Tíminn - 22.01.1954, Qupperneq 5

17. blað.
TÍMINN, föstudasinn 22. janúar 1954.
5
Föstml. 22. j«ií.
Kosningaþættir Skattalækkun
„Siðabót" Þjóð-
varnarflokksins
Hér í blaðinu var í gær
sýnt fram á, að Bárður Dan-
íelsson hefði dregið rétta á-
lyktun af uppljóstrunum
Tímans um starfshætti hans
hj'á Raforkumálastofnun-
inni. 'Haiin hefði dregið sig
til baka og viðurkennt þann-
ig sekt sína. Eftir þetta væri
engin ástæ'ða til að ræða um
hann persónulega. Hann
væri horfinn - af sviði ís-
lenzkra stjórnmála og ætti
ekki þangað afturkvæmt.
Hinsvegar væri eftir hlut-
•ur flokks' hans og afstaða
lians til þessa máls.
Það er nú komið i ljós,
liver hún er.
í Frjálsri þjóð, sem kom út
í gær, er reynt að láta líta
svo út, að næstum vafasamt
sé, hvort Bárður hafi gert sig
sekan um vítaverðan verkn-
að. Dómstólarnir munu segja
til um það á sínum tíma. A.
m. k. vilji Þjóðvarnarflokk-
urinn ekki leggja neinn dóm
á það. Það kemur svo skýrt
fram í þessum og öðrum skrif
um Frjálsrar þjóðar, að Þjóð
varnarflokkurinn hafi ekki
gert neina kröfu til þess að
Bárður hætti við framboö
sitt. Bárður hafi algerlega
gert það af sjálfsdáðum og
sýnt með því mikinn dreng-
skap þg heiðafleika.
SannleikMW}n;j..er að vísu
sá, að i fyrstu ætlaði hvorki
Bárður né flokksstjórnin að
hætta við framboðið, en
nokkrir flokksmenn hótuðu
þá brottgöngu úr flokknum
og var það fyrst eftir það,
sem Bárður dróg framboðið
til baka. En þessi aðdragandij
máísins skiptir. hinsvegar
ekki máli eftir að flokksblað
ið sjálft hefir látið uppi, að
það leggi ekki dóm á mál
Bárðar og flokkurinn hafi
engar kröfur gert til þess, aö
hann dragi sig í hlé.
Og hvaða verknaður er það
þá, sem Þj óðvarnarflokkur-
inn leggur ekki dóm á og tel
ur a. m. k. ekki þess verðan,
að menn dragi sig í hlé?
Þessi verknáður er í
stuttu máli sá, að opinber
starfsmaður, sem á að
veíta hlutlausar upplýsing-
ar um vélar^ tekur að sér að
halda fram ákveðnum vél-
um, sem haiin fær sérstak-
an hagnað af. Jafnframt
gerir hann síma opinberrar
stofnunar að viðskiptasíma
sínum.
Þennan verknað telur
Þjóðvarnarflokkurinn sig
ekki færan til að dæma um,
hvort sé réttmætur eða ekki,
og a. m. k. telur hann verkn
aðinn ekki slíkan, að viðkom
andi maður sé ekki fram-
boðshæfur eftir sem áður.
Og hann gerir meira. Hann
reynir að gera þennan
mann að píslarvætti, sem
orðið hafi fyrir óréttmætri
árás,. og lætur hann vera á-
fram hlutgengan í stjórn
flokksins og fleiri trúnaðar-
stöðym hans. Til þess að
draga svo athyglina frá
þessu, eru ýmsir menn í öðr-
um flokkum ausnir auri og
svívirðingum og þó aðallega
Ekkert „brotið blað“.
í Frjálsri þjóð, sem kom út
í gær, er reynt að gera það
að eins konar „heiðarleika"-
viðburði, að Bárður Daníels-
son dró sig til baka af lista
Þjóðvarnarflokksins eftir að
búið var að birta skjallegar
sannanir um misnotkun hans
^ á opinberu trúnaðarstarfi.
jMeira að segja er gengið svo
jlangt að fullyrða, að hér hafi
^verið „brotið blað í íslenzkri
stjórnmálasögu“.
j Vitanlega er það hlægilegt
að slíku eins og þessu skuli
j haldið fram. Ástæðan til þess
aö Bárður dregur sig til baka
'stafar ekki af neinni heiðar-
leikakennd, heldur eingöngu
Jaf því, að framboð hans var
talið líklegt til að valda full-
komnu hruni flokksins, ef
því væri haldið til streitu.
