Tíminn - 07.06.1952, Síða 3

Í25.’blaí.
TÍMINN, laugardagrinn 7. júní 1952.
VETTVANGUR ÆSKUNNAR
Máljíagií Sambruds ungra Framsókuarmaima — Rststjjóri: Svi'inu Skorrí Höskuldssou
Þing æskunnar
í landinu
Hvað segir unga fólkið?
Fimmta þing Sambands
ungra framsóknarmanna verð-
ur haldið í Reykjavík seinni
hluta þessa mánaðar, eða 14 —
17. júní. Nú eru iiðin 14 ár síð
an Sambandið var stofnað að
Laugarvatni. þessi ár, sem síð Steingr. ÞÓrÍSSOn:
an eru liðin, hefir það elfzt og |
1 Sera Bjarni hefir unn-
ið sér almennt traust
Vettvangurinn kom að máli arstöðu um áratugi og það sóknarmaður ætti að hafa
við nokkra unga menn og með slíkum ágætum, að fá- það í huga, að einn af fram- ,
spjallaði við þá um forseta- | títt er. Séra Bjarni hefir, með bjóðendum við þessar kosn-
kosningarnar. Hér á ei'tir þessari þjónustu, unnið sér ingar, hefir reynzt Framsókn-
fara svör þeirra við þeirri svo almennt traust meðal þjóð arílokknum óþarfastur allra
spurningu, hvers vegna þeir arinnar að allir, sem hann manna. Það vekur því bæði,
styðji séra Biarna Jónsson þekkja, vita, að sem forseti furðu mína og hryggð, að vita
F r i ð g e i r
Sveinsson
jvið forsetakosningarnar:
vaxið. Meðlimafjöldi þess hef- j
ir margfaldazt og félagafjöldi j
mun hann aðeins gera það, til þess, að nokkur Fram- j
sem rétt er, án tillits til sóknarmaður skuli hafa geng
manna eða flokka. i ið á mála hjá þessum fram- j
Ásgeir Ásgeirsson hefir hins bjóðanda.
vegar verið alþingismaður síð Reikul er hin pólitíska slóð,!
astliðin tuttugu ár. Á síðari sem Ásg. Ásgeirsson á að baki ■
sóknannanna ^enf nú^bau ' umÁsgeirs ^Ásgefrssona^hafa árum hefir hann ekki iátið °8 s^nir hun- að hann er ekkl!
soKnaimanna eru nu pau Ie_ t }o. h vpOTI„ in-,eir mikiö á sér bera opinberlega, gæddúr þeim kostum, sem for !
lagssamtök æskulýðsins í land- Framsóknarmenn ekki en verið Þvi athafnameiri bak seti þarf að hafa til að b?ra '
mu, sem segja má, að víðfeðm- a} } t Ásaeir bótt við tjöldin, og í dag er hann Framboð Á. Á. væri næg á-
ust seu hnr sem rm ern fnar hann gé þingma«ur Al'þýöu- raunverulega einn valdamesti stæða til þess, að ég kysi
“ i I wn n A’ A 1 KttÍTi t -f 1 nlrirní v» n l-\ tmriT K /-% vi f w> Al)fr> v> n
ust séu, þar sem nú eru fáar
sveitír, þar sem ekki eru starf-} -, . * “■I maður Alþýðuflokksins.
andi felog ungra framsóknar-' ’ yfirlýstur' Saga hans sem stjórnmála
—■ •*1 «-*»» •*—> •» SSwSJ y 5 »»».«*»
starfandi öflug sýslufélög, sem
ungt fólk er starfandi í hundr-
uðum saman,
Þessi samtQk hafa vaxið jafnt
og þétt og örugglega. Þau voru
í fyrstu fámenn og lítt skipu-
lögð, en þau hafa allt frá því að
Eg skal svara þessu hér með
örfáum orðum:
Síðan konurigsvaldið flútt-
ist inn landið, hefir það allt-
aí verið stefna Framsóknar-
flokksins, að í sæti ríkisstjóra
og síðan forseta, veldust að-
brautryðjecndurnir stofnuðu . . , , .
„ , , ... - * ,. .., , ems menn, sem ekki væru
þau fyrst, att a að skipa otulum ... . . ...
mönnum, og þó að máttur |
þeirra hafi ekki ávallt verið
mikill, hvað viðvék veraldleg-
um auðæfum, sem segja má, að
séu orðin undirstaða félagslegr-
ar starfsemi, hefir hugsjóna-
máttur þeirra verið það afl, sem
þegar hefir gert þau að ein-
hverri öflugustu félagshreyf-
ingu í landinu.
Gildi samtakanna.
