Tíminn - 30.05.1956, Blaðsíða 8

;□ □ Dc □□□□□□□□□□ □□□□□□ □□□dHcQaDcD □□□□aOQQaDaDaDa D
□ □
.□ ^ □
1 IsiendirLgaípætúr 1
c o
O o
p^aoQccaoaoaoaj-j DaDoaoaooaDoDDDQ
Sjálfsákvöröunar-
réttur
(Framhald af 7. síðu.)
hugsun, hversu djúp sem hún kann
að vera, enginn orðaflaumur, eng-
inn Niagara-foss dollara, leiðir til
annars en gremju og vonbrigða.“
Sjötugur: Hrólfur Þorsteinsson
Annan dag hvítasunnu, hinn 21.
maí s. 1., varð sjötugur Hrólfur Þor
steinsson, bóndi á Stekkjarflötum
í Akrahreppi.
Tíminn, sem líður, er stundum
fljótur í förum. Mér finnst það
næsta ótrúlegt, að hann Hrólfur
skuli vera orðinn sjötíu ára. Svo
vel ber hann aldurinn, svo ólíkur
er hann því að vera aldraður mað-
ur, likamlega jafnt sem andlega.
Og kunnugum er það ekkert undr-
unarefni. Hrólfur er sem sé einn
þeirra fágætu og hamingjusömu
manna, sem aldrei eldast, aldrei
geta orðið gamlir, hvað sem ártöh
um og afmælisdögum líður. 1
vöggugjöf hlaut hann slíkt ofur-
magn af lífsfjöri, svo yfirburða
góða skapgerð, að hvorugt lætur á
sjá með árum, hvorugt mun bogna
né bresta unz yfir lýkur.
Ég þekki Hrólf frá Ábæ — en
við þann stað er hann jafnan
tengdur í huga mínum ■— það mik
ið af eigin raun, manninn sjálfan
og feril hans allan, að saga hans
gæti orðið mér tilvalið efni í æði
langa afmælisgrein. Ég gæti skrif-
að um gönguhrólfinn og fjalla-
garpínn, um harðjaxlinn og þrek-
mennið, sem lenti í ótal svaðilför-
um í afdölum og óbyggðum, óð
beljandi vatnsföll berfættur og
brókarlaus í hörkufrosti og fjúki,
]á úti um myrkar skammdegisnæt
ur í illviðri og stórhríðum — og lét
ekki á sjá. Ég gæti skrifað um fjár
manninn, sem gerþekkti siðu og
háttu sérhvers einstaklings í hjörð
sinni. Ég gæti skrifað um hinn frá
bæra greiðamann og gestgjafa. Og
loks gæti ég skrifað langt mál um
húsbændur og heimilisbrag á Ábæ
í þann tíð, er Hrólfur og Valgerð-
ur kona hans, réðu þar ríkjum.
En um ekkert af þessu ætla ég
að fjölyrða. Hrólfur frá Ábæ er
ekki. alliir ennþá, sem betur fer.
Hann er að vísu aldraður að árum,
en ungur í sjón og raun, — enda
svo bráðlifandi, sem nokkur sjö-
tugur maður getur verið. Því má
ætlaj að 'saga hans sé hvergi nærri
öll, ef allt fer að sköpum.
Hrólfur Þorsteinsson er kvænt-
ur Valgérði Kristjánsdóttur frá Á-
bæ, hinni'ágætustu konu. Hafa
þau hjón alið allan sinn aldur í
Skagafjarðardölum. Um 20 ára
skeið bjuggu þau góðu búi á Ábæ,
rinz þau. fluttu að Stekkjarflötum
á Kjálka, neðar í dalnum (heitir
raunar ekki Austurdalur, er út
kemur þangað). Þar hafa þau búið
síðan. Börn eiga þau 7, 2 sonu og
5 dætur, öll eru börn þeirra upp-
komin, vel gefin og efnileg í bezta
]agi.
