Alþýðublaðið - 17.08.1927, Blaðsíða 3

ALPVt)UOÚAÐltí
Höfum fyrir liggjandi:
Handsápur, mjög fjölbreytt úrval
Kristalsápur í 56 kg. bölum.
Sápuspæni.
Sóda.
ganginum. Nær gata þessi norð-
ur áð Álftavatni, en þar er allra
fegurst í skóginum. Þar er birkíð
um 3—4 metrar á hæ'ð. Álftavatn
er eitt fegursta vatnið á IsJandi
og hvert mannsbarn hefir ein-
hverja hugmynd um fegurð þess,
þvi að góðskáldið kvað kvæðið,
sem þetta er i: . . um sumar-
kvöld við Alftavatnið bjaria .
Allir kunna þessa visu, og flestir
syngja hana á sumarferðum sín-
um.‘‘
„Hafa menn ekki komið hingað
í sumar til dvalar í sumarleyf-
um sínum?" spyr fregnritarinn.
„Jú, hér hafa nokkrir dvalar-
gestir komið í sumar, en áður
kom enginn. Býst ég við, að slíkt
aukist mikið næsta sumar, þvi
að þeir, sem hafa verið hér, hafa
látið mjög vel yfir dvölinni. Hér
hafa þeir tjaldað og dvalið í
tjöldum. Héðan er hægt að fara
í ýmsar skemtilegar ferðir út úr
skóginum. Héðan ganga menn
upp á Ingólfsfjall, upp að Sogs-
fossunum og upp að „Keri".
„ ,Keri‘, hvar er það?‘‘
„Það er gamall eldgígur hér
fyrirofan," segir Aðalsteinn. ,„Ker-
ið‘ er stórt og hyldjúpt, fult af
vatni."
„Hafið þið ekki tekið einhverj-
ar sérstakar ákvarðanir Um skóg-
tinn i framtíðixuii?"
„I ráði er að koma hér upp
gróðrarstöð þegar á næsta sumri.
A að rækta þar ýmsar fagrar
blómtegundir, bæði i sköginn og
handa ungmennafélögum úti um
alt land til að gróðursetja heima
fyrir. Verður þá undir eins far-
ið að prýða skóginn með þessum
jurtum. Það er trúa min, að
Þrastaskógur verði með tímanum
einn aðalskemtistaður Sunnlend-
inga á sumrin.
U. M. F. I. mun ekki láta sitt
eftir liggja tíl að vernda staðinn
og auka fegurð hans. ÖUum, sem
koma hingað, lærist að þykja
vænt um þennan fegurðarblett."
Aðalsteinn er klæddur skrúða
skátanna, með alls konar merkj-
um og orðum. Hann er sólbrend-
ur, ejns og manni sæmir, sem
elskar lífið úti i náttúrunní. Hann
eiskar orðið skóginn Sinn og blú-
tr að honum eftir föngum. Hann
iifir þaraa regfuiegu skátalífí —
1 ijaldi, við útield. Hann tekurfast
og þétt í hendi manns um leið
og hann er kvaddur.
Hástuðlun.
FuIIkomið rím.
II.
Kristiana.
Kristiana kom til mín,
kysti mig og sagði:
„Eg ska) vera ástmey þín."
Arm um háls mér lagdi.
’ G. G.
Ódáinsjurtln lukutate.
Náskyld læknavisindunum er
sú viðleitni manna að vinna bug
á ellinni, — lengja mannsæfina.
Ýmsar merkilegar kenningar um
það hafa komið fram á siðari
tímum, þó að áxangurinn sé ekki
mikill enn.
Nýlega var þýzkur fræðimaður
á fexð á Indlandi hjá þjóðflokki,
sem Maharadscha nefnist, í hér-
aÖinu Napur. Honum var sagt frá
jjjprt, sem þar vex, og nefnist lu-
kutate. Menn höfðu tekið eftir þvi,
að tamdir fílar urðu ekki nema
60—70 og hæst 90 ára, hversu
vel, sem með þá var farið, en
vjltir fíiar urðu miklu eldri. Það
var trú manna þar í landi, að
'þetta stafaði af þvi, að viftu fU-
arnir ætu lukutate. Jurtin vex á
hálendi, þar sem fílar annars haf-
ast ekki við. En þangað leituðu
þeir þrisvar til fjórum sinnum á
ári, oft um langa vegu.
Ríkisstjórinn í Napur fól þekt-
um indverskum visindamanni, dr.
'■Racha-Marakas, að hef ja fannsókn
i þessu málj, og byrjaði hann á
þvi að gefa tömdum fílum lu-
kutata. Nú er svo sagt, í sam-
hljóða fréttum frá Englandi og
Indlandi, að þessar tilraunir hafi
boTið rnikinn og övæntan árangur.
Þess er getið um einn fíl, sem
orðinn var 96 ára og hrumur af
elli, að hann hafí lifnað allur við
og eins og kastað ellibelgnum,
eftir að hafa neytt jurtarinnar um
hríð; meira að segja eignast unga
eftír það. Um annan fíl er getið,
80 ára gamlan, sem kominn var
að bana. Eigaodinn hafði heyrt
getið um Jukutata og útvegaði
sér nokkuð af henni handa fíln-
um. Eftir þrjár vikur var fíllinn
orðinn sem ungur í annað sinn.
Þessar tiiraunir hafa verið gerð-
ar á fleiri dýrum og einnig fugl-
um, og alt af með þeim árangri,
að dýrin sýndu öll merki upp-
yngingar.
