Tíminn - 25.01.1956, Page 6

TÍMINN, miðvikudaginn 25. januar 1956.
20. blað.

PJÓDlEIKHtíSID
Góði dátinn Svæk
Sýning í kvöld kl. 20,00. |
Maður og kona
eftir Jón Thoroddsen
Emil Thoroddsen og
Indriði Waage
færðu í leikritsform
Leikstjóri: Indriði Waage
Sýning fimmtudag kl. 20,00.
Jónsmassudraumur
Sýning laugardag kl. 20.00
Aðgöngumiðasala opin frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 8-2345, tvær línur.
Pantanir sækist daginn fyr-
Ir sýningardag, annars seldar
öðrum.

Síðasfa brúin
Mjög áhrifamikil ný, þýzk
stórmynd frá síðari heimsstyrj
öldinni. Hlaut fyrstu verðlaun
á alþjóða kvikmyndahátíðinni
í Cannes 1954, og gull-lárviðar-
sveig Sam Goldwyn’s á kvik-
myndahátxðinni í Berlín. — í
aðalhlutverki ein bezta leik-
kona Evrópu
Maria Schell.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 14 ára.
Danskur skýringartexti.
BÆJARBIO
— HAFNARFiRÐl -
Kærleikurinn er mestur
ítölsk erðlaunamynd.
Leikstjóri: Roberto Rossolini
Nýjasta kvikmynd
Ingrid Bergman
Myndin hefir ekki verið sýnd
hér á landi áður.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184
TJARNARBIO
dznl I48S.
SHANE
Ný, amerísk verðlaunamynd í
litum. Mynd þessi, sem er á-
kaflega spennandi sakamála-
mynd, hefir alls staðar fengið
mjög góða dóma og mikla að-
sókn. — Aðalhlutverk:
Alan Ladd,
Jean Arthur.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIO
Ég er tvíkvænismaður
(The Bigamist)
Frábær, ný, amerísk stórmynd.
Leiktsjóri: Ida Lupino. — Að-
alhlutverk:
Edmond O'Brien,
Ida Lupino,
Joan Fontaine,
Edmund Gwenn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Allra síðasfa sinn.
Danskur texti.
ÞBRÐUR 6. HALLDORSSON
BÓKHALD6- og ENDUR-
SKOÐUNARSKRIFSTOFA
SKATTAFRAMTÖL
Ingólfsstræti 0B.
Biml 82540.
ILEIKFEIAGi
[RBYKJAyÍKUg
Kjarnorka og kvenhylli
Gamanleikur eftir 1
Agnar Þórðarson.
Sýning í kvöld kl. 20,00.
Aðgöngumiðasala eftir kl. 14.
Simi 3191
,, Hafnarfjarð-
arbíó
9249.
Regina
(Regina Amstetten)
Ný, þýzk, úrvaiskvikmynd.
Danskur texti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Þetta er mynd,
sem allir ættu að sjá.
Sýnd kl. 7 og 9.
NYJA
TITANIC
Magnþrungin og tilkomumikil
ný, amerísk stórmynd, þyggð
á sögulegum heimildum um
eitt metsa sjóslys veraldarsög-
unnar. — Aðalhlutverk:
Clifton Webb
Barbara Stanwyck
Robert Wagner.
Frásagnir um Titanic-slysið
birtast um þessar mundir í
tímaritinu Satt og vikublaðinu
Fálkinn.
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
HAFNARBIO
Biml 8444.
Ný Abott og Costello-mynd:
Flækingarnir
(A & C meet the Keystone Kops)
Alveg ný, sprenghiægileg ame-
rísk gamanmynd, með hinum
vinsælu skopleikurum:
Bud Abbott,
Lou Costello.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

