Tíminn - 12.01.1955, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, miSvikudaginn 12. janúar 1955.
8. blaM,
— - - —
ÞJÓDLEIKHtíSID
Þeir homa í haust
-Sýning í kvöld kl. 20.00.
Bannað börnum innan 14 ára.
ÓPERURNAR
Pagliacci
Og
Cavalería
Rusticana
Sýning föstudag kl. 20.00.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20,00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.

1
1. apríl árið 2000
Afburða skemmtileg, ný aust-
urrisk stórmynd, sem látin er
eiga sér stað árið 2000. Mynd
þessi, sem er talin vera einhver
snjallasta „satíra“, sem kvik-
mynduð hefir verið, er fvafin
mörgum hinna fegurstu Vínar-
stórverka. Myndin hefir alis
staðar vakið geysiathygli. Til
dæmis segir Aftonblaðið í Stokk
hólmi: „Maður verður að standa
skil á því fyrir sjálfum sér hvort
maður sleppir af skemmtileg-
ustu og frumlegustu mynd árs-
ins“. Og hafa ummæli annarra
Norðurlandablaða verið á sömu
lund. í myndinni leika fiestir
snjöllustu leikarar Austurríkis:
Hans Mose, Hilde Krahl,
Josef Meinrad.
Danskur skýringartexti.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝIA BÍÓ
— 1544 —
Viva Zapata
Amerísk stórmynd byggð á sönn
um heimildum um ævi og örlög
mexíkanska byltingarmannsins
og forsetans EMILIANO
ZAPATA. Kvikmyndahandritið
samdi skáldið JOHN STEIN-
BECK. — MARLON RANDO,
sem fer með hlutverk Zapata, er
talinn einn fremstu ,karakter‘
leikúrum, sem nú eru uppl.
Jean Peters,
Anthony Quinn,
Allan Reed.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd ki. 5, 7 og 9.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
Vanþakklátt
hjarta
Itölsk úrvalsmynd eftir sam
nefndri skáldsögu, sem komið
hefur út á íslenzku.
Carla del Poggio
hin fræga nýja ítalska kvik-
myndastjarna.
Frank Latimore
Danskur skýríngartexti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 184.
HAFNARFjARÐARBÍO
Vaneiitino
Geysi íburðarmikil og heillandi
ný amerísk stórmynd í ðlileg-
um litum. Um ævi hins fræga
leikara heimsins dáðasta kvenna
gulls, sem heillaði milljómr
kvenna í öllum heimsálfum á
frægðarárum sínum.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
mi 249.
LEIXFÉLAG
jtEYKJAVÍKUR1
Frumsýning
NÓI
Sjónleikur í 5 sýningum tir
André Obey í þýðingu Tómasar
Guðmundssonar.
30 ára leikafmæli
Brynjólfs Jóhannessonar
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðasala eftir kl. 2 i
dag. — Sími 3191.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Frænka Charleys
Afburða fyndin og fjörug, ný,
ensk-amerísk gamanmynd lit-
um, byggð á hinum sérstaklega
vinsæla skopleik, sem Leikfélag
Reykjavíkur hefir leikið að und
anförnu við metaðsókn.
Inn í myndina er fléttað mjög
fallegum söngva- og dansatrið-
um, sem gefa myndinni ennþá
meira gildi, sem góðri skemmti-
mynd, enda má fullvíst telja
að hún verði ekki síður vinsæl
en eikritið.
Aðalhlutverk:
Ray Bolger,
AUyn McLerie,
Robert Shackleton.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 2 e. h.
GAMLA BÍÓ
Bími 1475.
Ástin, sigrar
(The Light Touch)
Skemmtileg og spennandi ný
bandarísk kvikmynd, tekin í
löndunum við Miðjarðarhafið.
Aðalhlutverk:
Stewart Granger,
hin fagra ítalska leikkona
Pier Angeli og
George Sanders.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Sala hefst kl. 2 e. h.
TRIPOLI-BÍÓ
Slml 1182 |
Barharossa,
konungur sjó-
ræningjanna
(Raiders of the Seven Seas)
Æsispennandi, ný, amerísk
mynd í litum, er f jallar um ævin
týri Barbarossa, óprúttnasta sjó
ræningja allra tíma.
Aðalhlutverk:
John Payne,
Donna Reed,
Geraid Mohr,
Lon Chaney.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
TJARNARBÍÓ
Óskars verðlaunamyndín
Gleðidagnr í Róm
[ PRINSESSAN SKEMMTIR SÉR
(Roman Hollday)
iFrábærlega skemmtileg og vel
I leikin mynd, sem alls staðar hef-
jir hlotið gífurlegar vinsældir.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
Simi 6444
Eyja leyndar-
dómanna
(East of Sumatra)
Geysispennandi ný amerísk kvik
mynd í litum, um flokk manna,
sem lendir í furðulegum ævin-
týrum á dularfullri eyju í Suð-
urhöfum.
