Tíminn - 08.10.1952, Page 6

8.
TÍMIXN, migvikudaginn 8, október 1952.
227. blað.:
ÞJÓÐLEIKHÚSID
Júnó og Páfuglinn
eftir Sean O’Casey.
Þýð.: Lárus Sigurbjörnsson.
Leikstjóri: Lárus Pálsson.
Önnur sýning fimmtud. kl. 20.
99Leðurbluhaneí
Sýning í kvöld kl.. 20,00.
Aðeins tvær sýningar cftir.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
11—20. Tekið á móti pöntunum.
Sími 80000.
nuiiiitiiniiinDH

CAPTAIIV BLOOD
Fjögur ævintýri kl. 5.
Louise Hayward,
Patricia Medina.
Sýnd kl. 7 og 9.
Í
NÝJA BíÖ
IL TROYATORE
(Hefnd Zigeunakonunnar)
ítölsk óperukvikmynd byggð á
sanmefndri óperu eftir G. Verdi.
Aðalhlutverkin syngja frægir
ítalskir óperusöngvarar ásamt
kór og hljómsveit frá óperur.ni
í Róm.
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Bönnuð börnum yngri en 14 ára.
Sala hefst kl. 2 e. h.
■WGJS]
• ♦ ♦♦♦♦ ♦ ♦ ♦
B J A R B í cT^
- HAFNARFIRÐI -
Engill tlauðuns
(Two Mrs. Carrolls)
Mjög spennandi og óvenjuleg,
ný amerísk kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Humhrey Bogart
Barbara Stanwyck
Alexis Smith
Bönnuð innan 18 ára.
Sýnd kl. 6 og 9.
I HAFNARBIÖ
v__________________
Kvennaflagavinn
(Hr. Petit)
Sigfred Johansen,
Grethe Holmer,
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Munið
að
greiða
blaðgjaldið
RU
begar
I Austurbæiarbíó J
1 Kvennafangelsið
(Caged)
5 Mjög áhrifarík og athyglisverð,
ný, amerísk kvikmynd.
Aðalhlutverkið leikur ein efni
legasta leikkona, sem nú er uppi,
Eleanor Parker,
og hefir hún hlotið mjög mikla
viðurkenningu fyrir leik sinn í
þessari mynd.
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd kl. 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e.h.
Red Ryder
Sýnd kl. 3.
Sýnd kl. 5.
|f TJARNARBÍÖ
I __________
Förin til mánans
(Destination Moon)
Heimsfræg brezk litmynd um
fyrstu förina til tunglsins. —
Draumurinn um ferðalag til ann
arra hnatta hefir rætzt. Hver
vill kki vera með í fyrstu ferð
ina?
John Archer,
Warner Anderson,
Tom Powers.
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e.h.
: BX

GAMLA BÍÖ j
I
Maluja
(Malaya)
Framúrskarandi spennandi
spennandi og vel leikin ný am-
erísk kvikmynd.
Spencer Tracy
James Stewart
Sidney Greenstreet
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Bönnuð yngri en 16 ára.
TRIPOLI-BÍÖ J

Hinn óþehhti
(The Unknown)
!
i Afar spennandi og dularfull
i amerísk sakamálamynd, um ó-
i sýnilegan morðingja.
Karen Morley
Jim Bannon
Jeff Donnell
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 5,15 og 9.

