Tíminn - 10.01.1956, Blaðsíða 5

7. blað.
Þi'tðjfid. 10. jtnuntr
Nýjar heyþurrkun-
araðferðir
Fimm þingmenn Framsókn
arflokksins, Jörundur Bryn-
jólfsson, Helgi Jónasson, Ás-
geir Bjarnason, Andrés Eyjólfs
son og Eiríkur Þorsteinsson
lögðu fyrir sameinað Alþingi
í haust syohljóðandi tillögu
um rannsókn nýrra heyverk-
unaraðferða:
„Alþingi ályktar að fela rík
isstjórninni að skipa í sam-
ráði við Búnaðarfélag íslands
þriggja manna nefnd til þess
að kynna sér nýjar heyverkun
araðferðir hér á landi og er-
lendis og árangur þeirra.
Nefndin skili áliti td ríkis-
stjórnarinnar fyrir lok janúar
mánaðar n. k. Kostnaður við
nefndarstörfin greiðist úr rík
issjóði“.
Óþurrkarnir sunnan lands
og vestan s. 1- sumar, segir í
greinargerð' tillögunnar, hafa
enn á ný vakið athygli alþjóð
ar ájdjeirri hættu, sem stöðugt
vofir ýíir landbúnaðinum, með
an ekki eru fyrir hendi mögu-
leikar tii að koma í veg fyrir
almennar stórskemmdir á hey
feng bænda af völdum tíðax--
fai'sinsr-Ýmsar aðferðir hafa
verið reyndar í þessu skyni.
Má þar fyrst og fremst nefna
votheysgerðina, sem tíðkazt
hefir um nokkra áratugi og
víða gefið ágæta raun. Nú síð
ustu árih hafa margir bændur
komið á hjá sér súgþurrkun,
sem oftast auðveldar mjög
verkun héýjanna, en virðist
hins vegar ekki vei’a einhlít í
verstu sumrum, þegar sífelld-
ar úrkomuí eru og loftrakinn
er mestur. Enn fremur þurfa
að fara fram athuganir á fóð
urgillí heysins eftir hinum
ýmsú • heyvei’kunaraðfei’ö-
um. Þá hafa nú íxýlega verið
flutt hingað til lands súgþurrk
unariæki með lofthitun. Hita
þau loftið með hi'áolíu-
bre_hhslu, um leið og því er
blásið. Erlendis hafa nú í
seinni tíð verið teknir í notk
un stórvirkir heyþurrkarar.
þar sem blaútt hey þornar á
svipaðan hátt og fiskúi'gang-
ur í beihamjölsverksmið'jum,
og virðist heyþurrkun af þessu
tagi fara mjög vaxandi erlend
is- En upplýsingar um hey-
þurrkun þessa eða heyþurrk-
unarverkámiöjur eru ehn af
skornum skammti hér á landi.
T. d. er nauðsynlegt að afla
tipplýsiöga um stofnkostnað
og rekstrarkostnað ýi'ð þurrk-
unina og á hvern hátt slík
verkunaraðíerð geti helzt orð-
ið hinum dreifðu sveitabyggð
um hér á landi að gagni, ef
um það er að ræða. Virðist
óhjákvæmilegt, að fai’ið verði
utan til þess að kynna sér tælc
in og þurrkunaraðíerðina, þar
sem hún hefir verið reynd í
framkvæmd, t. d. í Bretlandi
og Kanada.
í greinargerð tillögunnar
segir, að eðlilegt væri, að
néfnd sú, sem skipuð yrði sam
kvæmt tillögunni, ef sam-
þykkt verður, gerði áætlun
úm samræmdar framkvæmd-
ir til að tryggja landbúnaðinn
gegir stóráíöllum af völdum
þurrk'a, þegar þau ber áð hönd
um- Kæmi þá til mála.'að þær
framkvæmdir miðuðu jöfnum
höndum að því aö auka þá
heyverkun til öryggis, sem
reynd heÞr verið hér á landi
TÍMINN, þr/ðjadaginu 10. jaraáar 1956.
ERLENT YFiRLÍT:
__________________*•
menn, en íékk 85 þingtnenn í kasn-
ingunum 1951.
Lýðveldisfylkingin imm sonniiega ckki leiía sér iiðs lajá ncknni
en g’efa öðrum flokkum kost á að siyðja stefnu Iiennar
Þessa vikuna mun verSa tíðinda-
lítið í frönskum stjórnmálum. Ýms
ir höfuðleiðtogarnii' eins og Mendes
Prance, Paure og Mollet héldu frá
París um seinustu helgi og munu
dvelja á fjallahótelum fram eftir
þessari viku. Þar munu þeir hugsa'
betur ráö sitt. Um nsestu helgi mun 1
svo byrja aftur að færast líf í
frönsku stjórnmálin. Þá rnunu bæði
radikalir og jafnaðarmenn halda
flokksfundl og mun stefna þessara
flokka verða ráðin þar. Hið nýkjörna
þing mun svo koma saman 19. þ..
