Tíminn - 21.04.1956, Blaðsíða 4

T ,í M IX N, laugardaaifuv 21;! áprfl- Í856,
Faðlr ríkustu stúlku Ítalíu myrti
vegfarendur um nætur
Níu ára gömul varð hún sjónarvottur að því er faðirj
hennar framdi morð. Hin dökkhærða ítalska fegurðardís, sem
heitir Ka.rólína og er nú ríkasta ungfrú Ítalíu, segir þannig
frá æskuminningu sinni: „Faðir minn var að þjarka við ó-
kunnugan mann í eldhúsinu eitt kvöldið. Ég heyrði tíl'þeirra
og fór að huga að þeim. Á eldhúsgólfinu sá ég mann, sem
var skorinn á háls með höfuðið atað í blóði. Ég flýtti mér
aftur í rúmið.“
Nokkrum mánuðum eftir þetta
var Ernesto Picchioni faðir Karó-
línu orðinn frægur um alla Ítalíu
undir nafninu „Skrímslið í Ner-
ola“. Hann bjó ásamt konu sinni,
tveimur dætrum og syni,- í sagga-
fullum steinkofa í hæðunum aust-
ur af Rómaborg. Maðurinn er sagð-
ur hafa verið hænsnaþjófur og,
monthani og í fyrstu gerzt fasisti
og síðan kommúnisti. Karólína
segir að hann hafi hrellt íjölskyldu
sína á alla lund og í einn ííma
neyddi hann konu sína og börn
til að grafa fjölskyldugröf að baki
hússins til þess „hún verði íilbú-
in, þegar ég þarf að losna við
ykkur.“
í slóð Axlar-Bjarnar.
Það var eitt kvöld árið 1944
eftir að farið var að skyggja, að
lögfræðingur nokkur, Pietro
Monni, stanzaði skammt frá kofa
Picchioni og bað um aðstoð við
að gera við sprunginn hjólbarða
á reiðhjóli sínu. Það varð úr að
Monni afréð að gista um nóttina.
Móðir Karólínu vaknaði við skot-
hvell um nóttina og sá mann sinn
bera eitthvað vafið inn í lök út
úr húsinu, en mannsfætur sáust
undan földunum. Þremur árum
síðar gisti annar vegfarandi á
reiðhjóli, en lifði nóttina ekki af.
Þrátt fyrir það, þótt móðir Karó-
línu lifði í stöðugum ótta um líf
sitt og barna sinna ef hún léti
nokkuð uppskátt um athafnir
manns síns, setti hún í sig kjark
við þetta síðasta morð og gerði
lögreglunni aðvart. Picchioni ját-
aði við yfirheyrzlur að hafa íram-
ið tvö morð til viðbótar þeim, sem
hér er getið og jafnframt var
hann sakaður um að hafa íramið
nokkur til viðbótar, sem hann þó
neitaði. Picchioni var dæmdur í
lífstíðarfangelsi. Svipar glæpaferli
þessa manns mjög til ferils Axlar-
Bjarnar, sem einnig íók vegmóða
menn af lífi og rændi þá. Eins og
kunnugt er, voru glæpir Axlar-
Bjarnar orðnir svo miklir, að sagt
var hann hefði ekki séð sólina. Er
frægt^ þegar hann va>r staddur
við kirkj"u í heiðskíru veðri og
sagði: „Nú eru sólarlitlir dagar,
piltar.“
Fékk gott uppeldi.
Þótt æska Karólínu væri með
þeim ósköpum sem áður getur,
fékk hún gott uppeldi áður en
lauk. Eftir að faðir hennar var
kominn í fangelsi, tók móðir henn
ar að sér þvott fyrir aðra, en Karó-
lína og systur hennar voru send-
ar á munaðarleysingjahæli Cala-
sanziane systurreglunnar í Róm.
Þarna voru Karólínu kenndar
hannyrðir, en hún fór aldrei út
úr húsi öðruvísi en í hópi ann-
arra, sá engar kvikmyndir og las
aðeins trúfræðilegar bækur. Hún
varð að rísa úr rekkju klukkan:
hálfsex á hverjum morgni og hlýða '
messu klukkan sex. Síðan beið:
hennar daglöng vinna.
