Tíminn - 30.04.1955, Blaðsíða 4

Tíminn - 30.04.1955, Blaðsíða 4
ö. TÍIVIINN, laugardaginn 30. apríl 1955. 96. blað. Ha/sfeinn SigurbjÖrrLSSon: Orðið er frjálst lenn skulu bera heiðarleg vupn 1 : : > < i^^,iclaeLdttul,, > Sem svar við grein herra skólastjóra Arngríms Krist- .jánssonar er birtist í „Tím- anum" 18. marz sl. vildi ég gera eftirfarandi athuga- semdir. Þegar ég skriftaði gremina ,„Sá er vinur, er til vamms ,segir“, var það leynileg ósk mín að hún yrði rædd. Nú hefi ég hitt á óskastundina, 'par sem skólastjóri Arngrím- jr Kristjánsson hefir tekið að sér að svara henni. Eg hefi alltaf talið það farsæia leið til sigiirs, þegar menn deila i blöðum að ekki sé snúið við orðum og málefnum, það er að greinar mótstöðumanna ;;éu teknar orðréttar upp og um þær deilt. Enginn efar það að A. K. sé læs, hitt geta allir séð að hann hefir til- hneigingu til að færa orð mót stöðumanna smna í óviðeig- andi búning. „Á máli má manninn þekkja, maður hver helzt hann er“. Nú hefir A. K. í byrjun greinar sinnar iagt út af orðum, sem hann t.elur sig hafa tekið upp úr fyrmefndri grein minni, orð-' :m eru frekja og óbilgirni. Allmikið ræöir greinarhöf- jndur A. K. um það hve launa 'bætur sta1 fsmanna ríkis og jæja hah komið eftir á og siðustu vppbætur segir hann að séu almennt kallaðar smánarbætu.r. Þá ræðir A. K. aokkuð um iðnstéttir, sem vinni eftir uppmælmgu og Deri meira úr býtum, að mér skilst en fastlaunamenn. — Mér er ekki vel Ijóst hvað A. K á við, tel líklegt að hann eigi við múrára og málara, og ef til vill fleiri. Ef ég get par rétt til um, þá er því tU að svara, að þessir flokkar nanna vjnna allt í ákvæðis- vinnu og ákvæðisvinna er vanalega unnin mjög kapp- samlega. Það er að mestu romið' úr móð að unnið sé allan dagípn í^blóðugri skorpu við aðra vinnu en ákvæðis- vinnu, og bvgg ég að það væri miður heppilegt fyrir suma menn að dagsverk peiri'a væru mæld upp að kvóidi. Eg held að skólastjór- ar hefðu gctt af þvf að vinna laóflega daglaunavmnu þá .íma er þeir væm ekki við kennslustörf. Ætti því skóla- , tjóri A. K. að leggja saman pá tírna, er hann vinnur við kennslustörf og skólastjórn og deiia þeim svo í árskaupið og athuga svo hvort hann hef r ástæðu til þess að tala um lágt kaup og smánarbætur. Enn tremur athuga hvort rvai.n hefir ástæðu tU þess að örunda þá mcnri sem vinna oftir uppmæ’ingu, í ákvæðis- vinnu. Þá vill A. K. ekki fall- ast á það að um samning .íafi verið að ræða við ríkis- ptjórnina, þegar síðasta kaup aækkun fór fram. heldur hafi verið tekinn ákvörðun af Al- 'j'ngi að tilhlutar, rikisstjórn n'irjiar að loknum viðræðum ji' fram fóru og að ríkisvald- : ð hafi haft nokkurn vdja á jví að koma td móts við hinn. iver er þessi hinn? Og hvað ,-ru viðræður Geta ekki skap ; st samningar þegar viðræð- \tr iara fram? Annars er jessi grein A. K. sem hann ;,egir vera svar yið grein ninni, „Sá er vmur er til amms segir“„ með eindæm- ''-rn Djáifaleg á pörtum og lík £.:sf, pví að hann hafi legið í dvala frá 1952, og sé nú að skríða úr skurni sínu, á yfir- borð jarðar, og sé eitthvað vankaður í höfðmu. Kennara eðiið kemur samt í ljós hjá skólastjóranum, bar sern hann segist vilja upplýsa mig og ritstjóra Alþýðublaðsins með þvi sem hér fer á eftir, orð- rétt tekið u.pp úr greúi hans: „Þó vh ég