GAMLA BIÖ
— 1475 —
Dóftir dómarans
(Small Town Giri)
Bráðskemmtileg bandarísk
söngva- og gamanmynd í lit-
um. — Aðalhlutverk:
Jane Powell,
Farlay Granger,
Ann Miller,
ennfremur syngur hinn vinsæli
Nat King Cole
í myndinni.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
AUSTURBÆJARBIÓ
Sjö svört brjóstahöld
(7 svarta Be-Ha)
Hin sprenghlægilega og vinsæla,
sænska gamanmynd.
Danskur texti.
Aðalhlutverkið leikur hinn vin-
sæli grínleikari
Dirch Passer
ásamt
Anna Lisa Ericsson
og Stig Jarrel
Sýnd kl. 5 og 9.
Hljómleikar kl. 7.
SIGURÐUR ÓLASON hrl.
Lögfræðiskrifstofa
Laugaveg 24, kl. 5—7.
Símar: 5535 — 812)3.
Frá Kirkjuráði
Kirkjuráð hinnar íslenzku þjóð-
kirkju kom saman til funda í
Keykjavík dagana 18. og 19. janúar
síðast liðinn.
Meðal þeirra mála, sem ráðið
fjallaði um, voru þessi:
1. Aukið fjárframlag til Kirkju-
byggingasjóðs. Biskup skýrði frá
hinni miklu nauðsyn, sem á því
er að auka framiag ríkissjóðs til
Kirkjubyggingasjóðs. Lánbeiðnir
kirkna á árinu 1955, þeirra, sem
rétt áttu til lána úr sjóðnum sam-
kvæmt úrskurði sjóðsstjórnar,
námu einni milfjón þrjú hundruð
sjötíu og fimm þúsund krónum,
en aðeins reyndist unnt að veita
ki'. 450 þúsund. Á þessu ári liggja
að auki fyrir lánbeiðnir, sem
nema rúmlega 700 þúsundum
króna. Kirkjuráð mælti eindregið
með því, að fjárfi-amlag til sjóðs-
ins yrði stórlega aukið. Ennfrem-
ur heimiJaði Kirkjuráð fyrir sitt
leyti að veita Kirkjubyggingasjóði
lán úr Prestakallasjóði, kr. 500
þúsund nú þegar, ef ríkið vildi
óbyrgjast þá upphæð og endur-
greiða hana ásamt 6% vöxtum á
næstu tveim árum. Yrði sú
greiðsla að sjálfsögðu að vera við-
bótarframlag til sjóðsins 1957 og
1958. Mundi að þessu verða veru-
leg hjálp söfnuðum til handa.
2. Fjárhagsmál. Lagðir voru
fram reikningar þeirra sjóða, sem
eru á vegum Kirkjuráðs og nú
nema samtals nær 13 milljónum
nema samtals nær 1,3 miljónum
rúmlega 50 þúsund krónum á
þessu ári til styrktar kristilegum
tímaritum og blöðum og til kaupa
á kennslumyndum kristilegs efnis
og sýningarvél
3. Kennsluréttindi presta og
guðfræðinga. Kirkjuráð áréttaði
samþykkt sína frá 1. nóv. 1954 um
það, að prestar og guðfræðingar
fengju full kennsluréttindi í kristn
um fræðum við skóla landsins, og
fól forseta sínum að vinna að fram
gangi þess máls. Ennfremur taldi
Kirkjuráðið það mjög nauðsynlegt,
að hæfum guðfræðingi verði falið
eítirlit með kristindómsfræðslu í
skólum, og veili hann jafnframt
leiðbeiningar við æskulýðsstarf
kirkjunnar.
Ýms fleiri mál voru rædd, þar
á meðal Kirkjuþingsmálið og út-
gáfuréttur að kristilegum og
kirkjulegum ritum, er eigi hlíta
lengur ákvæðum laga um höfunda
rétt.
POUJADE
(Framhald af 5. síðu.x
mútuþægir." — Monsiur Poujade
kvaðst aldrei hafa verið svo orð-
ljótur. Fieiri þingmenn biönduðu
sér í deiluna, sem endaði með því,
að nokkrir þingmenn jafnaðar-
manna sögðu honum að hypja sig
og ýttu honum lieldur óþyrmilega
út á götuna. Poujade er ekki þing
maður.

