Tíminn - 15.03.1953, Blaðsíða 5

Tíminn - 15.03.1953, Blaðsíða 5
TÍMINN, sunnudaginn 15. marz 1953. 62. blað. Sunnud. 15. niarz Þjóðfylkingarskraf kommúnista Það er bersýnilegt, að mik- ill kvíði hefir gripið komm- úhista vegna þess, að kosn- ingar standa nú fyrir dyrum. Þeir óttast af eðlilegum á- stæðum, að mörgum þeirra, sem hafa greitt kommúnist- um atkvæði af misskilningi við undanfarnar kosningar, sé nú orðið ljóst hverjum þeir þjóna og því muni fylgi þeirra minnka stórum í kosn ingunum í sumar. Til þess að koma í veg fyrir slíkt fylgis- hrun, hyggjast þeir að ginna til liðs við sig einhverja sak- leysingja eða sérvitringa, líkt og Finnboga Rút seinast, og mynda með þeim „þjóð- fylkingu allra íslendinga" gegn hersetu á íslandi! ERLENT YFIRLIT: Pabhadrengur í Kreml Ilvað verður nm \ asily Stalin, þegar hann nýtur ekkl lengnr verndar föður síns? í sambandi við fréfall Stalins hef sem þekkja flugforingjann. geti ir talsvert verið skrifað um fjöl- 1 sagt nokkuð gott um hann. Allir j skyldumál hans, en annars er margt. draga upp ljóta mynd af þessum j á huldu um þau, því að rússnesku ! unga manni, sem frá fyrstu tíð j þlöðin forðast yfirleitt að ræða J hefir notað sér aðstöðuna sem son- ' nokkuð um einkamál leiðtoganna. Þá er talið fullvíst, að Stalin hafi átt þrjú börh. Elzti sonurinn, sem hann átti með fyrstu konunni, hét Jakob og bafðist í rússneska hern- um á stríðsárunum. Þjóðverjar tóku hann til fanga og hefir ekki heyrzt frá honum síðan. Annar sonur Stalins er Vasily sá, er segir frá hér á eftir. Þá átti Stalin dóttur, sem um skeið var talin eftirlætis- barn hans, eii ekkert hefir heyrzt um hana í seinni tíð. Mismunandi sögur ganga um það, hve oft Stalin hafi verið giftur, en orðrómur hermir ýmist, að seinasta kona hans hafi verið systir eða dóttir Kaganovitsj varaforsætisráðherra. Hér á eftir fer grein, sem norska blaðið „Verdéns Gang“ birti nýlega um Vasily son Stalins: — Meðal þeirra mörgu í Moskvu. sem nú í dag líta með eftirvænt- Vitanlega eru það ekki ann jngU fram á. við, er ungur flugfor- að en sjúkir hugarórar ör- j ingi, hinn 32 ára gamli höfuðsmað væntandi manna, þegar kom, ur Vasiiy Staiin, sem er áreiðan- múnistar eru að tala um, að, leea mesti svallarinn í Sovétrikjun- ísienzk þjóðfylking verði ,um- Hvernig- framtíðin verður íyrir mynduð - undir forustu' þe‘inan ung? mann’ Þefr hann þeirra! Ekki bætir það heldur n7stur ekkl tengur vemdarhandar , , ... foður síns, eí þegar mikið rætt um ur skak, þegar kommumstar . Kremj og megaj yfirstéttarfólks- taka jafnframt fram, að verk ins j Moskvu. sonur staiins á efni slíkrar fylkingar eigi að' marga óvini„meðal yfirstéttarinnar, Véra það fyrst og fremst að (og hann hefir þegar gert sig sekan nokkuð. Faðir hans var voldugur. berjast fyrir því áhugamáli um,_svo mörg axarsköft, að það er austrænna kommúnistafor-!miög vafasamt, að hann fái að ingja að hafa varnarlaust. ur föður síns. Hefir mestan áhuga fyrir knattspyrnu. Vasily er fæddur annað hvort 1920 eða 1921, en það hefir aldrei verið gefinn upp neinn ákveðinn fæðingardagur. Móðir hans, Na- dezhda Allilueva, áður einkaritari Stalins, var mjög glöð yfir þessu 1 fyrsta barni sínu og dekraði of , 30 herbergi til afnota. mikið við það frá fyrstu tíð. Við * 1 Þfzkalandi varð hann yfirfor- það bættist, að faðirinn var vold- inS‘ 16• flugdeildarinnar. Að nafn- ugur maður, en það hafði ekki góð lnu 111 var ÞaS Leonid Rudenko, Vasily Stalin. Þáttur kirkjunnar tlMllllllllllltrillOIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII Kirkjubyggingar og predikanir Vigfús Guðmundsson, hinn víðförli, hefir nýlega ritað greinar í Tímann um kirkju- byggingar. Tillögur hans eru eftirtektarverðar og fram- settar með