Tíminn - 30.11.1952, Blaðsíða 3

273. blað.
TÍMINN, sunnudaginn 30. nóvember 1952.
3.
abættir
Sextugur: Benedikt H. Líndal, Efra-Núpi
■ Sextugur ver.ö'ur á morgun,
T. desemböf, Benedikt Líndal
bóndi og hreppstjóri að Efra-
ísrúprfTföiÖfirði.
Bé'ne'dlkt er fæddur og upp
alinn að Efra-Núpi, sonur
tteendajjiöf gingj ans Hjartar
Lincffí^regpstjóra: og Pálínu
Ragnhilflai-. BJörnsdóttur
feonu"1 ft arís."
Ungur að árum hóf hann ’
búskap að Efr'á'-ííúpi, á nokkr
um hluta jarðarinnar í fyrstu
en eftir fráfall föður síns hef
ir hann" sétíð'jö'fSi’na alla og
haft þar í sveit mannaforráð
mörg. •
Ekki -er -það ætlunin að
segja hér ævisögu Benedikts,
sem yrði þá um leið að
nokkru leyti héraðssaga, svo
mjög hefir hann tekið virkan
þátt í málefnum og félags-
samtökum sveitarinnar.
Hann hefir verið hreppstjóri
í 12 ár, sýslunefndarmaöur
síðan 1925 og annazt fleiri op
inber störf í sveit sinni og
sýslu. Á sæti á búnaðarþingi
og hefir verið fulltrúi á fund
úm stéttarsambands bænda.
Að öllum þessum málum
hefir hann starfað fullur
kapps og aldrei legið á liði
sínu, enda mun þeim, sem
urðu í andstöðu við hann
ekki hafa þótt hann þægur
ljár í þúfu.
Hvar sem við mætum Bene
dikt geislar af honum, því
hann er lífsglaður maður.
Ókunnugur, sem sæi hann
nú, myndi vart trúa að hér
fari sextugur maður, svo
kvikur er hann á fæti, snar í
snúningum, léttur í máli og
öruggur og skjótur í svör-
um.
! Þótt Benedikt hafi starfað
' mikið á opinberum vettvangi,
! þá liggur hans aðalstarf
' heima á höfuðbólinu, Efra-
' Núpi. Hver, sem þar litast
um, sér að húsbóndinn er
Stórtækur og ekki sýtings-
' samur á smámuni.
Benedikt er kvæntur Ingi-
björgu Guðmundsdóttur frá
Svertingsstöðum, systur
Skúla Guðmundssonar, al-
þingismanns, og eiga þau
átta börn, sem flest eru upp-
komin. Fjölmargir vinir og
kunningjar, sem fjarri búa,
senda honum í dag hugheilar
kveðjur og óska honum vel-
farnaðar á ófarinni ævibraut
— og ekki síður sveitungar
og nágrannar — því hann er
drengur góður.
J. S.
Athugasemd um óbirta grein
Dagblaðið Þjóðviljinn ger-
ir aö umtalsefni í dag, 28.
nóvember 1952, grein, er ég
undirritaður skrifaði fyrir
Sútdentablaðið, sem á að
koma út fyrsta desember. Úr
því að grein þessi hefir verið
gerð að opinberu umræðu-
efni, langar mig til að biðja
heiðrað blað yðar urn að
birta sem allra fyrst athuga-
Semd til að fyrirbyggja allar
missagnir:
Ég skrifaði umrædda grein
fyrir Stúdentablaðið, sem
venja er að allir stúdentar
standi að 1. désember. Rit-
nefndarmaðurinn, sem sneri
sér til mín, kvaðst gera það
í nafni ritneíndar og bað
mig að rita um tiltekið efni.
Éfni_ þetta er mikið alvöru-
máí. „Vopnaöur friður og
framtíð íslands“ nefnist
greinin: Ég taldi mér ekki
unnt að’ skorast undan að
skrifá- -um. þetta mikla vanda
máljífrái mírmm bæjardyrum,
úr :því‘aöiþess var óskað, og
vissi að fleiri menn höfðu ver
ið beðnir að skrifa um til-
tekiirrefni og skildist mér að
sámkómulagjhíværi um að
grein u-m -mitt' eí-ni kæmi í
umræddu Ojiaði.' Ella hefði ég
ekki skrifáð hana fyrir þetta
blaði að>-.''S}ál£söigðú. Ég sendi
ritnefndarmanninum grein-
ína á fifséttifmúíma, hann til
kyhnti næöimnn hæl að meiri
hluti-'iKÍith%Í-ndarinar hefði
þá þegar séð greinina og
þakkaði mér fyrir hana, og
daginn eftir fékk ég próförk
af henni úr prentsmiðjunni,
sem ég leiðrétti samdægurs.
