Tíminn - 14.03.1957, Blaðsíða 8

TÍMINN, fimmtudaginn 14. man 1957.
B
r Sextagur: Ingvar Jóhannsson,
[ bóndi á Hvítárbakka
Ingvar Jóhannsson, bóndi á
Hvítárbakka í Biskupstungum varð
sextugur 11. þ.m. Hann fæddist
að Laugarási, sonur hjónanna Vil
borgar Aronsdóttur frá Stokks-
eyri og Jóhanns Bjarnasonar frá
Höfða. Þau Vilborg og Jóhann
voru mestu dugnaðarhjón, en börð
ust þó í bökkum fjárhagslega eins
og margir samtíðarmenn þeirra.
Þau brugðu'þó á það ráð að freista
gæfunnar og flytja til Vestur-
heims og settust að í Kanada. —
Þeim varð að von sinni, því með
dugnaði og þrautseigju komust
þau til mikillar velmegunar þar [
vestra. Þau eignuðust 10 börn í
eftir að vestur kom, 6 sonu og
4 dætur, gott fólk og mannvæn-
legt, sem áreiðanlega hefðu áork-
að miklu hér heima, ekki síður
en í hinni fjarlægu heimsálfu, ef
örbirgð og vonleysi hefði ekki
hrakið foreldranna, á blómaskeiði
ævinnar, burt frá ströndum fóstur
jarðarinnar. En þetta er hin gamla
sorgarsaga, sem ekki er ástæða
til að ræða hér. Þegar þau Vilborg
og Jóhann fluttu vestur áttu þau
þrjú börn, komu tveimur í fóst-
ur, en tóku það þriðja með sér,
en það andaðist á leiðinni. Þau,
sem eftir urðu á ættjörðinni eru:
Ágústa, sem ólst upþ hjá Guð-
mundi Vigfússyni, smáskammta-
lækni í Laugarási, gift Guðmundi
Halldórssyni, verzlunarstjóra í
Reykjavík og Ingvar bóndi á Hvít-
árbakka, sem nú hefur fyllt 60
ár. Hann var fóstraður hjá hjón-
unum á Litla-Fljóti, þeim Guð-
finnu Guðbrandsdóttur og Einari
Jónssyni, en hann var ömmubróðir
Þóris húsameistara og Baldurs á
Ófeigsstöðum. Þau Litlu-Fljóts-
hjón unnu Ingvari sem væri hann
þeirra eigin sonur. Kúmlega tví-
tugur að aldri kvæntist Ingvar
Jónínu Ragnheiði Kristjánsdóttur,
ættuð úr Landsveit, en hún hafði
að undanförnu verið rjómabústýra
í Torfastaðarjómabúi, sem þá stóð
í fullum blóma og starfaði enn
um nokkurra ára skeið, til mikilla
hagsbóta fyrir Biskupstungna-
menn. Ungu hjónin byrjuðu svo
búskap á Litla-Fljóti við lítil efni,
en það var hlutskipti flestra frum
býlinga á þeim árum. Það var því
þungt fyrir fótinn og mikil þol-
raun að Ujargast á eigin spýtur.
Bömin fjölguðu, jörðin heldur
kostarýr, svo eiginlega sýndust
flestar leiðir lokaðar til aukinnar
efnahagslegrar velmegunar. Samt
tókst sjálfsbjörgin.
Eftir nokkurra ára búskap á
Litla-Fljóti, flutti Ingvar að Hala
koti, sem nú heitir Hvítárbakki
og ber nafn með rentu, því bærinn
stendur á bökkum Hvítár í Bræðra
tunguhverfi. Breyttist mjög til
batnaðar við jarðaskiptin, og bar
einkum tvennt til, betri jörð og
elztu börnin komust á legg, litlar
hendur lögðu lið, en slík handtök genginni leið.
eru alltaf notadrjúg og til bless-
unar hverju búi. Búskaparsaga
þeirra Hvftárbakka-hjóna ber
mjög svip síðasta aldarfjórðungs
tímabils, vaxandi velmegun ár frá
ári, svo að nu hefur Ingvar verið
um margra ára skeið einn af bú-
stærstu bændum í Biskupstungna
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiin
bakka og þjóðfélagið, er, að þau
hafa komið 13 börnum sínum af
14, til þroska og manndóms, en
eitt dó í fyrstu bernzku.