þeirri hógværð, að unnt er að ræða þær fram og aftur, án þess að ofstæk- isfull illindi yrðu úr. Hann bendir á þann möguleika, að kirkjur séu hólfaðar í tvennt, og sé aðalhluti kirkjunnar samkomuhús, þar sem unnt sé að halda samkomur og áhrif á Vasily. Það var gælt og dekrað við Þ°rSi ekki annað en að hlýða hin- hann á allan hátt og sennilega var ! um un§a Stalin. Ef eitthvað gekk það ástæðan til þess, að faðir hans a móti honum, hringdi hann með ákvað allt í einu, að hann skyldi, Það sama til pabba og klagaði. Það fara í venjulegan skóla og vera j vol'u ekkl ^áir liðsforingjar, sem meðhöndlaður eins og aðrir nemend i mlsstu stöður sínar vegna skaps ur. Eh það stóð ekki lengi. Vasily j Vasily. litli fékk sína eigin kennara og var ’ fyrsta, sem hann gerði, er sem hafði yfirstjómina, en hann ] dansleiki, en í öðrum endan- um sé afþiljaður kór með öllu því, sem kirkjunni heyri til. Verði þá hægt á svipstundu að breyta kirkjunni í al- mennt samkomuhús, ef með þurfi. — Hér yrði með öðr- um orðum líkt að farið og er að mestu iokaður inni í Kreml, og hann kom tu Þýzkalands, var að (í sveit einni hér á landi, átti næstum engan leikfélaga. Þeg le86ia undir sig fínustu villuna nema þar er það barnaskóli, Island alveg ' halda þeim mikilvægu störfum j áfram, er. hann gegnir nú. Eina von hans er sú, að hinir nýju vald- ar móðir hans dó 1932, tók hann rett fyrlr ntan Potsdam. í henni sér það mjög nærri. Hann varð voru 30 herbergi, úti fyrir var stór enn meir einmana og það einasta, Bal'ður með sundlaug. Þangað tók sem hann hafði áhuga fyrir, var hann vinkonu sína, hina 21 árs knattspyma. Hann átti geysimik- 6'ömlu Lelya, dóttur Timoshenko inn fjölda af knöttum og notaði marskálks. Þau bjuggu í Potsdam hvert tækifæri til æfinga. Einnig nokkiið lengi. en Vasily var henni sá hann alla stærri leikina. . Þó á engan hátt trúr. En allt í einu uppgötvaði hann 1 tímaritinu Times er sagt frá því, að nótt eina hafi bílstjóri hans komið heim með nokkrar gleði- konur, sem hann hafði safnað sam an á mismunandi stöðum í Berlin. Vasily tók vel á móti þeim, en gaf Lelya skipun um að hverfa til og það gat hann notfært sér. HermannsferiII Vasily. —- 18 ára gamall hafði Vasily lokið Það er kunnara en frá haiar j Kreml reyni á allan hátt skol?®kytdu smnl og Þá Varð hann herbergja sinna, og þar varð hún „. „ti t . Lb. i.vt l . o A olrTmrto na o vtn tm Int VnVAo ... að eyða nóttinni ein. Það eina, sem þtirfi að segja, að öll lýöræð-'as haida núnningu Stalins sem ’ að ákveða; hvað hann yildi verða _________________________________ islönd efla nú stórlega varn-jmest á lofti og hann fái því að i að tok nann Iangan-tlma’ en 01 hún hafði sér til skemmtunar, var il' Sínar. Friðsömustu þj Óðir j halda störfum sínum, svo að ekki : a|C faneeaTltaikur vonT í Moskvu StÓr stríðsmynd af föður stalln- eins Og Norðmerin, Danir og fáHi biettur.á minningu hins milda, J klúbbar ogJ nóg vín Fyrir neðan var Vasily 1 giaum og Svíar leggja nú á sig þyngstu lelðtoga;. ,®n vm^ll verður hann á ákveðnUm stöðum. Hann var einn gleðl' fjárhagsbyrðar og margvísleg aldrei’ 111 þess hefir hann brotið of öftnuí’ óþægindi í þeim til-,mi 1 a ser' i Ógeðfelldur náungi. Allir, sem þekkja Vasily, segja, ig fastur gestur að tjaldabaki í Lét sem óður maður. mörgum leikhúsum, þar sem mikið , var um kvenlegan yndisþokka. I ■haÓ eru sagðar margar sögur um En faðir hans gat ekki þolað, að hegðun hans í Berlín rétt eftir hann lægi í leti og kom honum því styrjöldina. Hann skipti sér af öllu, gangi að efla hervarnir sín- ar. Öllum þessum varnar undiibún.ngi stjórnai einn'að hann se ógeðfelldur og hafi í flugskóla, þar sem hann skyldi °g ef eitthvað féll ekki í kram hans; sameiginiegur otti. Pao er utla