En litlu síðar tilkynnti mér
félagi ritnefndarmannsins,
sem talaði við mig, að rit-
nefndin hefði eftir dúk og
disk lagt greinina undir úr-
skurð stúdentaráðs, og meiri
hluti þess, eða fulltrúar fé-
lagsins Vöku, hefði hafnað
greininni. Mér kom þetta
kynlega fyrir og spurði for-
mann stúdentaráðs, sem er
einn af fulltrúum Vöku,
hverju þetta sætti. - Hann
hafði einhver orð um það, að
einhver j ir ritnef ndarmenn
heföu ekki fengið að sjá
greinina áður en hún fór í
prentun, sem ég veit að sjálf
sögðu ekkert pm, og varðandi
ákvörðun meirihluta stúd-
entaráðs að hafna greininni
tók hann fram, að í grein-
inni væru ekki túlkaðar skoð
anir meirihluta stúdenta, en
ég vissi það ekki fyrr, að
minnihlutinn hefði engan
rétt í blaði, sem þó er látið
heita að allir stúdentar
standi aö á fullveldisdegi
þjóðarinnar. En hvað urn
það, nú veit maður betur.
Hinu vil ég lýsa yfir, að ég
hefði að sjálfsögðu þegar
dregið mína grein til baka,
ef ritnefndin hefði fellt að
taka hana, og hefði néfndin
þá aldrei þúrft að leita álits
stúdentaráðs. Hefði það ver-
ið viðkunnanlegra af rit-'
nefndinni heldur en sam-
þykkja fyrst greinina, segja
mér það, en sjá sig svo um
hönd og bera hana undir
stúdentaráð. Ég ritaði grein-!
ina í þeirri góðu trú, að sam
komulag væri meðal stúd-
enta um að fá grein um þetta
efni í blaðið, ég tek fram að
ella hefði ég ekki ritað hana.
Hitt skiptir engu máli, að
það var fulltrúi Félags rót-
tækra stúdenta í ritnefnd-
inni sem kom að máli við
mig, hann sagðist gera það i
nafni nefndarinnar, en í
henni eiga öll stjórnmálafé-
lög stúdenta fulltrúa. Hefði
þessi fulltrúi eða einhver ann
ar, sama hver var, beöið mig'
að skrifa grein fyrir pólitískt
félag eða flokk, þá hefði ég1
ekki gert það, ég hef sett
mér þá reglu að koma ekki
nálægt flokkapólitík, þótt
vitanlega beri mér sem öðr-1
um þj óðf élagsþegnum að
mynda mér sem gleggstar
stjórnmálaskoðanir. Það vill
svo vel til að ég get sannað
að afstaða mín er sú, sem
hér hefir verið lýst. Pólitískt
félag, það er Félag róttækra
stúdenta í háskólanum, bað
mig sem sé um þessa um- J
ræddu grein mína í blað, sem
það lét sér detta í hug að
gefa út sérstaklega, og kom
þessi beiðni fram er stúd-
entaráð hafði hafnað grein-
inni. En ég neitaði félaginu
um greinina í slíkt blað. Ég
álít að hún fjalli um mál,
sem eigi að vera hafið yfir
alla flokkadrætti og stétta-
mun í þjóðfélaginu, því að
hún fjallar um friðarboðskap
kristindómsins og varar við
þeirri hættu, sem nú vofir
yfir þessari þjóð sem öðrum
þjóðurn heims, að ætla sér að
tryggja frið með auknum víg
búnaði og hreiðra um sig í
skjóli herbúnaðar. Þetta er
ekki aðeins villa þeirra, sem
nú stjórna málum þjóðanna
og nú eru uppi, heldur hefir
þessi hugsunarháttur verið
mannsins mesta ógæfa frá
uppphafi vega. Við, sem nú
lifum, erum þó litlu bættari
með því.
