Tíminn - 17.02.1953, Síða 6

«.
TÍMINN, þriðjudaginn 17. febrúar 1953.
38. blað.
Dónársöngvar
Afburða skemmtileg Vínardans-
söngva og gamanmynd í agfalit
um með hinni vinsælu Marikku
Kökk, sem lék aðalhlutverkið í
myndinni „Draumgyðjan mín“
og mun þessi mynd ekki eiga
mintii vinsældum að fagna. —
Norskur texti.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Ástir tónsháldsins
Hin fagra músíkmynd í eðli-
legum litum, með hinum unaðs-
legu og sígildu dægurlögum tón-
skáldsins Joe E Howard.
Aðalhlutverk:
June Haver
Mark Stevens
Sýnd kl. 9.
Litti og Stóri sntía
ntannsins
Tvær af allra skemmtilegustu og
fjörugustu myndum hinna frægu
grínleikara Litla og Stóra, færð-
ar í nýjan búning með svellandi
músík.
Sýnd kl. 5 og 7.
BÆJARBÍÓ
- HAFNARFIRÐI —
Lohulf leið til
afturhvarfs
Viðburðarík, spennandi, ný,
amerisk kvikmynd.
Aðalhlutverk:
James Mason,
Marta Toren,
Dan Buryea.
Sýnd kl. 9.
Bönnuð innan 16 ára.
Vinstúlha ntín
Irnta fer vestur
Sýnd kl. 7.
Sirni 9184.
HAFNARBÍÓ
Hlátur í Paradts
(Eaugliter in Paradise)
Bráðskemmtileg ný brezk gam-
anmynd um skrítna erfðaskrá
og hversu furðulega hluti hægt
er að fá menn til að gera, ef
peningar eru I aðra hönd. Mynd
in hefir hvarvetna fengið afar
góða dóma og hlotð ýmis konar
viðurkenningu.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
PJÓDLEIKHÚSID
TOPAZ |
Sýning þriðjudag kl. 20. 1
SKUGGA-SVEllWA
Sýning fimmtudag kl. 20.
25. sýning.
STEFMAIGTIÐ
Sýning miðvikud. kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15 til 20. Símar 80000 og 82345.
3
Gerist áskrifendur að
imanum
Askriftarsími 2323
LEIKFÉLAG
REYKJAVÍKUR1
GóSir eiginnienn
sofa heima
Gamanleikur í 3 þáttum.
Sýning í kvöld kl. 8.
UPPSELT.
Ævintýri á
gönguför
Sýning annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasala í dag frá kl.
4—7. Sími 3191.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
AUSTURBÆJARBlÓ
Söngvararnir
(Follie per L’Opera)
Nú er síðasta tækifærið að sjá
þessa ágætu ítölsku söngva-
mynd. Ýmsir frægustu söngvar-
ar ítala syngja i myndlnni, svo
sem:
Bcniamino Gigli.
Tito Gobbi,
Gino Bechi,
Tito Schipa,
Maria Caniglia.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sauðféð
og' gróðuriim
(Pramh. af 4. síðu).
kunn nú á dögum, enda 'W'
það svo, að eigi þarf að
kvarta undan þvi. að skiln-
ingur fólksins hafi ekki opn-
azt á málinu, þegar nú hefir
verið tekið í þann streng, sem
Magnúsi fannst til svo lítils
hljóms bera meðal sinnar tíð
ar manna. Svo gersamlega er
nú snúið við það sjónarmið, j
sem sauðeyðingarmenn hafa
haldið að þjóðinni, að það

Orvustu f lugsveitin
(Fighter Squadron)
Hin afar spennandi ameríska
stríðsmynd í eðlilegum litum.
Edmond O’Brien,
Robert Stack.
Sýnd kl. 5.
Bönnuð innan 12 ára.
>♦♦
>*♦♦♦♦
TJARNARBÍÓ
Töfrahassinn
(The Magic Box)
Afar skemmtileg og fróðleg verð
launamynd í eðlilegum litum, er
fjallar um líf og baráttu braut
ryðjandans á sviði ljósmynda og
kvikmyndatækni, William Priese
Green. 60 frægustu leikarar
Breta leika í myndinni, þ. á m.
Sir Laurence Olivier.
Margaret Johnston.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦4
GAMLA BIÓ
Hertogaynjan
afIdaho
(Duchess of Idaho)
Bráðskemmtileg ný söngva- og
gamanmynd í eðlilegum litum.
Esther Williams,
Van Johnson,
John Lund,
Paula Raymond.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLi-BÍÓ
JVcic Mexico
Afar spennandi og vðburðarik
ný amerísk kvikmynd um bar-
áttu milli Indíána og hvítra
manna í Bandaríkjunum, tekln
1 eðlilegum litum.
Lew Ayres
Marlyn Maxwell
Andy Devine
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Bergnr Jónsson
Málaflutnlngsskrlfstofa
Laugaveg 65. Slml 5833.
