Tíminn - 08.08.1956, Blaðsíða 6

TIMINN, miðvikudaginn 8. ágúst 1956.
Slmi 819 3ð
V andræðastúlkur
(Problem girls)
Mjög spennandi og dularfull ný
amerísk mynd, sem lýsir meðferð
vandræðastúlkna á Vistheimili.
Myndin er byggð á sönnum at-
burðum.
Helen Walker.
Ross Elliott
Susan Morrow
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Sægar
rpurinn
Geysi spennandi amerísk mynd
teknicolor, reist á sögu eftir
R'afael Sabatine.
Louis Hayward
Patricia Medina.
Sýnd kl. 5.
Bönnuð innan 12 ára.
AUSTU RBÆJ ARBÍÓ
Siml 1384
LOKAÐ
TRIPOLI-BÍÓ
Biml 1182
Hinar djöfullegu
Geysispennandi, óhugnanleg og
framúrskarandi vel gerð og leik
in, ný frönsk mynd, gerð af snill
ingnum Henri-Georges Clouzot,
sem stjórnaði myndinni „Laun
óttans".
Vera Clouzot
r.!^2L_ Slmone Clgnoret
Paul Meurisse
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Simi 1544
Kona forsetans
(The President's Lady)
Stórbrotin og hrífandi ný amer
ísk mynd, byggð á sönnum at-
burðum
Aðalhlutverk:
Susan Hayward,
Charlton Heston.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Allt í grænum sjó
Hin sprellfjöruga grínmynd með
Abbott og Costello
Sýnd í dag og á morgun (6. ág.)
kl. 3.
Sala aðgöngumiða hefst kl. 1
báða dagana.
GAMLA BÍÓ
Síml 1473
Lokað
Hdfnarfjarðarbsé
Simi 9249
Þjóðvegalögreglan
Afar spennandi bandarísk kvik-
mynd.
Aðalhlutverk:
Sally Forrest
Ralph Möeeker
Elaine Stewart
Keenan Wynn
Sýnd kl. 7 og 9.
TRICHLORHREINSUN
BJCÍJRG
SOLVAltAGOTU 74 • SIHT 323?
BARMAHLÍÐ G
immm
Káta ekkjan
Fögur og skemmtileg litmynd
gerð eftir óperettu Franz Lehar.
Aðalhlutverk:
Lana Turner
Fernando Lamas
Una Merkel
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Sími 6483
Þrír óboðnir gestir
(The desperafe hours)
Heimsfræg amerísk kvikmynd er
fjallar um 48 skelfilegar stundir
er strokufangar héldu til á heim-
ili friðsamrar fjölskyldu.
Taugaveikluðu fólki er ráðlagt
að sjá ekki myndina.
Myndin er sannsöguleg og er sag
an nú að koma út á íslenzku.
Aðalhlutverkin leika af frá-
bærri snilld
Humphrey Bogart
Fredric March
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI —
Síml 9184
Gimsteinar frúarinnar
(Madames Juveler)
f Frönsk-ítölsk stórmynd, samin eft j
> ir sögu er birtist í Sunnudagsblað í
í inu. Kvikmyndahátíðin í Berlín í
! 1954 var opnuð með sýningu á)
| þessari mynd.
Leikstjóri: Max Ophuls
Charles Boyer,
Victoria Desica,
Danlelle Darrleux.
Myndin hefur ekki verið sýnd hér í
á landi áður. — Danskur skýringa j
texti. — Bönnuð börnum. —
Sýnd kl. 7 og 9.
Hafnarbíó
Eldkossiim
— Kiss of Fire —
’ Mjög spennandi ný amerísk lit-
! mynd eftir samnefndri skáldsögu j
;Dee Lindfors.
Kirk Douglas,
Jeanne Crain,
Claire Trevor.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl 5, 7 og 9.
Tiiiiiimiiuiuuiis-MurtiirmmiiiiiimiiiiiiitiiiiiiiuiHiiini
| VOLTI |
aflagnir
afvélaverkstæði 1
afvéla- og }
f aftælcjaviðgerðir i
I Norðurstíg 3A — Sími 6458 |
7iiiiuiiiiiiiiiiliiniiii«iiiiiiiiiiuiimniMmiiiiiHiimHiuu
nmniiiiiintstM
PrLTAB i
ef þtS etgiS stúIkuM
þá á ég JxríBgans.
I
Kjartaii Ásmundsson I
gullsmiður
[ Aðalstræti 8 Simi 1280 Rvik 3
Fflir
JENNIFER
AME5

SO
hvaS fór á milli þeirra. Hún
vissi aðeins, að „ég mun á-
reiðanlega komast yfir það“
var einkunnarorð Madelinu,
en hún hafði ekki búizt við,
að Alan myndi líka nota það.
