiiSBnaSurinn f
j (Inspector General) .
I Hin bráðskemmtilega amer- j
I íska gamanmynd, byggðg á I
jhinu fræga leikriti eftirh.^ störf þehTa Qg þjónustu
! Hann hefir alltaf vitað, að dæmi
sagan um prestinn, sem gekk
| Nikolai Gogol. Myndin er í
j eðlilegum litum.
j Aðalhlutverk:
j Hinn óviðjafnlegi gaman-
j leikari ’
Danny Kaye
Barbara Bates
j______Sýnd kl. 7 og 9.____
í ríki undir-
•5
I djiípanna
— Fyrri hluti. —
Sýnd kl. 3 og 5.
Síðasta sinn.
Sala hefst kl. 1 e.h.
um prestmn, sem
afskiptalaus framhjá, þar sein
ræningjarnir höfðu unnið verk
sín, er sögð til viðvörunar. Því
hefir hann aldrei viljað víkjast
undan þeirri kvöð að taka á
mannfélagsmálunum. Hann hef
ir verið samverkamaður í dag-
legri lífsbaráttu safnaða sinna
og orðið gagnsemdarmaður í fé
lagsmálum.
Af slíkum þjónum verður ís-
lenzk kirkja vel metin.
H. Kr.
TJARNARBIO Framboð Alji.fl.
Btáa Ijósið
Sýnd kl. 3 og 5.
Kjarnorkumað-
uriun
(Superman)
Síðasti hluti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
(GAMLA BlÓ
Ynyismeyjar
(Lzttle Women)
j Hrífandi fögur M.G.M. lit-
j kvikmynd af hinni víðkunnu
j skáldsögu Louise May Alcott.
June Allyson
Peter Lawford
Elisabeth Taylor
Margaret O’Brien
Janet Lez'gh
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
I Sala hefst kl. 1 e.h.
TRIPOLI-BIO
Óperettan
Leðurblakan
(„Die Fledermaus“)
,, Sýnd kl. 9.
Röskir strákar
(Tlve little Rascals)
Hundafár.
Týnd börn.
Afmælisáhyggjur.
Litli ræninginn hennar
mömmu.
Sýnd kl. 5 og 7.
Askriftarsjml:
TIMINN
2323
(Fi-amhald aí 5. sfðu.)
sem skapast hafði milli flokk-
anna við kjör Sveins Björns-
sonar og fyllsta nauðsyn var
til þess að héldist áfram, ef
halda átti þjóðhöfðingjaem-
bættinu utan við átök og deil
ur. Þegar aðrir flokkar vildu
svo ekki bíta á agnið, ákvað
Alþýðuflokkurinn framboð
Ásgeirs Ásgeirssonar áður en
aörir flokkar höfðu tekið
nokkrar ákvarðanir.
Nú er að sjá, hvort þjóðin
vill Iáta þessa pólitísku valda
drauma Alþýðuflokksins ræt
ast. Vill hún skapa fordæmi
fyrir því, að pólitískir for-
ustumenn verði valdir í for-
setasætið og Bessastaðir breyt
ist þannig smátt og smátt úr
þjóðhöfðingjasetri í pólitíska
kafbátastöð, eins og einnræðu
maðurinn orðaði það svo
réttilega á fundi Framsókn-
armanna í Reykjavík í fyrra-
kvöJd? Eða vill þjóðin gera
enn tilraun til þess að halda
forsetaembættinu utan við
pólitískar deilur með því að
velja þangað mann, er stað-
ið hefir utan við aðalátök
fiokkanna og er líklegur til
þess að vera hlutlaus og rétt
sýnn þjóðhöfðingi?
Það er ekki sízt um þetta,
sem kjósendur eiga að velja
í forsetakosningunum 29.
júní. X+Y.
• IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMHIIIIIIIIIIIIIItlllllllllllllllllllllllllf
|Ford model47j
| Vörubifreið til sölu og sýnis. 3
j Smáratúni 2, Selfossi, næstu 3
j daga eftir kl. 7 á kvöldin. |
> E
millllHlllllltTlirrrvntllllllllllllllllintflllIMIIIIIIIIIIIIIIII
HIIHIItltlHIIIIIIIIIIIIIIIIIHHIif HHHIIIIHIIIIHHIHHIIHHB
Jeppabíll
i í góðu lagi, til sölu. Upplýs- j
j ingar í síma 80274, alla virka ]
j daga. ;
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHHIIt
Vicki Baum:
Frægðarbraut Dóru Hart
7. DAGUR «
lá í fimm daga“. Hún beit sundur nálþráðinn.og tók næsta hnapp.
Enn leið löng stund þangað til Basil tók til máls.
„Og hvað svo“?
: „Ekkert, aðeins þetta verijulega. Það bar upp á sama daginri,
að 'éngir peningar voru tíl óg' ötal skuldir kölluðu að. Sjúklingar
föður míns greiddu ekkert. Enginn greiðir lækni, sem er dauður.
Hús okkar var selt á uppboði. Ég var tekin úr skólanum. Mamma
vissi ekki, hvað til bragðs skyldi taka. Pabbi hafði ætíð borið
hana á höndum sér, og slíkt hefnir sín.
Hún átti systur í New York, og hún var alltaf að skrifa um það,
hve sér vegnaði vel. Við söfnuöum öllum þeim aurum, sem við
áttum, saman og fórum til Ameríku. Þú hefðir átt að sjá mömmu
þá. Hvílíkt hafurtask. Kanarífugl, páfagaukur, við drógum sextán
pinkla og töskur í land. Mamma var með gamla brauðkassann
sinn un'dir handleggnum. Ég skil ekki enn þann dag í dag, hvernig
við komumst hingað. Og New York með allar sínar hamfarir, en
við komum frá Bingsham, þar sem aðeins eru 1200 íbúar. Getur
þú gert þér í hugarlund, hvernig innreið okkar í New York hefir
verið“?
Basil sneri sér brosandi að henni og kinkaði kolli. Já, hann
gat víst gert sér það í hugarlund svona hér um bil.
„En þá hófst nú ballið fyrst fyrir alvöru“, sagði hún hugsandi.
„Veiztu hvernig það var með þessa frænku mína? Hún var aðeins
eldabuska, bjó til mat handa piparkarli, en svo tók hann upp á
því að gifta sig, auðvitað einhverri annarri, og þá stþð hún uppi
atvinnulaus og ráðþrota. Hún hafði aðeins búið sér til þennan
töfraheim í bréfunum til mömmu. Þú veizt nú hvernig fólk, sem
flutzt hefir til Ameríku, dásamar allt hér í bréfunum til ættingj-
anna heima. Ég geri þetta sjálf. Heldurðu, að ég segi honum afa
mínum það, að ég sé aðeins þjónustustúlka hjá Schumacher?
Gamli stjórnarráðsfulltrúinn mundi fá slag, ef hann frétti það.
Hvern fjandann á rnaður svo að gera með það að tilheyra virðu-
legri fjölskyldu? Ég vildi sannarlega að ég væri fædd í fátækra-
hverfi, þá mundi allt vera léttara. Mamma dó sem betur fór
stuttu eftir komuna hingað. Hennf var þetta óbærilegt“.
Basil horfði fast á hana og hugsaði með sér, að eiginlega væri
hún saman sett úr eintómum hornum og hvössum brúnum.
Mamma dó þó sem betur fór, hafði hún sagt hirðuleysislega og án
allra umbúða. Honum fannst stundum, að hún minnti hann á
glas, sem gæti sprungið við hita eða litla snertingu. Hann reis á
fætur og gekk frá henni.
„Komdu hérna fram í ljósið“, sagði hann og dró vott klæðið af
styttunni, sem hann var að vinna að.