Eftir þessar tiíraunir var ekki
nema eðiilegt, að menn hugsuðu
sér, að jurt þessi myndi verka
á sama hátt á menn. Það hafa
Iíka við nánari eftirgrenslan kom-
ið fram líkur, sem virðast benda
til þess. Marakas segir frá þjóð-
flokki, sem Ghatis nefnist, og
neytt hefir lukutate um ómuna-
tið. Um hann farast Marakas
þannig orð í fyrirlestri, sem hann
hélt í læknavisindafélagi: „Eg
vildi óska, að sérhver ykkar ætti
þess kost, að dvelja um nokkurt
skeið meðal þessara frábæru
manna. Þeir eru guðum likari en
mönnum, fagurlimaðir og itur-
vaxnir, fráneygðir og mjúkir á
hörund. Göngulagið er tígulegt og
allur limaburður yndislegur.
Röddin er hrein og brosið blítt.
1 þeim hefir mannskepnan náð
mestri fullkomnun og fegurð. Þar
sjást hvergi spikþjóttur eöa istru-
belgir, ekki kryppbngar né kið-
fætlingar, ekki sköllótt höfuð né
rauð nef. 1 Ghatis-flokknum eru
hundruð karla og kvenna yfir 100
ára áð aldri. Maður, sem ég gisti
hjá, var 112 ára og kona hans 103
ára. í öldungaráði flokksins eru
menn 130—140 ára gamlir, og lita
þó ekki ellilegar út en venja er
til um sjötugt fólk."
Náskyldur þessum flokki er
annar flokkur, sem nefnist Sikhs.
Þeir eru viðfrægir fyrir sakir
vaxtar og fegurðar og notaðir
mjög öðrum mönnum fremur af
Engleixlingum ti) löigreglustarfia í
Indlandi og Kína.
Menn biða með óþreyju eftir
frekarj, skýrsium um yng^ngartil-
raun^með lukutate.
(Eftir „Die Koralle".)
Heilræði
til þeirra, er vilja komast áfram
i heiminum.
Vertu sijór í veikum þímim.
Veldu jafnan ranga veginn.
Fegráðu alt méð fölskum línum,
Fláráður sértu báðum megm.
Troða skaltu dáð og dygðir
dag hvem undir þínum fótum.
Auk þú öllum barm og hrygðir.
Hámark séttu’ i or&um Ijótum,
Steldu öllu stóru og smáu.
Sting 8vo mútu að rértvísfnni.
Gerðu alt með geði fláu.
Greiddu spott að upprisunni.
Fátækum ei lið skah ieggja;
létt ei undir þeirra byrði,
fteldur veit þeitn hvorutv-eggSB:
háðglósur og bituryrði.
Ef þeir nokkra aura skulda
— jnjOAij EijjraA |tj inpujifív? —
fleyg þeim út i for og kulda.
Fjandinn að því hlegið getur.
Hugsaðu bara um befð og aura..
Hjarta þitt sé gert af steini.
Dragðu saman mikla maura.
Murkaðu fjöldann inn að beini..
Ef að þessu mikla marki
mættir ná i sauðafeldi,
hlytir þú í heimsins slarki
heiður, metorð, auð og veldi.
Beittu ráns og svíka sverði.
Sofðu’ og lifðu í heimsins prjáli.
Taktu langt fram lyga-Merði.
Loforð þin séu’ full af táli.
Ágúst Jónsson.
i
Úilendar fréttlr.
Uppreisnartilraun á Java.
Það bar við nýlega á eyjunni
Java, að lögregluþjónn fanst
dauður úti á víðavangi. Hafði
hann lengi legið undir þeim grun,
að hann stæði i leynisambandi
við byltingamenn á eyjunni. f
vasa þessa iðgregruþjöns tanst
bréfmiðf, sem á var skrifuð kveðja
tíl byltingamannanna, og þeim
sagt, að þannig mundu þeir allir
enda. Þetta launmorð vakti milda
gremju méðal feyjarskeggja. Urðu
megn upphiaup og cgötubardagar
og morð framin vjðs vegar um
eyna. Att mun þó komið í samf
lag aftur.
Dm daginn og veginn.
Næturlæknir
er i nótt Kjartan Ólafsson,
Lækjargötu 4, simi 614.
75 ár.
eru i dag, siðan hinn ágæti
málfræðingur, Sveinbjörn Egilsson,
andaðist. »Hann hefir manna mest
bætt smekk vom á góðu íslenzku
máli og vakið ást á þvi,« eins og
Þórhallur biskup sagði um hann.
Leiðrétting.
í útlendu fréttunum i gær varð
rangprentun i fyrirsögn 4. fréttar-
innar. Þar átti að standa: Alþjóda-
samband samvinnufélaga.
Miuningarskjöldur.
Eftir beiðni verkamannafélags-
ins á Eyrarbakka gerði Rikarður
Jónsson skjöld einn til minningar
um sjómenn þá, er fórust af Eyrar-
bakka í vetur. Efnið i skildinum:
er eik. Tvær hafmeyjar halda á
hörpudiski, en utan um hann
slöngva þær þarablöðum. í hörpu-
diskinum er silfurplata, og eru
þar á grafin nöfn hinna
föllnu vikinga. Skjöldurinn er
mjög fagur og alveg einstakur í
. sinni röð. Verkamannaféagið á
Eyrarbakka gaf kirkjunni þar