Hún fór með honum inn í
einn klefann, þar sem skipt
var um föt, og bjó um sár hans
eins vel og kostur var á. Sár-
ið var djúpt, og undarlegt, ef
það hefði verið fiskur, sem olli
því.
Hún lét þess getið, og hann
brosti þreytulega til hennar.
— Vertu nú ekki svona mik-
ill kjáni, góða mín. Enginn
fiskur, ekki einu sinni „mann
ætuhákarl“ syndir um með
hníf. Það er hreinasta heppni
að ég skuli vera lifandi.
22. kafli.
Það var engin kátína við
borðhaldið enda þótt matur-
inn væri góður. Allir virtust
vera óstyrkir, og ræddu um
einskisverða hluti. Alan mælti
varla orð af vörum, og Fay
var viss um, að hann fann
meira til í sárinu en hann
vildi vera láta. Þau sátu í
hring á teppum, sem breidd
höfðu verið á sandinn, og
snæddu þegjandi, Madelína
hafði tekið sér sæti við hlið
Alans. — Fay tók eftir því, og
gramdist mjög, að af og til
hallaöi hún sér upp að Alan.
Stundum féll henni vel við
Madelínu, en svo komu tímar
sem hún get ekki þolað hana.
í kvöld hataði hún hana af
öllu hjarta.
en fann um leið til með henni.
Hún vissi vel sjálf, hvílik kvöl
það gat verið, að vera ástfang-
in af Alan — oftast vonbrigði
og sálarkvalir. Stundum gat
hann verið vingjarnlegur, og
þá var maður í himnaríkis-
sælu, en á næsta andartaki
varð hann hryssingslegur, og
þá vék sælan fyrir örvæntingu.
Sheba sat vi ðhlið Charlesar,
og ræddi lágum rómi við hann.
Fay var óróleg, að sjá þau sam
an. Var hægt að treysta Char-
les? Myndi hann ekki segja
Shebu frá samtali þeirra í
dag? Það var víst ekki ósenni-
legt, því aðeins að hann væri
verulega hræddur um eigin vel
ferð. Var ótti hans á rökum
reistur, eða var hann aðeins
yfirskin? Hann va rhégómleg
ur ungur maður, og greinilega
auðvelt fórnardýr þeirrar
konu, sem hefði áhuga fyrir
honum. En ef þeim ætti að tak
ast að flýja héðan, þá hefði
hann og flugvél hans rriesta
þýðingu fyrir þau......
Nú, svo það var alls ekki há-
karl, sem hafði ráðizt á Alan.
Hann hafði særst meö hníf og
það hlaut að hafa verið maður,
sem hafði beitt hnífnum.
Þau sátu kringum deyjandi
glæður eldsins. Það dimmdi
skjótlega — eins og alltaf í
hitabeltinu. Himinninn varð
dökkblár, stjörnurnar komu
fram og tunglið skein í fyll-
ingu. Eldglæðurnar lýstu upp
andlit fólksins í kring. Ótta-
blandnar tilfinningar ríktu í
hugum manna á þessari sam-
kundu. Þessi svokallaða
skemmtiferð hafði verið líkust
inngangi— ja, inngangi hvers?
dauðans, ef til vill? Alan hafði
verið fórnardýr morðtilráunar.
li(i-f,'Ul Ml, tt.jV.ti lÍÍIOVR
Myntíu þeir ráðast aftur á
hann, og þá hvenær? Það var
ekki annað að gera — þau
urðu að fiýja.
Þar sem Charles laðaðist svo
greinilega að henni; þá var
hún náttúrlega hezt failin til
þess að komast að samkomu-
lagi við hann. Hún léitaöist við
að komast í sama bát og hann
þegar þeim var róið yfir fló-
ann. Hún ávarpaði innfædda
manninn, sem rérh þéim, á
ensku, en hann brosti aöeins
og yppti öxlum og gaf með því
til kynna, að hann skyldi hana
ekki.
— Þú hefir líklega eitthvað
meira að segja mér, sagði Char
les. — Að öðrum kosti hefðir
þú varla yfir.gefið þinn ást-
kæra eiginmann til þess að
verða mér samferða — sérstak
lega ekki nú, þegar hann er
særður.
Hún lét sem hún tæki ekki
eftir hörkunni í rcdd hans og
svaraði:
— Þú skilur, að eftir þetta
er okkur nauðsynlegt að kom-
ast burtu svo fljótt sem auðið
er, -er ekki svo?
Hann þagði andartak, en
svaraði svo:
— Ég skal reyna að komast
niður að flugskýlinu óg líta eft
ir flugvélinni snemma í fyrra-
málið. Það ætti ekki að vera
neitt í ólagi með hana, hún var
í ágætu lagi, þegar við Mad
komum. Og svo lækkaði hann
ósjálfrátt röddina, enda þótt
innfæddi maðurinn skildi auð
sjáanlega ekki eitt einasta orð.