Það þjóðskipulag, sem við Is-
lendingar eigum við að búa,
hvílir á þeim hyrningarstein-
um almennra réttinda að mega
velja og hafna í pólitískum efn
um. Slíkt þjóðskipulag gerir
miklu meiri kröfur til þroska
einstaklinganna, en það skipu-
‘•Framhald ó 7. síðu)
vir,kir þátttakendur í stjórn-
málabaráttunni. Þess vegna
studdi flokkurinn Svein
BjörnssÖn og vegná þess gerði
hann einnig nú; sitt ítrasta
til aö ná sem víðtækustu sam
komulagi um þessar kosning-
ar. Það samkomulag strand-
aði á Alþýðuflokknum ein-
um, þar sem hann hafði fyr-
irfram lofað einum af sínum
þingmönnum stuðningi og var Quðrún Þorvaldsd :
ekki til viðtals um neinn ann- ‘
an frambjóðanda.
Ég álít, að flokkurinn hafi
gert rétt, er hann skoraði á
séra Bjarna Jónsson áð vera
í kjöri, vegná þess, að hann
fullnægði þeim skilyrðum,
sem ég hefi getið um hér að
hvern þann frambjóðanda,
sem ég teldi, að gæti hindrað
manns er svo óhrein, að eng- „Bessastaðaför“ hans.
inn núverandi alþingismaður Framsóknarflokkurinn og
á aðra eins og afstaða hans Sjálfstæðisflokkurinn hafa
til Framsóknarflokksins hef- með samkomulagi sinu um 1
ir mótazt af slíkum fjand- sameiginlegt framboð, sýnt
skap, að ég get ekki trúað þvi, vilja sinn til að ná þjóðar-
að það láti margir flokks- einingu um forsetakjör og
menn hafa sig til að greiða þar með að halda stefnu þeirri
honum atkvæði. isem mörkuð var við kjörj
Framsóknarflokkurinn hefir fyrsta forseta lýðveldis vors.
gert málstað séra Bjarna Þeirri stefnu hlýt ég að
Jónssonar að sínum í kom- fylgja. I
ándi kosningum. Þess vegna j Meö þetta i huga staðset ég
heiti ég á unga menn og kon- krossinn á kjörseðlinum við
ur um land allt, að efla gengi nafn hins mikla ágætis-
flokksins, vinna ötullega fyr- mnans, séra Bjarna Jónsson-
ir séra Bjarna og gera sigur ar.
hans sem stærstan hinn 29.
júní í sumar.
>★<
alþingis-
>★<
Guðm. Sigtryggsson:
Forsetinn þarf að skilja
þ.jéð sina.
Ég styð séra Bjarna Jóns-
Núverandi
menn koma ekki til son vegna þess, að ég treysti
greina í forsetaembætt honum bezt af þeim fram-
i«. jbjóðendum, sem nú eru í
Þegar ég heyrði tilkynnt í kjöri, til að gegna því virðu-j
útvarpinu, að séra Bjarni lega starfi, að vera forseti ís-
Jónsson vígslubiskup, hefði lenzka lýðveldisins.
framan. Hann er maður, sem , gefið kost á sér til forseta-| Séra Bjarni Jónsson er kom
gent hefir opinberri trúnað-
ÁVARP
frá stjórn Samhamls ungra Fram-
sóknarmanna
kjörs, varð ég samstundis á- inn úr röðum íslenzkrar al-
kveðin í að styðja hann. Ég þýðu. Hann þjónaði um ára-
hafði heyrt marga nefnda,1 tugi fjölmennasta söfnuði inn
sem líklega, en engum þeirra 1 an þjóðkirkjunnar og hann
hefði ég fremur viljað gefajvar alltaf vaxandi maður í
atkvæði mitt en séra Bjarna starfi sínu, og þegar hann lét
í þetta starf finnst mér nú-Jaf því, hafði hann unnið sér
verandi alþingismenn ekki orðstír, sem einn af fremstu
koma til greina, sökum þess,1 mönnum kirkjunnan
að þeir eru í fremstu línu í Forseti íslenzka lýðveldis-
pólitískrar baráttu í landinu. ins þarf að vera maður, sem
Vegna kosningar forseta Islands, sem fram fer 29. :Og hvers vegna var ég svo^ekki hefir tekið þátt í stjórn-
þ. rn. vill stjórn S. U. F. taka fram eftirfarandi: jfljót að taka þessa ákvörðun? J málabaráttunni, svo að allir
Fulltrúar sambandsins í miðstjórn flokksins, íó/cz7!Ve6'na £>ess> að nafn séra geti treyst honum til að gæta
fullan þátt í öllum undirbúningi og umrœðum\B^arna Jðnssonar hefir aútaf , fyi^ta iiititieyBi8 í sta.rfisinu,
flokksins um val á frambióðandn við knmnvdi fnr- lvenö tengt einu virðuleS'asta hann Þarf að Þekkja og skilja
JLOKKSIUo um vai a jramojooanaa VIO Komanai J01 jembætti innan þjóðkirkjunn-lþjóð sina og hann þarf að
setakosmngar og voru algyorlega sammala þvi höfuö> ar. — Hann vaidi sér ungurleiga að baki góðan og íýta-
sjónarmiði, sem ríkti í flokknum, en það var að! hinn þrönga veg lífsins, gerði' lausan starfsferil. Slíkur mað
velja í embœttið mann, sem ekki væri virkur þátt- |sér 1 upphafi grein fyrir því, Jur er séra Bjarni Jónsson.
takandi í stjórnmálabaráttunni eða staðið hefði aS með því aS hn^a' sleSia' Ungir Framsóknarmenn,
. , r\ r\cf ímnfrQaAa onmforAowonvi
neinn almennur styr um. Við atkvœðagreiðslu i
Miðstjórn flokksins, þegar samþykkt var að skora á
séra Bjarna Jónsson, vígslubiskup, að vera í kjöri,
greiddu því fulltrúar yngri manna lionum sitt at-
kvœði.
