Tíminn - 08.09.1954, Page 6

8
TÍMINN, miðvikudaginn 8. september 1954.
20Q. blað.
Gla&ar stundir
(Happy Time)
Létt og leikandi, bráðskemmtileg
ný, amerísk gamanmynd, sem
gerð er eftir leikriti, er gekk
samfleytt í tvö ár í New York.
Mynd þessi hefir verið talin ein
bezta ameríska gamanmyndin,
sem sýnd hefir verið á ^lorður-
löndum.
Charles Boyer,
Loois Jourdan,
Linda Christian.
Sýnd kl. 5, 7 og B.
♦♦♦♦♦♦
NÝJA BÍÓ
— 1M4 —
Mtlli tveggja elda
Mjög spennandi ný amerísk
mynd, byggð á sögulegum heim
lldum frá dögum þræiastríðs-
ins í Bandarikjunum.
AðaJhlutverk:
Joseph Cotten,
Linda Darneli,
Jeff Chandler,
Comel Wilde.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Blwl HH.
Óscars verðlaunamyndin
Komdu aftur,
Sheba litla
(Come back Iittle Sheba)
Heimsfræg, ný, amerísk kvik-
mynd, er farið hefir sigurför am
allan heim og hlaut aðalleikkon
an Oscarsverðlaun íyrir frábær-
an leik.
. Aðalhlutverk:
Shirley Booth,
Burt Lancaster.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦O !
— HAFNARFiRÐI ~
A X N A
ítalska úrvalsmyndin. Sýnd
vegna stöðugra eftirspurna.
kl. 7 og 9.
Sími 9184.
rr. ♦♦♦♦♦
Ragíiai? M’Æqíi
iMBStaréttr: si i ? Eite
Laazaveg-e -- búm iim
LözfrœSlstðr:. •
. srsslá,
.►«♦♦♦■» ♦♦♦c c í.
Cemia-Desji, L otoi-
er vellyktápdi tóttin'einsáncW
vökvl nauðsyiiL;:.; i, i >>virju
helmlll til Bótthréinsoaar 4
munum, rúmfötum, húsgögnum.,
aímaáhöldum, Endnúiidioftí e
s. frv. — Fœst £ öUum iyíjöbú&
um og anyrtlvöruveraluívjia.
AUSTURBÆJARBIO
Sjö danðasyndir
(Les sept péchés capitaux)
MeistartJega vel gerð og óvenju
leg, ný, frönsk-ítölsk kvikmynd,
sem alls staðar hefir vakið mjög
mikla athygli og verið sýnd við
gífurlega aðsókn.
Aðalhlutverk:
Michéle Morgan,
Noel-Noel,
Yiviane Komance,
Gérard Philipe,
Isa Miranda.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Ailra síðasta sinn.
Lamlhelgisdeilan ...
(Framhald af 4. siðu).
Víst er um það, að vel lætur
það í eyrum, að fá enn á ný
að heyra þau almennu sann-
indi, sem enginn mundi leyfa
sér að rengja, að „það hefir
geysilega þýðingu fyrir allar
þjóðir, sem fiskveiðar stunda
við íslandsstrendur og íslend
inga sjálfa, að allt sé gert, sem
unnt er, til þess að vernda
fiskistofninn á íslandsmið-
um“. — En ekki er á hinn
bóginn ástæða til að rengja
Á graenni grein
Bráðskemmtileg og spennandi
gamanmynd í iitum, með
Bud Abbot og
Lou Costello.
Sýnd kl. 5.
Sala hefst kl. 4 e.h.
GAMLA BÍÓ
- 1476 —
Káta ehkjan
(The Merry Widoie)
ÍStórfengleg og hrífandi, amerísk
[Metro Goldwyn Mayer söngva-
I mynd í iitum, gerð eftir hinni
kunnu og sigildu óperettu Franz
[ Lehars.
AðalhJutverk:
Lana Turner,
Fernando Lamas.
Sýnd kl. 5, 7 og 9,
TRIPOLE-BÍÓ
Bíml 1183,
Mgrakotsstelpan
(Husmandstösen)
Frábær, ný, dönsk stórmynd,
gerð eftir samnefndri sögu eftir
Selmu Lagerlöf, er komið hefir
út á íslenzku. — Þess skal getið,
að þetta er ekki sama myndin
og gamla sænska útgáfan, er
sýnd hefir verið hér á landi.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
— Blmi 8444 —
Ofríki
CCntamed Frontíer)
Joseph Cotten,
Shelly Winters,
Scott Brady.
Bönnuð börnuiS.
Sýnd kl. 7 og 9.
Maðurinn með
júrngrímima
jSpennandi amerísk mynd eftir
[skáldsögu A. Dumas.
Sýnd kl. 5.
iuui . scvib MonaA .. lurn i
cvo QNnoaa moiioh oio
fii ieiftAfokutn
Svo sagði Henry: — Ég var asni að láta hana brosa á
þessari mynd. Er gaman að rannsaka ævi Gordons hers-
höfðingja?
—* Að vissu leyti.
I — Húsið heima er eitthvað svo undarlegt síðan, sagði
að ósekju það einróma álitjjjenry. Ég er eins mikið að heiman og ég get. Þú hefir lik-
fulltrúa vorra á þingi þessu|lega ejjki tíma til að koma í kvöldverð með mér?
sem vissulega voru ekki
valdir af lakara endanum —
að það sé einhvers virði fyrir
málstað vorn í þessum efn-
um, að ráðið komist að þeirri
niðurstöðu, að það sé Haag-
dómstóllinn, en ekki Evrópu-
ráðið, sem sé hinn rétti aðili
til að skera úr þessu þrætu-
máli. En líklegast er þó, að
almenningur muni telja sig
litlu nær, en láta sér hins veg
ar skiljast, að samstarf og
samstaða Norðurlandaþjóð-
anna að öðru leyti sé svo mik
ils verð, að hana beri að efla
og auka framvegis, enda þótt
vér höfum í þetta sinn ekki
hlotið þau málalok, sem vér
hefðum vænzt og helzt kosið
í þessu viðkvæma stórmáli.
Ekkert Norðurlandaþing
þurfti til að benda íslending-
um á Haagdómstólinn, því að
það var vitað, að ekki hefir
á þeim staðið að skjóta mál-
inu þangað og hlíta úrskurði
hans, enda verði löndunar-
bannið upphafið á meðan slík
málfærsla færi þar fram, og
Bretar lofuðu því jafnframt
að hlíta úrskurði dómsins af
sinni hálfu og grípa ekki til
neinna ofbeldis-aögerða aft-
ur í þessari deýlu, enda þótt
dómurinn félli íslendingum í
vil. Vafalaust mundi almenn
ingur hér yfirleitt óska þess,
úr því sem komið er, að strik-
að hefði verið yfir sum stóru
og fögru orðin, sem féllu um
þetta efni í upphafi þingsins,
en þeim mun fastar staðið á
því, er að þinglausnum dró,
sem sagt hafði verið í upp-
hafi. En svo lítur út sem fuli-
trúar vorir hafi eftir atvik-
um sætt sig furðuvel við mála
lokin og ekki talið ástæðu til
nokkurra breytinga á afstöðu
íslendinga til Norðurlanda-
ráðsins af þeim ástæðum,
þrátt fyrir þau varnaðarorð,
sem upphaflega voru þó sögð
um það efni og á hinn mynd-
uglegasta hátt.
(Dagur.)
tiiimiiiiiiiimimiiiiiuiiiiiiniiiHuiiiv-Miiiiiiifiiimnn
| PILTAR ef þið elgið stúlk-
funa, þá á ég HRINGINA.
| Kjartan Ásmundsson
I gullsmiður, _ Aðalstræti 8 í
ISími 1290 Reykjavíkf
•UUIIIflllUtllIIIUI
vttxt
..--------
Þúsundlr rito, *» £*ef*a
fylgir hringúiium íri
tiIGUKÞÓa, Hiu’Mnrtrasll L
Margsr iierlír
íyrirllggj*nAl.
Bendum gegn pó«tlcröím.
uuiiuiiiuiiiimiiiiuMiimiimiumiiimimn»miiiuu*u
S S
| Notið Cheima Ultra- I
| sólarolíu og eportkrem. — 1
I Ultrasólarolla eundurgrelnlr 1
| sólarijósið þannig, a5 hún eyk 1
I ux áhiif ultra-fjólubláu geiel- |
i anna, en bindur. rauðu gelsl- i
| ana (hitageislana) og gerlr i
| því húðina eSIUega brúiuv en i
| hlndrar að hún brenm. I
| Fæst 1 næstu búi.
— Eg er nú við verk, sem ég þyrfti að ljúka.
Hann horfði í kringum sig í herberginu mínu og sagði
síðan: — Þú hefir ekki mikið pláss fyrir bækurnar þínar hér.
— Nei, ég verð að geyma dálítið af þeim undir rúminu.
Hann tók upp tímait, sem Waterbury hafði sent mér fyrir
viðtalið til þess að sýna mér, hvernig hann skrifaði. — Það
er stofa í húsinu hjá mér. Þú gætir fengið þar þægilega íbúð.
Ég varð of undrandi til þess að geta svarað. Hann hélt áfram
fljótmæltur, um leið og hann fletti blöðum tímaritsins í sí-
fellu eins og hann hefði engan sérstakan áhuga á sinni
eigin uppástungu. — Hugsaöu um það. Þú þarft ekki að
ákveða þig núna.
— Ég er þér afar þakklátur, Henry.
— Þú myndir gera mér mikinn greiða með því, Bendrix.
Ég hugsaði: — Hvers vegna ekki? Rithöfundar eru álitnir
óvanafastir? Var ég vanafastari en embættismaður ríkisins?
Svo sagði Henry: — Mig dreymdi í nótt — um okkur öll.
— Jæja.
— Ég man ekki mikið af því. Við vorum að drekka saman.
Við vorum öll hamingjusöm. Þegar ég vaknaði, fannst mér,
að hún væri ekki dáin.
— Mig dreymir hana ekki lengur.
— Ég vildi, að við hefðum lofað prestinum að ráða.
— Það hefði verið hlægilegt, Henry. Hún var ekki frekar
kaþólikki en þú og ég.
— Trúir þii á líf eftir dauðann, Bendrix?
— Ef þú átt við persónulegt líf, þá geri ég þaö ekki.
— Maður getur ekki afsannað það, Bendrix.
Það er nær því ómögulegt að afsanna nokkurn skapaðan
hljit. Ég skrifá sögu. Hvernig getur þú sannað, að atburðirnir,
sem ég lýsi, hafi aldrei gerzt. Að sögupersónurnar hafi aldrei
verið til. Hlustaðu nú á mig. í dag hitti ég mann á torginu.
Hann var þrí’fættur.
— Hræðilegt er að heyra þetta, sagði Henry alvarlegur í
bragði. — Þetta hefir verið vanskapnaður.
— Fæturnir á honum voru þaktir hreistri.
— Nú ertu að gera að gamni þínu.
— Sannaðu, að ég sé að því. Þú getur ekki afsannað sögu
mína frekar eij ég get sannað, að guð sé ekki til. En ég veit,
að hann er ekki aunað en lýgi á sama hátt og þú veizt, að
bessi saga mín,,er .lýgi.
— Auðvitað eru föksémdir fyrir því....
— Ég er viss um, að ég gæti fundið upp heimspekileg rök
fyrir sögu minni. Rök, sem byggð væru á kenningum
Aristotelesar.
Allt í einu skip^ Henry um umræðuefni. Það myndi spara
bér töluvert, ef þú'flyttir til mín. Sara sagði mér, að bækurn-
ar þínar seldust ekki eins vel og efni stæðu til.
— Ógæfuskuggar sölunnar nálgast mig óðum, sagði ég.
Mér datt í hug grein Waterburys, svo að ég sagði: — Það
kemur að því, að’þú heyrir vinsæla blaðasnápa hæla bókum
mínum, jafnvel áSur en þær koma út. Þetta er allt saman
tímaspursmál.
Ég talaði einungis. af því að ég hafði enn ekki tekið
ákvörðun.
Svo sagði Henxy: — Það er enginn urgur okkar á milli
lengur. Er það Bendrix? Ég reiddist við þig í klúbbnum út
af manninum fiirna. Þú manst eftir því. En skiptir það
nokkru máli lengur?
— Það var vitleýsá hjá mér. Þetta var einhver hálfvitlaús
skynsemistrúarrnaður með jarðarberjaör á andlitinu.
Gleymdu því, Henry.
— Hún var góð, Bendrix. Fólkið slúðrar, en hún var góð.
Það var ekki hennar sök, aö ég gat ekki elskaö hana eins
og almennilegur karlmaður. Þú veizt, að ég er ákaflega
teprulegur og varkár. Ég er ekki manngerð, sem getur verið
góður elskhugi. Hana vantaði einhvern líkan þér.
— Hún yfirgaf ’niig, Henry. Hún hélt áfram.
— Veiztu, að ég las einu sinni eina af bókunum þínum.
Sara lét mig gera það. Þú lýsir húsi, eftir að húsmóðirin
hafði dáið.
■— Metnaðargjarna húsfreyjan?
— Hún hét það. Mér fannst það ekkert í þá daga. Ég
hélt, að það væri ekkert. En þú lýsir því, hvernig eigin-
maðurinn ráfaði um stofurnar og færði til stólana til að
reyna að láta líta svo út sem einhverjir fleiri væru í húsinu.
Stundum hellti hann meira að segja víni í tvö glös.
— Ég er búinn að gleyma þessu.
— Það hitti i mark, Bendrix. Vandræðin eru, að mér
fmnst húsið ekki tórnt. í gamla daga, þegar ég kom heim
frá skrifstofunni/-Gg- hún var ekki heima, heldur einhvers
staðar úti — kannske hjá þér. Þá kallaði ég í hana og fékk
ekkert svar. Þá fannst mér húsið vera tómt. Ég átti stund-
um meira að segja von á, að stólarnir myndu líka verða
farnir, þegar ég kæmi heim. Síðustu mánuðina var ég alltaf
hræddur um, að það myndi bíða eftir mér bréf. — Elsku
Henry. ..Þú veizt, hvernig þeir eru vanir að hafa það í
skáldsögum.
t- — Já.