Tíminn - 21.09.1954, Blaðsíða 6

3
TÍMINN, þriðjudaginn 21. september 1954.
211. blað.
erÖDLEIKHÚSID
NITOUCHE
Óperetta í þrem þáttum.
Sýning miðvikudag kl. 20,00.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20,00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.
Venjulegt Ieikhúsverð.
Aðeins örfáar sýningar.
Hœttulegur
andstœðingur
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Uppþot
Indíánamia
Spennandi og bráðskemmtileg
amerísk mynd í litum.
George Montgomery,
Sýnd kl. 5.
♦♦♦♦♦♦♦♦
NYJA BIO I
— 1544 —
Með söng í hýarta
(With a song in my heart)
Heimsfræg, amerísk stórmynd 1
litum, er sýnir hina örlagaríku
Bevisögu söngkonunnar Jane
Froman.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
TJARNARBIO
Btal tiU.
Maðuriim
í hvítu fötunum
Mynd hinna vandlátu
(The Man in the White Suit)
Stórkostlega skemmtileg ,g bráð
fyndin mynd, enda leikur hinn
óviðjafnlegi
Alec Guinness
aðalhlutverkið. — Mynd * essi
hefir fengið fjölda verðlauna Jg
alls staðar hlotið feikna vin-
sældir.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI -
Undir dögun
Skemmtileg og viðburðarík am-
erísk mynd er lýsir baráttu Norð
manna gegn hernámi þjóð'
verja, gerð eftir rkáldsögu W.
Woods.
Aðalhlutverk:
Erroi Flynn,
Ann Sheridan.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.

AUSTURBÆJARBÍÓ
Ópera betlarans
(The Beggar’s Opera)
Stórfengleg og sérkennileg, ný,
ensk stórmynd í litum, sem vak-
ið hefir mikla athygli og farið
sigurför um allan heim.
Aðalhlutverk leikur af mikilli
snilld:
Sir Laurence Oliver
ásamt
Dorothy Tutin,
Daphne Anderson.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.

NÝTT TEIKNIMYNDA-
OG SMÁMYNDASAFN
Sýnd kl. 5.
GAMLA BÍÓ
— 147» —
ÍJlfurinn frá Sila
Stórbfotin og hrífandi, itölsk
kvikmynd með hinni frægu og
vinsælu
Silvana Mangano
aðalhlutverkinu. Sýnd aftur
vegna áskoranna.
Bönunð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Blml 1183.
Fegurðardísir
næíuriimar
(Les Belles de la Nult)
Ný, frönsk, úrvalsmynd, er hlaut
fyrstu verðlaun á alþjóðakvik-
myndahátíðinni f Feneyjum,
árið 1953. Þetta er myndin, sem
valdið hefir sem mestum deil-
um við kvikmyndaeftirlit Ítalíu,
Bretlands og Bandarikjanna.
Mynd þessi var valin til opin-
berrar sýningar fyrir Elísabetu
Englandsdrottningu árið 1953.
Leikstjóri: René Ciair.
Aðalhlutverk: Gérard Phiiipe,
Gina Lollobrigida, Martine Car-|
ol og Magali Vendueil.
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 4.
Bönnuð börnum.
HAFNARBÍÓ
— Slmi 6444 —
Laun
dgggðarinnar
(Le Rosier de Madame Husson)
Afbragðs, ný, frönsk skemmti-
mynd eftir sögu Guy de Maupas
sant, full af hinni djörfu en fín-
legu kímni, sem Frökkum er svo
einlæg.
Aðalhlutverk:
Aðalhlutverk leikur hinn frægi
franski gamanleikari
BourviL
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Ragnar Jónsson
haBstaréttarlðfnutSsp
Laugaven I — Blml 7711
Lðgíræðintörf os Plgnaum-
StáUL
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Cemia-Desinfector
er vellyktandl lótthrelneandi
vökvl nauðsynlegur 4 hverju
helmill til eótthrehunmar A
munum, rúmíötum, húsgögnum,
•imaáhöldum, andrúmelofti e.
e. frv. — Fæst í öllum lyfjabúf -
’ um og injTtlvöruverelunum.