Fyrir tveimur árum lifðu þau
þann merkisdag, að 4 synir þeirra
gerðu brúðkaup sitt saman og eru
þrír af þeim bændur.
Ingvar er góður fjármaður og
fjárglöggur öðrum fremur, unir
hag sínum vel við hirðing og fjár
skil vor og haust og hefur líklega
farið í fleiri göngur en flestir
íslendingar.
Það er eins með Ingvar og
marga aðra aldamótamenn, að
hann ólst upp að öðrum þræði í
þngmennafalagsskapnum. Þeirra
áhrifa gætir i lífi hans. Hann hef
ur tekið þátt í mörgum félagsmál-
um sveitar sinnar og átt sæti í
hreppsnefnd allmörg undanfarin
ár.
Enn er ótalið það, sem mér
þykir vænst um í fari hans og
sem hann ann öðru fremur, söng-
listin. Ingvar er söngmaður meiri
en almennt gerist, og hafði á æsku
árunum, og reyndar enn, óvenju
mikið raddsvið, svo að heita má,
að hann hafi verið jafnvígur á
háa rödd sem lága. Söngur er
Ingvars yndi og allur hinn stóri
barnahópur hans er söngfólk í
bezta lagi. Aldrei veit ég til að
hann hafi átt svo annríkt, að hann
hafi ekki haft tíma til að koma
á söngæfingu, þegar þess var ósk
að. Þykir mér gott að geta nú,
við þessi tímamót á ævi hans,
þakkað honum margar ánægju-
stundir, þegar hversdagsáhyggj-
um og önnum var auðvelt að
gleyma við glaðan söng, eins, þó
að ekki næðist annar árangur en
sá, að syngja saman sér til hugar
hægðar en hvorki til lofs né frægð
ar og er ekki svo lítið, þegar allt
kemur til alls.
Ingvar á Hvítárbakka getur nú
litið til baka, af sjónarhóli hins
sextuga manns, um farsællega far
inn veg, minnst margra sigra í
dagsönn liðinna ára, og glaðzt yfir
Þorsteinn Sigurðsson.
r
Guðrún A. Símonar
ÞjóSleikhúsií
(Framhald af 4. síðu)
niður í tær, fasið, svipbrigðin og
jafnvel göngulagið. Allt eru þetta
skilgetin einkenni hinnar verðandi
meykerlingar.
Spence hershöfðingja, þann sem
hún hjúkrar af mestri umhyggju-
semi, leikur Jón Aðils. Stríðsmað-
ur sá er lamaður og ekur í hjóla-
stól. Svipbrigði Jóns og raddbeit-
ing eru mjög góð í þessu hlut-
verki. Hann nær vel að sýna þá
hlýju, sem býr undir skorpunni.
Bryndís Pétursdóttir leikur síð-
ari konu Huttons. Leikur hennar
er látlaus og eðlilegur, og hún fell
ur m.jög vel í hlutverk þessarar
fallegu og elskulegu stúlku.
Smáhlutverk hefir Baldvin Hall-
dórsson og fer vel með. Annars
fer leikhúsgestum að verða sama
þó að Baldvin sjáist í einhverju
stærra en miðlungshlutverkum og
því, sem minna er.
Þjónustuhlutverk hafa þær Rósa
Sigurðardóttir, Dóra Reyndal og
Ása Jónsdóttir.
Leiktjöld Lothars Grunds eru
mjög góð sem endranær.
Það eru engin stórkostleg til-
þrif í þessari sýningu, hvorki í
leikritinu né meðferð hlutverka,
en þetta er alit mjög þokkalegt.
S. S.
......................
Vinnið ötullega að útbreiðslu TÍMANS
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
(Framhald af 7. síðu).
þekkzt boðið að sinni. Málið var
þó ekki látið niður falla, heldur
hreppi, byggt upp bæ sinn og pen hélt sendiráðið því vakandi.
ingshús öll og rutt og ræktað nýjar Snemma á þessu ári endurnýjaði
lendur. En það sem er þó mest svo Menntamálaráðuneyti Sovét-
um vert fyrir hjónin á Ilvítár- ríkjanna heimboð sitt,
lillllllllllllllllllllllllllllllllIIIIUIIIIIlllllilllllIlllllIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllilllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIll
Tilboð
1 óskast í að byggja 3 leikvallaskýli úr krossviðarflekum I
= fyrir Reykjavíkurbæ. Útboðslýsingu og teikningar má |
1 vitja á Fræðsluskrifstofu Reykjavíkur, Vonarstræti 8, |
1 frá deginum í dag, gegn kr. 200,00 skilatryggingu. I
Tilboðum skal skila á skrifstofu bæjarverkfræðings I
i 23. marz kl. 10 árd. og verða þau þá opnuð að viðstödd- §
| um bjóðendum. I
ee —
feiiuiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiini
KALDIR
BÚÐINGAR
Köldu ROYAL-búðingarmr eru Ijúf-
fcngasti eftirmatur, sem völ er á.
