Tíminn - 14.07.1955, Blaðsíða 4

4.
TÍMINN, fiTnmtttdaginn 14. júlí 1955.
145. blað,
fJW.VJ'.VAV.VAVAV.'.V.V
:jwAVjw%vwvwwvyw
?
Undirritaður þakkar öllum sínum elskulegu börn- \
um, barnabörnum og barnabarnabörnum, og öllum S
þeim mörgu vinum og venzlafólki, sem heiðruðu núg ^
með nærveru sinni, blómum, skeytum og penmga- ^
gjöfum á 85 ára afmælisdegi mínum 8. þ. m. Sér- I*
staklega vil ég þó þakka Kristínu dóttur minni og
hennar elskulega manni, Garðari Þórhallssyni, fyrir í
þá stóru fórn, sem þau veittu mér, með því að gefa
mér það, sem veitt var og þar að auki peningagjöf. í
Guð blessi ykkur ölL í
Reykjavík, 13.7. 1955. £
N
SÖLVI JÓNSSON. $
tfWWgflwwyiftftftMiwwsfwwwwwwwwwwwvwyvi
Athugasemd vegua
ummæla um karfa-
leit
í frétt, sem birtist í Tim-
anum í dag, 12. júilí, frá frétta
ritara blaðsins á Eskifirði, er
sagt frá, að togarinn Austfirð
ingur hafi fyllt sig af karfa
norður af Melrakkasléttu,
og síðan koma eftirfarandi
ummæli fréttaritarans: „Svo
sem kunnugt er, var gerð
leit að karfamiðum fyrir
Noi'ðurlandi í vor án veru-
legs árangurs. Var þá haft
eftir fiskifræðingum að ekki
þýddi að leita að karfa á
svæðinu út af Melrakka-
sléttu og austur til Dala-
tanga, þar sem lifsskilyrði
væru ekki fyrir hann á þessu
svæði. Þessu virðist karfinn
ekki hafa viljað trúa, hvorki
í sumar né fyrrasumar.“
Þessi ummæli, sem eiga
víst að vera háð um íslenzka
fiskifræðinga, eru algjörlega
ósönn. Enginn islenzkur fiski
fræðingur hefir nokkru sinni
sagt, „að ekki þýddi að leita
að karfa á svæðinu út af
Melrakkasléttu og austur til
Dalatanga". Sömuleiðis hef
ir enginn fiskifræöingur sagt
að lífsskilyrði væru ekki fyrir
karfa á þessu svæði.
Hið eina, sem íslenzkir
fiskifræðingar hafa sagt um
karfa fyrir Norður- og Aust-
urlandi, er skýrsla dr. Árna
F'ri^rikssonar frá Þórsleið-
angrinum 1936 og skýrsla
mín um karfamiðal.eit b.v.
Harðbaks á þessu sumri, en
aðalatriði úr þeirri skýrslu
eru birt m. a. 1 Tímanum í
dag, 12. júlí, og sést þar, hve
ummæli fréttaritarans eru
fráleit.
B.v. Harðbakur leitaði m.
a. að karfa út af Melrakka-
sléttu dagana 6. og 7. júní,
einmitt á þeimi slóðum þar
sem Austfirðingur hefir nú
aflað vel. Veiddist frá 1500—
1600 kg. karfi eftir um klukku
stundar tog. Á öðrum stað
út af Melrakkasléttu veidd-
ist 35 kg. af karfa eftir klst.
tog. Úti fyrir austurströnd-
inni fannst víða alls enginn
karfi, en þar, sem hans varð
vart, var aflinn frá 35 kg.
og allt niður í 3 karfa eftir
klukkustundar tog. Á Þórs-
miðum var hins vegar karfa-
aflinn frá 200—350 kg. Er
tæplega hægt að sakast við
mig vegna þessa litla afla,
og því siður við skipstjóra
Harðbaks, sem er emn kunn-
asti aflamaður þessa lands.
í skýrslu mmni um þennan
leiðangur, get ég þess, að ég
telji eina af höfuðorsökum
aflaleysisins vera þá, að hiti
sjávarins við botn hafi verið
of lágur á bessum tíma, þ. e.
í byrjun júní, en ég get þess
til, að þegar líða muni á
sumar og hiti djúpmiðanna
eykst, megi búast við því að
fiskur gangi á djúpmiðin.
