Tíminn - 14.11.1953, Blaðsíða 6

Tíminn - 14.11.1953, Blaðsíða 6
TIMINN, laugardaginn 14. nóvember 1953 259. blað. prÓDLEIKHÖSID Eigingirni Stórbrotin og sérstæð ný am- erísk mynd, tekin eftir sögu, er hlaut Pulitzer-verðlaunin, og sýnir heimilislíf mikils kvenskörungs. Mynd þessi er ein af 5 beztu myndum árs- ins. Sýnd með hinni nýju breiðtjaldsaðf erð. Joan Crawford, Wendell Cerey. Sýnd kl. 9. Gene Autry í Mexihó Breiðtjaldsmyrul. Bráðskemmtileg, ný, amerísk lit mynd með mexíkönskum söngv- um og dönsum. Aðalhlutverkið leikur hinn vin sæli kúrekasöngvari Gene Autry. Sýnd kl. 5 og 7. NYJA BIO í sálarháshu (Whirlpool) Mjög spennandi og afburða vel leikin, ný, amerísk mynd, er fjall ar um áhrif dáleiðslu og sýnir, hve varnarlaust fólk getur orðið, þegar dávaldurinn misnotar gáf ur sínar. Aðalhlutverk: Gene Tierney, Jose Ferrer, Richard Conte. Bönnuð fyrir börn. Sýnd kl. 5, 7 og 9. TJARNARBfð Sá hlær bezt, sem síbeist hlasr (The Baven,der HiII Mob) Heimsfræg brezk mynd. Aðal- hlutverk leikur snillingurinn Alec Guinness. Sýningar kl. 5, 7 og 11. BÆJARBIO — HAFNARFIRÐI — Lokaðir glnggar ítölsk stórmynd úr lífi vændis- konunnar. Mynd, sem alls stað ar hefir hiotið met-aðsókn. Elenora Rossi. Danskur skýringartexti. Myndin hefir ekki verið sýnd áð ur hér á landi. Sýnd kl. 7 og 9. Sími 9184. 3 Gerist askrifendur að imanum Askrifiarslmi 2323 Sumri hallar 9 Sýning í kvöld kl. 20. Sýning sunnudag kl. 20. Valtýr á grœnni treyju Sýning sunnudag kl. 20. Aðgöngumiðasalan opin frá kl. 13,15 til 20. Tekið á móti pönt- unum. Símar 80000 og 8-2345. LEIKFÉíAGÍ RFi KJAVT KÍJ > Lndir heillast$örnu Gamanleikur í 3 þáttum. Sýning annað kvöld kl. 8. Aðgöngumiðasala kl. 4—7 í dag. Sími 3191, AUSTURBÆJARBÍé Þjá&vegur 301 (Highway 301) Sérstaklega spennandi og við- burðarík, ný, amerísk kvikmynd, er byggist á sönnum viðburðum um glæpaflokk, er kallaðist „The Tri-State Gang“. Lögregla þriggja fylkja í Bandaríkjunum tók þátt í leitinni aö glæpamönn unum, sem allir voru handteknir eða féllu í viðureigninni við hana. Aðalhlutverk: Steve Cochran, Virginia Gray. Bönnuð börnum innan 16 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Sala hefst kl. 2 e. h. ♦♦♦♦♦♦<»<►-<»♦<»♦♦<»< GAMLA BÍÓ Sýnir á hinu nýja, bogna „PANORAMA“-TJAEDI amerísku músík- og ballet- myndina Ameríkumuður í París (An American in Paris) Músílc: George, Gershwin. Aðalhlutverk: Gene Kelly og franska listdansmærin Leslie Caron. Sýnd kl. 5, 7 og 9. TRIPOLI-BÍÓ Ausehwiiz fungubáðirnar (Ostatni Etap) Ný, pólsk stórmynd, er lýsir á átakanlegan hátt hörmungum þeim, er áttu sér stað í kvenna deild Auschwitz fangabúðanna í Þýzkalandi í síöustu heimsstyrj- öld. Myndin hefir hlotið með- mæli kvikmyndaráðs Sameinuðu þjóðanna. Aðalatriði myndarinn ar eru tekin á þeim stöðum, þar sem atburðirnir raunverulega gerðust. Meðal leikendanna eru margar konur, sem komust lif- andi úr fangabúðunum að styrj öldinni lokinni. Myndin er með dönskum skýringartexta. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Bönnuð börnum innan 16 ára. Metúsalem StefÚEassoíi (Framhald af 5. siðu). ekki einungis meðal sam- starfsmanna sinna og ann- arra, er höfðu náin kynni af honum, heldur einnig meöal bænda um land allt, þá átti hann dýpstu rætur á sínu ást kæra og fagra Austurlandi. Þetta kunnu Austfirðingar að meta. Hin streku félagssam- tök þeirra, Búnaðarsamband Austurlands, Kaupfélag Hér- aðsbúa cg Eiðaskóli buðu hon um heim sjötugum og héldu honum þar veglegt samsæti. Metúsalem var heiðursfé- lagi Búnaðarfélags íslands og riddari Fálkaorðunnar. Metúsalem