| HANS MARTIN:
5 19
SOFFIA
BENINGA
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiilllilliiuiiiiik
| VOLTI |
Norðurstíg 3 B.
R
aflagnir
afvélaverkstæði |
afvéla- og
I aftækjaviðgerðir I
Wjiiiiiuiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiuiiiiuiiiiiiiii
hugstætt og áður fyrr. Nú er ég á leið til Jövu — landsins
míns.
Svo gekk húrrtil klefa síns. Hún hafði þegar að baki nokkr-
ar kveðjustundir í lífi sínu, stundir sársauka og tára. Þessi
stund var bærilegri en hinar fyrri, því að hún fól líka í sér
gleði fyrirheítsins.
Þegar Soffía vaknaði næsta morgun, leit hún þegar út,
og við henni blasti sólblátt haf. Hún tók að syngja og vakti
Maríönnu, sem var nú glöð og hvíld. Það hallaði að hádegi,
og flestir höfðu lokið morgunverði, þegar hún kom upp í
borðsalinn. Mandurinn (brytinn) kom þegar til hennar;
— Tabeh, njonja. (Góðan daginn, frú).
— Tabeh, mandur.
Hún hafði ekki talað malajisku í tuttugu ár. Móðir hennar
hafði ekki viljað heyra slíkt heima. Nú varö hún að ein-
beita sér til að muna hversdagsleg orð. „Frú S. Beninga
Willings og dóttir“, stóö á korti á boröi hennar.
Ég er komin heim aftur, hugsaði Soffía, er barnsmál henn-
ar hljómaði í eyrum. Orðin komu nú reiprennandi, er hún
ræddi við þjóninn.
Á bamasvæðjnu á þiljum uppi tók hjúkrunarkona í ein-
kennisbúningi á móti Maríönnu. — Ég skal gæta hennar
vel, frú. Hvað héitir hún?
— Maríanna, Maríanna Beninga.
Unga stúlkan horfði á barnið og spurði svo; — Líklega
ekki í ætt við Bernard Beninga, sem skrifaði þessa frægu
bráðfyndnu bók?
Soffía hrökk: við, og hafði ekki svarið á reiðum höndum.
— Hann er faðir hennar, sagði hún svo. — Við erum að
fara í stutta héimsókn til Jövu.
— Er herra ^eninga einnig farþegi hér á skipinu?
— Nei, hann er í Eevrópu.
— Það var leiðinlegt.
Bernard virtist vera sérstakt eftirlæti barnfóstra, hugs-
aði hún með hæðni. Hún mundi eftir þessari bók. Hún hafði
komið út fyrir fimmtán árum, og fólk muhdi enn eftir h.enni.
Vafalaust mundu flestir farþegarnir muna eftir henni og
höfundarnafninu. Hvers vegna hafði hún ekki heldur farið
með frönsku skipi.?
Af því að ég vil sigla heim með landsmönhum mínum,
svaraði hún sjálfri sér. Ég verð að halda mig við það, sem
ég sagði barnfóstrunni. Ég- mun koma fram sem gift kona en
ekki fráskilin. Þá munu karlmennirnir ekki verða eins nær-
göngulir, en auövitað væru ástarævintýrin á næsta leiti
eins og i öllum öðrum löngum sjóferðum.
Soffía gekk upp á þiljur og fann sér stól. Hún kinkaði
kolli til hægri og vinstri, og aðrir farþegar gáfu henni gætur
í iaumi. Hún vissi svo sem, hvað fólk hugsaði? Ung og fall-
eg kona, líklega frönsk. En þegar hún kallaði á þjóninn á
hreinni malajisku, reis einn karlmannanna úr sæti og sagöi:
— Má ég kynná mig?
— Já, sjálfsagt, svaaröi hún á hollenzku, kipraði hvarm-
ana og brosti. Og í sömu andrá skynjaði hún, að. giftu kon-
urnar í hópnum litu á hana með tortryggni.
Þegar hún nefndi nafnið Beninga, varð kliður í hópnum.
Kona hins kunna rithöfundar. Hann er einnig málari, bætti
einhver við. Menn gáfu henni nánar gætur. Samræðurnar
urðu fjörugri.
Hún var að fara til Jövu . . . Ætlaði að búa hjá Henk Will-
ings-sykurkónginum . .. Pólk þekkti hann svo sem ... Hressi-
legur náungi, Henk, maður sem kunni að njóta lífsins.
Þegar fyrsta daginn var Soffía eins konar kjarni, sem m,enn
drógust að, þvi að þótt hún væri borin í Austur-Indíuni og
alin þar upp, var yfir henni vesturlenzkur blær, sem menn
löðuðust að. Hún lék á alls oddi og lét fyndnina fjúka. Þegar
Maríanna kom til móður sinnar, undruðust menn ljóst hár
hennar og blá augu.
— Já, hún líktist Bernard manni mínum, sagði Soffía til
skýringar. Stundum var henni þó örðugt að segja það ó-
þvingað.
Sólgullnir dagar mynduðu samhangandi keðju. Lág strönd
Egyptalands kom í ljós með Alexandríu óg síðar Port Said.
Austuriönd færðust nær. Farþegarnir skutust í land, en hún
hélt kyrru fyrir.
Þröngur Suesskuröurinn tengdi skipaleiöina rnilli Evrópu
og Asíu. Svo breiddist hafiö út á ný. Sólin skein og hitinn
var illþolandi, þótt kælispaðarnir snerust. Menn klæddust
hitabeltisfötum og skipshöfnin var öll hvítklædd.
Svo mættú þau skipum, þar á meöal frá Jövu. Farþegarnir
veifuðu glaðlega milli skipanna. Ailir voru glaðir. Ailirj sem
eru að fara ,h.eim tii Evrópu, eru glaðir og óþreyjufullir, og
þeir, sem eru að fara aftur austur, eru líka glaðir, því að
heimkoman varð þeim vonbrigði.
Og skipiö hiélt sína leið. Það kom til Colombo, Belawan,
Singapore, ög þaö var síðasti viðkomustaðurinn, áður en
komið var til-Jövu. Svo liðu nokkrir dagar, unz farþegarnir
fóru að stara óþreyjufullir í austur. Loksins hróþáði éinn:
— Java, og allir þutu á fætur. Grá rönd sást úti viö sjóndeild-
arhringinn. SOffía horfði langa stund á þessa rönd, en gekk
svo til klefa síns. Hún tók að búa niður föt sín. Seinna um
kvöldið gekk hún á þiljur. Þá var siglt meðfram lágri strönd,
og hún sá gerla viðlegustaura fiskibátanna. Þar voru nær
naktir menn að störfum við net sín.
Loks lagðist skipið að bryggju. Landfestar voru tengdar.