upplýsa H. S. um það, (og ritstjóra Alþýðublaðs in.s einnig) að fjölskyldubæt ur eða greiðslur vegna ómegð ar er mjög.góð og hagkvæm aoferð cúrmitt í Eambandi yið' launaákvarðanir, því að grunniaun verða ávallt aö miðast við eitthvað normalt rð fjölskyldustærð. — Venju lega er um aö ræða 5 manna fjolskyldu, þess vegna þarf að tryegja það öðrum þeim börnum, sem eru a. m. k. um- fran 2 'il -J í fjölskyldu, því annars. er þeirra hag ekki borgið á borð viö önnur börn sem verið er að ala upp í þjóð félaginu. Þetta er mál fleiri en for- eldrana, þetta er mál þjóö- félagsins og þess vegna eru fjölskyldubætur kafli al- mennra tryggingarlaga í hverju menningarþjóðfélagi. Ég kenni ekki í brjósti um rika barnamenn að taka á móti þessum lífeyrisgreiðsl- um en það virðist fara mjög í taugar greinarhöfundar. — Upphæð sem þeim svara er hægðarleikur að taka af þeim á annan hátt. Það er kannski ofætlun að búast við því að greinarhöfundurinn H. S. skilji þessa hluti það er svo margt að vefjast í huga hans í einu. Það er eins og sagt er í skemmtilegum umrenningi, um fáráðlingmn: Bíblían er sem böglað roð fyrir brjósti mínu, át ós hana alla í einu, þótt ekki kæmi að gagni neinu.“ Svo mörg eru þessi orð og á þeim eigum við ritstjóri Al- þýðublaðsins að læra. Eg vona að A. K. taki vægt á mér fáfróðum og tornæmum, Út af grein Árna Böðvars- sonar um sóknalýsingar Skaga fjarðarsýslu hér í blaðinu 26. þ. m. vildi ég taka þetta fram: Vdlur þær sem Á. B. bend- ir á skal ekki reynt að af- saka, því að slík ónákvæmni á sér enga réttlætmgu. Þess skal þó getiö að talsverður samanburður á útgáfunni og handritunum hefir sem betur fer leit í ljós að villur í bók- inni eru ekki eins margar og ætla mætti eftír orðum grein arinnar. Að sjálfsögðu verð- ur bætt úr þessum misfell- um eftir því sem föng eru á, og mun bókaútgáfan Norðri láta prenta leiðréttingar við bókina með næsta bindi sókna lýsinganna, svo fremi útgáf- unni verði haldið áfram. Ein leiðrétting Á. B. í grein inni er röng (hrísi á bls. 11 stendur í handr.), óviðkunn- anlegt er að í slíkri grein skuli vera farið rangt með tvær tilvitnanir í bókina (bls. 92 og 176). — Um skoðanir Á. B. á samræmingarreglum útgáfunnar mætti sitthvað segja, en það yrði of langt jjiáí á þessum vettvangi. Að- ems skal á það bent að um fyrirsagnirnar er farið eftir þar sem hann giskar líka á það eins og raunar fram kemur að ég skilji ekkert í þe^ari upplýsingarstarfsemi hans. Eg get ekki skilið við þessa grein mína, án þess að endurskoða þann hluta grein ar A. K., sem ég tók upp í grein mína. A. K. talar um 5 manna fjölskyldu og að það beri að greiða fjölskyldu bæt ur á börn, sem séu umfram 2 til 3 í fjölskyldu, á hann þá við töluna 3 til 4? Ég spyr því, hvar hefir skólastjórmn ver- ið síðan 1952? Veit hann ekki það, sem ég hélt að allir vissu, sem komnir eru til vits og ára að fjölskyldubætur eru greiddar á annað barn hjóna? Hvað er A. K. þá að þvæla um fjölskyldubætur á 3. og 4. barn, í þessari upplýsingar- starísemi sinni Eg get ekk- ert lært af þessum vaðl1. Er ritstjóri Albýðublaðsins eins tornæmur? Svo er áframhald greinar A. K. torskilin, er hljóðar svo: „Því annars er þeirra hag ek!d borgið á borð við önnur börn, sem verið er aö ala upp í þjóðfélaginu. Þá er nú orða lagið mjög