Helma: Vitastlg 14.

Ctlireiðið Timaim
IVIARY BRINKER POST:
Anna
Jórdan
33. dagur.
„Vita hvað?“ sagði herra Linden undrandi rödd.
„Sonur þinn hafði pantað far með Portlandinú, en porít'-
mun'ekki sTðan'upp “ koml, in var tekin aftnr'“ SkipstjóHnn vifst ^jög .f^úr. ög
það var ems og hann ætti erfitt með að flhná féttu öfðin
yfir það, sem hann vildi segja. K ‘ ....
i „Tekin aftur? Eigið þér við að hann sé ekki með skipipu?
Að hann hafi ekki komið aftur?“ sagði herra-Linden. ;,;
i Skipstj órinn hristi höfuðiö og lagði hönd sína á öxl Lind-
ens. „Sir. Mér þykir mjög mikið fyrir því, að það“Bkyldi
falla í minn hlut að þurfa að tilkynna yður,'úð sofiúr yðar
er — er dáinn.“ '
I Herra Linden hörfaði um skref, eins og hgnn hgfði .orðið
um að svo nákvæmleea sama íyrir hÖggÍ‘ Hann roðnaSi 1 andliti, eins og í skyndAlegri
um, að svo nákvæmlega sama reiði> >>Hvað er það, sem þér segið?“ - , . ......... .
að fyrhþjóðinni fyrir 180^-1 ”Hann var drepinn, herra Linden. Drepinn vegna-gulis
um Tg fí röksamlegar *£ »£„ h*”s ‘ ***?*«?
en ég hef gert í areinum mín Þ Unu ekkl na llkmu ur sprungunni- ^TT en 1 fyrsta
en eg nei gert í greinum mm lagi eftlr mánuð«. „-s '
inn maður í bessu landi sem A St aðl a menmna> eins °S hun gæti ..ekkL skihð
niaÖU 1 hess laU ' ; S rí hvað þeir voru að tala um. Voru þeir að talá úm 'Hrólf?
benti méj ú þetta, og ei’ það Nei> nel> það- gat ekki verið. Hrólfur var á leið þeim _ til
jafnvel þótt ætla megi að
þjóðin gangi lengi enn í
svefni um skilning og þekk-
ingu á landi sínu, sem þó
ættu að vera hennar dýrmæt
ustu bekkingarlindir. Það
skal texið fram, að þá er ég
hóf að túlka þennan mál-
stað hafði ég ekki hugmynd
nokkur styrkur í málinu að
hennar. Hún hafði farið í betzu fötin sín og sett upp nýjan
tveir menn, á ólíkum tímum, hatt- Hrólfur _ Hrólfur
íSrfc I ”Dáinn- Myrstur’ rmnhur?“ sagði herra‘íiíríciérí þhlmu
f , ,,t, ’ lostinn. Hann strauk annari hendinni yfir „andlit sitt, eins
hafi getað ^stuðzt við^ bekk- °8 hann Vlldl þurrka burtu Þær hugsanir, sem settust að
. tírn„„ - honum, eins og orð skipstjórans væru ekki annaXS ferí körigu
ingiitímans a. mahnU að lóarvefur> sem sezt hefði t andlit hans. ............ :
nokkru leytn Staðarholsodd-1 >(Nei<s hrópaði Anna og hljóp til Skipstjórans-0g lamdi
inn 1 ?aUrb® opnar augun a hann með hnefunum. „Nei, hann er ekki dáinn. Segðu að
HofteigT var minn ^víinda- • í*™ sé ekki dáinn‘ Segöu aS það sé Iygi' fiMSkiMÍI-
noiteigi var minn „vismaa Hrolfur er lifandi. Hann er á leiðinni heim“. „ -
stofnun. Uppblasið flag var| skipstjórinn klappaði henni á öxlina á meöan^ún .barði
hun ter ég kom fylst \Hof_ hnefum á breiða bringu hans. Skyndilega hætti hún að
tmg 1919, en- hun gren upp hrópa og lét hendurnar falla. ' .............
með beit a minum dogum 11 ( Mér þykir þetta leitt ungfru « sagði skipstjórinn mildi-
Hofteigi, og sast varla i hana lega. (;Voruð þið heitbundin?«
fynr kum og fé og stundum, Anna hristi höfuðið og hun varð sljó til augnanna. >>Nei.
hestum’ ? slðustu ar min,Við vorum vinir.“ Hann var ekki kærastinn minn, en ég
?ÍS1’ íEr 1 Staðar‘ elskaði hann. Hann var góður. Ef hann heffei komið til
hólsoddann. Grasið ox jafn- baka> gat skeð> að hann fengi ást á mér En nú er hann
haröan, og færðist ut, hvern- horfinn> eins og Mæja_ Ég sé hann aldrei framar. Þeir
,g sem bitið var og mjólkin drdpu hann og köstuðu líkama hans í íssprungu; í kuld-
var betn ur kunum en af ann unum langt norðurfrá. Þar er hann nú, í ísnum og snjón-
am hag&vgongu. Af slikum um og þitrir norðanstormar þylja honum grafarsöng.