Stjórn S. U. F. vonar, að sú afstaða, sem hún hefir
tekið í þessu máli, sé í samrœmi við vilja ungra
Framsóknarmanna, þar sem séra Bjarni Jónsson er
af öllum viðurkenndur drengskaparmaður og við
treystum, að hann sem forseti muni aðeins gera það
sem hann álítur réttast, án tillits til persónulegs
kunningsskapar eða flokkspólitískra sjónarmiða.
í framhaldi df þessu skorar stjórnin á félög ungra
Framsóknarmanna um land allt að taka virkan
þátt í kosningabaráttunni og stuðla með því að
glœsilegum sigri séra Bjarna Jónssonar.
Stjórnin
og uppfræða samferðamenn
slna eftir beztu vitund, myndi
hann bezt ávaxta sitt pund.
Hans glæsilega eiginkona,
klædd íslenzka þjóðbúningn-
um, ásamt öllum sínum
mörgu kostum, mun ekki
draga úr tign og virðingu
æðsta embættis þjóðarinnar.
Hverjum ættum við frem-
ur að fela helgasta og dýr-
mætasta starf landsins?
>★<
Sveinbj. Dagfinnsson:
Ásgeir er ekki gæddur
þeim kostum, sem for-
seti þarf að hafa til að
bera.
Mér finnst, að hver Fram-
hvar sem er á landixtu. Vinn-
um ötullega að sem glæsileg-
ustum sigri hans í kosning-
unum.
>★<
Hannes Jónsson:
Séra Bjarni mun gera
það, sem hann telur
sannast og réttast.
Ég styö séra Bjarna Jóns-
son, vígslubiskup, við forseta-
kosningarinnar vegna þess, að
hann er sómakær drengskap-
armaður með mikla lífs-
reynslu, mannþekkingu og
einlæga trú á það góða í líf-
inu. — Hans langa og fórn-
fúsa þjónusta I þágu háleit-
ustu hugsjónar mannfélags-
Mitt I vorgieði okkar barst
okkur harmafregn, forseti
S.U.F., Friðgeir Sveinsson, er
látinn.
Það er ekki okkar, sem eft-
ir lifum, að skera úr ráðgát-
um lífs og dauða, né hitt, að
fullyrða um lífið eftir dauð-
ann.
Hitt getur eitt orðið okk-
ur harmaléttir, að sá, sem við
mi horfum á eftir, var boð-
beri lífsins, stríðsmaður sann
leikans. Nú, þegar samtök
ungra Framsóknarmanna eru
öflugri en nokkru sinni fyrr,
liljótum við að minnast þess
maims, sem átti hvað mestan
þátt í að beina þeim leiðina
yfir örðugasta hjallann.
Undirrót mikilla verka eru
háleiíar hugsjónir. Göfug-
ustu hugsjónir mannkynsins,
hljóta að vera að gera menn-
inguna aimenningseign, veita
öllum tækifæri til nokkurs
þroska.
Friðgeir Sveinsson barðist á
meðal okkar fyrir þessum
hugsjónum. Hann var leið-
toginn, sem benti fram á við,
forystumaðurinn, scm djarf-
ast barðist.
Minning okkar, ungra Fram
sóknarmanna, um Friðgeir
Sveinsson er minning um góð
an dreng. Hún er flekklaus
eins og barnshlátur og björt
og hlý eins og vorvindur.
Við heiðrum minningu hans
bezt með því að berjast þrot-
laust fyrir þeim hugsjónum,
sem hann hyllti, að bera fram
til sigurs það merki, sem hann
lyfti hærra en við hinir.
ins, kristindómsins, er mér
trygging fyrir því, að hann
geri aðeins það, sem hann tel
ur sannast og réttast í for-
setaembættinu og misnoti
aldrei það mikla vald, sem
honum verður fengið í hend-
ur.
>★<
Kristján Benediktsson:
Ásgeir getur aldrei orð-
ið sameiningartákn
þjóðarinnar.
Ég kýs séra Bjarna Jóns-
son fyrst og fremst vegna
þess, að ég álít, að öll þjóðin
verði að bera traust til for-
seta síns.
Fortíð hans þarf að vera
þannig, að þar finnist ekkert,
sem varpi rýrð á persónu hans
og manngildi.
Aðalkeppinautur sr. Bjarna,
(Framhald á 4. síðu.j