Tíminn - 03.11.1955, Blaðsíða 6

TIMINN, fimmtudaginn 3. nóvember 1855.
250. blaö.
PJÓDLEIKHÚSID
Eftir: Arthur Miller.
Þýðandi: Jakob Benediktsson.
Leikstj: Lárus Pálsson.
| Frumsýning: lauga/dag 5. nóv. j
kl. 20.00.
Ilækkað verð.
Góði dátlmt Svæh
Sýning sunnudag kl. 20.00
j Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
j 13,15—20,00. Tekið á móti pönt-
junum, sími: 8-2345, tvær linur.
Pantanir að frumsýningu sækist
j fyrir kvöldið, annars seldar öðr.
GAMLA BIO
. Svurtskeggur
sýárœnimgi
(Blackbeard, the Firate)
I Spennandi bandarísk sjóræn-1
jingjamynd í litum, um einn al-j
jræmdasta sjóræningja sögunnar j
Robert Newton,
Linda Darnell,
William Bendis.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
[Bönnuð börnum innan 16 ára.
Loginn
frá Culcutta
(Flame of Carlcutta)
Mjög spennandi og skemmtileg
ný amerísk mynd í technicolor
sem gerist á miðöldum og fjall-
ar um þjófaflokk á Jndlandi.
Denice Darcel,
Patric Knowles.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innann 12 ára.
FRISENETTE kl. 11,15.
TRIPOLI-BÍÓ
Fort osage
[ Afar spennandi, ný, amerísk lit- J
jmynd úr villta vestrinu.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð bömum.
BÆJARBÍG
— HAFNARFIRÐl -
Tvö sumstillt
hjörtu
! Bráðskemmtileg og fjörug, ný!
j amerisk músik- og dansmynd í J
j litum, með fjölda af vinsælumj
j og skemmtilegum dægurlögum. j
Donald O'Connor,
Jeanet Eeigh.
Sýnd kl. 7 og 9.
jt _ 5P T'r'y
NYJA BIO
KvennaguUið
(„Dreamboat")
j Ný, amerísk gamanmynd. Aðal-
| hlutverk:
Clifton Webb,
Anne Francis,
Jeffrey Hunter.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AUSIWBÆJARBIO
Þjóðvegur 301
(Highway 391)
! Amerísk sakamálamynd, byggð j
á sönnum viðburðum um einn j
harðskeyttasta glæpsflokk Am- j
[ eríku, The Tri-State Gang.
Aðalhlutverk:
Steve Cocliran,
Virgznia Gray
j Bönnuð bömum innan 10 ára.!
Sýnd k'.. 7.
Konungur
frumsUóganna
(King of Jungleland)
— Annar hluti. —
[ Æsispennandi og viðburðarík, j
jný, amerisk frumskógamynd.
Aðalhlutverk:
Clyde Beatty.
[Bönnuð bömum innan 10 ára. j
Sýnd kl. 5,
Hljómleikar kl. 9.
HAFNARBIO
Síml 6444.
íþróttakappinn
(The All American)
j Bráðskemmtileg og spennandl j
jný amerísk kvikmynd.
Tony Curtis,
Lori Nelson.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ITJARNARBÍÓ
siml 6485.
Komdu aftur
Seba litla
(Come back litUe Sheba)
j Amerísk Óskarsverðlaunamynd.
Burt Lancaster,
Shirley Booth.
jsýnd á ný vegna margendur-
tekinna áskorana kl. 9.
| Bom í flughemum\
Aðalhlutverk:
Nils Poppe.
Sýnd kl. 5 og 7.
Hafnarfjarð-
arbíó
\Er maðurinn yðar j
svona?
j Heimsfræg, frönsk-ítölsk gamanj
jmynd, er hlaut fjögur verðlaunj
!á kvikmyndahátíðinni í Feneyj-
jum 1950. — Aðalhlutverk leikur J
jítalski gamanleikarinn
Aldo'Fabrizzi.
; Myndin var sýnd viku eftir viku j
! í Dagmarbíói í Kaupmannahöfn. 1
jMyndin hefir ekki verið sýndj
jáður hér á landi.
Danskur texti.
Sýnd'kl. 7 og 9.
llaflagnJr
ViSgerSir
EMssala.
Tengill h.f.
HEIÐI V/KLEPPSVEG
p — ° —n — c— c —.mn
Fyipirlseil og efadir
(Framhald af 5. síðu).
flutningsmannanna bað um
aö henni yrö* vísaö til ríkis-
stjórnarinnar. f‘mm eða sex
mánuöum siðar en hún var
borin fram. En sú meðferð
þingmáls hefir að jafnaði í
þingsögunni verið talin m’nna
virðuleg en nokkur önnur t‘l
að koma mál'nu fyrir róða.
Að þessu smni voru flutnings-
menn‘rnir sjálfir orðnir svo
linir í sókn og af sér gengnir,
að þeir gátu sætt sig við að
þetta afkvæmi þeirra væri
borið út.