dæmum fær maður tru a, Hún kreppti hnefana á ný og beygði höfuö sitt undir of-
land sitt, og skilmng a sogu- urþunga þeirra sorgar> sem hafði umiukt hjarta hennar
dæmum, sem annars vefðust köidmn, dökkum höndum. Lindenhjónin vpíp á leið. upp
yfn manm'.. ’ bryggjuna í áttina til vagnsins, sem beið þeirra. Erú Lind-
7.s, um lonclum‘s™ stað- en yirtist vera samfallnari en áður, en maður hennar hafði
arhólsoddanum og Floamels- lagt arminn yfir
um hana henni til stuðnings. * ' "
oldunni, er það, sem Heim- j Anna starði út yfir flóann, án þess að taka eftir skipun-
dallur heJrðl 8rasið spretta um eða mávunum> sem voru á flugi yfir skipunum, eða ljós-
og þotti frábær heyrn vera. brotum sólargeislanna í bláu vatninu. ____
Aftm- á móti hefði hann, skipstjórinn snart öxl hennar og sagði: „Yður væri betra
dæmzt heyrnarlaus vera, ef að fara heim
nú, ungfrú.“
hun hefði att að metast áj Hún kinkaði kolli og gekk hægt frá honúm.: Hann stóð
Sprettuna á skogmum 1 mosa og horfði á eftir henni með áhyggjusvip á stóru og rjóðu
girðingunum’ se?\nu er kal1 andlitinu og samúð í ljósbláum augunum. Hann hristi
að skogrækt a Islandi, enda hofuðið og leit siðan til reiðarans.
er það svo, að orðinn hefir, >;Þetta er það erfiðasta, sem ég hef lent í að segja þessu
verið algengur skilningsvita- folki iat pUtsÍns“, tautaði hann. ......... ;
skprtur í þessu máli með þjóð
ínm, en
efni..
á þessi
tíðar.
lagast nú af
Hákonarmál innan
Benedikt Gíslason,
frá Hofteigi.
FyrirÍLggjan.di
Rafmétcrar
i
lokaðir
%—15 hö.
, Reiðarinn kinkaði kolli. „Hver skyldi þeöéi' stúlka'“véVa?“
litiu i „Mér sýnist þetta vera dóttir Kittýar Jórda-n. Ég mirírí-
, ist þess nú að hafa séð hana dansa á borðúnum' í veitirígá-
Endahnut mun ég svo riða stofu mðður sinnar“, sagði skipstjórinn. •
„Hún var barn að aldri þá“.
„Hún er vissulega ekkert barn lengur. Mig 'ríndrar 'hvern
ig sambandi Hrólfs Lindens og hennar hefir vferið 'hát'tá'ð?^'
Reiðarinn horfið á eftir Önnu, hinni háu stúlku.'sérrrígéftlc
upp bryggjuna með beygt höfuð. , . . U.vr,
í' Skipstjórinn yppti öxlum. „Hún sagði að þáu' lifefðli ékkl
I verið heitbundin, en ef dæma á eftir hegðun Henríá:r, ;'-rríæýtí
I segja mér að þau hafi verið meira en viniri<:. * • barnthiny,,
ij „Já, þetta fékk mjög á hana“. “■"
I! „Ér er að vona að hún fari beinustu leiðúhelm'.:Máski
i setti ég að fylgja henni. Ég hef í hyggju að‘ koma'-þairívið
I og fá mér staup, er ég hefi skilað af mér nokkrtiíh s'kjÖI-
1 um“. Skipstjórinn gekk nokkur skref á eftir 'stúlkúrírir'^feg
i reiðarinn sagði: „O, láttu stúllcuna eiga sig. Hún vill ekki
| fara heim núna. Ekki heim í þessa gistihússhblú; feifiáóg'
| henni líður nú“. í-‘ r-.n,Poúr''
|| „En hún — hejdurðu að henni gæti ekkr do'ttið í -hug-
að fremja eitthvert axarskaft?“. • •••"'>" •
„Þú átt við að hún stökkvi í sjóinn“. Reiða'rinri hristi
höfuðið. „Hún ,lítur ekki út fyrir að vera sú manntegund.
Hún býr viðj.pp^la sorg nú, en henni er óhætt.“
„Jæja, ég býst við að mér lcomi þetta ekki við- Komdu“.
Hinir tveir menn gengu inn í skrifstofuna. Skipstjórinn
var mjög þreytulegur. Þetta hafði verið erfið ferð og hann
var glaður yfir að vera kominn í höfn. Hann hélt hann
mundi bregða sér í Ægissíðu og drekka sig blindfullan.
HEÐINN