Á kirkjustaðnum Ábæ, sem er
fremstur bæja í Austurdal, bjuggu
þau Hrólfur og Valgerður blóma-
skeið ævinnar. Ábær er afskekkt
býli. Við bæjarvegginn að norðan
dunar Ábæjará, stórgrýtt og ströng
og kastar grjóti, svo að eigi verður
óvönum svefnsamt í bænum, er vel
liggur á kerlu. Neðan — vestan
— við túnið fellur Jökulsá eystri,
hin mikla elfur, fram með þungum
nið, ægiþungum á stundum. Fyrir
getur komið framan af sumri, að
frá Ábæ séu allar leiðir lokaðar
nema aðeins ein: fram Austurdal
— í átt til öræfanna. En þarna er
sauðland gott, víðlent og veður-
sælt. Þar er ilmur úr jörð og merg
ur í grasi meiri en annars staðar.
Og þarna undu þau sér vel, sonur
dalsms og dóttir.
Fyrir mörgum árum átti ég þess
kost að kynnast heimilinu á Ábæ
í tíð Valgerðar og Hrólfs. Ég var
þar heimamaður nokkra daga á
hverju vori og á hverju hausti um
nokkurra ára skeið. Þeir dagar
voru mér sannir hátíðisdagar. Nátt
úra dalsins heillaði mig. Gestrisni
og greiðasemi húsráðenda var svo
frábær, viðmót fjölskyldunnar allr
ar svo notalegt, alúðin svo innileg
og hlý, að manni gat ekki liðið á
annan veg en vel. Ég minnist
þeirra dýrðardaga með tregabland
inni ánægju, — tregablandinni
vegna þess, að þarna, á þessum
stað, þar sem mér fannst allt eiga
svo vel saman, allt vera eitt —:
staðurinn og fólkið og fjöllin og
dalurinn, — þar er nú auðnin ein.
Veit ég að vís.u, ,að_ enn er dalur-
inn fagur og f löllin. En staðurinn
er annar en áður var hann, er
Hrólfur og Valgerður áttu þar ból.
Ábær er kominn í eýði.
En lífið er nú einu sinni ekki
eintóm rómantik — og þá er að
taka því.
Hrólfur Þorsteinsson stendur á
sjötugu. Iíann hefir alla ævi verið
hlaupagikk'ur hinn mesti. Hvort
heldur hann eltist við fé á fjöllum
uppi eða vann að búi sínu heima
fyrir var hann á sífelldum spretti.
Það, sem hann bar úr býtum á ver
aldarvísu, mun sjaldan hafa verið
í samræmi við framlag og fyrir-
höfn. Veit ég til víst, að jafnan
hafa hans mestu og beztu laun
verið fólgin í ánægjunni, er gagn-
tók hann að kvöldi að loknu góðu
dagsverki, er hafið var árla morg-
uns. Og mundu önnur laun endast
til meiri hamingju, þegar öllu er
á botninn hvolft?
Ég þakka þeim hjónum, Hrólfi
og Valgerði, allt gamalt og gott og
bið þeim blessunar á ókomnum ár-
um. — Gísli Magnússon.
„Við munum veita viðtöku, og
kunna vel að meta, sérhverja að-
stoð, sem okkur kann að berast,
hvaðan sem hún kann að koma,
því slík aðstoð mun létta byrðar
okkar og draga úr erfiðleikum
okkar.
Slík aðstoð er ekki einhliða, en
er báðum aðilum gagnkvæmt til
hagsbóta. Hún mun stuðla að
auknu trausti og, ef til vill það sem
meira má sín, hún mun hafa í för
með sér aukið framleiðslumagn í
heiminum. En, hvaðan sem slík
hjálp kann að berast úr þessum
skipta heimi, þá erum við stað-
ráðnir í því, að engin veraldleg
gæði geta keypt af okkur vott af
því frelsi, sem við höfum öðlast
með harðri baráttu, því það frelsi
er okkur kærara en framleiðsla
nokkurs annars lands, hvort sem
hún er gefin eða seld.