Gerist áskrifendur að
Zjímamun
Askriftarsími 2323
CtiireMð Tímaim
ELDURINN
Gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
SAMVIHHUTRYGGIKGUM
ampep h/f
Raftækjavinnustofa
Þingholtsstrætl 21
Sími 31556.
Raflagnir — Viðgerðir
Raflagnaefni
Fjárlagaræðan
(Framhald af 5. síðu)
una út á' við. ef okkur tekst
að halda fjármálum okkar
inn á við og framleiðslumál-
um í sæmilegu lagi.
Þótt menn hafi nú neyðst
til þess að binda kaup á ýms-
um þýðingarmiklum vörum í
bili við clearinglöndin. til
þess þannig að reyna að fá
borgið þeim útflutningsvið-
skiptum, er við þurfum að
geta átt við þau, þá skvldi
enginn halda, að slíkar ráð-
stafanir séu vottúr þess, aö
stiórnin hafi horfið frá
stefnu sinni í viðskipta- og
fjárhagsmálum og stefni að
því að innleiða á ný innflutn-
ingshöftin, sem aflétt var.
Þegar ihuguð er afkoma
þjóðarinnar út á við, þá er
rétt að minnast þess, að á
árinu 1951 og nú í ár hefir
verið komið upp sæmilegum
verzlunarbirgðum af margvís
legum nauðsynjavörum, sem
ekki voru til áður, og nemur
verðrnæti vörubirgðaaukning
arinnar áreiðanlega yfir 100
miiljón kr. Sýnir þaö enn, að
afkoman út á við hefir verið
allt önnur en niðurstöðutöl-
ur vertlunarskýrslunnar gefa
hugmynd um.
Om erlenda lántöku okkar
á þessu tímabili ræði ég nán-
ar 1 öðru sambandi nú við
þetta tækifæri.
Ég gat þess i fyrra á hátt-
virtu Aiþingi, að sennilega
mundum við á árinu 1951
nota um 100 millj. af Mars-
hallfé til kaupa á venjuleg-
um varningi, þ.e. öðrum vör-
um en fjárfestingarvörun’.. —
Eftir sams konar athugun nú
fyrir þetta ár, sýnist nærrí
lagi að áætla, að við munum
nú í ár nota um 40 miiljónir
af Marshallfé til kaupa á
venjulegum varningi. Sýnir
þessi breyting frá því í fyrra,
að meira af neyzluvörum í ár
verður keypt fyrir eigið afla-
fé, en áður og stefnir það í
rétta átt, enda verður líka
svo að vera Við getum ekki
gert ráð fyrir því, að kaupa
framvegis neyzluvörur fyrir
ivíarshaiil'ramlag.
Verzlunarfrelsið og
iðnaðurinn.
Því hefir verið haldið fram,
að aukið verzlunarfrelsi hafi
lamað mjög iðnað lands-
manna og minnkað atvinnu.
Við höfðum búið við höft í
meira en 20 ár. Iðnaðurinn
hafði mjög vaxið á því tíma-
bili. Auðvitað varð ekki hjá
því komist, að aukið verzlun-
arfrelsi ylli nokkurri röskun
í iðnaði, sem í 20 ár hafði bú-
ið við innflutningshöft. Þetta
skilja allir skynsamir og
sanngjarnir menn.
Hið nýja verzlunarfyrir-
komulag reynir að ýmsu leyti
meira á iðnaðinn, en hafta-
búskapurinn. En það vitum
við, að áreynslan gerir menn
sterka og dugmikla ef þeim
er ekki misboðið. Það er gleði
legt að sjá, hve vel iðnaður-
inn yfirleitt stenzt þá þol-
raun, sem aukið verzlunar-
frelsi hlaut að verða fyrir
hann. En að þeirri þolraun
hlaut að koma hér eins og í
öðrum löndum, þar sem alls
staðar er keppt að frjálsari
viðskiptum.
Ég er sannfærður um, að sú
breyting, sem hefir orðið á
verzlunarháttum, verður iön
aðinum til góðs, ef rétt er aö
farið.
Það er með löngu úrelt orð
ið að ræða um það, hvort iðn
aður eigi rétt á sér á íslandi.
Hvernig ætlum við að
Lloyd C. Douglas:
I stormi
ífsi
ms
24. dagur
fæ úr því skorið, hvort ég er maður til aö halda þessu áfram
með viðunandi árangri, eða allt er unnið fyrir gíg. Þá getur
fólk hlegið að mér o,g sagt: Þarna er maðurinn, sem hélt að
hann gæti orðið annar Hudson læknir. En ef til vill auðnast
mér annað hlutskip|i. Ég geri mér þó ekki meiri vonir en að
verða hálfur maðurvá við hann, og að Því mun ég keppa af
öllum kröftum".
„Ég var sannfærð.-um, að þú mundir taka þessa ákvörðun,
Bobby“, sagði Nancy.hægt, og ég er sannfærð um að þú nærð
markiþínu“.
„Trú þín á migygiun verða mér bezta veganestið".
„Og nú býst ég yið, að þú ætlir að kynna þér allt líf og
starf Hudsons lækn'is til að reyna að öðlast af þeim kynnum
reynslu, sem komið geti þér að gagni“.
Og svo hófu þau könnun sína saman. Bobby ætlaði að aka
og hlusta, Nancy hafði orð fyrir Þeim. Þau höfðu ekið fullar