Síðast liðið haust, þegar Karó-
lína var seytján ára, hávaxin,
grönn og dökkeyg stúlka, varð
mikil breyting á högum hennar. |
P’orstöðukonur hælisins sögðu hin-;
um 157 viststúlkum að raða sér
upp vegna þess að könnun stæði
fyrir dyrum. Síðan gekk gráhærð-
ur, vel klæddur maður meðfram
röðinni og sagði: „Ég vil taka
hana“, og benti á Karólínu. Syst-
ur hælisins gripu frammí í skynd-
ingu og sögðu manninum frá íöð-
ur hennar. „Það er því meiri á-
stæða til að velja hana“, sagði
maðurinn, „hún á skilið tækifæri,"
Vildi enska hefðarmey.
Góðgjörðamaður Karólínu nefnd
ist Robert Wilbraham Fitz Aucher
og var Englendingur. Aucher var
nýríkur, hafði græðzt óhemju fé
á að selja ryðvarnarefni íil belg-
ísks stálframleiðslufyrirtækis íyrir
um eina miljón dollara. Með hag-
sýni og dugnaði tókst að auka
mjög við þessa fjárhæð. Hann gift
ist ekki, en aftur á móti var hann
einmana og ákvað meðal annars
að taka fátæka ítalska stúlku til
fósturs og gera hana að enskri
hefðarmey. ítalskir vinir hans
bentu honum á að fara til hælis
Calasanziane systranna.
Aucher lét síðan ganga löglega
frá öllu sem viðkom fóstrun hans
á Karólínu og yngri systur henn-
ar, Gabríelu. Að því búnu fór hann
í ferðalag til að sinna ýmsum fyrir
tækjum, sem hann hafði stofnað
í mörgum löndum, en hafði áður
kolnið Karólínu fyrir hjá eldri
hjónum í einu af beztu hverfum
llómar. Konunglegir tímar fóru nú
í hönd fyrir Karólínu og einu sinni
í viku fór hún akandi í Rolls Royce
heim til þorpsins Nerola, þar sem
hún hafði verið í barnæSku. Auch-
er lét kenna henni ensku, tennis
og bifreiðarakstur og hafði gert
áætlun um að flytja hana til Lund-
úna.
Ríkasta stúlka Ítalíu.
Það varð þó aldrei af því, að
Bréfkorn frá Monaco
Eftir Art Euchwald
Vandamál að loknu brúðkaupi
Art Buchwald
KAROLINA PICCHIONI
hús handa móSur sinni
Aucher yrði viðstaddur komu
Karólínu til Lundúna. Nú nýlega
lézt hann úr hjartasl'agi. Öll dag-
blöð í Róm fluttu þá forsíðufregn-
ina af La Ceneréntola, öskubusku,
sem haíði erft um það bil ívær
miljónir dollara samkvæmt erfða-
skrá góðgjörðamanns síns. Og á
svipstundu varð dóttir fjöldamorð-
ingjans frá Nerola ríkasta seytján
ára stúlka í Ítalíu. Hún sagði blaða
mönnum að hún myndi byggja
hús yfir móður sína og biðja fyrir
sálu signors Fitz Auchers, þess
góða manns.
Eins og skýrt hefir verið frá í
fréttum blaösins hefir að undan-
förnu staðið yfir bridgekeppni um
réttinn til að spila fyrir íslands
hönd á Evrópumeistaramótinu,
sem háð verður í Stokkhólmi í
sumar.
Sjálfkjörin til að að spila í
keppninni var sú sveit, sem sigr-
aði á síðasta íslandsmóti, en það
var sveit Brynjólfs Stefánssonar.
Hins vegar dró Brynjólfur sjálf-
ur sig til baka, og voru þá valdir
í sveitina þeir Gunnlaugur Krist-
jánsson og Vilhjálmur Sigurðsson,
en fyrir voru Eggert Benónýsson,
Kristján Kristjánsson, Ólafur
Haukur Ólafsson og Stefán J.
