Tíminn - 17.11.1954, Blaðsíða 6
6
TÍMINN, migyikudaginn 17. nóvember 1954.
260. blaff.
I9ÖDLEIKHÖSID
LOKAÐAR DYR
Sýning fimmtudag kl. 20.
Næst síðasta sinn.
SÁður auglýst sýning á Silfur-J
jtunglinu þennan dag, fellur nið- j
jur vegna veikindaforfalla iHer-
j dísar Þorvaldsdóttur leikkonu. j
| Seldir miðar endurgreiddir í |
! miðasölu.
j Aðgöngumiðasalan opin frá kl. |
! 13,15 til 20. Tekið á móti pönt- J
lunum. Sími 82345 — tvær línur. j
1!
LEÍKFÉLAG
REYKJAVtKDR"
Erfint/inn
hÍ !
! Sjónleikur í sjö atriðum
jeftir skáldsögu Henry Jamcs.
í Sýning í kvöld kl. 20.
ÍAðgöngumiðasala eftir kl 2
^ í dag.
j Frœnlea Charleys
! Gamanleikurinn góðkunni með |
Árna Tryggvasyni
í hlutverki „frænkunnar".
Sýning annað kvöld kl. 20.
Aðgöngumiðasalakl. 4—7 í
dag og eftir kl. 2 á morgun.
Sími 31ÖÍ.
(
«.▼ r
!
f I ( Yið
! AUSTURBÆJARBÍÓ !
Óyiftur fuðir
! Hin vinsæla sænska stórmynd!
(sem vakið hefir feikna athyglij
j og umtal, sýnd í dag vegna j
fjölda áskorana.
Sýnd kl. 7 og 9.
Síðasti
sjórœninginn
| Bráðspennandi og viðburðarík |
? litmynd um hinn fræga sjórænj
(ingja og kvennagullið Jean La-
ffette.
Sýnd kl. 5.
Bönnuð innan 12 ára. j
NYJA BIO
— 1544 —
Látum
drottinn tlwma j
Hin stórbrotna ameríska lit- [
I mynd samkvæmt hinni frægu j
jmetsölubók sem omið hefur útj
já íslenzku.
Aðalhlutverk:
Gene Tirney,
Cornel Wilde,
Jeanne Crain.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
iBönnuð börnum yngri en 14 ára. J
SER^Us' GOLD x\
__rSIIíLyxn
^^—ir\/u
0.10 HOLLOW GROUND 0.10
, S'í’iií 'vmnum
| eldhússtörfin
|nú er síðasta tækifæri að sjá
jþessa bráðskemmtilegu gaman-
= mynd, sem gerð er eftir hinni
(vinsælu skáldsögu eftir Sigrid
(Boo.
( Aöalhlutverk:
Birgitte Reimer,
Ib Schönberg.
| Sýnd aðeips í dag kl. 7 og 9.
(
t Haf og himinn loga
Sýnd kl. 5
Allra síðasta sinn.
GAMLA BÍÓ
i
— 1471 —
( Námur Salilmons
konungs
(King Salomons’s Mines)
! Böm innan 10 ára fá ekki
aðgang.
í
Sýnd ki. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍól
Huffalo SSill
hefir |
um j
ekki!
út í(
BÆJARBIÓj
— HAFNARFIRÐI - (
Houdini !
Heimsfræg amerísk stórmyndj
*um frægasta töframann erald-i
[ arinnar. — Ævisaga Houdinis j
Ihefir komið út á íslenzku.
Aðalhlutverk:
Janet Leigh,
Tony Curtis.
Sýnd kl. 7 og 9.
HAFNARBIO
— Btml 4444 —
Sagan af
j Glenn Miller
j (The Glenn Miller Story)
j Stórbrotin og hrífandi, ný, amer j
íísk stórmynd í litum um ævij
j ameriska hljómsveitarstjórans!
(Glenn Miller. (
[Einnig koma fram Louis Arm-j
(strong, Gene Kruba, Prances j
jLangford o. fl. 1
S^pd kl. 5, 7 og 9,15.
jSagan um Buffalo Bill
! hlotið miklar vinsæidir
! heim allan og kvikmyndin
(síður. Sagan hefir komið
jíslenzkri þýðingu.