— Ég gæti trúað, að bezt
væri að reyna að komast af
stað annað kvöid. Um leið og
ég fer til að líta eftir vélinni,
skal ég sjá um, að vagn bíði
okkar niðri á veginum á tilsett
um tíma.
— Það virðist vera góð hug-
mynd. Ég skal ræða um það
við Alan.
Þau voru komin að litlu
bryggjunni, og innfæddur
drengur rétti þeim höndina til
að hjálpa þeim í land. Skömmu
síðar voru þau komin til
„Happy Harmony”. Óttatilfinn
ingin, sem hafði eyðilagt alla
skemmtiferðina, þjáöi þau enn
Þau buðu góða nótt í flýti, og
fóru til herbergja sinna, eins
og þau vildu losna burt hvort
frá öðru sem fyrst — burt frá
einhverju, sem allir hugsuðu
um, þótt ennþá lægi ekki ljóst
fyrir — einhverju, sem tengt
var hættu og dauða ....
Meðan Fay var að búa um
sár Alans í herbergi þeirra,
sagði hún honum í lágum
hljóðum frá síðasta samtali
þeirra Charlesar. Hann kink-
aði kolli.
— Það getur tekizt. Ég vona
að minnsta kosti, að þaö tak-
ist.
Hann var mjög þreytulegur
og hún sá, að hann hafði hita.
Hann leit á hana blóðhlaupn-
um augurn. — Mér finnst hann
samt hafa verið nokkuð áf jáð-
ur í aö fallast á ráðagerð okk-
ar. Þú hlýtur að hafa verið
mjög sannfærandi, Fay.
Hún minntist þess einnig,
hve auðvelt henni hafði fund-
izt að tala um fyrir Charlesi.
Hún hafði verið dálítið óróleg
vegna þessa.
— Já, vegna þess, að það
hefir einnig mikla þýðingu fyr
ir Charles aö komast héðan,
svaraöi hiin. — Ég sagði hon-
um hvað John hefði sagt um
hann. Ég held, aö hann hafi
orðið hræddur. ,
Alan svaraði ekki. Hann ypti
öxlum, og hún hafði óljósa til-
finningu um, að hann brosti
við henni, eins og hún væri
barn. — Við skulum vona, aö
það takizt, sagði hann aðeins.
— Ef ekki, þá verðum við að
taka afleiðingunum. En svo er
líka alltaf í þessu starfi. Mér
leiðist það aðeins vegna Mad.
Hún er alltof kát og glæsileg
til þess að deyja svona ung.
— ÉG er kannske hvorki j afn
kát né glæsileg og liún, en' ég
kæri mig heldur ekkert um að
deyja núna. Rödd Fay skalf.
— Og ég vil heldur ekki að þú
deyir núna.
Hún sat á rúmstoklcnum hj á
honum. Hann tók aðra hönd
hennar, og þrýsti henni að
kinn sér.
— í fyrsta skipti í lífi mínu
kæri ég mig heldur ekki um að
deyja núna, Fay. Það er ef til
vill þess vegna, sem mér hefir
mistekizt þessi sendiför. Áður
var mér nokkurn veginn sama,
en þegar svo er, virðist vernd-
arengillinn gera sér sérstakt
far um, að ekkert komi fyrir
mann. í mínu starfi verða
menn aö láta sér standa á
AV.V.V.V.V.VA^VAVAVAV.V.V.V.V.V.V.V.VW.VA
í ?
Þakka vinsamlegar kve'ðjur frá öllum nær og fjær %
á sextugsafmæli mínu.
■I Tryggvi Ófeigsson.
!: :•
’.VAW.V.V.V.SW.V.W.W.W.WAV.V.WAW.WAí*
V.V.V.V=V.‘.W.V.V.W.V.V.V.V.V.V.V.V.V.*.W.W.,A
:■ :■
I; I-Ijartans þakkir fil allra er glöddu mig þ. 29. júlí s. 1. »;
í; með heimsóknum, skeytum og höfðinglegum gjöfum.
Þingeyrum, 3. ágúst 1956.
Jón S. Páimason.

? 3:
'AV.".V.V.V.V.VMV.V.V.W.V.W.*.V.W.WA*.W.*.,."J
Af hjarta þökkum yi3 öllum þeim fjölmörgu, sem sýndu okkur
samúð og hjartahiýju, aSstoö og hjálp v!S andlát og jarSarför
Krisfjáns Gíslasonar.
Megi forsjónin launa ykkur öllum af sínu ríkidœmi.
| SSbLíw.. ..
Eiginkona, börn, tengdabörn,
barnabörn, barnabarnabörn.
■w