Svo auðvelt er að matreiða þá, að eklti
þarf annað en hræra innihaldi pakk-
. ans saman við kalda mjólk, og er buð-
ingurinn þá tilbúinn til framreiðslu.
Reynið ROYAL-búðingana, og þér
verðið ekki fyrir vonbrigðum
Enough for
4-6 helpings
Félag ísl. hljóm-
listarmanna
IFramhald af 5. síðu.)
ið. sem nú kemur út hér á landi.
Hóf það göngu sína sl. liaust, og
hafa þegar komið út þrjú hefti, en.
alls er fyrirhugað að gefa út sex
hefti árlega. Blaðið er í hálfu dag-
blaðsbroti. 24 síður hvert hefti. Fé
lagsstjórnin annast sjálf ritstjórn
ina, en framkvæmdastjóri er Magn
ús Pétursson píanóleikari. Komið
hefir til orða að ráða sérstakan
ritstjóra að blaðinu. ,,Við erum
ánægðir með söluna á blaðinu það
sem af er, og við gerum okkur
miklar vonir um framtíð þess,"
sögðu Gunnar og Björn.
T
Innkaupasamband. j
Félagið starfrækir innkaupa-
samband, sem miðar að bví að út-
vega félagsmönnum hljóðfæri með
sem hagkvæmustum kjörum. Eitt
mikilvægasta mál í því sambandl
er að vinna að því, að innkaupa*
sambandinu verði veitt tollaiviln*
un að því er tekur til hljóðfæra,
og kvaðst formaður mundu vinna
ósleitilega að því máli nú sem
endranær.
■1
Ráðningarskrifstofa. n
Félagið hefir opna ráðningar*
skrifstofu í Breiðfirðingabúð þrjS
klukkutíma á dag, og er Paul
Bernburg þar til viðtals um ráðn*
ingar hljóðfæraleikara. Eins og áð
ur er getið er 60% félagsmanna
lausráðnir, og hefir skrifstofan
meðalgöngu um útvegun vinnu
handa þeim. Mikið er leitað til
skrifstofunnar og fóru fram 50Q
ráðningar á vegum hennar á síðasl
liðnu ári. Félagið hefir einungij
færa hljóðfæraleikara innan sinna
vébanda, enda eru sett ströng
hæfnisskilyrði fyrir inngöngu. 1
félaginu er starfandi þriggja
manna prófnefnd, er úrskurðar
hæfni þeirra, er sækja um inn-
göngu. í þeirri nefnd eru nú Carl
Billich, Jan Moravek og Jón Sig*
urðsson (bassaleikari). I
A Product ®f Standard 6ronds Ltd., UrerpoaJ. 9,
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini
- Auglýsingasími Tímans er 82523»
niiiiiiiiiiiiuiiiimiiimiiiiiutiiiiiítiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiuiiiiiiiiiiii
Sinfóníuhljómsveitin.
Gunnar Egilsson og Björn R. Eiti
arsson létu í ljós álit sitt á mikil*
vægi Sinfóníuhljómsveitarinnar fyr
ir tónlistarmenningu okkar. Töldu
þeir nauðsynlegt að reyna að eyða
þeim fordómum, sem bryddað
hefði á í garð hennar, ekki sízt útl
á landi. Kváðu þeir hljómleikaferð
ir út um sveitir og kaupstaði
mundu gefa góða raun, enda hefði
hljómsveitin fengið mjög ánægju
legar viðtökur þar, sem hún hefði
leikið á ferðum sínum. Við fjölg
un félagsheimila sköpuðust skil-
yrði til tónleikahalds í æ ríkara
mæli utan Reykjavíkur, sögðu þeir
og ber nauðsyn til að efla þá starí
semi. —ing.