samúð með fjöidanum. Eftir j fá sérþjálfun. Og það varð ekki að- hringdi hann til Kreml og fékk þá óttiftn Vlð hmn mikla Vlgbun styrjöldina liafa margir flugforingj ' eins sérþjálfun, ungi nemandinn faðarinn að heyra klögumál hans. að Og yfirgang hmna aust-' ar komið frá Rússlandi til Vestur- gat ekki búið með námsfélögum hann fór eftir þeim. rænu kommúnista. Tvívegis Evrópu og Bandarikjanna og þeir.sínum, hann fékk sérstakan mat, I Ekki var hann skemmtilegur i á einum mannsaldri hefil’ hafa sagt furðusögur um þennan hafði eigið herbergi og þjón og einkalifi sínu. Hann drakk vodka mannkynið orðið að búa Við spúúa pabbastrák, sem reykti fínustu sígarettur. Sérstakir írá morgni til kvölds, skammaði kennarar voru fengnir handa hon- þjónana og var sjaldan ánægður um, sem fengu það hlutverk að me® matinn. Óvinsældir hans komu þjálfa hann og það tókst þeim. llka 1 1 jós. Einu sinni rifu nokkrir Svo hófst virðingargangan. Með- hðsforingjar áklæðið úr bílnum Ógnir heimsstyrjaldar vegna stJÓrni öllum, sem hann kemst í lýðræöisþj óðirnar kynni við með harðri hendi- G'^ Takajev minmst á Vasily í bók sinni „Vill Stalin styrjöld?“, og dreg þess, að höfðu veikar varnir og það freistaði einræðisríkis til þess að hefja ógnarstyrjöld. Til þ'ess að koma í veg fyrir, að slík harmsaga endurtæki sig í 'þriðja sinn, efla nú lýðræð- isþjóðirnar varnir sínar. — Vænlégasta ráðið til að af- stýra styrjöld, er að hugsan- legum árásaraðila sé fyrir- fram ljóst, að árás muni ekki borga sig. Því má hvergi láta vera óvarið land, er gæti ginnt hann til árásar. í samræmi við þetta hafa íslándi verið trýggðar nokkr- ar hervárnir. ísland hefir orðið mikla hernaðarlega þýðingu og gæti það því ver- ið árásarríki mikil freisting til að ná þar yfirráðum, ef það væri með öllu óvarið. Ó- varið ísland myndi einnig auka stríðshættuna á Norð- urlöndum og í Vestur-Evrópu yfirleitt, því að það gæti stór um bætt aðstöðu árásarríkis, ef hægt væri að gera ísland óvirkt í fyrstu lotu árásar og valda þa»nig auknum trufl- unum á flutningum vestan um haf, þegar mestu getur skipt, að þeir gangi greið- lega. Varnir íslands stuðla þannig að því að minnka á- rásarhættuna bæði hérlendis og miklu víðar og eru þannig veigamikil1 þáttur í því að ur upp heldur óglæsilega mynd af an námsfélagar hans sátu kyrrir, hans, og i annað skipti var steini honum. Hann er ófrýnilegur í útliti, segir Takajev. Brjóstið er innfallið, hár- ið dökkrautt og freknóttur er hahn. Hann er lágur vexti, og þrátt fyrir að einkennisbúningur hans sé mjög eða fengu kannske tign smáliðs- foringja, óx vegur hans og virðing. Hann var gerður höfuðsmaður, majór og ofursti og í júní 1942 komst hann fyrst í bardaga. Hann J stóö sig vel — það viðurkenndu stoppaður á öxlunum, getur það allir andstæðingar hans — og nafn ekki hulið þá staðreynd, að hann hans var oft nefnt í dagskipunum sé lítill og óásjálegur. Hann er illa upp alinn og kemur fyrir sjónir eins og dónalegur og ruddafenginn skóla strákur. Það er djúpt tekið í ár- inni, en það virðist ekki, aö þeir, og enn óx vegur hans. Þegar stríð- inu lauk, var hann ofursti og þá var hann sendur til Þýzkalands til Dallgow flugvallarins, sem er rétt fyrir utan Berlín. kastað inn um framrúðu bílsins, sem er í fremri hlutanum. — Jafnframt þessu vekur Vig- fús athygli á því, að yfir guðsþjónustunni ætti að vera hressilegri blær en langloku-predikanir prest- anna gefi henni. En predik- anir okkar eru að dómi vinar míns Vigfúsar harla aumar yfirleitt. (Ég hefi ekki grein Vigfúsar fyrir framan mig, en vona, aö ég fari rétt með). Vigfús er ekki einn um það, að leiðast predikanir. En er það ekki eitt af táknum vorra tíma, að fólki er farið að leiöast aö hlusta á ræður, sem