Ég hef þá sagt frá tildrög-
um þeirrar greinar, sem orð-
in er að bitbeini og vildi ég
óska að stúdentar hefðu látið
vera að leita til mín, úr því
aö svona fór. Ekki vegna þess
að ég sjái eftir því, sem ég
hef skrifað, það er þvert á
móti mitt hjartans mál, held
ur vegna þess að þeir sögðu
mér þá ekki strax í ritnefnd-
inni, að þeir vildu ekki taka
greinina, og þá hefði hún
aldrei þurft að hrekjast
milli Heródesar og Pílatusar.
Með þökk fyrir birtinguna.
Emil Björnsson
W.V.V.V.V.VAV.V.V.V.V.V.V/.’.V.V.V.V.W.V.V.''
ItilkynningI
;j frá póst- og símamála- jj
:j stjórninni j-
■" ■*
•: Frá og með 1. desember, 1952, geta símnotendur í
V Reykjavík sem óska simtals við símnotendur í Kefla- í;
;• vík náð beinu milliliðalausu sambandi við símstöðina í;
í; í Keflavík með því að velja símanúmerið 82500 og af- •:
í; greiðir símstöðin í Keflavík þá símtalið. ■:
Er þetta sama fyrirkomulag og verið hefir undan-
\ íarið á símtalaafgreiðslum við Akranes, Borgarnes, í
Brúarland, Hveragerði og Selfoss, en símanúmer þess ■:
ara stöðva breytast frá 1. desember, 1952, og ásamt £
;■ Keflavík verða framvegis þannig:
;] Akranes 82600 •:
í; Borgarnes 82700 í
■: Briiarland 82620 'i
j; Hveragerði 82820 í
;■ Keflavík 82500 ■:
:■ Selfoss 82800
>
% Símnotendur eru beðnir að skrifa þessi símanúmer ■;
■ ■.
;■ á minnisblaðið í símaskránni.
í; Símtalareikningarnir verða eins og áður innheimtir
í; í Reykjavík.
.■ -■
/AV.V.SV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VV.WVAVV
;: ÁLÞINGISSÖGUNEFND
I; ílt er komið
"■
|j Alþingismannatal 1845—1945
;í eftir Brynleif Tobiasson. Verð kr. 75.00, kr. 100.00 i. b.
j! Alþingi og kirkjumálin 1845—1943
eftir Magnús Jónsson. Verð kr. 25.00.
;■
B* Áður konni út:
i
£ Alþingi og atviimainálin kr. 40.00
í Alþingi og frelsisliaráttan 1845—1874.
í kr. 25.00.
í Alþingi ««' menntamálin, kr. 10,00
■: Alþingi og heilbrigðismálin kr. 15.00
J: Alþingi og frelsisbaráttan 1874—1944
;í kr. 100.00.
Méttarsaga Alfiingis kr. 50.00
Þingvöllnr kr. 40.00
YFIRLÝSING
Við undirritaðir fulltrúar
Félags frjálslyndra stúdenta
í Stúdentaráði Háskólans og
ritnefnd Stúdentablaðsins (1.
desember) lýsum hér með yf
ir því, að við vorum sam-
þykkir því að greinin (Vopn
aður friður og framtíð ís-
lands) eftir séra Emil
Björnsson birtist í Stúdenta-
blaðinu, en greininni var
hafnað af meirihluta stúd-
entaráðs.
Reykjavík 28. nóvember 1952.
Einar Sverrisson
Batduý Aónssþn , j
Fásí hjá bóksölum.
í A'ðaiútsala: ’l
:■ ■:
I Bókav. Sigfnsar Eymundssonar h.f. ij
%V/AV.VA%V.V.V.VWVVAW.‘AW.V.,.W.VAV/.-A,V j
VVVV.VAV/.V.V.VV.V.V.W.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.W.
r
’ Rafmapstakmörkun
Álagstakmörkun dagana 30. nóv.—7. des
frá kl. 10,45 — 12,15:
Sunnudag
Mánudag
Þriðjudag
Miðvikudag
Fimmtudag
Föstudag
Laugardag
30. nóv. 2. hluti
1. des. 3. hluti
2. des. 4. hluti
3. des. 5. hluti
4. des. 1. hluti
5. des. 2. hluti
6. des. 3. hluti
Straumurínn verður rofinn skv. þessu þegar og að
:■ svo miklu leyti sem þörf krefur.
3..........V. '
ftW,V.%V.‘.V.V.V.jV.W.V.V.V.V.V.V.VV.V.,.V.V.V.Vi
SOGSVIRKJUNIN.
W.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VW/.VV.V.V.V.V'