Guðjohnsen. Bridgesamband ís-
lands valdi sveit gegn íslandsmeist
urunum, og varð sveit Harðar
Þórðarsonar fyrir valinu, en hún
varð í öðru sæti á íslandsmótinu,
með sömu stigatölu og sigurvegar-
arnir. í sveit Harðar eru auk hans
Einar Þorfinnsson, Gunnar Guð-
mundsson, Kristinn Bergþórsson
og Lárus Karlsson, en fyrir val-
inu sem sjötti maður varð Stefán
Stefánsson.
Ákveðið var, að sveitirnar spil-
uðu 120 spil og ef munurinn yrði
þá innan við 15 stig skildu þær
spila 60 spil til viðbótar og sú
sveitin, sem þá hefir stig yfir
reiknast sem sigurvegari.
Undirbúningur af hálfu Bridge-
sambandsins fyrir þessa keppni
hefir verið með ágætum. Hvert
einstakt spil hefir verið skrifað
niður; sagnir og fyrstu úrspil, og
fæst á þann hátt nokkur mæli-
kvarði á getu einstakra manna í
sveitunum, þótt sá mælikvarði sé
hins vegar engan veginn einhlít-
ur, eða eftir honum verði farið
með endanlegt val á landsliðinu.
Leikar fóru svo, að eftir 120
spil skildu sveitirnar jafnar — eða
Hörður hefir fjögur stig yfir.
Keppninni lýkur í dag og verða
þá 60 spil, og hefst hún kl. 1,30
eftir hádegi, og á Hörður þessi
fjögur stig til góða.
Yfirleitt er hægt að segja, að
keppnin hafi verið mjög jöfn, og
þeir, sem hafa haft aðstöðu til
að fylgjast með henni, segja, að
hún hafi verið sízt spiluð í fyrstu,
en síðan lagazt mjög.
Eftir fyrstu 40 spilin hafði sveit
Islandsmeistaranna 20 stig y£ir, en
í næstu lotu tókst Herði ab v:nna
þann mun upp, og komst þremur
stigum yfir, og í síðustu 40 spil-
unum urðu engar breytingar, sem
heitið getur, og sveiflur minni en
áður. Nánar verður skýrt frá
keppninni er endanleg úrslit hafa
fengizt í dag.
Að lokum fer hér eitt spil úr
keppninni:
á 10 4 2
V D 5
* G 8 7 5 4
* 9 6 4
á K 7 5 3 A D G 9 8
¥ Á 6 3 ^ K 7 4
♦ 10 632 ♦ Á D
4> 10 8 « KDG7
* Á6
V G 10 9 3 2
* K 9
* Á 5 3 2
Á borði 1, en þar sátu Vilhjálm-
ur og Gunnlaugur sem vestur/
austur, gengu sagnir þannig:
Norður Austur Suður Vestur
pass 1(?, pass 1A
Pass 3 4i pass 4A
Norður spilaði út hjarta D, sem
Vilhjálmur tók á Á heima. Hann
spilaði því næst laufa 10, sem suð-
ur tók á Á, og spilaði hjarta, sem
tekið var á K í blindum. Vilhjálm-
ur spilaði nú laufa K og D og
kastaði niður hjarta heima, og spil
; aði síðan spaða. Suður tók á Á
og spilaði síðasta laufinu, sem var
trompað með spaða K, en síðan
. voru trompin tekin og þá var stað-
, an þannig:
A------
V -----
♦ G 8 7
* ----
A — — A---
V------ V 7
♦ 10 6 3 ♦ Á D
♦ --- * ----
A------
V 10
♦ K 9
* ----
Nú spilaði Vilhjálmur suður
inn á hjarta og fékk því ívo síð-
ustu slagina á tígul og vann því
sögnina. Á borði 2. spiluðu aust-
ur/vestur þrjú grönd, sem töp-
uðust eftir hjartaútspil hjá suðri.