En hvað hefir svo gerzt um
frjálsa ‘nnflutninginn?
Erum við nokkru nær því
marki en áður að hver sem
óskar get* keypt og flutt til
Iands'ns bifreið?
Það er kunnugt, að á tíma-
bili í vor sem le»ð var veitt all
m'kið af leyfum fyrir bifreið-
um en svo tók gersamlega fyr
ir það allt í einu, þannig að
á seinustu fjórum eða fimm
mánuðum hefir ekki reynzt
fáanlegt nokkurt bifreiðaleyfi
hjá Innflutningsskrifstofunni,
nema fyrir rússneskum og
tékkneskum bifreiðum, en
þær virðast ekki sérlega eftir
sóttar í samanburði við bifreið
‘r frá öðrum löndum.
Fagnaðarboðskapur Jó-
hanns, Jónasar og Jóns um
frjálsan bifreiðainnflutning
hefir þegar fengið svo eftir-
mmnanlegt rothögg, að eng-
inn flutningsmannanna reyn
‘r með einu orði að minna á
þetta afrek sitt að bera tillög-
una fram- Og skriffinnar Mbl.
eru svo klumsa, að þeir koma
ekki upp nokkru hljóði, sem
minnir á frelsisskrá þremenn-
inganna, enda er hún komm
með stafinn ó fyrir framan
og crðin ófrelsisskrá.
Uppslceran hefir orðið í sam
ræmi við það, sem sáð var.
Frelsisskrafið heP'r reynzt orð,
— orð innantóm. Oflátungs-
hátturinn og rnontið hefir
eins og oft vill verða, orðið
þeim t>I háborinnar minnk-
unnar, sem að málinu stóðu
fyrir íhaldið.
Frélsið er svo gersamlega
fótum troðið um þessa hluti,
að ekki hefir fengizt leyfi fyr-
ir vörubifreiðum, hversu rík
nauðsyn sem rekið hefir á eft
ir. Það er sem sé í fram-
kvæmdinni komið algert bann
v!ð því, að flytja vörubifreiðar
til landsms, þrátt fyrir allt
hjahð um frjálsan innflutn-
ing allra bifreiða.
í sambandi við það, sem
greint er hér að framan, verð
ur varla komizt hjá að minna
á, að lög þau, sem sett voru
að forgöngu íhaldsins í árslok
in 1953 um skipan innflutn-
ings- og gjaldeyrismála, fjár-
festingarmála o. fl., hafa í 1.
grein þessi upphafscrð:
„Stefna skai áð því, að gera
allan innflutning til landsms
frjálsan".
En hver er reynslan og
hverjar efndirnar? Raunveru-
leikinn um bifreiðabannið er
gott vitni um það. Fjögurra ti!
fimm mánaða neitanir um
leyfi eru áþreifanlegar svo að
ekki verður um villzt, og bend
ir til, að frelsisfyrirheit«n hafi
verið gefin að rasanda ráði.
M.
iiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiimifMiiiuiii
f IIILMAR GARÐARS f
1 hérað’sdómslögmaður 1
| Málflutningsskrifstofa 1
1 Gamla bíó, Ingólfsstræti. I
Sími 1477. |
Z 2
■ *
iiiiiuiiiiiuiiiiiiiiuiiiimiuijiijiiiuiiMHiiiiMUiiiminiiBk
★ ★★★★★★★★★★★★
Rosamond Marshall:
JÓHANNA
— Það er rólegt hér í dag, sagði ,bar-
þjónninn.
— Ég hafði nú ekki tekið eftir því,
svaraði Hal.
Hann fékk sér einn drykk í viðbót áður
en hann gekk ‘nn í .veitingastofuna tU
þess að snæða. Þar mætti honum hinn
venjulegi hávaði úr sjálfssölugrammó-
fón og dúklaus borð, sem ,eru einkenni
y .annars flokks veitingastaða í allri
Ameríku.
Hann snæddi illa tUbúinn mat og var
fljótur að þvi. .
Gerið svo vel að borga v‘ð kassann, sagði þjónustu-
stúlkan.
Hann gekk að, kassánum við dyrnar, rétti fram pöntunar-
seð'l sixm ásamt fimm dollara seðli. Það var ekki fyrr en
tvær hendur réttu honum afganginn, að hann leit á eiganda
þessara handa. Jóhanna. Hann fann að hlóðið steig honum
til höfuðs, þegar hann sagði: — Gott kvöld.
— Gott kvöld, herra Garland, svaraði hún kuldalega.
Hann stóð og fálmaði eftir peningunum á gúmmímotlunni.
— Ég hringdi til gististaðar yðar fyrir dálítilli stundu síðan.
Mér var sagt, að þér mynduð koma heim um tíu-leytið.
— Ég vinn frá fjögur td tíu, sagði hún.
— Þá bíð ég hér, og ek yður heim-
Hún vætti varirnar. — Nei, þakka yður fyrir, helzt ekki.
