Alþýðublaðið - 26.07.1927, Page 4
4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Bernard Shavv. Hann er 71 árs.
Þah var hann, sem sagði: „Sá,
sem ekki verður jafnaðarmaður á
pví að hugsa um stjórnmál, hanri
er fífl.“
Ferðamannabazar
verður opinn 1 Lðnó-salnum, á
meðan pýzka skemtiskipið dvel-
ur hér.
Síldaraflinn.
Fram að síðustu helgi var síld
að eins veidd í bræðsiu, svo sem
ákveðið er. Um helgina var síld-
araflinn ails orðinn 204 759 hektó-
lítrar, er skiftist IJftnnig á veiði-
stöðvarnar: Á VestfjörðUm (ísa-
fjarðarumdæmi) 48 409 hektólitr-
ar, á . Siglufirði 86 250 hektdlítrar
og á Eyjafirði (Akureyrarum-
dæmi) 70 100 hektólítrar. (Eftir
skýrslum tii Fiskifélagsins.)
Alþingishátíðin.
Sýslunefnd Guilbringusýslu hef-
ir falið prestunum í sýslunni, séra
Árna Björnssyni í Görðfum, séra
Brynjólfi Magnússyni í' Grindavík
og séra Friðriki Rafnar á Útskál-
um, að velja samkomublett á
Þingvöllum við alþingishátíða-
tiðahöidin væntanlegu árið 1930
handa sýslubúum.
Pétur Á. Jónsson
ieiksöngvari syngur í Nýja Bíó
í kvöld kl. 7Vr- Nokkrir aðgöngu-
miöar eru óseldir enn.
Kartöfluverðið.
Eggert Kristjónsson heildsali
hefir beðið Alþýðublaðið fyrir
grein um [)að út af álagningar-
grein „barnakarls", og kemur hún
í blaðinu á nrorgun.
Hjálpræð isherinn
hér he.fir fengið heimsókn af
einni félagssystur sinni frá Ame-
ríku, Envoy Pauline E. Swartz frá
Chicago; hún hefir ferðast mikið
úm heiminn, séð margt og kynst
mörgu. Meðal annars hefir hún
starfað i sex ár í Japan að
kristniboði og líknarstarfsemi.
Ungfrú Swartz heldur samkomu í
samkomusal Hjálpræðishersins í
kvöld kl. 8y->. Aðgangurinn að
samkomunni er ókeypis, og séra
Friðrik Hallgrímsson túikar mál
hennar á íslenzku. — Strengja-
hljóðfærasveit aðstoðar á sam-
komunni. G.
Stúkan ,,Verðandi“.
Fundur í kvöld. Embættis-
mannakosning.
Nikulás Friðriksson,
umsjónarmáður við Rafmagns-
veitu Reykjavíkur, kom í gær úr
úr Noregsför. Fréttir frá Noregi
eftir frásögn hans koma í blað-
inú á morgun.
Genpi
erlendra mynta er öbreytt frá í
gær.
Skipafréttir.
„Lyra“ kom í gær frá Noregi.
Hún fer aftur á. fimtudaginn kl.
6 e. m. ,,Villemoes“ kom í gær
úr strandferð.- f nótt kom „Óð-
inn“ og tveir enskir togarar
hingað, jreir, er segir um í strand-
fréttinni. Þriðji togarinn kom
hingað í rnorgun með skipstjór-
ann veikan, og sá fjórði kom
leirinig i n.orgun iil að fá sér fiski-
leiðsögumann.
Kosningatölurnar
í Skagafjarðarsýsiu. sem blöð-
linum hér voru símaðar og einnig
.voru birtar í norðanbíöðum, hafa
reynst rangar. Stafar það af því,
að þær voru teknar áður en
talningunni var lokið. Réttu töl-
urnar eru: Magnús Guðmundsson
fékk 740 atkv., Jón Sigurðsson 687,
Brynleifur Tobíasson 610 og Sig-j
urður Þórðarson 513 atkv.
Tuxedo
reyktóbak
er létt, gott
og ódýrt.
tfiðjið um það.
VII leigja
3 herbergi og eldhús (heila hæð)
í nýju húsi innarlega við Lauga-
vegþeim, sem getur lánað 1500—
2000 kr. Tilboð merkt: »heil hæð«
leggist inn í afgr. Alþbl. fyrir
fimtudagskvöld.
Ium og Póstkorta-römmum
mjög ódýrum, einnig mikið
“ úrval af Handsápum mjög
Iódýrum. Nú seljum við
okkar ágætu Krystalsápu V?
™ kg. 0,45 og gömlu góðu
Grænsápuna V® kg. 0,40.
1 Verzl. Gunníióruimar&Co.
Eimskipafélagshúsinu.