tuttugu mílur í blindös sunnudagsumferðarinnar, og nú
beygðu þau inn í mjöa og fáfarna götu og Bobby hægði ferð-
ina. Nancy hafði verið a'ð rifja upp ýmsar minningar úr lifi
hinnar látnu hetju-sinnar. Henni varft einkum skrafdrjúgt
um mannúðarstarf-pg hjálpsemi Hudsons læknis.
„Vissi fjölskylda hans ekkert um það starf“?
„Ég efast um þaði. Joyce var barn að aldri, er hann hóf
þetta starf, og það er mjög ólíklegt, að hann hafi nokkru
sinni sag-t henni það. Og frú Hudson sagði, er hún kom til
mín í sjúkrahúsið fyrir nokkrum dögum, að hún hefði enga
hugmynd haft um það. Margir þessara skjólstæðinga hans
hafa nú komið til hennar til Þess að bera fram þakklæti
sitt og bjóða endurgreiðslu eða einhverja hjálp henni til
handa. Henni kom þetta auðvitað mjög kynlega fvrir sjónir“.
„Já, ég veit mjög -Iítið um þetta, fékk eiginlega enga vit-
neskju um það fyrr en i morgun. Tom Masterson leit inn
til mín, rétt áður entég fór að heiman. Hann hafði ekið Joyce
upp í sumarhús Hudsons, þar sem frú Hudson dvelur nú í
nokkra daga. Hann kom til þess að bjóöa mér að heimsækja
þær þar í kvöld, en ég sagði honum, að ég ætti brýn erindi
að reka í bænum“.
„Ef til vill hefði verið rétt af þér að fara. Þú hefðir getað
símað til mín afboð.-Hefir þú hitt Joyce síðan þessir atburðir
skeðu“? :rr,
„Nei, ég hef ekki séð hana síðan ég 'kom heim frá Frakk-
landi“.
„Og ég býst við, að Þú hafir aldrei séð frú Hudson“?
Bobby óskaði þess- innilega, að þessi spurning hefði aldrei
komið fram. Ef til vill yrði það næst sannleikanum að svara
henni neitandi. En jáfnskjótt og hann leit á Nancy Ashíord
! ákvað hann að segta eins og var.
„Jú, ég hef reyndár hitt hana og eyddi einni klukkustund
; með henni í gærkveldi úti á veginum í nánd við Windymere“,
svaraði hann bungbúinn. „En hún veit ekki, hver ég var“.
„Hvaö ertu að segja“? sagði Nancy undrandi.
Hann sagði henrii frá fundi þeirra og öllum atburðum.
Nancy hlustaði á hann harla undrandi.
„Ég býst við, að þér hafi getizt vel að henni, Bobby, var
það ekki“?
Hann brosti fjarrænu brosi, og hann hefði mátt vita það,
að Nancy læsi svar hans við spurningu sinni úr því brosi.
Það var ekki til neins að reyna að halda nokkru leyndu fyrir
henni.
„Drottinn minn dýri“, sagöi hann. „Mér gazt svo vel að
henni, að ég get helzt ekki talað um þaö“.
Hann hafði stöðvaö bifreiðina við hlið lítils garðs. Þau
breyta auðæfum þeim, er viö
eigum í óbeizlaðri orku í þjóð
artekjur öðru vísi en gegnum
iðnrekstur? ,
Það er talað um :tómlæti í
iðnaðarmálum. En hvað er-
um við að gera? Það er varið
á 3 árum 400 milljónum til
þess að byggja tvd orkuver,
sem eru undirstaðá iðnaðar
og eitt iðjuver —. áburöar-
verksmiöjuna, sem er hið
langstærsta, er við höfum
komið á fót, og g'étur orðið
upphaf að margvísiégri nýrri
iðnaðarf ramleiðslu.
Við höfum í undirbúningi
annað geysistórt iðjuver —
sementsverksmiöjah, sem á
að veröa mesta stórfram-
kvæmd hér á landi. — Og
svo er talað um tómlæti i
iðnaðarmálum. *
Ég sagöi áöan, að áreynsl-
an gerði menn sterka og dug-
mikla, ef þeim væri ekki mis-
boðið og þetta mun einnig
geta átt við iðnaðinn.
Það, sem nú á að gera og
r.ú er verið að gera, er að end
urskoða afstöðu iðnaðarins í
liö'ii þeirrar reynslu, sem nú
hefir íengist og athuga, hvort
einstökum iðngreinum kunni
að vera i einhverju misboðið.
Gera síðan þær breytingar á
löggjöf og framkvæmdarhátt
um, sem nauðsynlegar dæm-
ast, til þess að heilbrigður iðn
aður fái aðstöðu til þess að
njóta sin, svo sem staöhættir
leyfa.
Þegar búið er að virkja Sog
og'Laxá þessu sinni, rnun bú-
ið að beizla 1—2% þeirrar
orku, sem í fallvötnunum býr.
Þetta gefur hugmynd um
möguleikana og sýnir hvaö
þjóðin á undir því, hvernig
tekst- að byggja upp iðnaðihn
— ekki aðeins iðnað fyrir
heimamarkað — heldur einn
ig útflutningsiðnað. Það er
hollt að hafa í huga að þessi
stórfelldi orkuauður nýtist
aldrei til hlýtar, nema í gegn
um samkeppnisfæran útflutn
ingsiðnað; ■