= Aðalhiutverk:
Charlton Hcston,
Khonda Fleming.
Bönnuð börnum.
Sýnd ki. 5, 7 og 9.
ITRIPOLI-BÍÓ
! • Blml 115S.
{ Einvígi í sólinni
(Duei in the Sun)
ÍNý amerisk stórmynd í litum,
(framleidd af David O. Selznic.
(Mynd þessi er tall.a einhver sú
istórfenglegasta, er Eokkru sinni
jhefir verið tekin. — Framliðandi
jmyndarinnar . eyddi rúmlega
! hundrað milljónum króna í töku
[hennar og ei' það þrjátíu millj-
j ónum meira en hann eyddi í
jtöku mynd,arinnar „á hverf-
janda hveli“. — Aðeins tvær
jmyndir hafa frá byrjun fcdotið
[meiri aðsókn en þessi mynd, en
jþað eru: „Á hverfanda hveli“
jog „Beztu ár ævi okkar“.
Auk aðalleikendanna koma|
! fram í myndinni 6500 „statist- j
| ar“. — David O. Selznic hefir j
(sjálfur samið kvikmyndahand-
j ritið, sem er byggt á skáldsögu!
jeftir Niven Buch. j
! Aðalhlutverkin eru frábær-
(iega leikin af:
[ Jennifer Jones, Gregory Peck,
I Joseph Cotten, Lionel Barry-
j more, Walter Huston, Herbert
jMarshalI, Charles Bickford og
(Lillian Gish.
Sýnd kl. 5,30 og 9.
! Bönnuð börnum innan 16 ára. j
Hækkað verð.
!
Bonapartc og ....
(Framhald af 5. siðu).
ir þar átt höfuðhlut aff máli.
Afrek kommúnista í þess-
um málum eru svipuð sigrum
Bonaparta Kiljans yfir Tyrkj
um.
Líklegt má telja, að Kiljan
hafi haft kommúnistaflokk-
inn í huga, þegar hann samdi
söguna nm Bonaparta. Svo
mjög svipar þeim saman.
Kommúnistar köstuðu sínu
gamla og góða nafni c.g tóku
upp nýtt skrautlegra nafn
eins og Bonaparti.
Kommúnistar endurreistu
landbúnaðinn, að eigin sögn,
en Bonaparti kvaðst hafa
endurreist kristindóminn.
Kommúnistar gersigruðu
stjórnarflokkana, ef trúa má
skrifum Þjóðviljans, Bona-
parti hafði unniff frægan sig
ur á Tyrkjum eftir sögunni.
Frásagnirnar eru svo svip
aðar, aff undarlegt má telja.
Skrumið og mikilmennskan
í tali er sú sama en afreksget
an og afköstin svipuð.
Allir vita, að Kiljan er snill
ingur en hitt mun fáa gruna,
að hann hafi notað snilld
sína til þess að draga upp svo
lifandi mynd af sínum eigin
flokki.
Styrktarsjóður
munaðarlausra
barna
Nýlega var stofnaður sjóð-
ur, sem heitir Styrktarsjóður
munaðarlausra barna.
Tilgangur sjóðsins er að
bæta kjör munaðarlausra
barna og unglinga, þeirra er
misst hafa báða foreldra sína
eða af einhverjum ástæöum
njóta ekki umhyggju þeirra
né annarra, sem ganga þeim
fullkomlega í foreldra stað.
Fyrsta gjöfin, sem sjóðnum
barst, kr. 2.000,00, var frá börn
um Ólafíu Ólafsdóttur frá
Hlíðartúni, sem dó 24. ágúst
1953. Hafði hún lífs óskað
þess, að ef sín yrði eitthvað
minnzt, þegar hún félli frá,
þá yrðu munaðarlaus börn lát
in njóta þess. Með þessum
peningum var sjóðurinn stofn
aöur.
Stjórn sjóðsins skipa:
biskup íslands, hr. Ásmundur
Guðmundsson, frú Guðrún
Jósefsdóttir og Þorkell Krist-
jánsson, barnaverndarfulltr.
