Tíminn - 12.10.1954, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, þriðjudaginn 12. október 1954.
229. blað.
yrm}>
KflÍDLEIKHÖSIÐ
JVi touche
óperetta í þrem þáttum.
Sýning í kvöld kl. 20.00.
20. sýning.
Næsta sýning fimmtudag kl. 20.
Næst síðasta sinn.
Hrakfalla-
bulUurinn
Sprenghlægileg og afar skemmti
leg gamanmynd í litum.
Sýnd kl. 5.
Silfurtúnylið
eftir Halidór Kiljan Laxness
Sýning miðvikudag kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20.00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.
Ögiftur faðir
þessi hefir vakið geysi athygli
og umtal, enda verið sýnd hvar-
vetna með metaðsókn. Þetta er
mynd, sem allir verða að sjá.
Hrífandi ný sænsk stórmynd,
djörf og raunsæ, um ástir unga
fólksins og afleiðingarnar. Mynd
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 12 ára.

NYJA BIO
— 1M4 —
Rússncski
liallcítmit
(Stars of the Russian Ballet)
Aukamynd: Fæðing Venusar,
litmynd af málverkum frá end-
urreisnartímabilinu.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Hwl Bttt.
Mandy
Frábær verðlaunamynd, er jall
ar um uppeldi heyrnarlausrar
stúlku og öll þau vandamál, er
skapast í sambandi við það.
Þetta er ógleymanleg mynd, er
hrifur alla sem sjá hana.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

BÆJARBIÓ
- HAFNARFIRDI -
/TÖLSK KVIKMYNDAVIKA:
Síðusta
stefnumótiö
með Alida Valli.
Myndin var talin ein af 10 beztu
kvikmyndum, sem sýnd var í
Evrópu 1952.
Sýnd kl. 7 og 9.
Mersulína
Sýnd miðvikudag.
Sunnudagur í tígúst
Sýnd fimmtudag.
Treggjja uura von
Sýnd föstudag.
Lokaðir gluggar
Sýnd laugardag.
Sími 9184.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Á rcfilsstignm
(The Intruder)
Sérstaklega spennandi og vel
'gerð ný kvikmynd, byggð á
ikáldsögunni „Line on Ginger"
’eftir Robin Mauham.
Aðalhlutverk:
Jack Hawkins,
George Cole,
Dennis Price.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 9.
Sala hefst kl. 2 h.
Sýnd kl. 5 og 9.
Sjóniannudags-
kabarettinn
Sýningar kl. 7 og 11.
GAMLA BÍÓ
— 1*7» —
A suðræimi strönd
— 1475 —
(Pagan Love Song)
Skemmtileg og hrifandi ný em-
erísk söngvamynd, tekin í lit-
um á suðurhafseyjum.
Aðalhlutverk:
Esther Williams,
Howard Keel.
Sýnd kl* 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
Biml 1189.
Johnny Holiduy
Frábær, ný, amerísk mynd, er
fjallar um baráttu kornungs
drengs, er lent hefir út á glæpa-
braut, fyrir því að verða að
manni, í stað þess að enda sem
glæpamaður. Leikstjórinn,
Ronnie W. Alcorn upplifði sjálf-
ur í æsku það. sem mynd þessi
fjallar um.
Aðalhlutverk:
Allen Martin,
William Bendix,
Stanley Clements,
Hoagy CarmichaeL
Þetta er mynd, sem enginn ætti
að láta hjá líða að sjá
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
— Bíml 8*44 —
Aðeins þín vegna
(Because of You)
Efnismikil og hrífandi ný am-
erísk stórmynd, er hlotið hefir
mikla aðsókn víða um heiin. j
Kvikmyndasagan kom sem fram
haldssaga í „Famelie Journal-
en“ fyrir nokkru undir afninu:
„For den skyld".
Loretta Young,
Jeff Chandler.
Sýnd kl. 7 og 9.
Geimfararnir
með ABBOTT og SOSTELLO
Sýnd kl. 5.
J
iuuj aaviB wonsA tuu t
oia aNnoas motioh ovo
flVXJl_/~*\_TL/X_q
Lrv/Ti—w—ir\yu
;^m09 SÍ1ÁH3SX