Ég vU gjarnan halda starf'nu hér.
-— Þá bíð ég yðar úti í vagninum. Hann stendur v'ð hornið.
— Ég vil helzt vera laus....kona eigandans er aö horfa
hingað núna.
Hann stakk peningunum í vasann og gekk út úr veitinga-
stofunni, gramur y£ir því, að hún tók honum sem hverjum
öðrum umferðasölumanni, sem væri að gera sér glaðan dag.
Klukkan var aðems átta. Enn átti hann eftir að bíða 1
tvær stundir, því að vissulega myndi hann ekki taka neitun
hennar tú greina. Hann varð að taia við hana — sannfæra
hana um, að hann væri heiðarlegur velgerðarmaður. Það
voru engin takmörk fyrir því, sem hann vildi gera fyrir hana.
Hann gekk út í vagninn og ók til háskólans. Kvöldroöinn
gaf gömlu skólabyggingunni mildan blæ. Annars hafði hon-
um aldrei fallið byggingin, sem var í gotneskum stíl. Hann
hugsaði um kennara sína í háskólanum. Hann mundi eftir
einum þeirra, litlum, blíðlegum manni með sítt hár og hása
rödd. Hann hafði haft sérstaka hæÞleika Þ1 þess að fá nem-
endurna til að háfa gaman af námsgreinunum-
Stundarfjórðung fyrir tíu lagði hann vagninum í hliðar-
götu og hélt áfram gangandi. Hús frú Sveinson var fyrr-
verandi bóndabýli. Það var þrjár hæðir meö stórum svölum.
Báðum megin götunnar stóöu áimviðartré, arfur frá gamalli
tíð. Fyrir enda götunnar var stórt verksmiðj uhús — FORD —
stóð á ljósaskUti yfir trjátoppimum. Það var óþægilega he'-tt.
Á svölum hússins sátu tvær konur í hægindastólum —
það glampaði á sumarkjóla þeúra gegn um grindverkið.
Hann ákvað að bíða Jóhönnu við hornið á Beacon stræti og
Elm stræti. Hanh stóð þar sem skugga bar á ttí þess að
enginn sæi hann. Svo kom hún gangandi — hæiarnir á skóm
hennar skullu taktfast í gangstéttina.
— Gott kvöld aftur, Jóhanna. Það var ekki hægt að sjá
að hún yrði hissa. — Eigum v‘ð ekki að fylgjast að íúður
götuna? sagði hann.
— Hún liggur mður að fljótinu, svaraði hún rólcga.
— Gott og vel, þá förum við þangað. Honum fannst hann
vera sigurvegari, þegar hann gekk við hlið hennar.
— Það var vel af ,sér vikið, að vera búin að fá vmnu og
húsnæði á svo stuttum tíma-
Hún svaraði ekki. Nú mjókkaði gangstéttin, og ber hand-
leggur hennar straukst vtð ermi hans.
— Nú, svo þér eruð enn á þeirri skoðun, að ég eigi að sjá
um sjálfan mig, sagöi hann og hló.
Hún sneri andlitinu að honum. — Þér verðið að fyr'rgefa
... . það er ekki að ég vilji vera ókurteis... .eða neitt í þá átt.
En ég vil helzt sjá fyrir mér sjálf.
— Einmitt, sagði Hal. En það var e'tthvað í rödd hans, sem
henni gramdist. Hún svaraði strax fyrir sig.
— Ég ætla lika áð sjá um mig sjálf.
— Hve mikið fénguð þér hjá sjóðsstjórninni? spurði hann.
Hún vtssi ekki hvaðan á sig stóð veðxið. — Sjóðsstjórninni?
Já, en... .en ég fékk ekkert úr verðlaunasjóðnum.
— Nei, en ég hélt... .Hann var í þann veginn að mmnasb
á fröken Burke, en hætti við það. — Þér ætÞð þá að vinna
fyrir náminu sjálf?
— Mér mun takast það, sagði hún þrákelknislega, ems og
hún væri að gefa yfirlýsingu til alls heimsins.
Hann sá, að vonlaúst myndi vera að leika. hlutverk góð-
viljaða velgerðarmannsins.
— Það efast ég ekki urn, svaraði hann dræmt- — Samt
sem áður leiðist mér að þér skuluð .ekki vilja. leyfa mér aö
hjálpa yður. ' ?
Allt í einu nam hún staðar. —r-- Ef þér haÞð ekki á.móti því,
ætla ég að snúa heirn núna. Hann ætlaði að fylgjast .með
henni, en hún rétti fram höndma. —• Nei, gerið þaö; ekki.
Konurnar sitja allar á svölunum og ég vildi síður láta þær
sjá mig í fylgd með... .með karlmanni. ,
Hún var horfin næstum áður en hann fengi kvatt. .
Ilann ge.kk í hutnátt á eftir henni — og varð að ganga
greitt til þess að missa ekkí sjónar á hennL Hann sá hana