Monte Carlo í apríl: Grace Kelly
verður amerískur borgari eftir sem
áður enda þótt
hún sé hér eftir
prinsessa af Mo-
naco. Ameríski
aðalræðismað-
urinn í Nissa
hefir skýrt mér
frá því,að Grace
Kelly standi að
þessu leyti í
sömu sporum
og sérhver önn-
ur amerísk kona
sem giftist út-
lendingi erlend-
is. Hún getur
afneitað ríkisD-_-rgararétti slnum ef
hún viIL en mér er kunnugt um
það, sagði hann ennfremur, að
Grace Kelly ætlar ekki að gera
það. Þá er það fyrst ef hún notar
atkvæðisrétt sinn í Monaco, sem
hún missir borgararéttinn, eða ef
hún tekur við opinberu embætti
þar, sagði konsállinn.
— En jafngildir það ekki emb-
ætti að vera prinsessa af Monaco?
— Ekki tel ég að svo sé, sagði
konsúllinn. Við lítum á hana sem
eiginkonu ríkiandi fursta.
Ef prinsessan eignast börn þá
hafa þau borgararétt í báðum lönd-
um, unz þau verða 21 árs, þá verða
þau að segja af eða á, hvorum meg
in þau vilja vera. Ef börnin verða
j skráð í útlendan her, glata þau
| jafnskjótt amerískum borgararétti.
i Það er ekkert því til fyrirstöðu
að Grace Kelly geti fengið vega-
bréfið sitt áritað og stimplað í kon
' súlsskrifstofunni í Nissa, en oss
var þó fortalið, að hún mundi ekki
þurfa að koma sjálf þangað, heldur
mundi hægt að ganga frá málinu
í höllinni í Monte Carlo.
— Hafið þér nokkrar opinberar
tilskipanir um hvernig þér eigið að
umgangast hennar tign prinsess-
una?
— Ónei, en þetta er í fyrsta sinn
‘sem amerískur borgari situr í há-
sæti, og við verðum að búa okkur
til reglurnar jafnótt og nauðsyn
krefur.
ÞETTA ER NÓ ALLT saman gott
og blessað, en staða Ólívers Kelly
í ríkinu — kjölturakka prinsess-
unnar — er ekki jafn augljós. Ólí-
ver er fæddur af frönsku foreldri
Bandaríkjunum og er tveggja ára.
Ættin er góð. Gary Grant átti móð
, urina og prinsessan ætti að geta
j fengið Ólíver skrásettan í hunda-
ræktarklúbbnum í Monaco ef hún
getur lagt fram ættartölu, sem
1 sannar, að hann sé hæfur til að
umgangast háeðalborna kjöltu-
j rakka furstadæmisins.
!' Það eru aðeins 534 skráðir hund
ar í hundaræktarklúbbnum og þar
af aðeins 66 franskir kjöltúrakkar.
Og samkvæmt gamla - -sáttmála
i Frakklands og Monaco, sfendur
I málið þannig, að ef Ólíver eígnast
i ekki erfingja,. þá göngur klúbbur-
j inn sjálfkrafa andú--franska Stjórn
j og verður skattskyldur 1 Frakk-
; landi.
I Athugun á þeim 66 frönsku
l kjölturökkum, sem . skráðir eru í
’klúbbnum, hefir leitt í Ijós; að eng-
inn þeirra er verðlaunahundur.
Þarna fær prinsessan ærin vanda
að glíma við, svo að. maður ekki
nefni Ólíver. Er ráðlegt fyrir hund
úr furstahöllinni að geta afkvæmi
við tík af almennu frönsku kyni?
Það er til nóg af verðlaunarökkum
af frönsku kyni, en ef Ólíver tæki
saman við einhverja, er ekki að vita
nema slíkt kynni að auka frönsk
áhrif innan furstadæmisins meira
en góðu hófi gegnir, og íbúar
furstadæmisins eru í sífelldri varn
araðstöðu gagnvart Frökkum.
Evrópsk sambönd.