Við tökum með þökkum þeirri
aðstoð, sem er báðum aðilum til
hagsbóta. Við höfnum þeirri hug-
mynd að láta af hendi andlegt eða
líkamlegt sjálfstæði fyrir stundar-
hagnað.“
Þannig talaði forseti Indónesíu,
sem er bláfátæk þjóð, sem flest
skortir. Og sömu dagana og þessi
ræða er birt í blöðum vestra, —
er um það skrifað þar að á íslandi
sé allt falt fyrir dollara. Við, sem
græddum þjóða mest í styrjöldinni,
eigum ágæt atvinnutæki, höfum
þegið Marshallaðstoð í stórum stíl
og höfum óþrotlega möguleika í
aukinni og bættri framleiðslu —
við eigum að hugsa og tala þann-
ig: Þó að við höfum lýst því yfir,
að hér verði aldrei her á friðar-
tímum, þá viljum við, ef Banda-
ríkjunum þóknast, leyfa honum að
vera hér áfram um ófyrirsjáanleg-
an tíma, því að án þess að vinna
hjá hernum og fá þaðan dollara
getum við ekki lifað.
Þetta á að vera okkar hlutskipti.
RætSa, sem ver <Sur haldin
Ég vilnaði hér að framan í ræðu
forseta Indónesíu, sem hann flutti
fyrir hönd þjóðar sinnar. Forvígis-
menn Sjálfstæðisflokksins hafa
líka flutt ræður fyrir hönd ís-
lenzku þjóðarinnar, áróður, sem ég
hefi lýst hér að framan og nú
hljómar utanlands og innan. Allt
þetta viðkomandi hernum er orðið
svo opinbert mál frammi fyrir öll-
um heimi, að fylgi Sjálfstæðis-
flokksins í þessum kosningum verð
ur út á við tekið sem mælikvarði
á það, hvort íslendingar elski í
raun og veru hernaðarvinnu og
dollara meira en sinn eigin sjálfs-
ákvörðunarrétt og sjálfsvirðingu.
Forseti Indónesíu talaði fyrir hönd
þjóðar sinnar. Hver kjósandi í land
inu talar fyrir hönd þjóðar sinnar
24. júní. Þá lýsir íslenzka þjóðin
sínu viðhorfi.
Bandaríkin vilja samstarf NATO-
þjóða á öðrum sviðum en hermálum
Utanríkisráíuneytií skipar sérstakan fulltrúa sinn
í NATO til a<S athuga hvernig þaí verftur bezt gert
Washington. — Fyrir nokkrum dögum var Júlíus C. Holmes,
fyrrverandi aðstoðarutanríkisráðherra Bandaríkjanna, skipað-
ur sérstakur fulltrúi Dullesar utanríkisráðherra hjá Atlants-
hafsbandalaginu, og á hann að fara með þau mál, sem ekki.
lúta að hermálum.
Hvítarbakkaskólinr)
(Framhald af 5. síðu.)
okkur upp að Hvítárbakka um vet
urinn, eftir að hann hafði verið
uppfrá að kenna okkur víkivaka
og við tökum undir með Helga'
„Að vera ungur ó! Guð minn góð-
ur.“ Það er dásamlegt að vera
enn svo ungur að geta ferðazt
heim á fornar slóðir til að hitta
sína gömlu góðu skólafélaga, iil
að heyra hvað á dagana hefir drif-
jð öll þessi 25 ár, rifja upp minn-
ingarnar o. s. frv.
Eins og auglýst hefir verið, er
ákveðið að fjölmenna að Hvítár-
bakka sunnudaginn 3. júní í sum-
ar. Alla, sem einu sinni voru þar,
langar áreiðanlega til að sjá stað-
inn aftur og hjónin, sem bjuggu
þar og búa enn, þau Guðmund
Jónsson og Ragnheiði Magnúsdóít-
ur, sem bæði kenndu við skólann.