var kvæntur Guðnýju Óladóttur frá Höfða á Völlum. Þau hjónin eignuö- ust 4 börn og eru tvö þeirra á lífi: Ragnhildur Björg, gift Birni Konráðssyni, lækni, og Jón, kandidat í búnaðarhag- fræði, nú starfandi ráöunaut ur og bóndi í Minnesotafylki í Bandaríkjunum, kvæntur. Tvær dætur þeirra hjóna eru látnar: Herdís, sem dó í bernsku, og Unnur, sem dó uppkomin frá eiginmanni og barni. Þau hjónin slitu hjú- skap árið 1935. Eftir það eign aðist Metúsalem einn son, Ing ólf að nafni. Hann stundar nú nám í Bandaríkjunum og dvelur hjá bróður sínum Jóni. Síðustu árin bjó Metúsal- em í húsi tengdasonar síns, Bjarna læknis og Ragnhildar dóttur sinnar. Þar naut hann friðsæls ævikvölds. Hann lézt 11. þessa mánaðar. Banamein hans var heilablóðfall. Við fráfall hans hafa börn hans og barnabörn misst ástríkan og góðan föður og afa. Þjóðfélagið á Metúsalem Stefánssyni mikið aö þakka og við samstarfsmenn hans eigi síður. Það mun ávallt verða bjart yfir minningu hans í hugum allra, sem kynntust honum. Halldór Pálsson. Pearl S. Buck: Dularblómið Saga frá Japan og Bandaríkjunum á síðustu árum. Grýtt er gœfuleið (So Iittle Time) Efnismikil og hrífandi ensk stór mynd eftir skáldsögu Noelle Henny. í myndinni leikur píanósnilling urinn Shura Cherkassky verk eft ir Lizt, Mozart og Chopin, Maria Schell, Marius Goring. Bönnuð börnum innan 12 ára Sýnd kl. 5, 7 og 9. »♦ ♦ /ídeila lai’akin CFramh, aí 4. bí6u>. verðhækkun á erlendum varningi um líkt leyti og litlu síðar. Hinn ríflega áætlaði kostn- aður við landhelgisgæzluna á árinu 1952 nægði því til aö mæta kaup og verðhækkun á því ári, og er ástæðulaust að líta svo á, að það hafi á nokkurn hátt verið að þakka breyttri yfirstjórn í maí 1952, að fjárveitingin dugöi. Ekk- ert var óvenjulegt við það að fjárveiting til landhelgis- gæzlu dygði í höndum Skipa útgerðar ríkisins, og skal í því samabndi bent á, að 1949 var fjárveiting til landhelgis gæzlu kr. 4.500.000, en reikn- ingur kr. 4.280.000.00, og 1950 var fjárveitingin kr. 5.600.000, en reikningur kr. 5.563.000.00. Með skírskotun til framan- ritaðs vaknar sú spurning, hvort almenningi í landinu og þar með miklum fjölda manna innan Sjálfstæðis- flokksins, fari ekki aö þykja nóg um stöðugar árásir ýmsra háttsettra sjálfstæðis manna á Skipaútgerð ríkis- ins, þegar þaö kemur í ljós, að árásir þessar eru yfirleitt býggðar á ósannindum og blekkingum? þegarnir höfðu látið hvíla á henni. Þau reikuðu um garðinn langa stund, en þegar þau komu í afvikið rjóður, gat hann ekki lengur haft hemil á þrá sinni. Hann leiddi hana inn á mjóan stíg, og allt í einu sneri hann henni að sér og greip hana eldsnöggt í faðm sinn. Nú tók hún ekki kossinum með óttablandinni tregðu. Iiann var henni ekki lengur óþekktur, heldur kunnur og ósegjanlega Ijúfur. Hana hungraöi eftir meiri ástarlotum. Kossinn var henni enn opinberun og jafnframt fullnæging í sakleysi hennar. En i hans augum var kossinn aðeins upphaf að öðru meira, aðeins spurning til hálfókunnugrar manneskju, en hann ætlaðist til að kossinn leiddi af sér allt annað, sem var honum allt í tjáningu ástarinnar. Hann kyssti hana hvað eftir annað, æ heitara og innilegar. Hann hélt ann- ' arri hendi um mitti hennar en hinni undir höku hennar. Síðan hætti hann að kyssa hana og lyfti henni upp í fang sér, rekinn af afli þeirrar óviðráðanlegu fýsnar, sem nú' al- ’tók hann. Hann bar hana nokkur skref og lagði hana síð- 'an í mjúkan mosann undir trjákrónunum. Svo hné hann 'niður við hlið hennar, að hálfu ofan á henni, og hendur hans leituöu um líkama