viðkunnanlegt, þar sem hann segir: „Eg kenni ekki í brjóst um ríka barnamenn að taka á móti þessum lífeyrisgreiðslum,“ og þá endar A. K. grem sína á biblíuléstri og bögluðu r0ði, og á það víst að vera hnittið rothögg á iyrrneínda grein mína. Það er sagt „að eplið falli sjaldan langt frá eik- inni“, og sem betur fer mætti oft bæta því við að það yrði reiknað þeim stofni, sem það er vaxið af. Sökum þess að ég bygg að skólastjóri A. K. sé kommn af Eöal þroskaskeið- inu og sé ekki að vænta mik- illa framfara hjá honum geri ég ráð fyrir að hirða ekki um að svara íleiri greinum r.ans, þótt hann fái köllun til að skrifa meira, læt ég því þetta mál útrætt. Skagaströnd, 28. marz 55. reglunum í I. bd. sóknalýsing anna, bls. XVIII-XX. Rétt er að taka fram að síðustu, ef verða mætti öðr- um yíti til varnaðar, að búið var að setja allan texta bók- rinnr eftir næsta ónákvæmri uppskrift áður en afskipti mín af útgáfunni höfust. Þau vmnubrögð hefði ég ekki sam þykkt ef minna ráða hefði veri'ð leitað, en óréttmætt er að gefa forráðamönnum Norðra sök á þeirri yfirsjón, eins og Á. B. gerir í grein sinni. Jakob Benediktsson. Vegir urðu ófærir af snjó í Hornafirði Frá fréttaritara Tímans í Hornafirði. Hið versta veður kom hér um siðustu helgi, setti niður allmikinn snjó, svo að vegir hsr í nágrennmu urðu öfær- ir, og kom slíkt aldrei fyrir á vetrinum. Á eftir brá til rign inga, og er allur snjórmn horfinn, en nokkur vatna- gangur hefir verið. AA. ATHUGASEMD Eftirfarandi grein er eftir Sví- ann Eric Jannersten, en hann tók þátt í Monte Carlo mótinu, sem nýlega er lokið. Greinin er í laus- legri þýðingu, nokkuð stytt. Þegar franski bridgekóngurinn Albarran á síðast liðnu ári bauð til bridgemóts í Monte Carlo og skýrði frá því í boðsbréíinu, að um tutt- ugu beztu bridgespilarar heimsins myndu taka þátt í mótinu, tók maður fréttinni meö nokkurri var- kárni. í bridge sem öðrum íþrótt- um, er sjaldan að allir þeir, sem skráðir eru í fyrstu, mæti til leiks. En hér skeði það óvenjulega, aö auglýsingabragðið stóðst, og sá hóp ur bridgemanna, sem mætti þar, var ótrúlega góður. Keppendum var fjölgað í 36 og það var skoðun flestra, að mótið í ár yrði mun sterkara en í fyrra, meðal annars vegna þess, að frönsk um þátttakendum var nú fækkað, til þess að aðrar þjóðir gætu sent fleiri af sínum beztu spilurum. Ekki verður þó sagt, að allir kepp- endurnir hafi verið í fremstu röð. Einn keppandi var frá Portúgal, en hingað til hefir sú þjóð verið óþekkt hvað bridgegetu snertir — og er það enn. Þar sem þátttakendur notuðu mörg og ólík kerfi hefði misskiln- ingur milli spilara átt að vera mjög tíöur. Sérfræðingur myndi hiklaust hafa sagt, að sum sagnkerfin væru ákaflega frumstæð, en það er með þau eins og margt annað í heim- inum, að eftir því, sem einhver hlutur ei' óflóknari, því minni er hættan á því, að misskilningur eigi sér stað. Hin alþjóðlegu sagnkerfi eru ekki mjög frábrugðin hvert öðru. Enginn telur lengur í háspilunum, heldur punktum. Maður opnar á lengsta lit sínum, og opnar á grandi, hafi maður 16—18 punkta (Goren). Tvö lauf Staymans er kröfusögn, en svo virðist sem hin- ar veiku opnanir á tveimur í lit séu að falla úr móð. 2 lauf er ein- asta alkrafan, og í þessu tilfelli notuð sem ásaspurning: Svarið tveir tíglar er algjörlega