Tíminn - 26.08.1953, Qupperneq 6

6
TÍMINN, migvikudaginn 26. ágúst 1953.
191. blaff.
PJÓDLEIKHÚSID
LISTDANSSÝNING
Sóló-dansarar frá Kgl. leik- j
húsinu í Kaupmannahöfn.
Stjómandi: Fredbjörn Björns- j
son. Undirleik annast: Alfred |
Morling.
Frumsýning í kvöld kl. 20.
Önnur sýning fimmtudag kl.20 j
Þriðja sýning föstudag kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13.15 til 20. Símar 80000 og í
8-2345. Pantanir sækist dag- ■
inn fyrir sýningardag.
Vejulegt lenikhúsverð, nema j
á frumsýningu.
Aðeins 5 sýningar.

« ▼ «
Santa Fe
Stórkostleg, víðfræg og mjög j
umtöluð amerísk mynd i eðli-
legum litum, um ævintýralega j
byggingu fyrstu járnbrautarinn j
ar vestur á Kyrrahafsströnd j
Ameríku. Myndin er byggð á i
sönnum atburðum. Þetta er saga j
um dáðrakka menn og hug-
prúðar konur.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
NÝJA BÍÓ
t leit að lífsliam-
ingjn
Hin heimsfræga ameríska stór-j
mynd eftir samnefndri skáld-
sögu W. Somerset Maugham, er j
komið hefir út í ísl. þýðingu.
Aðalhlutverk:
Tyrone Power
Gene Tiemey
John Payne
Clifton Webb
Sýnd kl. 5,15 og 9.
tjÁrnarbÍó
Örn og Hauknr
(The Eagle and the Hawk)
Afar spennandi amerísk myndl
í eðlilegum litum, byggð á sögu- j
llegum atburðum, er gerðust íj
Mexíco seint á síðustu öld. 1
Aðalhlutverk:
John Payne
Bhonda Fleming
Dennis O’Keefe
Bönnuð innan 16 ára.
, Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI —
Gestir í Miklagarði
Bráðskemmtileg og fjörug
sænsk gamanmynd eftir sam-
nefndri sögu Eric Kostners og
hefir komið út í ísl. þýðingu.
Aðalhutverk:
Adolf Jahr ^
Emst Eklund
Sýnd kl. 7 og 9.
rakblöffin heimsf rægu.
i—

Gerist Uskrifendur að
«7
wsimanum
AUSTURBÆJARBIO (
1 clraiimalamli
I
(Drömsemester)
Bráðskemmtileg og f jörug ný, f
j sænsk söngva- og gamanmynd. j
lAðalhlutverk:
Dirich Passer,
Stig Járrel.
í myndinni syngja og spila:
! frægasta dægurlagasöngkona!
|Norðurlanda:
Alice Babs.
| Einn vinsælasti negrakvartett J
[heimsins:
Delta Rhythm Boys.
iEnnfremur:
Svend Asmundsen,
Charles Norman,
Staffan Broms.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
[♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< |
GAMLA BÍO
Skipstjóriim við
eldimsstörfiii
(The Skipper Surprised his
Wife)
Ný, amerísk gamanmynd.
Robert Walker,
Joan Lislie.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
TRIPOLI-BIO
Skálmold
(„Reign of Terror“)
Afar spennandi ný, amerískl
| kvikmynd um frönsku stjórnar- j
jbyltinguna 1794.
Robert Cummings,
Arlene Dahl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
\ '0i iQ) tfi) (
HAFNARBIO
Orustan við
Apakkaskarð
(Batle at Apaehe Pass)
j Afar spennandi ný amerísk kvik I
j mynl í eðlilegum litum um hinn J
mikilhæfa höfðingja Apaka-ind j
! íánanna, Cochie, og viðskipti j
(hans við hvíta menn.
Jeff Chandler
John Lund
Susan Cabot
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Biikksmiðjan
GLÖFAXI
í HrauntelK 14. Bíml 7236
Þðsnaðlr nta aS gæfan
fylgir hringonnm frá
[SIGURÞÓR, Hafnarstr. *.j
Margar gerðlr
fyrlrllggjandl.
Sendum gegn póstkröfu.
Bergur Jónsson
Hæstaréttarlögmaður... .
Skrlístofa Laugavegl M.
Sfmar: 6833 og 132J.
% 1 • ■*
Frk. Unnur Krist-
jánsdóttir,
hjúkrunarkona
Dáin 11. ágúst 1953
Því fellur eikin við fyrsta högg
því fölnar rósin í hlíðum grænum
hvað umbreytingin er einatt snögg
og engin stoð í trú og bænum.