Fyrir röskum mánuði síðan
var lítinn afla að fá út af
Melrakkasléttu, en nú virð-
ist nfli vera þar góður. Fæ
ég því ekki betur séð, en að
það bendi til þess aö ályktun
mín hafi verið rétt.
Atvlnnudeilid Háiskóílans,
Fiskideild, 12. júlí 1955.
Ingvar Hallgrímsson.
í> t)R ARÍHH JÖHSSCÍf
LÖÚGILTUR SK.JALAWÐANDI
• OG DÖMT0LK.UR I ENSK.U •
liummi - mi 813SS
Stefán Kr. Yigfússon hefir kvatt
sér hljóðs og gef ég honum orðiö:
„HeiU og -Starkaður! Mig
langar til að Ijva inn- í baðstofuna
hjá þér, qg spjalla örljtið við
fólkið. Nú er sauöburðinum lokið,
og þá fórum við bændurnir að’
anda léttar' gefum okkur jafnvel
tíma til að hiíta kunningjana og
rabba við þá, en yfir sauðburðinn
höfum við ekki getað ieyft okkur
slíkan munað. Það er þó ekki um
sauðburð, eða annaö búskaparbasl,
sem ég æ;la. að spjalla að þessu
sinni, heldur annað stærra og við-
íeðmara.
Hermann lónasson, form. Frain-
sóknarflokksins, hefir verið á íeröa
iagi hér um Norður- og Norðaust-j
urland, og flutt erindi urn stjórn
mál á allmörgum stöðum, með
frjálsum umræðum á eftir. Mér og
fleirum þótti þetta mikill viðburð-
ur og góður. Mikill vegna þess, að
það má með stórtíöindum teijast,
ef forust-umenn þjóðmálanna
leggja leið sína norður hér í slík-
um erindagerðum. Og góður vegna
þess, að ég held það sé heppilegt,
að þeir fari slíkar ferðir, helzt sem
oftast, og kynni fyrir fólkinu á-
huga og hugsjónamál sín, og hlusti
um leið eftir röddum fólksins, því
það mundi vera þeim nokkurs virði
að kunna sem bezt skil á því sem
landsfólkið hugsar, og taka fulit
tillit til þess, er þeir ráða ráðum
sínum.
Þessi ferö Hermanns Jónassonar
mun fyrst og fremst hafa veriö
farin til þess, að kynna mönnum
betur þá skoðun sína, sem hann
hefir nokkuð látið í ljósi nú upp
á síðkastið, bæði í ræðu og riti,
að allt lýðræðissinnað vinnandi
fólk til sjáýar og sveitar, þurfi að
taka höndum saman um stjórn
landsins. Tryggja síðan svo sem
unnt er réttláta skiptingu þjóðar-
teknanna og þar með vinnufrið
og öryggi i landinu. En allir hugs-
andi ábyrgir menn eru nú sem
skelfingu losnir yfir hinum tíðu
stórfelldu verkföllum, sem riðið
hafa yfir nú hvert af öðiji, og
sjá að ekki má svo búið standa,
ef allt okkar fjármálakerfi á ekki
að hrynja í rústir, en greinir á
um leiðir til úrbóta.
Það er oft erfitt að skilja menn-
ina. T. t. finnst mér oft erfitt að
skilja það, hvernig menn skipa
sér í stjórnmálaflokka. Mér finnst
t. d. erfitt að skilja það, að sám-
vinnumenn skuU geta skipað sér
undir merki Sjálfstæðisflokksins,
sem eins og kunnugt er, lætur
ekkert tækifæri ónotað til að vinna
samvinnufélögunum og samvinnu-
stefnunni allt það ógagn, er hann
má. Sömuleiðis finnst mér ein-
kennilegt, að verkamenn og bænd
ur skuii geta skipaö sér í nefndan
fiokk. E5a þá að verkamenn, og
aðrir, sem að ekki eru sanntrúaðir
kommúnistar, sem æskja bylting-
ar, og algjörs hruns núverandi þjóð
skipulags. skuli geta ‘fylgt korrtm-
únistaflokknmn að má’um. Satf -er
það að vísu, aö engir hröpa.hærra,
og engir nota stærri slagorð en
kommúnistar, þegar um það er að
ræða að bæta kjör fólksins. En mér
finnst bara að það geti tæplega
nokkrum dulizt lengúr, að þáð.sem
. •' .:. H. .Kl ilí'JO 'ÍÚJCi
fyrir kommunistum vakir, rþ,eir
stefna markvisst að, er. , algjört
hrun okkar fjármálakerfis,. og nú-
verandi þjöðskipulags,
En hva* er þá hægt að gera til
að koma vitinu fyrir þessa menn?
