Alþýðublaðið - 31.03.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Alþýðublaðið
«r ódýrasta, fjölbreyttasta og
bezta dagblað landsins.
Kaupið það og lesið, þá
getið þið aldrei án þess verið.
Gorki, golsivíkar
og jViorgunblaðið.
Morgunblaðið flutti fyrir nokkru
grein með nafninu ,Gorki og
Bolsivíkar". Þetta á víst að vera
ein af þeim ágætu greinum, sem
Motgunblaðið var um daginn að
hæla sér af að það flytti, og gat
það þess um leið, að Alþbl. myndi
ðfunda það mjög af þeim.
Hingað til hefir það ekki staðiö
Alþbl. fyrir þrifum, að það liði af
öfundsýki yflr þessum dásamlegu
ritsmíðum Morgunblaðsins, en það
mun þó satt vera, að Alþbl. kemst
ekki með tærnar þar sem Morgun-
blaðið heflr hælana í því að skrifa
vitlausar og ósanngjarnar greinar
um útlend og innlend mál, enda
er það ekki eðlilegt, bví bæði er
það, að Morgunblaðið hefir æflng-
una, og svo hitt, að það mun ekki
beinlínis vera gefið út af tómri
sannleiksást.
Þessi umrædda grein blaðsins
átti víst að sanna það, að Gorki
og rússneskir mentamenn og rit-
höfundar væru yflrleitt mótfallnir
núverandi Rússastjórn, og með því
að líklegt er að einhverjir leggi
ennþá trúnað á útlendar „fréttir“
Morgunblaðsins, þykir rétt að þýða
hér ummæli Gorkis um rússnesku
stjórnina.
Gorki mun að vísu hafa verið
mótfallinn nóvembetbyltingunni, en
svo er frá leið gerðist hann fylgj-
andi stjórninni og hefir verið það
um langt skeið.
Þetta má meðal annars sjá af
grein eftir hann, sem hljóðar
þannig:
„Menningarumbætur rússnesku
verkamannastjórnarinnar, sem á
þó við geisilega örðugleika að
að stríða og hafa kostað hana
gífurlegt starf, eru nú orðnar svo
miklar og heillaríkar, að sagan
mun ekki kunna þess nein dæmi.
Þetta eru engar ýkjur.
Fyrir skömmu var eg mótstöðu-
maður stjórnarinnar, og er að vísu I
enn í ýmsu mótfallinn aðferðum
hennar. En eg veit að söguritarar
framtíðarinnar hljóta að dást að
hinu stórfenglega skapandi menn-
ingarstarfi rússnesku verkamann-
anna, er þeir eiga að dæma um
starfsemi þeirra á aðeins einu ári.“
Og siðar snérist hann algerlega
á stjórnarinnar band og er orðinn
einn af starfandi mönnum hennar
í menningarbaráttunni, eins og sést
á eftirfarandi ávarpi, er hann heflr
sent til allra menningarþjóða:
„Flestar þjóðir hafa einhvern
tíma fundið það, að þær væru sá
Messías, sem kvaddur væri til að
frelsa heiminn, og sú tilfinning
hefir ætíð fætt af sér mikla og
göfuga krafta.
Það er augljóst, að sagan hefir
nú lagt þetta mikla hlutverk á
herðar hinnar hungruðu rússnesku
þjóðar, sem er hrjáð af þriggja
alda kúgun og örmagna af ófriöi,
og hún á að framkvæma það uha
leið og henni er ógnað með und-
irokun af ræningjum.
Rússneska þjóðin segir við verka-
menn og alla sem' eiga nokkra
heiðarlega tilfinningu:
Komið og gangið með oss veg-
inn að nýju lífi, sem við vinnum
að án þess að hlífa oss sjálfum,
nokkrum eða nokkru. Yér seljum
réttlæti sögunnar sjálfdæmi um
verk vor, sem skapast með yflr-
sjónum og þjáningum í starfsgleði
og brennandi von um sigur!
Komið í baráttuna gegn því
gamla, í baráttuna fyrir nýju lífi
í fegurð og frelsi."
Og til frekari sannindamerkis
skal hér þýdd klausa úr danska
stórblaðinu „Politiken", er stóð
þar 25. febr. síðastl.:
„Jafnaðarmenn og hægfara bylt-
ingamenn hafa nú viðurkent að
fullu ráðstjórnina rússnesku, sem
hið eina stjórnarfyrirkomulag, sem
hægt sé að notast við þar í landi,
og hafa þeir sjálfir fulltrúa í ráð-
unum.
Allir mentamenn og rithöfundar
í Rússlandi, með Maxim Gorki í
broddi fylkingar, vinna nú með
Sovjetstjórninni að hinni stórfeng-
legu menningarstarfsemi hennar
meðal þjóðarinnar.“
Það virðist þvi eigi vera nema
tvent til. Annaðhvort er það skáld-
saga, er Mgbl. fllutti um Gorki
(ritstjórn blaðsins kvað vera hneigð
fyrir slíkar iðkanir), eða þá að
Alþbl. kostar I kr. á mánuðL
greinin, er eftir minst 2—3 ára
gömlum heimildum. En þó þykir
oss óliklegt að ritstjórn blaðsins sé
svo „ómoderne“, sérstaklega þar
sem blaðið kvað hafa sérstakan
fréttaritara í Kaupmannahöfn, fyrir
nú utan „inteliigensana", sem.
skrifa í það hér heima. x
Di'ukknuii.
Það sorglega s]ys vildi til á
„Jóni Forseta“ á mánudaginn, að
mann tók útbyrðis og náðist ekki
aftur. Hann hét Kristján A. Ól-
afsson, til heimilis í Fischerssundi
3 hér í bænum.
Kristján sál. var maður á bezta
aldri, rnilli þrítugs og fertugs,
dugnaðarmaður og ágætlega liðinn
af félögum sínum. Hann var fé-
lagi Sjómannafél. Rvikur og mjög
áhugasamur um félagsmál. Hann
var vestfirzkur að ætt, fæddur á
Rauðasandi í Barðastr.sýslu, en
flutti hingað fyrir fáum árum..
Nýkvæntur var hann, en barnlaus.
ísland á hér enn á ný að sjá
á bak einum af sínum hraustu
sonum. En hvað gerið þjóðfélagið
til þess að bæta eftírlifandi ást-
vinum missirinn?
S.
ijæverskt bréj.
Alþýðublaðinu hefir borist hið
hæverska og Ijúfmannlega bréf,
er hér fer á eítir, frá K. Zimsen
borgarstjóra:
„Herra ritstjóri Alþýðublaðsins!
í Alþýðublaðinu í dag sláið þér
því föstu, að eg hafi skrifað grein
í Morgunblaðinu 27. þ. m., sem
hafði að fyrirsögn „Borgarstjóra-
kosningin", en eg hefi ekki skrif-
að hana og býst eg við, að yður
þyki vænt um að fræða lesendur
Alþýðublaðsíns um hið sanna í
þessu efni.
í sama blaði dylgið þér um, að
eg verji miklu af tíma mínuœ á
skrifstofum ýmsra atvinnu- og