Síiai 491.
utan hnss og innaœ.
Komlð off semjlð.
Löguð málning fyrir pá, sem
öska.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi20B — Simi 830.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætí
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
þrælsterkir, nýkomnir,
kosta að eins 4,65.
Athugið þá áður en
þér festið kaup annars-
staðar.
Afgreiðl
allar skó- og gummí-viðgerðir bezt,
fljótast og ódýrast. — Að eins
handunnið.
Sigurgísli Jónsson,
Óðinsgötu 4.
Verzliö vtð Vikar! Þad verdur
notadrýgst. Jff
Útsala á brauðum og kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Vesturgötu 50 A.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um iand. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggjá aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kctupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7.
Smöking-föt til sölu, mjög ódýr,
Óðinsgötu 24, miðhæð.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
, Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
„Ha, ha, ha, ha!“ Paterson ætlaði að kafna
1 hiátri. „Samúel er saklaus eins og ung-
barn!“
Njósnarinn varð heldur toginleitur.
,.Nú, ef jiér'ábyrgist hann en sönnunar-
gögnin eru góð.“
„Já; fjandinn hafi þau!“ svaraði Paterson.
„Verið þér sælir, lierra Dubourchand! Ég
verð að fara og frelsa vesalings Samúel;
hann er auðvitað blindfullur og skemtir sér
með að látast vera glæpamaður! Þaö er
honum iíkt!“
Paterson tók í höndina á Dubourchand og
drakk eitt kampavínsglas með njósnaranum.
„Jæja, verið þér sælir! Skiiið kveðju minni
til Adéle, ef ég hefi ekki tírna til þess að'
koma aftur i nótt.“
Dubourchand var nú einn eftir. Ekki leið
á löngu áður en hann hafði sína blómarösina
á hvoru hrié. En árangurinn var sá, að um
fimm-Jeytjð var hann kominn upp í her-
bergi sitt í Hotel de Paris. Þar lögðu tveir
þjónar hann i rúmið.
Umsjónarmaðurinn á hóteiinu hafði áður
skrifað upp útgjöldin, sem hér íara á eftir:
18 ílöskur af víni 450 frankar
Sælgæti 86
Drykkjupeningar 50 —
Þóknun fyrir að bera hann heim 25 —
Silkisokkar 15 —■
Alls 625 frankar
Dubourchand vaknaði um klukkan tólf
daginn eftir. Þá fann hann bréf Adéie á
náttborðinu.
Er hann hafði lesið það, bölvaði hann hátt
og í hljóði og lá í rúniinu allan daginn.
Kaldir bakstrar unnu ekkert á timburmönn-
unum, og ekki bætti fótagigtin úr kvölunum.
Paterson var á leið til Parísar um sama
leyti. Þar var hann settur í æðra embætti.
Samúel fylgdi honum tii stöðvarinnar. Pat-
erson hafði frelsað hann úr klóm lögregi-
unnar snemma um morguninn. Samúel út-
helti mörgum tárum að skilnaði og veifaði
iengi með votum vasaklútnum.
Paterson strengdi þgss heit að hefja nú
léit að Delarmes.
Árangurinn sýnir sig seinna meir.
VII.
Giady Thornby var að flétta ianga, dökk-
brúna hárið sitt fyrir framan spegilinn. Það
- j*- L.y “.'7"::7vu
var í einu af herbergjunum í Hotei Ritz-
Cariton í París. Hún var sextán ára. Hún
brosti til sín í speglinum. Fögur var hún;
því var ekki haegt að neita. Þegar hún var
búin að binda rauðu silkibandi um flétt-
urnar, gekk hún að skrifborðinu, opnaði eina
skúffuna og tók upp úr henni bók, sem var
bundin inn í grænt s'kinn. Framan á henni
stóð „Dagbók“. Síðan settist hún í legu-
bekkinn, stakk sælgætismola í munninn og
skrifaði það, sem hér fer á eftir, með sjálf-
blekungi:
28. ‘apríl 1914.
En hvað París er yndisieg! Aldrei hefði
ég haldið, að slíkur bær væri til. New-York
er ekkert á móti henni, Það' er eitthvað í
loftinu; ég veit ekki hvað; má ske það sé
þrá. Hvergi ilma kastaniutrén eins og hér;
loftið er tært og fólkið er kátt. Það er heldur
ekki eins önnum kafið eins og í Ameríku.
Stúlkurnar eru faliegar og vel búnar, og ekki
eru piltarnir síður. Þeir hafa dökk, yndisleg
augú, sem þeir beina að mér, þegar ég geng
fram hjá þeim á götunni. Ég lít auðvitað
niður fyrir mig og iæt eins og ekkert sé,
— en það er gaman. >
Þegar við yorum búin að borða í dag,