Þig fær ekkert úr helju heimt
hér skal því grátur niður falla.
En sjúkir menn ei geta gleymt
gæzku þinni og hugsun alla.
Hj úkrunarkona! heilladís
himneskur geisli allra landa
upp meðan sól úr ægi rís
ykkar skal merkið hreinast standa
þakkir mínar í þungri þögn
þér vil ég flytja höfin yfir.
Æfi sjúklings er ómæld sögn
sem enginn skrifar meðan lifir.
Drottinn blessi þig! Boðorð mitt
er bentu til sigurs móti flaumi
sólin lýsi á leiðið þitt
laugað af hafsins mikla straumi.
Okkar á milli byggð var brú
á brautir þær ekki nær að fenna.
Græðari lífsins það varst þú
og þitt verður starf meðan aldir
renna.
Sólveig Hvannberg.
Kveðja frá sjúklingi.
Mikll glcymska.
(Framh. af 4. síðu).
kynni að vera fullangt geng-
ið, og hafa þess vegna borið
fram tillögu um, „að 58. gr.
stjskr. breytist á þá leið, að
Alþingi setji sér sjálft þing-
sköp, þ. e. a. s. að þau séu
ekki sett með lögum eins og
nú er. Það er yfirleitt venja,
að slíkar stofnanir sem Al-
þingi setji sér sjálf þingsköp,
og fyrirmælin um, að þetta
skyldi gert með lögum, var
á sínum tíma sett af dönsku
stjórninni til að hún fengi
nokkurn íhlutunarrétt um
þessi efni, og er sjálfsagt að
breyta því.“ Þarna fundu þeir
loksins eitt atriði af dönsk-
um uppruna, og virðast þeir
álíta það vera næg rök fyrir
því, að breytingar sé þörf.
Hvaða réttarbót er það svo
fyrir Alþingi, að fá að setja
sér sjálft þingsköp í stað þess
að þau séu sett með lögum
eins og nú er? Það fer eftir
því, hvort löggjafarvaldiö verð
ur áfram í höndum Alþingis
Á meðan svo er get-
ur það eins vel breytt þing-
skapalögum, eins og hverjum
öðrum lögum. í tillögunni
fellst því engin réttarbót, ef
miðað er við núverandi á-
stand. Hins vegar vekur hún
grunsemdir um, að ætlazt sé
til, að einhver annar aðili en
Alþingi fái löggjafarvaldið í
hendur. Að öðrum kosti væri
tillagan óþörf. Tillagan er lík
lega hugsuð sem hálmstrá
handa þingmönnum til að
grípa í, ef þeim finnst völd og
virðing Alþingis fara minnk-
andi. Þeir fái þó að minnsta
kosti að setja Alþingi þing-
sköp. Framhald.
EVSARGARET WIDDEMER

UNDIR GRÆNUM PALMUM
Eyja skelfinganna
47.
„Prúðmenni sver ekki upp í andlitið á ungri stúlku“,
sagði hún áminnandi.
„Gott. Þá geri ég það ekki. Hver veit, nema þér hafið
þau áhrif á mig, að það endi með því, að ég fari að kenna
svörtu piltunum mínum sálma. Komið, við skulum breiða
úr mottunum, sem Lopaka geymir hér á bak við og við
skulum tala saman. Mig langar mjög mikið til að tala við
einhvern. Þér vitið ekki hvernig manni líöur, að hafa aldrei
neinn til að tala við“.
Rödd hans var mjúk og lág, eins og rödd Marks.
Hún sagði hægt, „Ef þér kallið á Malajastúlkuna og lát-
ið hana sitja hjá okkur á meðan við tölum saman, þá mun
ég tala við yður.“
Hann hló. „Þetta var snjallt, að hafa Vaimai fyrir siða-
meistara“.
Laní sá ekki hvaðan stúlkan kom, er hann flautaði, en
allt í einu var hún hjá þeim brosandi. Hún var í nýjum
fötum, sem hún hafði fengið úr verzlunarvarningi Patons.
Föt hennar voru lík þeim, sem frú Paton gekk i.
Chester talaði til hennar á malajísku. „Nú er hún oröin
siðameistari við hirð okkar“, sagöi hann hlæjandi. Vaimai
hló ekki. Laní hafði aldrei séð hana hlæja. Hún gekk á
undan þeim og leysti motturnar í sundur og breiddi úr
þeim. Er þau voru öll setzt sat Chester þegjandi langa stund.