Dóra fléttaði saman fingrum. Þetta var í fyrsta sinn, sem Basil
hafði spurt hana um fortíð hennar, og hún hafði sagt honum
allt af létta af fúsum hug. Hvers hafði hún í raun og veru vænzt
af þessari frásögn sinni af barnæsku sinni og baráttu? Ef til vill
ofurlítillar hluttek/iingar, hughreystingar eða hróss fyrir að hafa
komizt úr ógöngunum. En þegar slíks var ekki að vænta, reis
hún líka á fætur og steig upp á kassann, þar sem henni fannst
nú, að hún eyddi flestum stundum. Hún bjóst líka til að draga
pilsið upp fyrir höfuð að venju.
„Nei, þess þarf ekki“, sagði Basil. „Ég þarf aðeins að sjá ytri
Jínuna“.
Hún setti sig í þær stellingar, sem hann hafði viljað hafa hana
í næst áður og var þakklát fyrir að þurfa ekki að afklæðast. Hana
þyrsti oft svo óstjórnlega eftir samúð. Faðir hennar hafði stund-
um kysst hana, en síðan enginn.
„Er þetta rétt“? spurði hún. Basil kinkaði kolli. Hann steig
eitt skref aftur á bak og horfði á leirhnjúkinn sinn. Svo steypti
hann sér yfir hann og þrýsti höndunum á kaf í leirinn.
„Hefir þú nokkru sinni verið hnefaleikamaður“? spurði hún
brosandi. Þessi þróttur í hverri hreyfingu hans fyllti hug hennar
ætið undarlegri gleði og hamingjukennd.
„Já, ég var það einu sinni“, sagði hann eftir nokkra þögn, og
þá hafði hún alveg gleymt spurningu sinni. Svör hans komu ætíð
löngu síðar eins og kall frá fjarlægum hnetti. „Ég læt stundum
mölva tennurnar úr mér enn þann dag í dag, þegar mig vantar
peninga“.
„Hvað svo“, sagði hún. „Mig langar til að vita eitthvað meira
um þig“.
„Það er ekkert markvert við mína sögu. Ég er einn þeirra
fjögurra rússnesku innflytjenda í þessari álfu, sem ekki geri neina
kröfu til að kallast stórfursti. Ég held, að faðir minn hafi verið
j einhvers konar blaðamaður. Ég hlýt auðvitað að hafa átt ein-
hverja móður líka, en því man ég ekkert eftir. Ég man heldur
j ekkert eftir Rússlandi. Pabbi fór alltaf öðru hverju í fangelsi, og
| þá var ég hjá systur hans. Að síðustu flúði hann brott úr Rúss-
j landi. Ég svaf víst allan tímann á sleða og síðar í járnbrautar-
lest. Við vorum um tíma í Konstantínópel, og ég fann, að ég var
föður mínum byrði. Hann tók að berja mig og svo flúði ég frá
honum. Ég komst einhvern veginn til Marseille og þar á skip. Að
lokum komst ég til Parísar. Hið skrítnasta við þetta allt saman
var það, að ég hafði enga hugmynd um, hve gamall ég var. Ég
taldi mig vera 18 ára og lifði samkvæmt því í umgengni við konur.
Svo fór ég að iðka hnefaleik og mála. Að lokum lenti ég í útlend-
ingaherdeildinni í Marokko. Svo birtist fað'ir minn einn góðan
veðurdag og afhenti mér skilríki mín, og þá komst ég að raun
um, að ég hafði aðeins verið þrettán ára, þegar ég taldi mig vera
átján. Ég hamaöist við að halda mér ofanjarðar og málaði hræði-
legar myndir. Svo komu hm miklu umskipti, þegar ég sá í fyrsta
skipti höggmynd eftir Arxman. Ég varð nemandi hans og fór á
eftir honum til Ameríku, Hanrr-var mér Messíás, og þáð liðu mörg
ár, þangað til mér varð ljóst, að myndagerð haris var aöeins