Siinclkcppiiin
(Framhald af 5. siðu).
mun framkvæmdanefndin
birta árangur hverrar sýslu;
og kaupstaðar, svo og hver!
árangur keppninnar varð hjá
öllum þátttökuþjóðunum.
Hafi sundnefndir óskir
fram að færa um úrvinnslu
nafnaskránna, eru þær beðn
ar að koma þeim óskum á
framfæri við framkvæmda-
nefndina sem fyrst.
í framkvæmdane.índ Sam-
norrænu sundkeppninnar:
Erlingur Pálsson, Þorgeir
Sveinbjarnarson, Þorsteinn
Einarsson.
Skniðgarðar
(FYamhald a; 3. siðu.)
mar Óskarsson. Blomsterlög
og Blomsterknolde, eftir Tön-
nes Bacher. Fugstoff for Fag
folk, útg. af J. E. Ohlsen
Enke. Blomsterdyrkning, eft
ir Hother Paludan.
Næsta grein fjallar um með
ferð á ágræddum rósum og
alparósum.
Hafliði Jónsson.
Starfsmaimafélag
Kcflavíknrvallar
(Framhald af 4. siðu).
færa, sem stuligu mjög í stúf
viö orðavaðal stórskotáliðs-
rranna. Og er ekki að efa, að
Jóhann vill Starfsmannafé-
laginu vel.
Helgi S. átti cnn eftir að
tala og hafði mi formlega
tillögu fram að færa, þess
einls, að funtíurinn kysi
fimm manna nefnd til þess
að starfa með stjórninm að
undirhúningi aðalfundar. Var
þessi tillaga til umræðu, og
mun það eingöngu hafa ver-
io tillögumaður sjálfur, sem
talaði fyrir henni. Enginn
annar. Kom það fram sem
fyrr, að andstæðingar félags
ins höfðu ekkert til málanna
að leggja. Tók nú óðum að
líða að þeim tíma, er fundi
átti að vera slitið, þ. e. 11,30,
en þá var skyldugt að rýma
húsið, og það hafði formað-
ur tilkynnt fundarmönnum
með þriggja stundarfjórð-
unga fyrirvara. Og kom þar,
að hann sleit fundi á tilsett-
um tima og kvað fundi frest-
að um eina viku og yrði þá
haldið áfram með störf fund
arins þar sem frá var horfið.
Er nú loks sem þeir fái
málið, Konráð Axelsson og
Pósthús-Þórður. Æpa þeir
heróp mikið, um það bil er
hinir kurteisari fundarmenn
taka að ganga út úr salnum
og þykjast nú eiga eítir að
segja einhver lifandis ósköp
við fundarmenn, þó að þeir
hafi streitzt sem fastast við
að þegja allt iiðiangt kvöldið,
þrátt fyrir áskoranir um að
láta álit sitt í ijós,
Sáu fundarmenn það sein-
ost tíl hinna nýju banda-
mamia, að Hjálmar Theó-,
dórsson og nokkrir af l:3i
stórskotafylkingarinnar æptu
\ kór, þvert ofan í öll fund-
arsköp, að þeir heimtuðu
orðið. Þeir heimtuðu orðið,
sem þeim hafði verið boðið
margsinnis allt kvöldið, loks
þegar búið var að slíta fund-
inum og meiri hluti fundar-
manna hafði búizt til b-,ott-
farar.
Fundarmaður.