neitandi, önnur svör í lit, með lægstu sögn sem hægt er, sýna ásinn í þeim lit, tvö grönd merkja að minnsta kosti tvo kónga, en engan ás, og með þremur gröndum eru gefnir upp tveir ásar. Opnun á 2 tíglum, 2 hjörtum eða 2 spöðum, er notuð sem hálfkrafa, sem sýnir sterka hendi, en hefir þó ekki nægan styrk leika til að opna á 2 laufum. Pé- laginn þarf ekki að halda þeirri sögn opinni, en segir þó tvö grönd með smástyrk í háspilum, eða að öðrum kosti hefir góða skiptingu. Allir nota Blackwood. Ný sögn, sem kom fram á mót- inu, varð strax mjög vinsæl, en það er nokkurs konar upplýsingadoblun. N 1* A dobl. S. 3A V dobl. Samkvæmt kennslubókum er doblun vesturs á þremur spöðum gróðadoblun, en sú staða kemur sjaldan fyrir, að það sé bezt fyrir austur-vestur að dobla 3 spaða hjá norður eftir stökksögn suðurs. Dobl un vesturs í þessu tilfelli er þvl krafa til félagans, um að velja lit þar sem vestur hefir styrk, sem er skiptur, og hann getur því ekkl ákveðið lit sjálfur. Aðferðin er sú sama þótt suður láti sér nægja að segja tvo spaða. í úrspili hefir norska aðferðin að spila ás frá ás og kóng unnið mjög á. og að spila lægsta spilinu af þremur út í lit félaga síns — eins og gert hefir verið 1 Svíþjóð í mörg ár — hafa flestir sérfræð- ingar tekið upp. Útspilið „það efsta af engu“ er ekki vinsælt, en skoð- anir eru skiptar um, hvort spila eigi útfrá þremur spilum þyi lægsta eða miðspilinu. Hið síðara er þó meira notað. Félaginn veit þá um eitt hærra spil í litnum. Auðvitað veit spilarinn það einnig, en fær þó ekki sömu upplýsingar eins og þegar því „efsta af engu“ er spil- að. Hann veit ekki, hvert hærra spilið er. í gröndum getur félag- inn glöggvað sig á því, hve spilar- inn á mörg spil i litnum, og i lit- arsögnum, þegar litnum er spilað í annað sinn, fær hann fullvissu um trompmöguleika, þar sem hærra spil sýnir þrílit, en lægra spil tví- lit. Úrslit mótsins varð sigur fyrir eldri kynslóðina. Sigurvegarinn, Hollendingurinn Fritz Goudsmit, er sá eini, sem tekið hefir þátt í öll- um Evrópumeistaramótum, sem háð hafa verið. Annar varð Harri- son-Gray, sem er um sextugt, og þriðji var Belginn Finkelstein, sem heldur er ekki neinn unglingur. Það er því greinilegt, að í mótum sem þessu, er naúðsynlegt að taka hlut- unum með ró, en láta ekkl kapp æskuáranna hlaupa með sig i gön- ur. Á mótinu kom fyrir mikið af skemmtilegum spilum, og eftirfar- andi spil sýnir góða vörn slgurveg- arans Goudsmit: A D G 5 V K 6 * D 7 2 * Á K G 10 6 A 3 A Á 10 9 4 2 VÁ98543 y G 10 4 Á G 9 5 4 K 6 * 6 3 Jt. D 9 4 2 A K 8 7 0 V D 7 2 4 10 8 4 3 * 8 7 Goren, sem var norður, opnaði á einu grandi, ég (Jannersten), sagði pass og sama gerði Tinter sem suður. Goudsmit sagði tvö hjörtu, sem var passað til suðurs, sem sagði tvo spaða. Eftir pass vesturs og norðurs tók ég mér bessaleyfl og doblaði og varð það siðasta sögn in. Goudsmit spilaði út laufa 6, sem blindur tók á ás. Þvi næst kom spaða D og spaða G, sem ég drap með ás og spilaði spaða 10. Suður (Framha)d á 7. síðu). d i rrv RÆSITÆKIN Auðvelda gangsetu Díeselvélanna þegar kalt er I veðrl. Þeir eigendur Diesel-dráttarvéla, sem ætla að fá ræsi- tæki i vor tali vis okkur sem fyrst. OLÍUSALAN H.F. Hfanarstræti 10—12 Reykjavík

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.