m. og niuii verða hafizt handa um j
myndun nýrrar ríkisstjórnar strax
og það heíir lokið að ganga frá j
kjörbrófum og kjósa sér forseta. j
Það kann að geta tekið nokkra
daga,
Úrslit þingkosninganna 2. þ. m.
mun að öllum líkindum leiða til
þeirrar niðurstöðu, að exm örðugra
verður að koma fótum undir starfs
hæfa stjórn en áður. Ástæðan til
þess er sú að þingfylgi öfgaflokk-
anna til hægri og vinstri hefir auk
izt. Að vísu eru þingmenn komm-
únista og Poujadista færri saman-
lagt en þingmenn kommúnista og
Gaullista voru fyrst eftir kosning-
arnar 1951, en margir af Gaullistum
voru strax fúsari til samstarfs við
aðra flokka en líklegt er að Poujad-
ista verði.
í kosningunum 1951 voru þrjáv að
ASalforingjar lýðveldisfylkingarinnar
Mendes-France og Guy Molleí.
um, þrátt fyrir hlufcfallsiega minna
atkvæðamagn en 1951. Þsir iiafa
þó ekki náð þessari þingsætatöiu,
sem þeir höfðu fyrir kosningaraár
1951, en þá hctfðu þeir u<m 180 þing-
sæti í stað 150 þin. saeta nú.
Kommúnistar og bar.damenn
þeirra fengu 5.4 ir.iilj. atkv. o, 25.3%
af atkvæðamagninu. 1351 fenr u þeir
5.0 millj. atkvseða og 26,5% a.í at-
kvæðamagninu. Þeir iá nú 145 þing
i menn, en 1951 fengu þeir 93.
Ean er ekki endaniera ráS 13 i Jafnaðarmenn fengu 3.2 mi'Ij. at-
hvernig þingsætin skiptast, bví aS | ixvæða 03 15% af abkvæðamagninu.
vafi leikur á um sum, og fer :aú 1 Árið 1951 fengu þeir 2.7 millj. afc-
fram endurtalning afckvæða í mörg | kvæSa og 14,4%. Nú fá þeir 88 þing-
aifylkingar, auk margra smáflokka. I llm kjörd£emum. Bráðabirgðaniður-j ™nn, en fengu 1951 94. Vinstri
' stöður benda tú, að kommúnistar nienn, sem fylgja jifnaðannönn-
Þessar fyikingar voru kommúnistar,
Gaullistar og miðfylkingin, sem; ha|j fengið um 150 þin--.menn, j um> íen?u nu 355 þús. atkv. og
náði til jafnaðarmanna, radikala, j p0ujadistar um 50, lýðveldis'ylking- | 1-6% af atkvæðamagninu, en feníu
katólska flokksins og ýmsra smærri
miðflokka. Vegna þess, að miðflokk
arnir stóðu þannig saman, hlutu
þeir þá allmiklu fleiri þingsæti en
þeim bar, í hlutfalli við atkvæða-
magn, því að samkvæmt kosn-
ingalögunum, fær sú samsteypa, er
hlýtur yfir 50% atkvæða í einhverju
kjördæmi, alla þingmennina þar.
Nú voru aðalfylkingarnar fjórar,
þ. e. kommúnistar, Poujadistar, lýð-
veldisfylkingin, sem mynduð var af
jafnaðarmönnum og' radikölum und
ir forustu Mendes-Prance, og stjórn
arfylkingin, sem var mynduð af
radikölum undir forustu Faure,
katólska flokknum og ýmsum íhalds
sinnuðum miðflokkum. Miðflokk-
arnir höfðu þannig klofnað og má
kenna það fyrs.t og fremst persónu!
legum ágreiningi milli.þeirra Mend- |
es-Prance og Faure, því að málefna |
lega virðist þ?im ekki bera mikið;
á milli. AfleiÖing þessa klofnings j
miSflokkanna varð sú, að komtn-!
únistar og Ppujadistar. fengu.miklu 1
fieiri þingsæti en ella. Kommúnistar ,
einir bættu við sig um 50 þingisæt- :
in 160 og stjórnarfy'kingln 180 Nckk
ur þingsæti skiptast milli ýmsra
smáflokka. Töiur þessar eru fyrst
og fremst miðaðar vi-5 Prakklaud
sjólft, sem á 544 fulltrúa á þinginu,
en frá nýlendunum eru 83 þing-
menn, svo að alls eru þinrmenuirnir
627. Þegar er búið að kjósa 5? af
íiýlenduþincmörmunum, en úrslitin
þaöan eru ekki íurkunn. Eftir er
að kjósa í Aisir, sem heiir 30 þing-
fulltrúa.
Bráðabirgðatö’ur um atkvæða-
magn flokkanna í kosningunum eru
á þessa leið, en þá er aðsins miðað
við Frakkland sjálft, en nýlend-
urnar ekki teknar með:
i
1951 41 þús. og 0,2%. Þeir fehgu
nú 4 þingsæti, en fengu 1951 3 þing
sæti.