Hún beið þess að heyra rödd hans. Svo sagði hún: „Því
yfirgáfuð þér England?“
„Fölsun“, sagði hann rólega. „Eg vildi lifa vel“. Svo
þagði hann um stund, en sagði síðan. „Eg ætla aftur til
Englands, þegar ég hefi aflað mér nægilegs fjár. Þér vitið
að það skiptir ekki svo miklu máli, hvernig manni græðist
fé hér um slóðir. Og mér hefir gengið sæmilega fram að
þessu. En ég vil ekkx tala við yður um það. Það er eitthvað
við vður, sem dregur úr man-ni alla löngun til að tala um
viðskipti."
„Er það?“ sagði Laní. Hún viidi a,ðeins heyra óminn af
rödd hans.
Vaimai setti litla og mjúka hönd sína í hönd Laní.
Chester sagði. „Svo þér fellur einnig vel við hana, er það
Vaimai.“
„Eg er henni mjög hlynt,“ sagði Vaimai. „Eg vildi gjarnan
mega vera hjá henni öllum stundum".
Laní undraðist, að þessi litla og fíngerða kona skyldi gift-
ast þessum stóra og ljóta innlenda manni, sem var í fylgd
með Chester. Lopaka leit þannig út, að hann, hefði hvenær
sem var getað verið aðalpersónan í martröð sjóræningja.
En konurnar áttu ekki margra kosta völ í þessum efnum.
Hún klemmdi saman varirnar og horfði út yfir stálgrátt
hafið:
„Ungfrú Davíðs", sagði Chester, eins og hann talaöi til
hennar úr miklum fjarska. „Elín---------er það ekki nafn
þitt?“
„Ekki er þér talið við mig“.
Hann sagði eitthvað við Vaimai og hún stóð skyndilega
á fætur og færði sig frá þeim, svo hún heyrði ekki hvað
þeim fór á milli, þótt hún sæi til þeirra.
Laní stóð einnig á fætur.
„Þér hagið yður, eins og þér lofuðuð frú Paton að gera
ekki. Verið þér sælir“.
„Eg lofaði því að láta yður í friði, og ég hefi ekki ætlað
mér að halda það loforð. Enda hefi ég engan heiður að
verja, hvort eð er, og það vissi hún.“
Hann virti Laní gaumgæfilega fyrir sér. Svo sagði hann
og talaði hratt. „Ef þú ert ekki algjör kjáni, þá hlýtur þú
að hafa séð það, að ég elska þig“.
„Mér þykir fyrir því, að þér skylduð segja þetta“.
„Hlustaðu á mig. Þú ert ekki í neinni hættu og þarft
ekkert að óttast. Maður lætur ekki þannig við stúlku, sem
maður elskar og vill fá fyrir konu. Maður snertir hana ekki“.
Laní ætlaði að fara, en hann greip um úlnlið hennar og
hélt henni kyrri. „Sjáðu nú til“, sagði hann. „Eftir tvö ár
fer ég heim til Englands. Eg á mikið fé, sem er geymt í
bönkum í Ástralíu. Ef ég verð heppinn þessi tvö ár, sem ég
á eftir að vera hér, verð ég orðinn miljónamæringur um
það er líkur. Eg hefi gert allt, sem mönnum er fært að gera
hér í Kyrrahafinu til að komast yfir peninga og mér hefir
tekizt það. Og þú ert allt, sem ég hefði getað óskað mér,
jafnvel þótt ég væri ekki ástfanginn í þér. Eg skal gera
allt, sem ég get fyrir þig, á meðan þú ert hér á eyjunum og
það verður ekki langur tími. Og þú verður kona ríks manns
í London. Það verður mjög gott líf ástin mín“.
Hann stanzaði því hún var farin að kjökra. Hann lagði
aðra höndina á titrandi öxl hennar. „Eg ætlaði ekki að koma
þér til að gráta“, sagði hann.
„Þér komuð mér ekki til að gráta“.
Hann hafði sagt ástin mín, eins og Mark hafði sagt og
það hafði komið henni til að gráta, af því að þótt hann
líktist mjög Mark, þá var það ekki hann, sem sagði það nú.
Ef það hefði aðeins getað verið Mark, sem sat hjá henni.
Hún endurtók nafn hans í sífellu í huganum og beit í fingur
sínar til að varna því að segja þaö upphátt. Henni létti við
gráta.
„Þú ætlar að hugsa um þetta“.
Hún sagði „Nei, en þakka yður fyrir. Þér munduö geta