Tíminn - 21.09.1954, Blaðsíða 2

Breki reið íremstur ásamt Brjani írá
Bósagiljum.
„Er nú ekki kominn tími
til. að þú yíirgefir okkur j
til þess að gerast bjarg-r
Vvættur Róvenu?**
'„Iig mun biða unz pið
eruð örugg innan kast-
alaveggjanna.“
Aðeins það bezta
er nógu gott handa börnunum
■
TÍMINN, þriðjudaginn 21. september 1954.
211. blað.
rÁrnað heilla
Trúlofun.
Nýlega hafa opinberað trúlofun
sína ungfrú Þóra Kristín Flosa-
dóttir, Hrafnsstöðum i Ljósavatns-
hreppi og Gunnar Svanur Hafdal.
búfræðingur, Sörlatungu í Hörg-
árdal.
Tók lögreglustjóra í Marseille fastan
og lét hann afhenda sér gimsteinasafn
Fym skemmstu batt gamaii ein- Maffiuriiui, soiu var fyrirmyndiii að sijka-
setumaður í fronsku sveitaþorpi.
enda á lífdaga sína og lífsförunauts málasögllliet jlllllli ArSClie Lupill, nýlátÍUll
síns, sem var stór hundur. Fyrst
. dældi hann eitrinu Sedol inn í æð- i
ar sér, og svo gerði hann hund- {
inum sömu skil. Daginn, eftir var
Jkomið að þeim dauðum, báðum
tveim. Þannig lauk ævi mannsins,
sem var fyrirmyndin að hinum
víöfrægu sakamálasögum um Ar- ! j
séne Lupin.
FBAKKLAND SKALF
AF ÓTTA.
Hinn aldni sjálfsmorðingi hét1
réttu nafni Alexander Jakobs. Sú!
var tíð, að gjörvallt Frakkland skalf
af ótta við hann. Þaö er ekki lengra
síðan en um það bil fimmtíu ár.
Jakob var einn af sérkennilegustu
bófum, sem uppi hafa verið í
Frakklandi. Hann bauð vörðum
laga og réttar byrginn i fimm ár
samfleytt, og tókst einatt að1
smjúga úr greipum þeirra með því J
að nota vísindalegri aðferðir við1
innbrot en áður höfðu þekkzt i Ev- |
rópu. Að vísu var Jakob ekki eins
útsmoginn fantur og Maurice Ie-
blanc lætur hann vera í bókum
sínum um Arséne Lupin, því
Jakobs varð að lokum að gera sér
að góðu að afplána 20 ára hegn-
ingarhússvist fyrir glæpi sína.
VIÐBURÐARÍK ÆVI.
Æviferill Jakobs var allur hinn
sögulegasti, enda hafa margir rit-
höfundar keppzt við að færa hann
í frásögur, nú síðast hefir rithöf-
Udnurinn Alaine Sergent sent frá
sér bráðskemmtilega bók um þenn-
an einstæða þorpara. Hún heitir
„Skálkurinn frá hinum góðu
gömlu dögum". Flest það, er hér er
ságt, er tekið að láni úr þeirri bók.
— Alexander Jakobs fæddist í
hafnarborginni Marseilles árið 1879.
Hann var af þýzku bergi brotinn.
Á unga aldri sökkti hann sér ofan
1 lestur Victors Hugo og annarra
.róttækra rithöfunda, með þeim af-
leiðingum, að hann fékk hatur á
þjóðfélaginu og forráðamönnum
þess. Þessum kapitalistísku „svin-
um‘, eins og hann hafði yndi af að
kalla þá. Hann ólst upp við knapp-
an kost. Er hann stálpaðist, reynd-
:ist honum erfitt að fá vinnu.
Kreppuástand það, er ríkti þá í
heiminum, og svo og hinar róttæku
skoðanir hans ollu því. Hann greip
því til þess ráðs að ná sér niðri
á þjóðfélaginu með því að stunda
innbrot sér til framdráttar.
ÞJÓFNAÐUR, SEM VAKTI
AÐDÁUN.
Fyrsti stórþjófnaður hans vakti
athygli og aðdáun sumra, vegna
þess hversu fífldjarfur hann var.
Útvarpið
Útvarpið í dag:
Fastir íiðir eins og venjulega.
19.30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýms-
um löndum (plötur).
20.30 Erindi: Síldveiðarnar í sum-
ar (Davíð Ólafsson fiskimála
stjóri).
21.00 Útvarp frá Dómkirkjunni:
Samleikur á selló og
Mstislav Rostropovitsj og Páll
ísólfsson leika tónverk eftir
Bach, Hándel og Schubert.
22.10 „Fresco“, saga eftir Ouida; IV.
(Magnús Jónsson prófessor).
22.25 Þýzk dans- og dægurlög (pl.)
23.00 Dagskrárlok.
Alexander Jacobs þegar hann
var upp á sitt bezta árið 1900
Eitt Parísarblaðið segir svo frá
þeim atburði 2. apríl 1897:
„Gimsteinum stolið úr vörzlu lög
reglunnar! — í gær skeði sá fá-
heyrði atburður, að fjórir vel búnir
menn komu inn í lögreglustöö í
úthverfi Marseilles-borgar. Einn
þeirra, sem var mjög myndugur í
framkomu, sagðist vera yfirmaður
í þjónustu öryggislögreglunnar og
kominn þeirra erinda að taka í
sína vörzlu gimsteinasafn eitt
mikið, er lögreglustjóri hverfisins
hafði haft í sinni vörzlu meðan stóð
á meiri háttar málaferlum, sem út
af því höfðu spunnizt. Eftir að
hafa athugað skilríki öryggisvarð-
arins, lét lögreglustjóri gimstein-
ana af höndum við hann gegn
kvittun. Það virðist létt verlc og
löðurmannlegt að leika á lögregl-
una“, segir blaðið að lokum.