Fyrir þessu beygði hann sig
og sá meirihluti flokksstjórn
arinnar, sem með honum
istóð. Bárði var því ekki fórn-
! að í þágu heiðarleikans, held-
ur til þess að reyna að bjarga
því, s&m bjargað yrði af fylgi
flokksins.
Hér hefir gerzt nákvæm-
lega sami atburðurinn og
1937, þegar einn af þingmönn
um Sjálfstæðisflokksins var
látinn hætta við framboð
vegna þess að skjallegar sann
anir voru birtar um það, að
hann hefði stundað landhelg-
iisnjósnir fyrir veiðiþjófa.
| í báðum tilfellum hefir við-
I komandi flokkur aðeins verið
að reyna að bjarga eigin
skinni. Því hefir einum af
flokksmönnunum verið fórn-
að. En hvorugt hefir verið gert
af heiðarleikakennd og því
barnalegt að tala um „brotið
blað í íslenzkri stjórnmála-
sögu“ í því sambandi.
Valdimar situr áfram?
Það sýnir annars vel, að
engin heiðarleikakennd hef-
ir stjórnað aðgerðum Þjóð-
varnarmanna í þessu sam-
bandi, því að enn trónar I
Valdimar Jóhannsson í for-
mannssætinu, þótt opinber-
lega hafi verið bornar þyngri j
ásakanir á hann en á Bárð, j
bæði í sambandi við sölu-.
skattsinnheimtu og skatta-,
framtöl. Hvers vegna segir |
hann ekki af sér, eins og Bárð ,
ur, eða heimtar a. m. k. op- |
inbera rannsókn til að.
hreinsa sig? Veit hann sigj
sekan? Og hvernig getur Þjóð
varnarflokkurinn sannað heið I
arleika sinn meðan formaður
hans situr ómótmælt undir
slíkri ákæru?
Þessum spurningum ætti
Frjáls þjóð að svara, áður en
hún birtir fleiri greinar um
heiðarleika Þjóðvarnarflokks-
ins.
j Kvartanir Þjóðvarnar-
manna.
' Þjóðvarnarmenn kvarta
miög undan því í blaði sínu
og manna á meðal, að þeir
verði fyrir ofsóknum í blöð-
um andstæðinganna, ekki sízt
í Tímanum. Reyna þeir mjög
til þess að gera sig að píslar-
vottum á þann hátt. Sjálfir
keppast þeir við það í blaði
sínu að brígsla andstæðing-
unum um landráð og hvers
konar siðleysi. Hvernig geta
þeir þá búizt við því, að þeir
sleppi við svör og að bent sé
á þeirra eigin veilur? Fátt sýn
ir betur en þetta skinhelgi
þessara manna og hvernig
þeir ætlast til sérréttinda fyr-
ir sjálfa, sig. Þeim á að vera
frjálst að svívirða og ófrægja
aðra eftir vild, en enginn má
blaka við hári á höfði þeirra.
Þá er um ofsókn að ræða.
Hins vegar er skiljanlegt að
forsprökkum Þjóðvarnar-
manna sé illa við allar ádeil-
ur. Þeir búa flestir í glerhúsi,
sem lítið þolir.
Nýir farisear.
Það er talsvert spaugilegt
að lesa Alþýðublaðið og Þjóð-
viljann í tilefni af falli Bárð-
ar Daníelssonar. Bæði þessi
blöð látast vera í því tilefni
full vandlætingar yfir hinni
opinberu spillingu. Þjóðvilj-
inn talar um „spillinguna hjá
hernámsflokkunum“ og Al-
þýðublaðið talar um „spilling-
una hjá stjórnarflokkunum“.