Mér skilst að það helzta ,sem
hægt sé að gera, sé að. sannfæra
þá með ljósum rökum um, að
þeir séu ekki á réttuni stað í þjóð
málabaráttunni. Með því . að ýeita
fyrrnefndum flokkúm brautarg'eiigi,
séu þeir að vinna á móti sj'álfum
sér, sínum eigin hagsmunuip, ,og
séu því sjálfum sér . ósamkyspiir.
Ég á'út, að ferð Hermanns ’Jonas-
'O'iíj/UJ. ■
sonar sé byrjun í þessa ,átt., En
íleiri þurfa á eftir a.ð,Tara_., Það
þarf bæði í ræðu og íiti, bæði í
tíma og ótíma, að túlka . þetta
sigur er unpmn,. :Sa
sigur að sameina þjóýina í,r.einá
starfsheild. þar sém állir ‘njótá
réttlátrá ávaxta iðju. sinriar, og
hver og einn gerir fyrst og frémst
kröfur til sjálfs sín, i þéirrí'stáð-
föstu trú, að kjör hans óg ánnarra
eru undir því komin,, að' þpr' geri
skyldu sina.
Núverandi formaður Frainsokn-
- ’ "í, ri I rp: ■ ■
arflokksins, Hermann Jönásson,
hefír einhvers staðaf Tátið'þáð frá
sér fara á prenti, mig minhir'f ára
mótagrein fyrir tvfeim'til þrem 'ár-
um, að þáð sem að tiééi’í að stefna
að um skipun þjóðmála- 'ókkár í
framtiðinní, væri samvinnuþjófffé-
lag. Já, það er .einnptt þet^jSem
við eigum að stefna'að. Samviiyjiu-
fyrirkömulagið er það ,,rétj;Jp.tasta
fyrirkomulag, sem enn pr ^e^kt, ,til
auðjöfnunar. Að gera, þ?að gpgnum
gangandi i heilu þppðféjagi.pf, sjálf
sagt erfitt verk, og þar er, ,viö eng
ar fyrirmyndir ,að styðjpst,. , En
það væri vissuleg^ glæsjjegi;,. og
skemmtiiegt verlfefni,, ,og .maetti
það vera stolt hinnar íslen^u^jjpjóð
ar að gerast hér brautryð^apdj^.pg
skapa þannig öðrum þjóðuppTyijr
mynd. En líf . sntáþjóða b^ggist
fyrst og fremst á manndómi þeirra
ósérplægni og fórnfýsi, hvenæý, |3pm
á þarf að halda. - "MtiHÖ-'--
t .nidæí-x.
En hvaða leið sem farin,- veyðpr,
þá er iíf og framtíð íslenzlpt þjpþ-
arinnar undir því komin, að það
takist að uppræta spillingú þá,
sem nú veður uppi á sviði :fjár-
mála og atvinnulífá,' óg'þéss ’hugs
unarháttar, að það ’séú hin æðstu
gæði, að þurfa sém iríinnst á- sig
að leggja, en geta helzt, að svo
miklu leyti sem unnt er, lifað a
kostnað annarra. Þáð þarf að
jafna auðæfum þeim, sem unnin
eru úr skauti náttúrunnar. Þannig,'
að aliir hafi nóg, 'eftir því sem
frekast er unnt, en sem fæstir um
(Framh. 6 6. slffu.l
*fc»«9$333sas33s3$s3s3s33s$ýí$issi3si3s3ss3isi$5$ss3i$sssgs3s$s$sssssss3
,'IÍ.JIJ.
Tökum að okkur raflagnir
og raflagnateikningar á húsum, skipum og verksmiðj-'"
um. Önnumst ennfremur alls konar viðgerðir á vél-
um og eldri lögnum.
Hóflegt verð — Vöndwð viruia.
SAMVINNUFÉLAG KAFVIRKJA
Víðimel 62 — Sí?»i 82483.
t$5SÍ3S$SS3ÍSSÍS335SÍS5SSSS3$SíSÍSSS5JÍ3ÍSS3SiT5«553SS3S*ÍSJSSS<55SJÍÍ:íl