GERÐI GYS AÐ LÖG-
REGLUNNI.
Spaugilegustu hlið þessa furðu-
lega máls hljóp blaðið alveg yfir
að minnast á, samkvæmt beiðni frá
dómsmálaráðuneytinu. Alain Ser-
gent dregur hana hins vegar fram
í bók sinni um skálkinn Jakqbs.
Það, sem blöðin hlífðu lögreglunni
við að segja frá, var þetta: — Alex-
ander Jakobs og félagar hans
vissu, að lögreglustjóri-sá, er þeir
höfðu valið að fórnarlambi, var
ófrómur. Hann misnotaði sér að-
stöðu sína til að stela af sektarfé
því, er hann innheimti, og sitthvað
fleira var bogið við embættisfærslu
hans. Eftir að hafa tekið til sín
gimsteina þá, er áður um getur,
lézt Jakobs glugga í skjölum lög-
reglustjóra, bar þvínæst á hann
fjárdrátt og skellti svo á hann hand
járnum. Þvínæst dró 'hann lög-
reglustjórann með sér til dóms-
hallarinnar og skipaði honum þar
á bekk með sökudólgum, sem biðu
þess að verða leiddir fyrir rann-
sóknardómara. Vesalings lögreglu-
stjórinn, sem vissi upp á sig skömm
ina, sat þarna í mikilli skelfingu
Svona leit Jacobs út áriö
1954, þá orðinn gamall og
þreyttur maöwr
allt til kvölds. Það var ekki fyrr
en rétt fyrir lokunartíma, þegar
umsjónarmaður hússins kom til
hans og spurði hann hvers hann
óskaði, að allt komst upp. Þá var
Jakobs og bófar hans auðvitað
á bak og burt.
KOMUST UNDAN / FIMM ÁR.
Flestir glæpa Jakobs voru
framdir með svipuðum hætti og
einatt miðaðir við þaö að gera yfir
völdin hlægileg í augum almenn-
ings. Jakobs og félagar hans, sem
kölluðu sig næturvinnumenn,
smugu úr greipum lögreglunnar í
fimm ár samfleytt, meðfram vegna 1
þess hugvits, sem Jakobs brá fyrir
sig við innbrot sín og stórþjófn-
aði. Hann iðkaði það að bregða
sér í ólíklegustu gerfi og bar gott
skyn á vísindi, enda komu þau hon
um oft að góðu liði. Þrátt fyrir
klókindi hans, tókst lögreglunni að
lokum að hafa hendur í hári hans,
og sýnir það glögglega, að glæpir
borga sig ekki til lengdar, jafnvel
þegar slyngustu skálkar eiga i
hlut. Framkoma Jakobs við rétt-
arhöldin í máli réttvísinnar gegn
honum vakti furðu áhorfenda og
var eitt helzta umræðuefni blaða
víös vegar um meginland Evrópu.
BAÐST EKKI VÆGÐAR.
Það vantaði mikið á, að Jakobs
væri iðrandi syndari. Nei, í þess.
stað skellti hann allri skuldinni á
þjóðfélagið og forráðamenn þess, j
sem hann fullyrti, að væru sér;
verri bófar. Hann ávarpaði dóm- i
arna meðal annars með þessum J
orðum: — „Vitið það, góðir háls-
PABLUM
FÆST í NÆSTU BUÐ.
Heildsölubirgðir:
S£l«jtÁM
7/m6oðs -o(y /lei/c/perz/iab
HAFNARHVOLI
SÍMAR 8-27-80 OG 1653
íSSJJÍSSÍSSJSJÍSÍÍÍSJJÍÍÍÍíJSÍJSÍÍSÍÍÍÍÍJíJÍÍÍSSÍÍÍÍÍÍÍSÍÍÍÍÍMÍÍÍÍÍÍÍ^
Fi*amlelðiam allar tegimdir af
einkeimisliiifuiii,
hvíta kolla, plastkolla, stúdentahúfur, vinnuhúfur,
skólahúfur, drengjahúfur, húfur fyrir söngkóra og
kasketin alkunnu.
Saumum einnig hfur úr tillögðum efnum. Sendum
gegn póstkröfu.
Húfugerð Reinhold Andersson
Laugaveg 2.
#SSKæSS3S5S5S5«3SSS«KaS$S5SÍ 5

ar, að ég er uppreisnarmaður gegn
þessu rotna og gerspillta þjóðfé-
i lagi, sem leikur þegna sína grátt
1 við hvert tækifæri. Ég hefi unnið
fyrir brauðinu í sveita míns and-
lits sem innbrotsþjófur og barizt
með þeim hætti gegn valdsmönn-
um, sem eru mér þúsund sinnum
verri. Ég biðst engrar vægðar af
(Framhald á 7. síðu.)
Saumastúlkur
Oss vantar nokkrar vanar saumastúlkur.
GEFJIJjV - IÐIM
Kirkjustræti 8. — Sími 2838.
éssæssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssíssssssssssj
Vinnið ötullega að útbreiðslu T 1 Nt AN S
ÍVAR HLÚJÁRN. Saga eftir Walter Scott. Myndir eftir Peter Jackson 54