Tíminn - 05.01.1954, Síða 6

Tíminn - 05.01.1954, Síða 6
6 TÍMINN, þrigjudaginn 5. janúar 1954. 2. blað. AUSTURBÆIARBÍÓ í Vænlegasta lelðin PJÖDLEIKHÖSID Piltur oíj stúlhu Sýning í kvöld kl. 20. UPPSELT. SJæstu sýningar miðvikudag og | föstudag kl. 20. Ég bið að heilsa Sýning íimmtudag kl. 20,30. Skólasýning. Pantanir sækist daginn fyrir j sýningardag, annars seldar cðr- um. iðgöngumiðasalan opin frá kl. j 13,15 til 20. Sími 8-2345, tvær j línur. Þúsnndlr vlta, a5 gæfan fylgir hrlngnnnm frfc SIGUEÞÓR, Hafnarstrætl 1, I«í5grgar gerðir fyrirliggjandl. Sendum gegn póstkröíu. Við, sem viniiiim eldliússtörfin (Vi, som gaar Kokkevcjen) [ Bráðskemmtileg og fjörug alveg! jný dönsk gamanmynd, byggð á| [hinni þekktu og vinsælu skáld- ! sögu eftir Sigrid Boo, sem komið j jhefir út í ísl. þýðingu og verið j j lesin meira en nokkur önnur bók! ihér á landi. Aðalhlutverk: Birgitte Reimer, Björn Boolsen, Ib Sehönberg. Sýnd-kl. 5, 7 og 9. VIRKIÐ Þrívíddarmynd, geysi spennandi og viðburðarík í litum, um bar- áttu Frakka og Breta um yfir-i ráðin í Norður-Ameríku. Áhorf-i endur virðast staddir mitt í rásj viðburðanna. Örfadrifa g log- andi kyndlar svífa í kringum þá. Þetta er fyrsta útimyndin í þrí- i vídd og sjást margar sérstak-j i lega fallegar alndslagsmyndir. * Bönnuð börnum. Georg Montgomery, Joan Vohs. Sýnd kl. 5, 7 og 9. NÝJA BÍÓ Frekjudósin fagra (That Wonderful Urge) Bráðskemmtileg ný amerísk gamanmynd. Aðalhlutverk: Tyrone Power, Gene Tierney. Sýnd kl. 5, 7 og 9. TJARNARBÍÓ Heimsins mesta Gleði og Gaman (The Greatest Show on Earth) Betty Hutton, Cornel Wilde, Dorothy Lamour. Pjöldi heimsfrægra fjöllistar- I manna kemur einnig fram í myndinni. Sýnd kl. 6 og 9. BÆJARBÍÓ — HAFNARFIRÐI — Teu ior Tivo Bráðskemmtileg og fjörug, ýðl amerísk dans- og söngvamynd í( eðlilegum litum. Aðalhlutverk: Vinsælasta dægurlagasöngkonan | Doris Day. f ■ilfi’? j Sýnd kl. 7 og 9. Sími 184. GAMLA BIO Curuso (The Great Caruso) Víðfræg, amerísk söngvamynd íj eðlilegum iitum frá Metro Gold- j wyn Mayer. — Tónlist eftirj Verdi, Puccini, Leoncavallo, Mas! cagni, Rossini, Donizetti, Bach-j Gouncd o. fl. . . Aðalhlutverk: Mario Lanza, Ann Blyth, og Metropolitan-söng- konurnar Dorothy Kirsten, Blanche Thebom. Sýnd kl. 5, 7 og 9. TRIPOLI-BIÓ Limelight (Leiksviðsljós) jHin hein..fræga stórmynd Char- ’les Chaplins. Aðalhlutverk: Charles Chaplin, Sýnd kl. 5,30 og 9. Hækkað verð. £ (Pramhald af 5. síðu.) bótastefnu í málum bæjar- ins. Þessvegna hefir Þórður notið sívaxandi fylgis. Þess- vegna mun Framsóknarflokk urinn nú m. a. hljóta stuðn- ing margra manna, sem fylgdu Sjálfstæðisflokknum og Lýðveldisflokknum í þing- kosningunum í vor, en vilja ekki framlengja lengur hina spilltu stjórn á bæjarmálun- unum. Af þessum og öðrum ástæðum eru sigurvonir Framsóknarflokksins vax- andi. Efling hans er tvímæla laust vænlegasta leiðin til aðj fella íhaldið og tryggja bæn- um betri stjórn á eftir. Islendingaþættir (Framhald af 3. síðu.) fangann og þakka honum samfylgdina. Megi hinn síðari áfangi — hvort sem hann nú verður langur eða skammur — færa honum sem flesta sigra í þeirri bar- áttu, sem við öll verðum að heyja til þess að fá að lifa. Kristinn Arngrímsson Mýs og menn (Pramhald af 5. síðu.) Pearl S. Buck: 63. HAFNARBÍO Siglingin mikla (World in his arms) Feikispennandi ' og efnismikil J [amerísk stórmynd í litum eftirj jskáldsögu Rex Beach. Gregory Pecb, Ann Blyth, Anthony Quinn. Bönnuð innan 12 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. PEDOX fótabaðsalt [ Ptíox fótabaff eyðir fljótlegaj Iþreytu, sárindum og óþægind-J íum í fótunum. Gott er að látal | dálítið af Pedox f hárþvotta- j ! vatnið, og rakvatnið. Eftir fárra j j daga notkun kemur árangurinn j |í Ijós. Allar verzlanir ættu því að! ihafa Pedox á boðstólum. Dularblómið Saga frá Japan og Bandaríkjunum á síðustu árum. mega sofa rólega alla nóttina og vera í friði með hugsanir sínar á daginn. Hann vissi að vísu, að hann hafði farið á mis við ýmsar ákafar mannlegar hvatir í lífinu, en hann lét sig það engu skipta úr því sem komiö var. Hann var raunar þakklátur fyrir það, að nú skyldi vera búið að færa konu sinni þessar illu fregnir, hverjar sem afleiðingar þe'ss yrðu. Ef hann þekkti hana rétt, mundi nún ekki ræða um þetta meira. Hún mundi nú gera á- ætlanir sínar og hefjast handa um að framkvæma þær. Fyrr eða síðar mundi honum verða ljóst, hverjar þær væru, en að líkindum yrði þá of seint að viðhafa nokkrar mót- bárur. Hún var of sönn eiginkona og húsmóðir til þess að láta þessar fregnir eitra andrúmsloftið á heimilinu dög- um saman, og þegar hún kæmi niður til kvöldveröar, mundi hún vafalaust vera alveg eins og hún ætti að sér. Alenn var að ýmsu líkur móður sinni, og hann mundi líka láta sem ekkert hefði skeð. Tíminn hefði svo því hlut- verki að gegna að lækna og skýra málið, og ef til vill mundi þeim lærast að líta á þetta sem óhaggandi staðreynd, sjálf- sagðan hlut um alla framtíð, Þau mundu meira að segja kannske með tíma og tíð geta vanizt skásettum augum. Þegar Allen kom út á svalirnar, fann hann föður sinn þar í móki með tómt glasiö við hliö sér. Faöir hans vaknaöi þó við fótatak hans og varö svolítið undrandi, þegar hann sá son sinn með tösku í hendi, hatt á höfði og frakka á handleggnum. — Ég ætla að fara í nokkurra daga ferðalag, sagði Allen. Kennedy opnaði hægt svefnþung augu sín. — Hvert ætlarðu að fara? — Til Washington. — Hvaða erindi áttu til höfuöborgarinnar? — Ég ætla að leita fyrir mér um atvinnu þar. Ég þarf eftir því sem unnt er að krefj ast við þær aðstæður, sem leiksviðið i Iðnó hefir upp á að bjóða. Leiknum var forkunnar vel tekið af áhorfendum og leik- endur margkallaðir fram svo'oinniS að 8era Ýmsar ráðstafanir til þess að Josui geti kom og leiktjaldamálarinn en að hingað sem fyrst. — Ertu búinn aö segja mömmu þinni frá þess'u? — Nei, berðu henni kveðju mína. Ég verð ekki nema nokkra daga burtu. Fái ég atvinnu þar, verð ég að koma aftur til að sækja farangur minn. — Jæja, vertu þá sæll, drengur minn. Augnalok föður hans sigu aftur, en Allen stóð enn kyrr hjá honum. — Hvernig líður mömmu núna? — Henni líður vafalaust betur, svaraði faðir hans syfju- •„ , lega. Viskí gerði hann alltaf syfjaöan. Hver veit a sig lokum leikstjórinn Lárus Páls son. Herra forseti íslands, Ás- geir Ásgeirsson og frú hans, heiðruðu sýninguna með nær veru sinni. Jónas Þorbergsson. (Framhald af 5. síðu.) tómstundaiðkanir en við höf- um færi á hér við þann húsa- kost, sem við búum enn við. Þegar sá óskadraumur reyk- vískra templara rætist, að þeir geti reist áf grunni fram tíðarbyggingu sína, Templara höll Reykjavíkur, þá munu Frú Kennedy hafði aldrei trúað því, að nokkuð í þessum heimi væri óhj ákvæmilegt. Og þar sem hún trúði því ekki, beygði hún sig aldrei fyrir óþægilegum staðreyndum. Hún átti engan fullkominn trúnaðarvin meðal allra hinna mörgu kunningja sinna, þótt ýmsar kunningjakonur henn ar álitu að þær þekktu Jósefínu nógu vel til að vita aljt, sem hún hugsaði eða gerði. Hún sagði manni sínum held- ur aldrei annað en það, sem hún taldi þörf á að hann vissi, og það þótti honum vænt um. Það hefði orðið honum mikil þeir geta boðið upp á miklu j byrgði að þekkja hvern kima í hug og hjarta þessarar um- fjölbreyttari dægrastyttingu 'svifamiklu konu. Hún grunaði hann meira að segja um og skemmtanir fyrir æskulyð aö vilja vita sem allra minnst um það, sem hún haföi á bæjarins en þeir geta nú, og 'prjónunum, og að samúð hans — ef hann átti þá til nokkra þar með verndað fjölda ungra jslika kennd — væri með ungu, japönsku konunni, sem X SERYUS GOLD Xc |L/X,1__/"N___\LS\J\ Itv/ij —inv/iJ 0.10 HOLLOW GROUND 0.10 / a mm YELLOW BLfiDE rnm tj-' rakblððln heimsfffesn. i Gerist &skrifendur ád j I ^Jímciniim Askriftarsimi 2323 manna frá þvi að þurfa að verða vistmenn á drykkju- mannahæli. Það er hvorki raunhæf né æskileg lausn á áfengisbölinu, að láta menn fyrst „í friði“ drekka frá sér heilsu og hamingju, og taka þá síðan til geymslu á drykkj umannahæli. Reglan byrjar á rétta end- anum, og hefir ávallt gert það: Að sporna við því, að nokkrir verði drykkjumenn, og þurfi af þeim sökum hæl- isvistar við. Hún hefir líka skilið það, að eina leiðin, til að vera öruggur gegn því, er sú, að hafna algjörlega nautn áfengis. Þess vegna krefst hún albindindis af félögum sín- um, og hvetur alla menn til þess sama. Þess vegna starfar hún undir stefnuskránni: Bindindi fyrir einstaklinginn, og bann fyrir þjóðarheildina, unz öll áfengisframleiðsla og áfengisverzlun er að fullu upprætt úr heiminum. flugltjAil í Tmunum beið þess að fá að koma í þetta hús. Hann mundi leyna samúð sinni og láta allt arka að auðnu, en í leynum hug- ans mundi hann fylgja Allen að máli. Jæja, hún skyldi nú samt sjá við þeim báðum. Lífið á heimilinu gekk nú aftur sinn vanagang, meöan Allen var að heiman, og Kennedy vandist því að heyra konu sína svara vingjarnlega í símann: — Nei, góða mín, við lítum ekki á það sem alvörumál. Þú veizt nú að við mæðurnar verðum að sætta okkur við það, að synir okkar lendi í klandri af og til. Það er líka ein af hinum illu af- leiðingum stríðsins. Nei, hann er ekki löglega kvæntur. Ég held, að það hafi verið framkvæmd eins konar trúlofunar- athöfn í einhverju Búdda-musteri, en ég býst ekki við, að það geti talizt lögleg vígsla hér í landi. En við viljum sem minnst um þetta tala, meðan við vitum ekki almenni- lega, hvernig þetta er vaxið. Fagrir dagar fylgdust að eins og hlekkir í festi. Rósirn- ar í garðinum tóku að blómstra á ný, en haustrósir eru aldrei eins stórar og vorrósir, þótt þær ilmi sterkar. Allen sendi póstkort öðru hverju og kvaðst koma von bráðar að sækja farangur sinn, en tíminn leið og hann kom ekki. Það vafðist fyrir honum að reka erindi sín í Washington. Borgin var eins og býkúpa, og hann fór oft villur vegar. Til þeasa hafði hann aðeins fengið hálf iofm-ð, sem ekkert var á að treysta. Frú Kennedy las þessi póstkort hátt fyrir mann. ánn við máltíðirnar, en ræddi aldrei um þau svo. teljandi væri. Hún hafði sent konu hershöfðingjans í Tokyo mörg bréf, þakk- að aðvörunina og beðiö um meiri hjálp. „Væri hægt að senda Allen til Evrópu?“ skrifaði hún. „Þaö væri ágæt lausn. Væri hægt að senda hann þangaö, áöur en hann kæmi því í kring að taka stúlkuna til sín, væri það mikill velgerningur". Það var vegna þessara bréfa, sem hvers konar tálmanir

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.