Vissulega þrífst ýmis konar
spilling í opinberu lífi og þarf
að gera gagngskör að því að
uppræta hana. Reynslan sýn-
ir hins vegar vel, að ekki verð-
ur hún upprætt af forsprökk-
um kommúnista eða Alþýðu-
flokksins fremur en forsprökk
um Þjóðvarnarmanna. For-
sprakkar kommúnista og Al-
þýðuflokksins hafa átt sæti
í ríkisstjórn og sýndu þá
miklu meiri tilhneygingu til
að hreiðra um sig og sína en
að vinna gegn spillingu og
fjárbruðli. Svo langt hefir
þetta gengið hjá Alþýðu-
flokknum, að forustumenn
hans flestir eru nú hálaunað-
ir embættismenn, er njóta
fleiri eða færri bitlinga. Þó
voru forsprakkar kommún-
ista enn gráðugri við ríkisjöt-
una.
Það er því álíka broslegt,
þegar þessir menn koma
fram á sjónarsviðið sem sjálf
kjörnir baráttumenn gegn
spillingunni og þegar Valdi-
mar Jóhannsson, Bergur Sig-
urbjörnsson og Bárður Dan-
íelsson eru að syngja „heið-
arleika“-söngva sína.
Sjálfstæðismeim hafa cít
talað um drápsklyfjar skatta
til ríkisins. Ólicflegar skatta
álögur séu að draga fram-
kvæmdaáhuga úr mönnum.
Þeir hafa oft farið um þessi
mál hjartnæmum orðum og
ekki alls fyrir löngu lýsti for-
maður flokksins sök á hendur
Sjálfstæðismönnum fyrir að
hafa of lengi þclað þessi álög.
En það er nokkuð annað
falleg orð, lieldur en að efna
þau.
Nú háttar málum svo, eins
og kunnugt er, að Sjálfstæðis-
menn hafa um langt árabil
ráðið einir öllu um stjórn
Reykjavíkur. Þeir hafa einn-
ig ráðið öllu um skattaálögur
íbúanna til bæjarins. Þar hef
ir þeim því gefizt ágætt tæki-
færi til að sýna einlægni sína
í verki.
Hér á eftir verða tekin nokk
ur dæmi úr skatískrá Reykja-
víkur 1953, valin af handa-
hófi, en sem sýna þó nokkuð
glögga mynd af heilindum
sumra manna. Fyrst er talið
í einu lagi samtals, skattar
til ríkis, tekju- og eigna,
tr y ggingar g j öld, kirkju- og
kirkjugarðsgjöld cg náms-
bóka, þar sem þau eru. En
siðan útsvar til Reykjavíkur,
eins og það var s.I. vor. Nöfn-
um er sleppt, en getið um
stöðu skattborgarans.
Skattar Útsvar
1. Skrifstofustúlka 1990.— 5000,—
2. VerkamaÖur 3770.— 7300.—
3. Sjómaður 1320.— 5000.—
4. V er zlunar maður 2430,— 10000.—
5. Leikari 4260.— 15000.—
6. Forstjóri 2710.— 10000.—
7. Sölumaður 2450.— 10000.—
8. Klæðskeri 4210.— 11000.—
9. Loftskeytamaður 2760.— 10000.—
10. Húsfrú 1370.— 6000.—
11. Stórkaupmaður 4780.— 25000.—
12. Sundkennari 1980.— 5000.—
13. Forstjóri 2450.— 20000.—
14. GarÖyrkjumaður 2550.— 5000.—
15. Prestur 2210.— 6000.—
16. Afgreiðslumaður 1830.— 6000,—
17. Læknir 3300.— 19000.—
18. Bílstjóri 3820.— 12000.—
19. Klæðskeri 1960.— 9000.—
20. Bóksali 960.— 9000.—
21. Fulltrúi 1930.— 5000.—
22. Trésmiður 2270.— 7000.—
23. Kaupmaður 1360.— 17000.—
24. Kennari 2440,— 6200.—
25. Gjaldkeri 1450.— 5300.—
26. Bankaritari 2670.— 6000.—
2.7. Rafvirkjameistari 1210.— 22000,—
28. Birgðastjóri 2060.— 6000.—
29. Kennslukona 2470.— 5500.—
30. Barnaskólastjóri 2350,— 5000.—
31. Myndhöggvari 1210.— 7000.—
32. Húsgagnasmiður 2790.— 14000.—
33. Afgreiðslumaður 1860.— 5000.—
34. Lögregluþjónn 2210.— 5500.—
35. Rithöfundur 1720.— 7000.—
36. Bifreiðaeigandi 15230.— 100000.—
Hér hafa verið taldar þrenn
í ar tylftir skattgreiðenda.