reyna eitthvað á hug- ann? Árum saman er í sum- um blöðum landsins búið að halda uppi áróðri gegn sam- kvæmisræðum, til dæmis að taka. Mjög viða um sveitir iandsins er mér sagt, að meg inhluti æskulýðsins komi ekki á samkomur, fyrr en farið sé að dansa. Aftur á móti man ég eftir þvi á æskuárum mínum, að enda þótt við dönsuðum af öllum kröftum, biðum við eftir því með spenningi, hvernig ræðu mönnum kynni að takast upp. Hvað stjórnmálamenn- ina snertir, hefir skeð mikil tryggja öryggi og frið i heim inum. Því fylgja vissulega marg- ir annmarkar fyrir íslend- inga að þurfa að hafa erlend an her í landinu. Þeir ann- markar eru þó lítilvægir í samanburði við það, sem verða myndi, ef styrjöld bryt ist út. Þess vegna er það ekki álitamál fyrir íslendinga að sætta sig við þessa ann- marka og stuðla þannig aö öryggi og friði í heiminum. En jafnframt verða þeir að sjálfsögðu að standa fast á því, að sambýlinu við erlenda herinn sé þannig háttað, aö því fylgi sem minnst menn- ingarleg og siðferðileg hætta. Ástæðan til þess, að komm únistar hér og annars staðar fjandskapast gegn varnar- hernum á íslandi er vissu- lega allt önnur en sú, að þeir óttist hina menningarlegu hættu. Fyrir þeim vakir það fyrst og fremst, að ísland sé haft varnarlaust, svo að það geti orðið auðvelt herfang hvenær, sem hinum aust- rænu húsbændum þeirra bíð- ur svo við að horfa. Að hinu sama stúðla og aðrir þeir, sem heimta varnarleysi lands ins. Viljandi eða óviljandi ganga þeir erinda hinna kommúnistjsku heimsvalda- stefnu, alveg eins og hlut- leysingjar gengu óbeint er- inda nazista fyrir seinustu heimsstyrjöld. Ósk íslenzku þj óðarinnar er vissulega sú, að friðarhorf í Bretlandi. er hann kom akandi heim frá mikl og ægileg breyting, á hálfum um hátíðahöldum. ! mannsaldri. Þeir gætu marg- 1946 var hann gerður að hers- jr hverjir verið þokkalegir hofðmgja og arið eftir var hann rægumenn en þag er ejns og kallaður heim til Moskvu, Stuttu ,. . síðar kom hann fram sem foringi Þeir ^angi ut fra þvi fynr- flugsveitanna 1 Moskvu. Árið 1948 fram> . röksemdir og stjórnaði hann Fiugdeginum í mælska hafi ekki lengur Moskvu. Hann hefir gegnt þeirri neitt að segja fyrir fólkið, stöðu siðan. Fyrir utan þetta gegn heldur söngvarar, eftirherm- ir hann virðingarstöðum hjá komm ur> leikarar og aðrir lista- Framiiaid á 7. siðu. j menn, sem þeir hafi með sér. _______________________________■ Þær ræður, sem ganga í fólk- j ið, eru helzt þær, sem æsa og ur i heiminum batni, svo að espa. Við þurfum ekki að erlendur her þurfi ekki að vera hissa á því, að sú kyn- dvelja í landinu. Eitt væn-1 slóð, sem þannig er að heim- legasta ráðið til að bæta frið an búin, hlusti ekki á pre- arhorfurnar er að auka skiln 1 dikanir, nema með öðru ing hinna erlendu kommún- j eyra. Ég held þó, þegar allt istahöfðingja á því, að yfir- j kemur til alls, að fólkið hlusti gangsstefna þeirra sé illa séð meira á prestana en nokkra og þeim muni betur henta að' aðra, þó að ástandið sé ekki taka upp samstarf og frið- gott. En það er við ramman samleg vinnubrögð. Þet'ta reip að draga, og ég er sam- hafa nágrannaþjóðir íslend- j mála Vigfúsi um, að nokk- inga þegar gert með því að (urra ráðstafana muni við gera kommúnistaflokkana þurfa. En ég held, að við leit nær fylgislausa í löndum sínjum langt yfir skammt, ef við um. Þetta sama þurfa íslend ætlum að býrja á því að ingar að gera í næstu kosn-jbreyta kirkjuhúsunum, til ingum. í þeim efnum þurfa þess að predikanirnar verði næstu kosningar að leiða í skárri. Auðvitað á að breyta Ijós sömu þjóðareiningu og j kirkjunum, eins og ég kem nú ríkir á Norðurlöndum og^að bráðum, en út frá minni (Framh. á 6. síðul,

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.