♦♦♦♦♦♦♦«

Á Snæfellsnesi
(Framhald af 4. síðu).
inn áhuga á að heyra rök
Sigfúsar fyrir dómunum um
beztu hrútana, en þau flutti
hann ítarlega.
Með héraðssýningunni vill
aðalfundur Búnaðarsambands
ins gefa sýslubúum kost á
að sjá saman beztu gripi
sýslunnar. Af því geta þeir
margt lært, og þó nn meira
margt lært, og þó enn meira
þeir líka til með að vita
reynsluna á hverjum hrút,
sem sýndur verður.
Eg vil hér endurtaka þökk
mína til Snæfellsnesinga fyr
ir það óvenjulega framtak,
sem þeir hér sýna. Það var
sú tíð að bændur í Snæfells
nessýslu voru ekki taldir
þeir beztu hvað búskap
snertir. En hafi nokkur sýsla
farið myndarlegar af stað?
Eg held ekki. Hér halda þeir
sjálfir skipulegar sýningar á
milli sýninga þess opinbera.
Þeir ákváðu að halda héraðs
sýningar á hrútum, og gefa
rnyndarlegan grip til verð-
launa þar. Þeir bindast sam-
tökum um alla sýsluna og
stofna og starfrækja fjár-
ræktarfélög. Afla sér þar
vissunnar um hvað sé bezt
og finna með því tryggan
grundvöll fyrir árangri fram
tíðarstarfsins.
Þetta dæmi mættu aðrir
bændur hugleiða og taka sér
til fyrirmyndar.
Eg vona og veit, að þetta
rtarf _þeirra ber árangur. Það
er einungis eitt sem gæti taf
ið þeim framfarabrautina.
Það er af þeir skyldu fara
að horfa of mikið á höfða-
töluna, hugsa of mikið um
að fjölga fénu, og því ekki
gæta þess að geta veitt því
það fóður, og þá hirðingu,
sem nauðsynlegt er til þess
að það geti sýnt fullan arð.
Eg sá víða vélgrafna skurði.
Eg sá að það er hugur í
þeim Snæfellsnessbændum
að stækka túnin sín. Og v.el
sé þeim fyrir það. Eg vona
að öflun nægra heyja, heyja
sem geta tryggt gott fóður
búfénaðarins, gengi ávallt á
undan fjölgun fjárins. Geri
hún það, og hirði þeir af trú
mennsku og alvöru að því
bezta í framtíðinni, eins og
þeir eru nú byrjaðir á, þá
er víst að þeir fá góðan arö
af búum sínum á komandi
árum.
7. október 1954.