Skattarnir eru taldir í heilum
tugum, hálfur tugur og meira
fyllt upp, en minna sleppt.
Hjá þessum 36 skattþegnum,
eru skattar samtals kr. 98340.
—, en útsvör kr. 428800.00.
Nöfnin eru tekin af handa
hófi, en úr sem flestum stétt-
um. Misinunur á sköttum og
Athugasemd
Að gefnu tilefni vildi ég
láta þess getið, að fyrir nokkr
um dögum framkvæmdi lög-
giltur rafvirkjameistari athug
un á öllu rafkerfi húss
Stjörnubíós og var þá ekkert
athugavert að finna. Ekki
geta loftdælur varnað því að
brunalykt finnist í húsinu. í
húsinu eru 493 sæti.
Hjalti Lýðsson.
útsvari er enn meiri sums-
staðar. En þó er myndin skýr.
Hún talar sínu máli um að
Sjálfstæðismönnum verður
ekki flökurt af því að leggja
skatta á menn.
Það virðist skipta þá mestu
máli, að þ e i r leggi skattana
á og eyði þeim eftir s í n u m
geðþótta.
B.
Einstök biíöa og snjó-
ieysi á N.-Austuriandi
Björn Kristjánsson, fyrrv. alþingismaður á Kópaskeri, Ieit
inn í skrifstofu blaðsins í fyrradag nýkominn að norðan.
Sagði hann að þar hefði nú að iLadanförnu verið sú ein-
muna veðurblíða, að þess væri ekki dæmi síðustu tuttugu
árin. —
með því að tyggja upp gam-
alt Morgunblaðsníð um þá.
| Svo þykist þessi sami flokk
ur vera þess umkominn að
deila harölega á spillingu
hjá öðrum flokkum og vera
þess umkominn að leiörétta
og bæta allt þaö, sem miður
fer!
I Vissulega er þörf ýmsra
endurbóta í opinberu sið-
i ferði. En jafn víst er það
líka, að þær umbætur munu
' ekki koma frá flokki, sem
byrjar göngu sína áþannveg,
aö hann treystir sér ekki til
að leggja dóm ál framan-
greindan verknað vegna þess,
að flokksmaður hans á í hlut.
Hafi einhver glæpst til að
leggja trúnað á það, þarf
hann ekki að vera í vafa leng
ur um þá glámskyggni sína.
Þeir, sem þekkja til ýmsra
forustumanna flokksins og
skattamála formanns hans,
hafa hinsVegar aldrei gert
sér vonir um slíkt.
Björn kvaðst hafa farið að
heiman á bíl upp yfir Hóls-
sand og vestur í Mývatns-
sveit og þaðan til Akureyrar
á hálfri sjöundu klukkustund
og væi'i það eins og bezt gerð
ist á sumardegi, enda hefði
hvergi verið snjór til trafala
á leiðinni.
Þá er Reykjaheiði einnig
fær jeppum og er það eins-
dæmi á þessum tíma árs.
Snjólaust hefir verið með
| öllu í byggð og sáralítill snjór
til heiða og fjalla.
Blóm springa út.
1 Á Kópaskeri og í Öxarfirði
var veðurbliðan slík í desem
ber, aö blóm sprungu út í
görðum, en það er sannar-
lega ekki á hverjum vetri þar
nyrðra. Björn kvaðst muna
eftir einum vetri fyrir tutt-
ugu ái’um eins snjóléttum og
hlýjum fram yfir hátíðar og
þessum, en síðan hefði áreið
anlega aldrei komið' slíkur
vetur þar nyrðra sem þessi.