Vafalaust gætu ítalir vel þegið
að sjá ítalska tík í furstahöllinni,
j en ef Olíver legði lag sitt við hana,
þá er ekki að vita nema Frakkar
notuðu það sem átyllu.til að senda
her inn í furstadæmið til þess að
vernda hagsmuni sina.
Nú hefir verið lagt til, að leysa
þrautina með því að flytja inn
verðlaunaíík frá Bandaríkjunum.
Á yfirborðinu sýriist þetta ákjós-
anlegt úrræði, en þá kerriur það
á daginn ,að Ólíver, sem er búinn
að lifa alla sína hundstíð í Banda-
ríkjunum, hefir aldrei virzt hafa
snefil af áhuga á amerísku kyni.
Hann vill evrópsk sambönd, á því
leikur ekki vafi.
Nú hafa talsmenn, sem standa
nærri hundahúsum furstahallarinn
ar, látið vitnast, að nokkrir mögu-
leikar séu á að verðlaunatík, sem
tilheyrir meðlim brezku konungs-
fjölskyldunnar, mundi fáanleg fyr
ir Ólíver. Þarna er auðvitað i'aun-
hæfasta lausnin á máliriu. Ef hægt
væri að koma á hjúskap í milli kon
(Framh. á 8. síðu.)
Píanótónleikar Þórunnar Jóhannsdóttur
ÞÓRUNN Jóhannsdóttir hefir
nú slitið barnsskónum. Saga undra
barnsins er liðin, nútíð og fram-
tíð tilheyra ungri listakonu. Á-'
heyrendur eru hættir að stara agn
dofa á litla fingur þeytast yfir
hljómborðið. Nú leggja menn
hlustir við túlkun ungrar lista-
konu á verkum meistaranna. En
fortíðin vekur nokkra tortryggni.
Það er það gjald, seiri undrabörn
verða að greiða, er árin færast
yfir.
ÞÓRUNN HÉLT hljómleika
í Austurbæjarbíói nú í vikunni,
og lék verk eftir Scarlatti, Bach-
Busoni, Grieg, Henselt, Fauré,
Liszt og Chopin, og svo eft.ir föð-
ur sinn, Jóhann Tryggvason. Henni
var ágætlega fagnað af fjölmenn-
um áheyrendahóp. Margir þeirra
munu hafa fylgzt með þroskaferli
hennar langa hríð, allt frá því
hún kom fyrst opinberlega fram.
Að loknum hljómleikunum máttu
þeir hugsa sem svo: Tortryggnin
var ástæðulaus. Saga undrabarns-
ins er liðin. Við er tekin skapandi
listakona, sem ætla -má að eigi
fyrir sér mikla framtíð.
EKKI SVO að skilja, að hin
unga stúlka hafi þegar það vald
á hljóðfæri og verkefnum, sem
ætlazt má til af fullþroskaðri list
konu. En hún hefir ])egar mikl
kunnáttu og ágæta tækni til a
bera, og hún leggur andagift
flutning verkanna, stundum sv
hrífandi er. Hér skal ekki fari
út í að ræða flutning éinstakr
verkefna að neinu ráði. En bend
má á, að hún lék shilldarlega In
promptu í F eftir Fauré, aftur
móti virtist manni húri tæpleg
valda Chaconne í d-moll éftir Bac
Busoni, enda þótt undravert væi
það hljómmagn, sem þessi granr
vaxna stólka töfraði fram úr hljó
færinu.
KANNSKE VAR efnisskrái
fullþung í vöfum fyrir svo korr
unga stúlku. Ég saknaði þes, a
hún lék ekkert eftir Mozart eð
Debussy. Slíkt er þó ávallt smekk
atriði, og sízt er að lasta efni;
skrána, sem var vissulega smekl
lega saman sett. ; , ; ,
ÞÓRUNN Jóhannsdóttir e
enn við nám og mun ætla sér lan;
an námsferil enn. Líf hennar e
helgað músík fremur en flestr
landa hennar. Rökstudd ástæða €
til að ætla, að það beri ríkulega
ávöxt, og hún nái því takmarl
á þroskabrautinni, sem hún stefni
að. — Ai