:
1_!
1.
StáÍaJteifr
Skáldsaga eftir llja Ehrenburg
Sögusvið Bráðaþeys er ekki ákveðinn staður með kunnu
staðarnafni i Rússlandi, en það er bær, sem vaxið hefir um-
hverfis stóra verksmiðju. Bærinn virðist þó vera á bökkum
Volgu. Áð rússneskum sið er föðurnafn persóna notað sem
millinafn. Jelena Borissowna þýðir þá Jelena Borisdóttir, og
er það í samræmi við íslenzka nafnvenju. Nöfn persóna verða
því í þessari þýðingu, sem er nokkuð stytt, islenzkuð með
þeim hætti, því að skírnarnafn og föðurnafn er hið venju-
iega ávarp í rússnesku.
Aðalpersónur sögunnar eru:
ívan Wasiljason, forstjóri verksmiðjunnar,
Jelena Bórisdóttir, kölluð Lena, kona hans,
Dimitri Sergejsson, verkfræðingur við verksmiðjuna,
Sawtsjenko, ungur verkfræðingur,
Jewgen Valdimarsson, vélfræðingur,
Andrés ívarsson, fyrrverandi kennari,
Valdimar Andrésson listmálari og Sonja Andrósdóttir,
börn hans,
Tanja Orlova, leikkona.
Maríu Iljinisnu leizt ekki sem bezt á þetta. Gleraugun
hennar sigu án afláts niður á nefið, þótt hún ýtti þeim
upp hvað eftir annað, og að lokum sátu þau alveg frammi
á nefbroddi. Hún tilkynnti hátíðlega:
— Félagi Brajnin hefir orðið og næsti ræðumaður er
félagi Ðimitri Sergejsson.
Dimitri Sergejsson leit upp. Hann lyfti mjóum, dökkum
brúnum svolítið e'ins og ævinlega, þegar undrun setti að
honum, og þó var hann alls ekki undrandi þessa stund-
iriá. Hann vissi vel, að hann gat alls ekki komizt hjá því
að taka þátt í umræðunum. María Iljinisna hafði í krafti
embættis síns sem bókasafnsvörður mælzt til þess, að
hann tæki til máls á þessum lesendafundi1) og hann Hafði
fúslega fallizt á íþáð.
í verksmiðjunni naut. Dimitri almennrar virðingar. ívan
Wasiljason; forstjqíl, hafði hiklaust skýrt frá því í viður-
vist bæjarstjórans, að það væri Dimitri að þakka að tekizt
hefði að afgreiða hina hraðvirku málmplöga sámkvæmt
áætlun. Dimitri naö't' þó ekki aðeins álits sem dugandi verk
fræðingur. Allir dáðust að alhliða menntun hans, skynsemi
og hógværð. Og Maria Iljinisna, sem eitt sinn hafði rætt
við hann um bókménntir, sagði hverjum sem var, að Dimi-
tri væri menntamaður, og túlkun hans á verkum Tschechove
væri blátt áfram meistaraleg.
Brajnin verkfræðingur talaði hratt, eins og hann ótt-
aðist að geta ekjfci gagt allt, sem hann vildi. Stundum rak
hann þó í vörðúrnar, stamaði og blaðaði ákaft í minnis-
blöðum sínum.
— Burtséð frá þeim annmörkum, sem aðrir ræðumenn
hafa bent á, hei'ic." þessi skáldsaga mikinn uppeldislegan
boðskap að flytja, 'ef svo mætti segja. Brajnin þuldi á-
herzlulaust: — Hvers vegna, beið Subzow landbúnaðar-
ráðunautur svo herfilegan ósigur í skógrækt sinni? Vanda
málið er sýnt í réttu ljósi. Subzov hefir vanmetið þýðingu
gagnrýni og sjálfsgagnrýni. Að sjálfsögðu hefði ritari flokks
deildarinnar átt að geta hjálpað honum. En höfundurinn
hefir auðvitað viljáð sýna þaö þegar í upphafi, hve illa
hljóti að fara, þegár menn víkja frá meginreglum hinnar
félagslegu leiðsagnar. Þess vegna gæti þessi skáldsaga
orðið gimsteinn bókmennta vorra, ef höfundurinn hefði
gagnrýnina í huga og breytti ýmsum atriðum............
Lestrarsalurinn var troðfullur, og fólk stóö i göngum og
dyrum. Sagán, sem rætt var um, hafði auðsjáanlega vakið
áhuga. Hún var gKrifuð af ungum rithöfundi. En tilheyr-
endur þreyttust fijótt á þulu Brajnins. Honum var þökkuð
ræðan með dreifðu lófataki og Dimitri fékk orðið.
Dimitri Sergejsson var góður ræðumaður, og fólk hlust-
aði á hann. En þó varð María fyrir vonbrigðum. Honum
tókst ekki eins vel upp og þegar þau ræddu um Tschechow.
Hvað gekk að DíQ^tri? Hvers vegna var honum Subzov,
hin unga og óhamingjusama söguhetja, svo ógeðfelldur?
Það var auðheyrt *ð ræðumanni gazt ekki að bókinni, þótt
hann færi um hána lofsamlegum orðum. Hann sagði til
dæmis: — Hinn Mðríki ritari flokksdeildarinnar, sem nýt
ur þess að vera nökkurs konar guð, er heilsteypt persóna.
Hin unga og hreinlynda kommúnistastúlka er líka sönn.
Jafnvel Subzov he|ir margt til brunns að bera, sem minnir
á lifandi manneskju.
— En af hreinskilni sagt er það aðeins eitt, sem veldur
því, að mér gezt &kki að bókinni, sagði Dimitri. Það er lýs-
ing höfundarins áTeinkalífi Subzovs. Sú barátta, sem hann
lýsir, er ekki eipu sinni sennileg, hvað þá einkennandi.2)
Lesandinn getuí’ ekki trúað þvi, að hinn heiðarlegi ráðu-
nautur hafi ge|að orðið ástfanginn af konu félaga síns,
léttúðugri og sjalígóðri konu, sem ekki á sömu áhugaefni
tí Það er skylda sovétbókavarðar að efna við og við til umræðu-
funda meðal lesénda safnsins til þess að geta meö þeim hætti beint
áhuga hins almenna lesanda á réttar brautir.
-) Það eru ekki undantekningarnar heldur hið almenna og einkenn
andi, sem lýsa á samkvæmt forskrift flokksstjórnarinnar. Það er krafa
hennar til tistamanna, eínkum rifhöfunda.