Vonandi geta margir komið, úr
sem flestum árgöngum, svo að dag
urinn verði hátíðlegur, um vilj-
ann þarf ekki að efast. Látið vita
um þátttöku í verzlunina Brynju,
Laugavegi 29, Reykjavík.
„ N. N.
Utanríkisráðuneyti Bandaríkj-
anna tilkynnti fyrir skömmu, aö
Júlíus C. Holmes hefði verið skip
aður sérstakur ráðgjafi utanríkis-
ráðherrans.
í hinu nýja embætti sínu verð
ur Holmes falið að athuga, á
hvern hátt unnt er að auka og
bæta samstarfið innan Atlants-
liafsbandalagsins á öðrum sviðuin
en hermálum, og hvernig megi
auka samheldni ríkjanua . innan
bandalagsins í samræmi við sam
þykkt utanríkisráðherra Atlants-
hafsríkjanna, er gerð var hinn
5. maí sl.
í þessu starfi mun Holmes hafa
náið samstarf við öldungardeildar
þingmanninn George, sem, eins og
segir í tilkynningu Hvíta hússins
frá 14. maí, hefur fallizt á að
rannsaka þessi mál í samvinnu við
utanríkisráðherrann, eða þar til
öldungadeildarþingmaðurinn tekur
aftur við starfi sínu sem persónu-
legur ráðunautur forsetans í þess
um málum og sérstakur sendiráð
herra.
T I M I N N, miðvikudaginn 30. maí 1956.
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiimim
Stærsti knattspyrnuvíðburífur ársins:
Heimsókn þýzku knatfspyrnusnillinganna |
(Úrval V-Berlínar - Fram (
I Annað kvöld kl. 8 keppa 1
Miðasala í dag kl. 5—7 og á morgun frá kl. 4. I
| ÞÝZK KNATTSPYRNA — GÓÐ KNATTSPYRNA j
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiigiiiniiiiiiuiiiiiiiijiiiiinnuinmijí
IJIIIII!lllllillllllllllllllllllllllll|||||||||||||||||||||||||||||||||||||i||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 I
jAuglýsingj
§ um atkvæðagreiðslu utan kjörfundar í Hafnarfirði i
| Utan venjulegs skrifstofutíma verður skrifstofa embætt- §f
| isins opin, vegna utankjörfundaratkvæðagreiðslu, sem 1
| hér segir: I
| Alla virka daga frá kl. 20—22, nema j§
laugardaga frá kl. 16—18 I
sunnudaga frá kl. 14—16 1
| Inngangur um lögregluvarðstofuna. 1
| Borgarfógetinn í Hafnarfiríi |
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiinimiiimiuujiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
•llllU>H|||lillllll|ll|ll|l|l||||||||||lll||||||||lll|||llI|||I|||||||||||||i||||||||||||||i||||||||||U|||||||||||||||||||,|||I|||J„|l|||||I
----- AC
I Utsvör I
| Fyrirframgreiðsla (
| Hinn 1. júní er síðasti gjalddagi fyrirframgreiðslu út- 1
1 svara til bæjarsjóðs Reykjavíkur árið 1956 og ber gjald 1
1 endum þá að hafa greitt sem svarar helmingi af út- 1
| svarinu 1955.
Gjaldendur verða að hafa í huga, að bæjarsjóður §i
1 þarf að innheimta tekjur sínar jafnóðum, til greiðslu 1
1 áfallandi gjalda, og að gefnu tilefni eru atvinnurek- 1
§ endur og aðrir kaupgreiðendur sérstaklega minntir á 1
§ skilvíslega greiðslu eigin útsvara og útsvara starfs- §
| mannanna. 1
I Reykjavík, 29. maí 1956. I
| Borgarritarinn g
...............................................................................
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiitiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
( Miðstöðvarkatlar |
| Litlir, kolakyntir miðstöðvarkatlar, hentugir fyrir sum- |
i arbústaði, nýkomnir. i
| Sighvatur Einarsson & Co. |
| Garðastræti 45, sími 2847. f§
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniimiiiiM