Tíminn - 02.12.1952, Blaðsíða 2

2.
TÍMINN, þriðjudaginn 2. descmber 1952.
274. blað,
Björgvinjarbúar segja álit sitt
á „Gullna hliöinu” eftir Davíð
þér eifii
ai frikka ta þMti»H
í húð heilbrigðs æskufólks er
Lecithin. Færir það hörindinu fegurð og
efni er líka í Leciton-sápunni. Hún freyðir vel, og er
froðan létt og geðfeld og ilmur hennár þægíiegur. —
Leeiton-sápan er hvort tveggja í senn, sápa og smyrsl,
sem hjálpar hörundinu til að halda svip æsku og feg-
urðar.
Enn er verið að sýna
Gullna hliðið eftir Davíð frá
Fagraskógi í Björgvin. Eitt
Björgvinjarblaðið getur leiks
ins og hefir jafnframt þann
hátt á, að inna ýmsa áhorf-
endur eftir áliti þeirra á hon
um.
Fyrstur tekur til máls, Thor
Myklefcust, sem er sagður
bæði bóndi og borgarbúi,
blaðamaður og varaformaður
ungmennasairi'oands Noregs.
Myglebust segir:
„Fyrst og fremst finnst
mér leikurinn skemmtilegur.
Hann greinir vel frá þjóðlífi
og skoðunum fyrri tíma á ís-
landi og hér hjá okkur. Það
er vel til fundið, að leikhúsið
skuli sýna þetta verk, sem
flytur sannindi, sem á erindi
til okkar í dag.“
TÍZKA VETRARINS
Vill síðasta þáttinn
afnuminn.
Síðan víkur Myklebust að
því, er honum finnst miður
fara:
„Ætti ég að segja um það,
sem mér finnst miöur fara,
fyndist mér slðasti þáttur-
inn mega missa sig, án þess
að leikurinn biði nokkurt
tjón við bað. Leikurinn gæti
hætt, þegar konunni tekst að
kasta skjóðunni til mannsins
innan porta himnaríkis.“
I
Of margir á leið niður.
Myklebust finnst ennfrem-
ur, að of margir séu á leið
niður eftir í öðrum þætti. Um
þessar tíðu niðurfarir segir
hann þó: „Ég held, að betta
sé ekki guðlast, og engum
ætti að finnast vera sneitt að
sinni guðstrú“. Og svo endar'
Myklebust sitt mál með því
að segja, að sér hafi fundiztj
Verður þessi klæðnaður tízka vetrarins? Unga stúlkan á
inni hefir þakið hnappana á peysu sinni, sem gerð er úr
kasmírull, með hvítum bómullarblómum, sem smeygt er
upp á hnappana.
þetta sérstaklega ánægjulegt ,
kvöld 1 leikhósimi. j |
Tónlistinn lifir lengi.
Haildór Kiljan og
Nóbeisverðlaunin
UHtlNI’MIHIUMUMHIl
Útvarpíð
Útvarpið i ■iag:
8.00 Morgunútvarp. — 9.10 Veð-
urfre-nir. 12.10—13.15 Hádegisút-
varp. 15.30 Mlðdegisútvarp. — 16.30
Veðurfregnir. 17.30 Enskukennsla;
II. fl. — 18.00 Dönskukennsla; I.
fl. 18.25 Veðurfregnir. 18.30 Fram-
burðarkennsla í ensku, dönsku og
esperantó. 19.00 Þingfréttir. — 19.'
20 Óperettulög (plötur). 19.45 Aug-
lýsingar. — 20.00 Fréttir. 20.30 Er- j
indi: Um vefnaöarvöru (Bjarni
Hólrn iðnfræðingur). 21.00 Undir
Ijúfum Uf um: Carl Billich o. fl.1
flytja létt iiljómsveitarlög. 21.30 J
Umræður á allsherjarþingi Sam- 1
einuðu þjóðanna; yfirlit. 22.00 1
Fréttir og veðurfregnir, 22.10 Upp-
iestrar: Kvæði eftir Hjört Gísla- j
son, Reinhardt Reinhardtsson og
Frimánn Einarsson. 22.30 Kamm- :
ertónleikar (plötur). 23.00 Dagskrár
lok.
Útvarpið á inorgun:
8.00 Morgunútvarp. — 9.10 Veður ,
fregnir. 12.10—13.15 Hádegisútvarp.
15.30 Miðdegisútvarp. — 16.30 Veð-
urfregnir. 17.30 íslenzkúkennsla;
II. fl. —18.00 Þýzkukennsla; I. fl.
18.25 Veðurfregi f. . 18.30 Barna-
tími. 19.15 Þhrfréttir. — 19.25 Ó-
perulcg (plöiuri. 19.45 Auglýsingar.
— 20.00 Fréttir. 20.30 Útvarpssag-
an: „Mannraun“ eftir Sinclair
Lewis; XIV. (Ragnar Jóhannes-
son skólastjóri). 21.30 íslenzk tón-
list: Lög eftir Pál ísó’fsson (piöt-
ur). 21.20 Vettvangur kvenna. —
UpplesturU Frú Oddfríður Sæ-
mundsdótíir les þýdda nmásögu og
frumcrt lcvæði. 21.45 Tónleikar
(plötu:): „Hrifn'.ng" sinfóniskt
ijóð eftir Scriahin. 22.90 Fréttir og
veðurfregnir. 22.10 „Désiré“, sa:a
eftir Ar.nomarie Selinko (Ragn-
heiður Hafstein). — XXVII. 22.55
Dans- og dægurlög: King Coie
syngur (plötur). 23.10 Dagskrár-
lok.
Kristian Böthun prentari
segir: „Tónlistin, sem samin
hefir verið við leikinn kemur
til með að lifa léligi, hún 'er
stórverk. Leikurinn er hress-
andi og engum tekst.að sitja
geispandi í leikhúsinu með-
an sýning á honum fer fram.
Ég get búizt við, að sumum
muni ekki finnast neitt til
um, að persónur úr biblíusög-
unum skuli dregnar þannig
fram á sjðnarsviðið, en þær
eru túlkaðar, eins og fölk
trúði á þær áður fyrr.“
Vildi ekki mefftaka kristin-
dcminn.
Næst spyr blaðið verzlunar j
mær, hvernig henni hafi lík
að: „Úff, það var of mikill
fítonsandi í því, sérstaklega
fyrsta þætti. Mér líkaði ekki,
að svona var farið með krist-
indóminn. En sjálfsagt er
það rétt, að svona hafi það
verið í gamla dag.“
Ekki guðiast.
Bankamaður og varafor-
maður bændafélags segir:
„Ég held, að þetta sé mjög
gott verk. Mér finnst, að það
hafi boðskap að flytja, og ég
get ekki séð, að í því finnist
guðlast. Sumt í því kann að
vera nokkuð kröftugt, en það
er ekki að búast við, að öllum
líki það sama. Ég ræð til, að
sem flestir íari og sjái leik-
inn.“
Firnagóður Ieikur.
Lestina í þessum spurninga
þætti rekur svo Harald Beyer
prófessor. Hann hefir þetta
Mátíð í Ilavana
Stjörnubíó sýnir. Þessi mynd er
ekkert frábrusðin öðrum dans- og
söngvamyndum, sem sýndar eru
hér í kvikmyndahúsum öðru
hverju. Aðalhlutverkið leikur Desi
Amaz, sem er mexíkanskur dægur-
lagasöngvari og nokkuð á sömu
línu og Carmen Miranda, nema
Miranda er öllu skemmtiiegri.
Myndin er látin gerast á Kúbu og
þar er lífið lítið annað en söngur
og dans, fólkið er kátt og allt í
bezta gengi.
Yfirleitt eru Iélegar myndir til
sýnis þessa viku í kvikmyntla-
Lúsum bæjarins, nema þá helzt
í Aasturbæjarbíó, sem sýnir nú
öftur Nigíh and Day. Allt útlit er
fyrir oð leikhús bæjarins dragi
fóikið fJ’ekar að sér nú, enda góð-
ir Ieikir tii sýnis, Topaz í Þjóff-
ieikhúsinu og Ævintýri á göngu-
för i lonó.
Arnað hellía
Hjónaband.
Nýle; a voru gefin saman í hjóna
bind Jónína Jónsdóttir frá Gemlu-
íalli í Býrafirði og Pétur Sigur-
jónsscn frá Þir.geyri. Heimili þeirra
er að Stangarholti 6.
l að segja um leikinn: „Leikur
j inn er f-irnagóður og leikmeð-
' ferð hin ágætasta. Þetta er
j það bezta, sem leikhúsið hef-
j ir sýnt lengi.“
Er leið a'ð þeim degi er út-
hluta skyldi bókmenntaverð-
launum Nóbels fyrir árið
! 1952 voru að venju uppi í
' sænsku blöðunum ýmsar
bollaleggingar og getgátur
um það, hver hreppa myndi
ver'ðlaunin að þessu sinni,
eða ætti skilið að fá þau. Um
tvö blöð er mér kunnugt, aö
þau höfðu einskonar skoð-
anakönnun um þetta. Þessi
blöð voru Göteborgs Hand-
els- och Sjöfartstidning (G.
H. T.) og Morgontidningen
(Socialdemokraten) í Stokk-
hólmi. G. T. H. hafði þá að-
ferð, að velja sina eigin
„Akademíu“, þ. e. 13 manns
úr hópi kunnra rithöfunda,
fræðimanr.a og listamanna,
og láta þessa „Akademíu"
velja Nóbelshöíund ársins.
i Þessi skoðanakönnun, sem
1 birtist í G. H. T. 5. nóv. s. 1„
fór þannig, að fimm meðlima
„Akademíunnar“ töldu æski-
legast, að Halldór Laxness
fengi verðlaunin, en tveir að
auki nefndu hann ásamt
nokkrum öörum höfundum,
sem ættu skilið að fá verð-
launin í ár. Fimm óskuðu
þess helzt, að Francois
Mauriac fengj verðlaunin, og
einn aö auki hafði hann á
óskalista ásamt öðrum en
tók þó Hallöór fram yfir
hann. Einn vildi helzt
Winston Churchill, einn
franska rithöfundinn Paul
.Claudel og einn Sartre, en
1 meðal annarra höfunda, sem
(nefndir voru, voru Graham
Greene og Sjolochov. Hér
Kalldór því sigur úr býtum
og er þess þó að gæta, að þeg
ar haföi kvisazt, að Mauriac
rnyndi hljóta verðlaunin, og
1 munu ’oessvegna fleiri hafa
nefnt hann en ella.
Morgontidningen spurði 1.
nóvember tólf persónur ílest
ar rithöfunda eða listamenn,
um álit þeirra. Varð útkom-
an sú, aö Halldór Laxness og
Winston Churehill urðu hæst
ir, með þrjú atkvæði hvor,
en næstur þeim var Chaplín
meö' tvö atkvæði. Graham
Greene, Erskine Caldwell,
sænsk-ameríkaninn Carl
Sandburg og ítalinn Ignazio
Silone fengu sitt atkvæöið
hvor. Mauriac fókk ekkert at
kvæðanna.
Hér fara á eítir í þýðingu
svör þeirra fimm úr „Aka-
demju“ G. H. T„ sem óskuðu
þess helzt aö Kiljan fengi
verðlaunin:
Bengt Anderberg (einn af
kunnustu yngri rithöíundum
Svía): „Ég er hræddur um
að það verði Mauriac — -
kaþóskan er svo mjög í móö
— en sjálfur vildi ég
helzt að Halldór Laxness
hreppti Nóbelféð. Hann er
mesta söguskáld (epiker)
vorra daga og mannkæ.rleiki
hans og látleysi er hvortT-.
tveggja einstætt. Að hánn er
kommúnisti kemur að mín-
um dómi þessu máli.alks ekk:-.
ert við“.
Tage Aureil (mikilsvirtur
rithöfundur): „Halldór Lax-
ness. Hann er afburða sögu-
skáld, og þar sem svo fátt er
um slík skáld — Svíar hafa
aðeins átt eitt slíkt skáld,
Selmu Lagerlöf — álít ég, að
hann eigi að fá verðlaunin.
Sérstaklega dáist ég að
mannþekkingu hans“.
Ingmar Bergman (Leik-
ritahöfundur og einn af
snjöllustu leikstjórum Svíg):
(Framhald á ?. síóu).