Tíminn - 17.03.1955, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, fimmtudaginn 17. marz 1955.
63. blað,
WÓDIEIKHÖSID
GhIIkc
Sýning í kvöld kl. 20.
Næsta sýning laugardag kl. 20.
Fædd í gær
Sýning föstudag kl. 20.
AðgöngumiSasalan opin frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.
Lífið kallar
(Carriére)
Stórbrotin og áhrifamikil ný
frönsk mynd, byggð á hinni
frægu óstarsögu „Carriére" eftir
Vickie Baum, sem er talin ein
ástríðufyllsta ástarsaga hennar.
í myndinni eru einnig undur
fagrir ballettar. Norskur skýring-
artexti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Rússneski
Cirktisinn
Bráðskemmtileg og sérstæð
mynd í AGFA-litum, tekin í
frægasta cirkus Ráðstjórnarríkj
anna. Myndin er einstök í sinni
röð, viðburðahröð og kemmtileg
og mun veita jafnt ungum sem
gömlum ósvikna nægjustund.
Danskir skýringartextar.
Sýnd kl. 5 og 7.
Tvífari kommgsins
Hin ævintýralega spennandi ug
íburðarmikla ameríska mynd í
eðlilegum litum.
Sýnd kl. 5.
Síðasta sinn.
NÝIA BÍO
Sími 1544.
Othello
Hin stórbrotna mynd eftir leik-
riti Shakespeares með ORSON
Welles í aðalhlutverkinu.
Sýnd í kvöld kl. 9 eftir ósk
Síðasta inn.
BÆJARBIÓ
- HAFNARFIRÐI -
Lækniriim hennar
Amerísk uiv^ rmynd byggð á
skáldsögu etfir Lloyd C. Douglas,
er kom í „Familie Journal ndir
nafninu „Den Store Læge .
Jane Wyman,
Roch Hudson.
Sýnd kl. 7 og 9.
margra.
ími 9184.
TJARNARBIO
Erfðaskrá
hershöfðÍKg*ans
(SangetersJ
Afar spennandi oc '”"^u'Sarík
amerisk litmynd, byggö a am-
nefndri sögu eftir Frank Slaught
er — Sagan hefir komið út á
íslenzku.
Mynd þessi hefir alls staðar
hlotlð gífurlega aðsókn og verið
líkt við kvikmyndina „Á hverf-
andi hveli", enda gerast báðar
á svipuðum lóðum.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
íleikfeiag:.
^EYKJAyÖÖUg
Frænka Charleys j
Gamanleikurinn góðkunnl
77. sýning
annað kvöld kl. 8.
Fáar sýningar eftir.
Aðgöngumiðasala kl. 4—£ í dag
og eftir kl. 2 á morgun.
AUSTURBÆIARBÍÖ
Cndraheiimir
undirdjúpanna
Heimsfræg, ný, frönsk kvikmynd
um heiminn neðansjávár, byggð
á samnefndri bók, sem -ýlega
kom út í íslenzkri þýðingu.
Aðalstarfsmenn:
Frédéric Dumas,
Dhilippe Cailliez.
Aukamynd:
Mjög fróðleg kvikmynd um New
York með íslenzku kýringartali
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
Biml 1476.
London í hæéCn
(Seven Days to Noon)
Spennandi og framúrskarandi
vel gerð úr lau.ynd frá London
Films, er fjallar um dularfuht
hvarf kjarnorkusérfræðing .
Aðalhlutverk:
Barry Jones,
OUve Sloane,
Sheila Manahan.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIÓ
Slml 11»
Snjallir krakkar
(Punktchen und Anton)
Framúrskarandi skemmtileg, vel
gerð og vel leikin, ný, þý3!k gam
anmynd. Myndin er gerS eftir
skáldsögunni „Punktchen und
Anton“ eftir Erich Kastner, m
varð metsölubók í Þýzkalandi og
Danmörku. Myndin er afbragðs
skemmtun fyrir alla unglinga á
aldrinum 5—80 ára.
Aðalhlutverk:
Sabine Eggerth, Peter Feldt,
Paul KUnger, Hertha Feiler, o.
fl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
Hafnarfjarð-
arbíó
Drottningin
og leppalúðinn
(The Mudlark)
Amerísk stórmynd er sýnir sér-
kennilega og viðburðaríka sögu,
byggða á sönnum heimildum sem
gerðust við hirð Viktoríu Eng-
landsdrottningar.
Aðalhlutverk:
Irene Dunne,
Alec Guinness
og tli drengurinn
Andrew Ray.
Sýnd kl. 7 og 9.
Blikksmiðjan
GLÓFAXI
HRAUNTEIG H. — Bíml 7236
-r,
íhald ...