19.
amP€D
Raflagir — ViðgerSir
Rafteikningar
Þlngholtsstrætl 2i
Síml 8 15 56
aimniu*
tIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllMIIIIIIIIIIIIIIIII»
! Blikksmiðjan j
| GLÖFAXI |
I HRAUNTEIG M- S/MT 7*88. I
I *
■aaumiiuiiiiiiBiiiiiiiiiiiiimMiiMiiiiiiiiiiuiiiiinmiiiai
Spálaheifp
Skátdsaga eftir llja Ehrenburg
ekki í dag. Mannskepnan vill ekki deyja, hún heldur dauða-
haldi í lífið til síðustu stundar.
IV.
Lena sofnaði ekki fyrr en undir morgun, og vaknaði seint,
enda var sunnudagur, og hún hugsaði þegar með sér: — í
dag verð ég að segja honum allt. Það er óheiðarlegt aö
þegja lengur um það.
í skrifstofu ívans stóð Valdimar málari við grindina. Lenu
langaði mest til að hverfa á brott aftur eins hljóölega og
hún hafði komið, en ívan vildi umfram allt sýna.henni má)
verkið. Hann sagði: — Mér finnst það líkt mér. Að vísu er
ég ofurlítið gildari, en augun eru mín, um það er ekki að
villast.
Listamaðurinn bætti við með undirleitu brosi: ■— Maður
inn yðar hefir mjög mjúka andlitsdrætti. Það er erfitt aö
mála hann. En ég hefi lagt mig allan fram um aö túlka
innri verðleika hans.
Lena gekk brott án þess að svara. Þetta er viðbjóðslegt,
bæði það, sem hann- sagði um „innri verðleika" og tvíræða
brosið á manninum. Undarlegt, að Andrés gamli skyldi eiga
slíkan son. Er heimurinn þá fullur af fólki, sem lifir án
afláts í lygi? Alveg eins og ég ....
Eirðarleysið greip hana. Ég þarf aö fara út. til að kaupa
svolítið hunang handa Shuru, henni þykir hunang svo gott.
j Mér er _svo þungt yfir höfði, að ég get ekki hugsað í sam-
hengi. Ég þgrínast hreins lofts. Og veöriö er yndisíqgt, svo
ólíklegt sem það er eftir slíka iió£t. Málarinn veröur vafa-
laust faiinn þegar ég kem aftúr. Þá ætla ég að segja við
ívan: — Ég þarf aö tala við þig, verð að segja þér svolítiö,
sem þolir enga bið.
Loftið var tært og frostbjart. Sólin líktist kringlu málaðri
með litablýanti í raúðum og gulum lit, en skinið frá henni
vár þó svo sterkt, að þaö skar í augun. Lena naut venju-
. lega slíks vetrarveðurs, en- í dag virtist henni það þrúgandi.
! Aðeins snjór og aftur snjór svo langt sem augað eygði. Það
var enn langt til vors. Og hverju skipti það, hvers hefi ég
að vænta af vorinu?
En það varð ekkert af hinu ráðgerða samtaji við ívan
Wasiljason. Meðan Lena var úti kom Chitrow í heimsókn,
og þeir ákváðu aö fara á veiðar. ívan rumdi af velþóknun
! og sagði ákafur: — Kannske kem ég ekki tómhentur heim.
| Það væri ekki arnalegt að fá héra í matinn. í raun og veru
létti Lenu. Hún hugsaði með sér: Vafalaust kemur hann
seint heim, og það er ekki um annað að ræða en bíða til
morguns. Það er gott, því að raunar er mér ekki fyllilega
ljóst enn hvað það er, sem ég vil, eða hvað ég ætla að
segja.
Daginn eftir þurfti íváh aö fara snemma á fund, og Lena
varð enn að skjóta sam.talinu á frest.
Á hverjum morgni : húgsaöi Lena, er hún vaknaði við
að heyra ívan ræskja sig í myrkrinu: Ég verð að taka á-
kvörðun. Þetta má ekki halda svona áfram. En svo hófst
dagurinn með önnum sínum og umstangi. Hún hraðaði
sér í skólann. Þar var margt, sem ræöa þurfti við skóla-
stjórann. Það varð að hvetja silakeppina í bekknum sem
mest og veita hinum greindari ný viðfangsefni. Skáld eins
og Niekrasow hlaut þó að geta vakið aðdáun allra. Lena
las hátt fyrir nemendur sína og reyndi aö láta þá fylgjast
með og naut sjálf hinna angurblíðu ljóða. Allan daginn var
nóg að gera í skólanum. Eftir hádegið komu B-bekkirnir.
1 og síðan foreldrafundir eöa námskeiö í Marxisma eða Lenin
isma. Þannig liðu dagarnir.
ívan Wasiljason var alls ekki ánægður með öll þessi um-
svif konu sinnar í starfinu utan heimilisins. Hann hugsaði
með kvíða: — Hún-skýtur alltaf yfir markið. Það er al-
rangt að ofbjóða sér þannig. Við morgunverðarborðið eða
kvöldteið reyndi hann að skemmta henni með smásögum:
— Nú skal ég segja þér dálítið skrítið. Brajnin er dæma-
laus hérvillingur, skal ég segja þér. í gærmorgun kom hann
í skrifstofu sina klæddur peysu af konunni sinni. Hann
, var alveg í öngum sínum og áleit, að hann hlyti að vera
(sjúkur, þar sem hahh hafði lagt svo mikið af áð peysán
I hengi á honum eins og víður poki. Svo kom kona hans
|þjótandi nokkru síðar. Allir veltust um af híátri. ívan'
Wasiljason hló hátt, og Lena neyddi sig til að brosa.
Þetta er óheiðarlegt, hugsaði hún á hverjum degi á heim
leiðinni úr skólanum Það er óheiðarlegt af mér að halda
áfram að búa með manni, sem ég elska ekki og virði ekki
einu sinni. Ég hefði átt að vera búin aö segjá honum það
fyrir löngu, að svona;gæti þetta ekki haldið áfram. En hann
mundi aldrei vilja missa Shuru. Þaö verður óleysanlegt
vandamál, og þegar allt kemur til alls verður það barnið,
sem mest líður fyrir þetta. Ég hefi ekki leyfi til að eyði-
leggja framtíð litlu stúlkunnar minnar. Hvaö á ég aö gera
í þessum vanda
Þetta var snjóþungur janúarmánuður, og þegar Lena
kafaði ófærðina milli mannhæðarhárra skafla, fannst henni
1 að hún lægi lifandi grafin í snjódyngjunni. Hjartað þolir
þetta ekki einum degi lengur, hugsaöi hún með sér.