Jeff Chandler,
Marilyn Maxwell,
Anthony Quinn.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Höfum heldur það,
er sannara reynist
(Frarrihald af 3. slðu)'.
hefir tekið alþýðuflokksmað-
urinn Hannibal Valdimars-
son. Við starfi alþýðuflokks
mannsins Ástbjartar Sæ-
mundssonar, sem boðin var
endurráðning, tekur alþýðu-
flokksmaöurinn Jón Þorsteins
son lögfræðingur frá Akur-
eyri. í stað alþýðuflokks-
mannsins Jóns Hjálmarsson-
ar hefir enginn verið ráð-
inn. — En í stað sjálfstæöis
mannsins Sigurjóns Jónsson
ar hefir veriö ráðinn sósíal-
istinn Snorri Jónsson. Þannig
hafa alþýðuflokksmenn kom
ið í stað alþýðuflokksmanna,
en sósía^isti í stað íhalds-
manns, og skil ég raunar vel
sárindi Morgunblaðsins út af
þeirri breytingu, þó að það
réttlæti engan veginn að fara
svo langt með staðreyndir,
sem hér hefir verið gert.
Ef kommúnistar hafa með
þessu fengið að „hreiðra um
sig“ innan Alþýðusambands-
ins umfram fylgi sitt þar,
þá hefir Sjálfstæðisflokkur-
inn áður veríð búinn að
hreiðra um sig miklu meira
en góðu hófi gegndi, miðað
við margfalt minna fylgi’
hans innan verkalýðsfélag-
anna .
í niðurlagi forustugreinar
Mbl. er að því vikið, að ég
muni fá starf mitt sem fram-
kvæmdastjóri hjá Alþýðu-
sambandinu „allvel borgað
gegn því að kommúnistar fái
í staðinn að móta stefnuna.“
Virðist með þessu gefið í
skyn, að hin fráfarandi
stjóri lýðræðíssinna hafi geng
ið þannig frá ráðningarkjör
um framkvæmdastjóra, til
þess að íhaldið fengi að ráða
stefnunni. Má pólitískur rit-
stjóri Mbl. gerst um þetta vita
en ráðningarkjör mín eru
yfirleitt hin sömu og fyrr-
verandi framkvæmdastjóra,
Jóns Sigurðssonar.
Morgunblaðið hlýtur að
hafa heldur það, sem sann-
ara reynist, og þakka ég því
fyrirfram fyrir birtingu þess
arar leiðrétttingar.
Virðingarfyllst,
Hannibal Valdimarsson.
Einn báíiir byrjaður
róðra á Patreksfirði
Frá fréttaritara Tímans
á Patreksfirði.
Einn bátur er byrjaður
róðra hér, en afli er sára-
lítill. Heimatogararnir lögðu
hér síðast upp fyrir jólin, en
urðu þá að hætta um sinn
vegna manneklu. Gátu þeir
ekki farið út aftur fyrr en
6. janúar.

I Ragnar Jóasson
=
haestaréUarlftgmaViu
| Laugaveg • — Bltnl 7711
| Löífræðiatörf ok elgnaum-
sfala.
HJONABAND
— Komdu sæl, mamma. Hvernig líður þér?
— Ágætlega, vinur minn. Við erum alltaf eins og blóm
í eggi, þegar við komum frá Bar Harbor. Það er loftslaginu
þar að þakka. Hann veitti því athygli, að hún spurði ekki
uri líðan hans. •: .-!• •
— Jæja, William, sagði faðir hans. Hann hélt á tebolla
og rétti syni sínum ekki höndina. i..v .
— Þú ert miklu hraustlegri en þegar ég sá þig síðast,
pabbi. hk.tígh . ••#
— Já, þakka þér fyrir. s-'toY - - -V;
Hann settist og tók við tebolla, sem móðir hans rétti hon-.
r.m, fékk sér brauðsneið og fann um leið, að, hann gat ekkl
talað við forqldra sína um neitt, sem máli skipti. Þau virtust
heldur ekki hafa mikils að spyrja hann. Jæja, hann gat svo
sem setið þegjandi hjá þeim um stund. . . :
Æsingu hugans tók að lægja. Þetta, var þó þeirra
heimili, og fegurð þess og margbreytileiki tók að verka ál
hann. Honum varð allt í einu ljóst, hve mikillar fegurðar
hann hafði misst við að fara að heiman, fegurð bókarað-
anna í skápnum í skini arineldsins til dæmis, eða í mildum
lit gamalla veggja og tjalda með fögrum myndum. Honum
varð litið út i eitt hornið og sá litlu myndina sína hanga
bar á dökkum viðnum.