(Framhald af 3. síðu).
svo flokkur þeirra eigi ekki á
hættu ag tapa völdum á þann
hátt. Með nægu lögregluvaldi
geta þeir svo bælt niður allar
tilraunir almúgans til að
velta af sér okinu.
Nái íhaldið völdwm verð
ur þess skammt að bíða, að
hér skapist ástand arðráns
og kúgunar almennings af
hendi öfgafnllra braskara
og stóreignamanna, sem
sjálfir lifa svo í sukki og
óhóf*.
Af því, sem sagt er hér á
undan, má draga þá ályktun
að öfgar, hvort sem er til
hægri eða vinstri, leiði til
einræðis og glötunar á dýr-
mætustu eign einstaklingsins
frelsinu. Af reynslu undan-
farinna ára sjást glögg dæmi
um bæði vinstri og hægri ein
ræði, t. d. í hinum kommún
istisku ríkjum til vinstri og
hinn þýzka Nazisma, ítalska
Fasisma og hinn spánska
Falangisma til hægri.
Reynsla undanfarinna ára
sannar einnig áþreifanlega,
að öfgar í aðra áttina leiða
af sér öfgar í hina. Þess þekkj
ast dæmt, að kommúnistar
hafi náð völdum í löndum,
þar sem ríkt hefir pólitískt
og efnahagslegt jafnvægi, en
þar sem afturhaldssamir í-
haldsflokkar eru öflugir, eru
kommúnistar það einnig. Hér
á landi hefir einnig verið
mjög áberandi, hið nána sam
band á milli kommúnista og
Þjóðvarnarmanna annars veg
ar og íhaldsins Wns vegar.
Eina skipti, sem kommúnist
ar hafa verið í stjórn hér á
landi, var það í stjórn undir
forustu Sjálfstæðismanna,
og virtust taáðir aðilar kunna
sambúðinni vel. Minnast þeir
enn með söknuði hinna gömlu
góöu „nýsköpunarára", sem
þeir, vegna hins lága verð-
lags á sannfæringu Alþýðu-
flokksmanna gátu notfært
sér völd og ríkissjóð að vild.
Báðir flokkarnir eru að að-
ferðum líkir og eiga því gott
með að starfa undir sama
þaki. Eg hefi oft heyrt Sjálf
stæðismenn halda því fram í
fyllstu alvöru, að þeir geti
blátt áfram ekki án komm-
únista verið, því ef þeir
hefðu þá ekki til að hræða
almenning með, mundi þeim
áskotnast rniklu færri at-
kvæði. Einnig er haft eftir
mikilsmetnum íhaldsforkólfi
að ef hann ætti nóga peninga
þá mundi hann láta Þjóð-
varnarmenn fá þá, því þar
væri þeim áreiðanlega vel
varið, þ. e. a. s. til að klekkja
á Framsóknarflokknum og
þar með efla íhaldið.
En hvernig er bezt að starfa
svo að kommúnistum og í-
haldi sé að sem minnstu
gagni?
Það er áreiðaalega ekki
bezta aðferðin til að berj-
ast gegn kommúnismanum
að gerast íhaldsmaður, eða
þá að styrkja kommúnista
itil að verða íhaldlmu að
sem mestu ógagn*, því að
eíns og áðwr er getzð Ieið-
Sr sterkt íhald til ölfugs
kommúnisma og öfugt. —
Árangursríkasta aðferðin er
að styrkja hin frjálslynd-
ari öfl í þjóðfélaginw. Öfl
ngastur af frjálslynfj/um
flokkwm hér á landi er
Framsóknarflokkurínn, og
er hann eini flokkwrinn,
sem hefir bolmagn til að
hamla gegn öfgastefnunum.
Samvinnustefnan er afial
máttarstoðin í hugsjóna-
HJONABAND
Hún beið læknisins og lagði höfuðið á brjóst hins dána
manns.
— Ég vildi, að ég hefði ekki verið svona oft hörð og ön-
ug við þig, sagði hún lágt. — Ég óska þess núna. Ó, William,
þú_fékkst ekki að lifa gullbrúðkaupsdaginn okkar.
Þeir báru hann burt skömmu síðar. Hún horfði á þá, er
þeir lyftu honum upp úr rúminu. Svo leið að jarðarförinni.
Annað fólk færði hann í líkklæðin.
— Farðu fram í eldhús, mamma. Þú getur ekkert meira
fyrir hann gert, sagði Mary. Báðar dæturnar höfðu þegar
komið heim. Jill kom með litlu, munaðarlausu telpurnar
með sér, en Rut leit varla á þær.