hennar, áleitnar og titrandi. j Á samri stundu skildi hún, hvaö fyrir honum vakti. Hún 'rétti fram hendurnar, ýtti andliti hans hranalega frá sér. j — Nei, hvíslaöi hún. Þetta geri ég ekki, Allenn Ken- neddy. Nei. j Reiðin var auðheyrð í rödd hennar. Samvizka hans, þjálf juö og viðkvæm af góðu uppeldi í stói'u hvítu húsi i Virgin- íu, vaknaði gegn vilja hans. Skel stríðsáranna brotnaði. , Hann hafði reynt að herða sig upp í þann ruddaskap, ’djarfa og kalda harðneskju, sem einkenndi ungi fólkið á . þessum tímum. En hann gat það ekki, þegar á átti að herða. Ástríða hans hjaðnaði er hann leit í augu hennar og heyrði jrödd hennar. Hann fól andlit sitt við barm hennar eins og .sneyptur krakki og lá kyrr. j Hún hreyfði sig ekki heldur í margar mínútur og lét íhöfuð hans liggja á brjósti sér. Síöan færði hún sig var- lega til hliðar og settist upp við hlið hans, en hann lá á bakinu og horfði upp á lim trjánna. Það var hún, sem fyrr ,tók til máls rólegri og ákveðinni röddu. j — Ég veit ekki enn, hvort ég er fremur amerísk eða jap- i önsk. En ég held, að ég sé þó fyrst og fremst dóttir föður míns. Ég er af Sakai-ætt, og viö erum ekki eins og fólk er flest. Við — þú og ég — veröum að gera okkur það fylli- lega Ijóst, hvort við elskum hvort annað. Við verðum fyrr en seinna að taka ákvöröun. Eigum við að kveðjast að fullu núna eða----------? Hún gat ekki haldið áfram. Hún gat ekki þolað þá til- hugsun að heyra hann segja: — Já, við skulum kveðjast og skilja að fullu. En hún varö þó að hugsa um föður sinn. Hún varð að muna eftir alvarlegu og ásakandi andliti hans j og finna styrk í viröingu sinni fyrir fjölskyldu og ætt. Fað- 'ir hennar hafði valiö Japan fremur en niörun fangabúða. — Verðum viö að ákveöa þetta allt í dag? spurði hann. Hún kinkaði áköf kolli. — Já, þaö veröum við að gera. — Hvers vegna? Hún hikaði en sagöi síðan ákveðin: — Vegna þess, að hvenær sem viö erum ein héöan af munt þú ráðast á mig. j Hann hrökk við, er hann heyröi hana bera fram þessa þungu ásökun. j — En Josui. j — Nú, réðstu ekki á mig áðan? spurði hún. Hún leit á hann stórum skærum augum. j — Jú, ef þú kallar ásókn mína því nafni, viðurkenndi '' hann treglega. j — Ég skal ekki heldur varpa allri sökinni frá mér, sagði hún fljótmælt. Ef ég leyfi má: að vera ein með þér, verð ég líka að bera ábyrgð á því og taka afleiðingum þess. — Það er skrítin siðfræöi, sem þú hefir lært í Kaliforníu. — Þetta hefi ég ekki læi't í Kaliforníu heldur Japan af föður mínum. — Er hann strangur faöir? — Ef til vill. Þegar hann sagði ekkert langa stund, bætti hún við: j — En það er kannske aöeins gott fyrir stúlku. Hún lagöi handleggina um hnén og laut höfði. I Nokkur hár höfðu losnaö úr hnútnum í hnakka hennar og titruðu í golunni. Höfuð hennar sat vel á herðunum, , handleggir hennar voru hvítir og ávalir, og ermar kjólsins 1 náðu aðeins fram að olnboga. Hendur hennar voru líka 'fagrar. Flestar japanskar stúlkur höfðu ljótar hendur og 'fætur. Hún var í hvítum leistum og ilskóm, svo að hann !sá vel, hvernig fætur hennar voru. — Taktu af þér skóna, sagði hann allt í einu. Lofaðu mér aö sjá á þér fæturna. Eru þeir eins fallegir og hendur þínar? Honum til mikillar undrunar roðnaði hún mjög. Síöan spratt hún á fætur og færöi sig frá honum. — Nú get ég ekki dvaliö hjá þér lengur, sagöi hún sár- reið. Ég vil ekki vera hér lengur. Þú smánar mig hvað eftir annað. Allenn Ken-neddy. Ég ber þó enn nokki'a virðingu fyrir sjálfri mér, og það er mér nóg. Nú veit ég, hvei's kon-

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.