— Jæja, þarna hefir þú þá hengt hana, sagðl hann ákafur.
Þau litu í sömu átt og hann. — Þetta epTnjög falleg mynd,
sagði móðir hans. ‘ •
— Já, það finnst mér, sagði faðir hans. v
Þetta var í fyrsta sinn, sem faðir hans hafði hengt mynd
eftir hann upp í húsinu, og honum fannst sem hann hefði
nnniS ofurlítinn sigur. -.>vm > >
— Mér þykir vænt um, að þér skuli þykja hún nógu góð
til þess að hanga þarna, sagði hann.
— Okkur fannst þetta horn þurfa svolítillar lýsingar við,
sapði móðir hans. :.;j :
Hann fann, að þögnin var að leggjast yfir aftur og flýttl
sér að spyrja um systur sína. — Hvernig. Jíðiir. touisg?
— Ágætlega, sagði móðir hans. — Að minnsta kosti.eins vel
og hægt er að búast við um konu í hennar ástandi.
— Jæja, er hún — — — hann hikaði við.
— Já, þess er von í apríl. Mér finnst leitt að hún skyldl
ekki láta þáð bíða svölítið lengur. Ég káiiri hetur við áð eitl)
eða tvö ár séu látin líða, áður en farið er að hlaða niður
börnr.m.
Móíir hans lyfti brúnum og lét útrætt um þettk mál. Faðit
hans sagði ekkert stundarkorn, dreypti á tei sínu og bætti
í það heitu vatni. Svo sagði hann hægt:
— Elise gifti sig í sumar í Bar Harbor.
— Jæja? sagði William hirðuleysislega. ‘ “
— Bauð hún þér ekki í brúðkaupið? spurði móðir hans.
— Nei, sagði hann.
— Það er skrítið, sagði hún. Rödd herinar var svolitið
harðari en venjulega. — Hún bauð öllum ktmningjum sínum.
— Þetta var fallegasta brúðkaup, sagði faðir hans.
— Það var allt of margt fólk þar, sagði móðir hans og
herpti varir.
— Jæja, hún á nú marga ættingja og vini, sagði faðir hans.
Hvei nig skyldi maður Elise vera, hugsaði William, en bar
ekki spurninguna upp. Hvers vegna ætti hann að spyrja um
bað, þogar honum stóð alveg á sama. En svo fór faðir hana
einmitt að tala um manninn, rétt eins og hann væri að
svara spurningunni.
— ITún giftist ágætum manni, myndarlegum og prúð-
mannlegum. Finnst þér það ekki líka, Henríetta?
— Jú, hann er mjög myndarlegur, sagði móðir hans.-
— Mér skilst, að Elise setjist að í Englandi, sagði William.
Hann sagði þetta eins og hálfgerða spurningu, þótt hann
vissi það. Hann varð að sýna einhvern lit á áhuga fyrir þessu.
— Já. sagði móðir hans. — En þau sigla ekki fyrr en eftir
mánuð. Hún vill að maður hennar kynnist landinu svolítið
hetur áður en þau fara.
Þetta hljómaði svö nauðalíkt því, að Elise hefði sagt það,
að honum fannst sem hann heyrði rödd hennar. Hún unni
föðurlandi sínu, og hann efaðist um að hún gæti orðið
hamingjusöm í ókunnugu landi. En hann hreyfði engu orði
í bá átt heldur. i;
Þegar hann var genginn brott eftir heimsóknina, fann
hann, að meginhluti samræðnanna við foreldrana hafði
fa’’ið fram án orða, hann hafði orðið mests áskynja af því,
sem þau létu ósagt. Og þó hafði éitt leitt af heimsókn haris.
Þegar hann fór hafði móðir hans sagt og reynt að vera létfc
j máli: — Heyrðu William, við þyrftum eiginlega að vita
hoimilisfang þitt núna, ef þú ferð ekki str’ax tií New'York
aftur.
— Já, ég veit ekki hvenær við förum þarigáð áftur, ságðl
hann. — Rut fellur ekki vel lífið þar. Þið getið þyírskri'fað mé.r
til Harnsbargers-bæjar, Hessers Corners. ' ",
Það kom ofurlítill vandræðasvipur á móður haris, þegaií
hann nefndi Rut, en hún var þó mild í máli, er hún sagði:
— Jæja, vinur minn. Hún rétti honum höndlna, og fáðlr
hans gekk til dyra með honum.
En það var þó Elise, sem olli því, að hann ákvað að sitja;
um kyrrt, þar sem hann var kominn. Morguninn eftir geklc
hann upp á hæðina og fann sömu gleði við að mála útsýnið
og fyrsta daginn, er hann hafði staðið þar.