Radikalir og bandamenn beirra
fengu 2.9 millj. atkvæða og 13.6%
af afckvæðamagninu. Árið 1951 fsngu
þeir 2.1 millj. atkvæð'a 05 10.9%.
Þeir fá nú 71 þingsæti, en fengu
1951 82. Hér eru taidir í einu lagi
bæði fylgismenn Mendes-Prance og
Faure. Þingsætatapið bitnaði aðal-
lega á fylgismönnum Faures, og at-
kvæðaaukningúi er aðallega hjá
Mendistum.
Kaþólski flokkurian fékk 2,3 milj.
atkvæða og 10,671. af atkvæðamagn-
inu. Árið 1951 fékk hann 2,3 milj.
og 12,2%. Hann fær nú 70 þing-
Oháðir miðflokkar, ihaldsfloklc-
ar og brot af Gaullistum undii’
forustu Pinay utanríkisráðherra 3,0
milj. atkvæða og 14,1%. Árið 1951
fengu þessir flokkar 2,3 milj. atkv.
og 12,3%. Þeir fá nú 94 þingsseti,
en fengu 1951 125 þingsæti.
Gaullistar fengu nú 0,9 mi’j. at-
kvæða og 4,2%o, en fengu 1951 4,0
milj. atkvæða og 21,1%. Þeir fá nú
16 þingsæti, en fengu 57 í kosn-
in; unum 1951.
Poujadistar fengu 2,4 milj. at-
kvæða og 11,4% af atkvæðama-gn-
inu, en höfðu ekki framboö í sein-
ustu kosningum. Þeir fá 51 þlng-
sæti.
Auk þessa eru svo nokkrir s.má-
flokkar, sem fengu nokkurt at-
kvæðamagn, og einn þeirra, þjóð-
fylkin:in, fékk 3 þingsæti.
Að sjálfsögðu er mikið rætt um
það, hverjir séu sigurvegarar í kosn
ingunum. Eí litið er á atkvæða-
tclurnar, er atkvæðaaukningin
msst hjá þeim flokkum, er studdu
Mendes-Prance, þegar Poujadistar
eru undanskildir. Ósigurinn er t-ví-
mælalaust mestur hjá Paure og
Pinay, sem rufu þingið í þsirri von,
að þeir gætu fengiö þingmeirihluta
fyrir hægrisinnaða miðfylkingu.
Þeir gerðu þctta í trausti þess, að
þeim myndi heppnast að ná fylgi
fyrrv. Gaullista. Sú von brást, þvi
að Gaullistar virðast hafa að lang-
mestu levti farið vfir á fiokka Pou-
jades. Þessi nýi ævintýramaður
franskra stjórnmála stoínaöi nefni-
lega þrjá fiokka, skattgreiðenda-
flokk, neytendaflokk og bænda-
flokk, er allir lutu yfirstjórn hana.
Hann lét þá síðan haifa með sér
bandalag. Með þessum hætti hefir
hann án efa náð meira fylgi en
eila.
Það, scm nú skiptir hins vegar
mestu, er ekki deilan um úrslitin,
heidur hitt, hvernig tekst að mynda
nýja stjórn. Eftir kosningarnar hafa
marcir forustumenn úr stjómar-
fylkingunni hva:tt til þess, að mynd-
uð yrði samstjórn allra annarra en
Poujadista og kommúnista. Meðal
annars hefir Faure lagt þetta til.
í annan stað hafa kommúnistar
boðið jafnaðarmönnum og radiköl-
um upp á stjórnarsamvinn-u og
kemur það nokkuð á óvart, því að
þeir skömmuðu engan meira en
Mendös-Fi’ance í kosnmgabarátt-
unni.
Það virðist ljóst á þessu, að það
muni velta mest á jafnaðarmönn-
um og radikölum hvers konar stjórn
(Pramhald á 6. slðu.)
(votheysgerð, súgþurrkun), og
að taka upp nýjar og stórvirk
ari aðlerðir. Yrði þá að taka
tillit til mismunandi stað-
hátta og fjárhagslegra mögu-
leika.
Heyfengur_ landsmanna
mun nú vera allt að 3 millj.
hesta í sæmilegu árferði, sem j
er lauslega áætlað um 300:
niillj. kr. virði, ef miðað eri
við yerðlag, þegar hey er selt. j
Oft er það svo, að þriðjungur
eða helmingur þess mikla verð
mæti.s liggur undir skemmd-
um sama sumarið og ónýtist
eða missir fóðurgildi sitt til
mikilla muna. Má bezt á þessu
marká, hve stórvægilegur lið
ur þetta er í þjóöarbúskap ís-
lendinga. Þess ber því fastlega
að vænta, að umrædd tillaga
fái góðar undirtektir á Alþmgi
og skipulagðar framkvæmdir
verði síðan hafnar á grund-
velli hennar-.
CvP DV
Línurit þetta sýnír hinn skamina aldur franskra ríkisstjórna frá styrjaldarlokum. Efst á
súluniiin eru mynd;r af forsætisráðlierrunum, en með hliðsjón af kvarðanum tzl vinstri sjá
menn, hve hver stjórn heíír sct»ð marga mánuði.