Sjóðurinn hefir gefið út
minningarspjöld, sem fást í
Bókabúð Braga Brynjólfsson-
ar, Hafnarstræti 22, verzl.
Björns Jónssonar, Vesturg. 28,
hjá Guðrúnu Jósefsdóttur,
Njálsgötu 33 B og á skrifstofu
Barnaverndarnefndar Reykja
víkur. Ennfremur verður tek-
ið á móti áheitum og öðrum
gjöfum á sömu stöðum.
§ S
Frímerkja-
safnarar
| Við erum vel þekktir meðal |
1 frímerkjasafnara fyrir góð I
| ar vörur og sanngjarnt!
| verð. Höfum fyrirliggjandi}
I Frímerkjalista (kataloga) I
I albúm, innstungubækur,}
| umslög, tengur, vatns- j
j merkjaskálar, ásamt okk- }
\ ar vel þekkta úrvali af jj
Í frímerkjum einstökum og }.
1 í settum, pökkum og úr-}
| valsheftum. Póstsendum. j
JÓN AGNARS
| Frímerkjaverzlwn s.f. }
\ Póstbox 356, Reykjavík =
I
50.
Sráiajtt^r
Skáldsaga eftir llja Ehrenburg
1
-
:
feykti því um koll, reif snjóinn af jörðinni og þyrlaöi hon-
um af fítonskrafti í augun á fólki, sem var að reyna að
skríða í hlé.
- Þegar storminn lægði, sagði fólk: — Þvílíkt fárviðri. Ég
hef nú aldrei vitað annað eins. Einn gamall maður áleit
þó, að fárviðrið 1908 hefði verið verra. Þegar ívan minntist
þessarar óveðursnætur síðar, var minningin ætíð blandin
hjátrúarótta. Hann gat ekki trúað öðru en eitthvað yfir-
náttúrlégt væri í þessari umturnun höfuöskepnanna. Hon-
um fannst, sem náttúruöflin hefðu gert samsæri við illt og
öfundsjúkt fólk gegn sér, og nú hefði átt að kippa sér upp
með rótum eins og eikinni í garöinum.
Jafnskjótt og ívan var kominn út á götuna skildi hann, aö
þetta var reiðarslagið. Þessu er stefnt gegn mér, hugsaði
hann. Nú á að krefja mig reikningsskapar fyrir það, að nýju
húsin eru ekki komin upp, nú á ég að vera hinn mikli synda-
hafur.
Hann hamaðist allan daginn. Húsnæðislausu fólki varð
að útvega skýli yfir höfuðið, það voru níu fjölskyldur og
tvennt einhleypt, sem búið hafði í stóra skálanum, sem fauk.
ívan fór á fund formanns bæjarsovétsins og þrábað hann
um að útvega herbergi í bænum handa hinu vegalausa fólki.
Ushakov tók honum illa og hrópaði: „Því hefirðu ekki hugsaö
um þetta fyrr“? ívan reyndi að afsaka sig og endurtók í
sífellu: „Sumum hefir verið komið fyrir í birgðahúsinu, en
þú verður að hjálpa mér við að koma þeim sem eftir eru
fyrir, kæri félagi. Þú verður aö hjálpa okkur.
Stormurinn hafði svipt þökunum af sex verkamannahús-
um. Húsgögnin lágu tvist og bast, og föt, bækur og blöð
fuku sem skæðadrífa en reynt var að bjarga húsmunum
eftir föngum, og þeim var hlaðið á vörubíla. Kona grét hátt
og Semjonow verkamaður gaut illu hornauga til ívans og
hvæsti framan í hann: „Jæja, ertu nú ánægður"? ívan sneri
sér undan án þess að svara. Hann haföi tekið vélamann með
konu og börn í íbúð sína. Hann hraðaði sér til bæjarstjórans
og bað: „Láttu mig fá þrjár lestir af þakjárni, og þá skal ég
koma þökunum á undir eins. Hann reyndi að útvega þak-
hellur, og hann hugreysti konur og börn eftir mætti.
En meðan hann hamaöist við allt þetta, var aðeirís 'ein
hugsun í huga hans: „Ég er glataöur, það er úti um mig.
Því verður ekki breytt héðan af. Ég, sem er heiðarlegur sovét-
borgari og hefi fórnað ríkinu ævi minni, er glataður, ég sekk
og enginn minnist mín framar.
Hinn þjáningafulli biðtími ívans var sex dagar. Sjöunda
daginn var,hringt til hans. Þaö var varaformaður bæjar-
sovétsins, sem sagði. Það eru komin boð frá miðstjórn flokks-
ins í Moskvu um að þú sért beðinn aö koma þangað og gefa
skýrslu.
ívan var viðbúinn hinu versta, erí þessi orð í símanum voru
honum þó slíkt reiðarslag, að hann missti heyrnartólið. Hann
hugsaði sljór: Þetta eru endalokin. Ég vonaöi, að' tilmælin
mundu koma frá ráðuneytinu. Ég á aö gefa persónulega
skýrslu, en það er 'ekkert að skýra. Stormurinn æddi, og það
vita allir. Nei, það er aðeins það eitt, aö stjórnin hefir ákveð-
ið að losna við mig. En hvar er nú réttlætiö? Er það kannske
ég sem ræð veðri og vindum? Án nýju birgðaskemmunnar
hefði okkur aldrei tekizt að leysa þau verkefni, sem okkur
voru falin. Þar að auki var þetta mikill sparnaður fyrir ríkið.
Þar að auki var áætlunin samþykkt og mér óskaö tvisvar
til hamingju með góðan árangur verksmiðjunnar. Og svo
á að reka mig út í myrkrið. Hvers vegna? Aöeins vegna þess
að stormurinn kom. Ef stormurinn hefði ekki komið, mundi
ég hafa fengið heillaskeyti 1. maí. Það er ekki heil brú í
þessari röksemdarfáerslu. Ég er enginn smástrákur lengur,
en þó á að hirta mig og reka mig út. Ég er dæmdur til glötun-
ar, aðeins vegna stormsins, vegna stormsins.
Hann reyndi að get'a sér þess til, hver hefði sent skýrslu
um þessa atburöi til Moskvu, eyöileggingú stormsins Qg
töfina á byggingu verkamannabústaðanna. Vafalaust Sokol-
owski, því var nú ver að honum hafði ekki tekizt að ryöja
honum úr vegi í tíma. Það var mér auðvelt með annað eins
tromp á hendinni og brottsendingu fjölskyldunnar til Belgíu.
Vægð hefnir sín ætíð. En kannske hefir það alls ekki verið
hann? Hann er enn sjúkur. Sibertsew getur það ekki veriö,
því að hann er ragur. Líklega er það formaður bæjarsovéts-
ins. Hann vill láta að sér kveöa. Tilkynningin kom heldur
ekki frá ráðuneytinu heldur frá miðstjórn flokksins. Vafa-
laust hefir þáð verið hann, kannski með bakstuðningi
Sokolowskis. Það skiptir annars engu máli úr því, sem komið
er. Ég sit í gapastokknum, það hefir veriö kippt í spottann,
Mestan hluta leiðarinnar til Moskvu sat ívan hljóöur og
starði fram fyrir sig. Áður fyrr hafði hann jafnan leikið á
alls oddi í Moskvuferðum. Hann naut slikra ferða og hafði
gaman af að ræða við ferðafélagana. En í þessari fgrö, yar
upplitið annað. Hann var hugsjúkur. Þeirri hugsun skaut
allt í einu upp hjá honum, að það væri Lena, sem hefði komið
þessu öllu af stað. Þessi aumingja kona hafði öðlazt heimsku-
legar hugmyndir við skáldsagnalestur og eyöilagði nú iífið
fyrir einum trúasta þjóni Sovétríkjanna. Og hvernig mundi
nú fara um verksmiðjuna. Ég get ekki hugsað mér verk-
smiðjuna án minnar stjórnar. Undarlegt að hégómleg kona
skuli geta fengiö öðru eins áorkað. Dimitri hafði sannarlega
rétt fyrir sér, er hanu sagði í ræðu uinni, að það væri haátu-