— Lífi mínu er lokið, hugsaði hún. — Ég er búin að missa
hann. —
Hún hafði reynt áð búa sjálfa sig undir þessa stund allt
frá því að hún fór að leiða hugann aö því, að hún hlyti að
koma, en þó var hún ekki reiðubúin. Ekkert gat búið hana
til fulls undir endalok lífs hennar og starfs. Hún minnt-
ist þess ekki lengur, hvernig lífið í þessu húei hafði verið
áður en William kom þangað ungur maður einn fagran
sumardag og bað um málsverð, og hún gat heldur ekki í-
myndað sér, hvernig lífið mundi verða nú þegar hann var
farinn.
— Ég man gerla, hvernig hann leit út, þegar hann kom
hérna í dyrnar og inn í eldhúsið, hugsaði hún og horfði
í kringum sig. Tárin þrengdu sér fram á hvarmána og
runnu síðan niður kinnarnar. Ég var ekki nógu góð’handa
honum. Ég var aldrei nógu góð handa honum, og ég vissi
það alltaf og fann.
Þannig var harmur hennar, og þetta hafði lika Vérið sorg
alls lífs hennar. Hún hafði lagt á hana hömlur, en nú brauzt
hún fram, þegar William var farinn.
— Hann var miklu bétri en ég. Hann var aldrei harður
við mig hugsaði hún með sjálfsásökun. — Ó, William, ég
vildi, að þú hefðir stundum verið harður við mig,
Mary kom inn í eldhúsiö og fann hana grátandi. Hún
lagði handlegginn um heröar hennar og fann, að hún
var orðin gömul kóna.
— Svona mamma, gráttu ekki, sagði hún. — Þetta hlaut
að koma. Við vissum það, og við gátum ekki vænzt þess,
að þaö yrði auðveldára fyrir hann. Það er gott að deyja
í svefni.
Rut hristi höfuðið. — Ég er ekki að gráta vegna þess,
sagði hún. En hún gat ekki skýrt fyrir dóttur sinni ástæð-
una til þess, hún gat ekki skýrt fyrir henni samband sitt
og Williams. Hún þerraði augun. — Ég verð líklega að fara
að búa mig.
— Já, fólkið getur farið að koma, sagði Mary.
Henry yngri kom inn með blað og blýant í hendi. —
Mamma, hér er kominn talaðamaður frá héraðsblaðinu,
Hann biður um að fá nokkrar upplýsingar um afa. Hann
veit flest um hann, en hann er ekki alveg viss um ætt
hans og nánustu ættingja. Var ekki faðir hans Harold
Barton, sem átti stóra járnbrautafélagið?
— Jú, hann var það, svaraði Rut. — En biddu manninn
að bíða. Ég ætla sjálf að gefa honum nokkrar upplýsing-
ar. Ég vil að þetta sé rétt.
Hún flýtti sér upp stigann, þvoöi sér og fór í bezta svarta
kjólinn sinn. Síðan kom hún aftur niður í stofuna, þar
sem ungi maðurinn beið. Jill var þar líka. Hún hafði aldrei
séð móður sina eins fallega og í dag, fannst henni. Rut
gekk hægt og virðulega inn í stofuna.
Ungi maðurinn reis á fætur. — Eruð þér frú Barton?
spurði hann.
— Já, svaraði Rut. Já, hún var það. Hún var og mundi
ætíð vera frú Barton.
Þrír dagar fyrir jarðarförina liðu sem í draumi fyrir
henni. Dyrabjallan hringdi oft„ og hún fór jafnan sjálf til
dyra. Dætur hennar iétu hana gera það, því að þær sáu,
að henni var fróun í því að hafa eitthvað fyrir stafni. Ná-
grannarnir, sem komið höfðu til að hjálpa henni við und-
irbúning jarðarfararinnar, sáu það líka, og þeir reyndu
að gera henni allt til þægðar.
— Frú Barton?.
grundvelli Franisóknar-
flokksins. Samvinnustefn-
una má kalla þjóðnýtingu
án rík'safskipta, þar sem
fólkið stjórnar sínum eigin
fyrirtækjum milliliðalaust,
og er því engin hætta á afi
Samvinnustefnan geti leztt
t«I einræðis, Hún leiðir aft
ur á móti til efnahagslegs
jafnvægis meðaí stétta þjóð
félagsins, og betri lífskjara
almenningi til handa. Hún
er því öruggasta mótvægið
gegn hverskonar öfgwm,
hvort sem er t*l vinstri efia
hægri.
Sameining allra lýðræðis-
sinnaðra vinstrzmanna um
samvinnustcfnuna f bar-
áttunni fyrir bættum lífs-
kjörum og auknum fram-
förum til sjávar og sve*ta,
er þjóðarnauðsyn. Eina ör-
ugga leiðjin fyyir íslenzka
umhótamenn til að koma
þessum áhugamálum sínum
í framkvæmd er að styrkja
Framsóknarflokkinn cin-
huga, cn kasta ekki atkvæð
um sínum á glæ með því afi
kjósa öfgaflokka efia mátt-
lausa smáflokka.
Bjarni Einarsson.